ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΕΡΕΥΝΩΝ ΤΗΣ OPINION POLL ΣΤΟ LIBERAL

 

Οι έρευνες δείχνουν νέα δημοσκοπική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Εσείς τι ευρήματα διαπιστώνετε; Βλέπετε περαιτέρω υποχώρηση και αν ναι, γιατί; Και έχει φρένο τελικά η πτώση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού έπεσε 14% στις βουλευτικές εκλογές, συνεχίζει πια την πτώση του και στις δημοσκοπήσεις, καταγράφοντας απώλειες τον τελευταίο μήνα της τάξης του 2.5%-4%. Δεν θεωρώ ότι είναι πρόσκαιρο φαινόμενο ή ότι αυτή η πορεία θα σταματήσει. Περνάει βαθιά κρίση, ταυτοτική, υπαρξιακή κρίση και αυτό θα τροφοδοτεί και στο επόμενο διάστημα εντάσεις, αποστασιοποίηση δυνάμεών του. Αν πριν είχε οξύ πρόβλημα αξιοπιστίας και εναρμόνισης με την πραγματικότητα, τώρα έχει και πρόβλημα απαξίωσης από την κοινωνία μέσα από όλο το κλίμα που εκπέμπει. Έτσι, το πιο πιθανό είναι να παρακολουθούμε μια συνεχή διαρροή. Δεν έχει απαντήσει ακόμα τι έφταιξε στις βουλευτικές εκλογές, τι προσαρμογές οφείλει να κάνει , ενώ ο νέος ηγέτης του δεν έχει πρόταση για το κόμμα που θέλει και εναλλακτική πρόταση που διαθέτει. Όλα είναι θολά. Πως να συγκρατήσει δυνάμεις που είναι απογοητευμένες, απομαγευμένες ;

 

Βλέπετε διάσπαση; Και σε ένα τέτοιο σενάριο, το όποιο νέο κόμμα δημιουργηθεί μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες; Από ποια δεξαμενή θα αποσπάσει ψήφους;

Ναι, πιστεύω ότι θα υπάρξει διάσπαση και αυτό θα είναι το πρώτο δείγμα της τραγικής πορείας του. Όποιος θεωρεί ότι μ΄αυτή το κόμμα θα « καθαρίσει τις γραμμές του και θα προχωρήσει ανενόχλητο» πλανάται πλάνη οικτρά. Το θέμα δεν αφορά κάποιες δεκάδες ή εκατοντάδες στελέχη του. Αφορά στους 930.000 ψηφοφόρους του που ακόμα και αν δεν ακολουθήσουν στελέχη που θα αποχωρήσουν, αποστασιοποιούνται, κρατάνε αποστάσεις. Ουσιαστικά αυτή την ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ αποσυντίθεται. Το τμήμα που απ΄ότι φαίνεται θα οδηγηθεί σε συντονισμένη αποχώρηση, άρα θα προκαλέσει ένα φαινόμενο διάσπασης, δεν έχει πολλές δεξαμενές να αντλήσει δυνάμεις. Μόνο ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ θα τους ακολουθήσει. Με μάχες προστασίας μιας χαμένης αριστεροσύνης στην οποία και οι ίδιοι συνέβαλαν, δεν έχουν άλλα ακροατήρια.

 

Ποιοι εισπράττουν από τη καθοδική τροχιά του ΣΥΡΙΖΑ; Το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ κάποιος άλλος;

Θεωρώ ότι πρέπει να παρακολουθήσουμε σε όλο το επόμενο διάστημα τους ρυθμούς φθοράς του ΣΥΡΙΖΑ και τους προσανατολισμούς όσων θα τον εγκαταλείπουν. Μη ξεχνάμε ότι έχουμε σε επτά μήνες ευρωεκλογές και σε πάνω από τρεισήμισι χρόνια βουλευτικές. Άρα υπάρχει χρόνος να καταλήξει κάποιος. Σ΄αυτή την φάση πάντως το κόμμα που φαίνεται να κερδίζει σχετικά περισσότερο, είναι το Κ.Κ.Ε . Από 7.69% στις βουλευτικές εκλογές μετριέται στο 9%-10% δημοσκοπικά. Αν δε λάβουμε υπόψη ότι τα πρώτα τμήματα που απομακρύνονται από το ΣΥΡΙΖΑ είναι τα πιο αριστερόστροφα , το Κ.Κ.Ε μπορεί να είναι ο φορέας υποδοχής. Να το πούμε διαφορετικά. Κάποιος που θέλει να συνεχίσει να λέγεται αριστερός , ακόμα και αν δεν συμφωνεί με τις θέσεις του Κ.Κ.Ε μπορεί να το βλέπει σαν αποκούμπι « για να σώσει την ψυχή του». Άλλωστε η ιδεολογική, πολιτική αδυναμία συνολικά της Αριστεράς την έχει καταστήσει περισσότερο κάτι σαν θρησκεία , παρά πολιτική επιλογή.

Από εκεί και πέρα και ανάλογα με το μέγεθος των διαρροών , θα διεκδικήσει και το ΠΑΣΟΚ, η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ κ.ά. Προσωπικά μελετώντας τα ευρήματα των exit polls των τελευταίων εκλογών, πιστεύω ότι και η Ν.Δ μπορεί να έχει κάποιες εκλογικές εισπράξεις. Το ξέρετε ότι την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχανε 14 καθαρές μονάδες μόνο οι δυόμιση πήγαν στο ΠΑΣΟΚ και οι τεσσεράμισι στην Ν.Δ; Μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα τρομερά ανομοιογενές που στο εσωτερικό του μπορείς να βρεις κομμουνιστές, παλιούς ανανεωτικούς του αριστερού κινήματος, πασόκους κάθε φυλής, πρώην ανελίτες ακόμα και κάποιους από την καραμανλική δεξιά. Όταν λοιπόν ένα τέτοιο κόμμα μπαίνει στην περιδίνηση και αναπτύσσονται φυγόκεντρες δυνάμεις, το κόμμα μετατρέπεται σε κόμμα – τροφοδότης διαφόρων χώρων.

 

Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν κερδίζει από τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ;

Γιατί δεν έχει μια σαφή στρατηγική για την χώρα, καθαρές μεταρρυθμιστικές θέσεις αφού θέλει να είναι κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας , ενώ κρατάει μια στάση ίσων αποστάσεων που δεν οδηγεί πουθενά. Στελέχη του άτοπα και χωρίς νόημα και  περιεχόμενο εμπλέκονται σε μια συζήτηση για την κεντροαριστερά και μια πιθανή συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ που δημιουργεί σύγχυση και απομακρύνει κεντρώους ψηφοφόρους. Αν δεν λύσει αυτά, θα είναι το μικρό κόμμα που λίγο μεγάλωσε και μπορεί να μεγαλώσει κι άλλο, χωρίς όμως να δημιουργεί ένα ρεύμα ενίσχυσής του ώστε να γίνει κάποια στιγμή κόμμα που θα διεκδικεί την εξουσία. Αν το πρόβλημα είναι να είσαι δεύτερο κόμμα, οδηγείσαι σε μικρής εμβέλειας κινήσεις. Τι σημαίνει από μόνο του αυτό; Δηλαδή, αν πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στο 12% και το ΠΑΣΟΚ στο 14 όλα θα είναι όμορφα; Και αν από δίπλα πλασαριστεί και το Κ.Κ.Ε;  Όταν είσαι λίγο απ΄όλα , δεν είσαι ελκυστικός σε σημαντικά τμήματα που αυτά σου δίνουν ώθηση. Γιατί να είναι ελκυστικό στους πασοκογενείς για παράδειγμα; Αναφέρομαι πάντα στους πολίτες και όχι σε κάποια στελέχη που μπορεί αύριο να αναζητήσουν στέγη επιβίωσης.

 

-Έχει ξανασυμβεί από τη μεταπολίτευση, η χώρα να έχει αντιπολίτευση του 13%; Και το πρώτο κόμμα να έχει τριπλάσιο ποσοστό από αυτό της αντιπολίτευσης;

Αυτό που συμβαίνει είναι πράγματι πρωτόγνωρο και μοναδικό στην ιστορία της Μεταπολίτευσης. Υπάρχει ένα κόμμα του 40% περίπου και ένα αστερισμό κομμάτων της αντιπολίτευσης που το μεγαλύτερο βρίσκεται στο 13%-14%. Μιλάμε για πλήρη κυριαρχία του ενός κόμματος και μια αδύναμη αντιπολίτευση από την οποία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέχει 26%-27%! Αυτό θα έπρεπε να απασχολεί αυτή την στιγμή τόσο το ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Όχι για να δουν τεχνητές, απολίτικες συμπλεύσεις που θα τους μειώσει ακόμα και το άθροισμα των δυνάμεών τους, αλλά τι θα κάνουν το κάθε ένα από αυτά. Ας μη ξεχνάει κανείς ότι η φύση σιχαίνεται το κενό και αν δεν καλύπτεται από την μια πλευρά του πολιτικού φάσματος, μπορεί να δούμε κινήσεις κάλυψης από το άλλο.

 

-Που θα καταλήξουν οι δυσαρεστημένοι από το ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως κάποιοι απογοητευμένοι ψηφοφόροι αποστασιοποιηθούν εντελώς από τις πολιτικές εξελίξεις;

Αναφερθήκαμε στα κόμματα που πιθανά θα ενισχυθούν λιγότερο ή περισσότερο από την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, θέτετε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Όταν έχουμε τέτοιου είδους βαθιές κρίσεις, διχασμούς πολιτικούς-ιδεολογικούς και ψυχολογικούς σε ένα κόμμα, ενισχύονται οι τάσεις αποστασιοποίησης , απομάκρυνσης από την πολιτική, περισυλλογής, ιδιώτευσης. Εκτιμώ ότι σίγουρα ένα τμήμα θα προτιμήσει « να πάει σπίτι του» μη μπαίνοντας σε διλλήματα με ποιον να πάω και ποιον να αφήσω.

 

Μήπως ένας κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει το κόμμα; Μήπως δηλαδή ένα κομμάτι των ψηφοφόρων του είναι ήδη άστεγο;

Ένα τμήμα είναι βαθιά απογοητευμένο, ζαλισμένο και χωρίς απαντήσεις μετά την συντριβή των βουλευτικών εκλογών. Ακολούθησε η διαδικασία εκλογής Προέδρου και μετά την εκλογή του Σ. Κασσελάκη η απογοήτευση και η αποξένωση από το κομματικό σώμα έγινε μεγαλύτερο. Μετρούσαμε αμέσως μετά την εκλογή και πριν τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει , ότι το 47% δήλωσε ικανοποιημένο, το 42% απογοητευμένο και το 11% δεν έπαιρνε θέση. Ένα τμήμα φαίνεται να νιώθει ήδη ότι δεν έχει καμία σχέση πια με το ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν το αφορά πια οι εξελίξεις σ΄αυτό.

 

Πως βλέπετε να διαμορφώνεται πλέον το πολιτικό τοπίο;

Από την μια υπάρχει μια απόλυτη κυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ που θεωρείται με τα συν και τα πλην ότι μπορούν και πρέπει να κάνουν την δουλειά. Από την άλλη υπάρχουν κόμματα αδύναμα ή που δεν έχουν πείσει με τις ιδέες τους και τις προτάσεις τους. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η κατάσταση θέλει χρόνο , ανασυντάξεις και πιθανά νέα μορφώματα και ικανά πρόσωπα για να αλλάξει, άρα απαιτείται αρκετός χρόνος. Στο αμέσως επόμενο διάστημα επομένως η Κυβέρνηση αν από κάτι κινδυνεύει είναι η ακρίβεια και οι διαστάσεις που μπορεί να πάρει από την ανάφλεξη της κατάστασης στην λωρίδα της Γάζας και στην ευρύτερη περιοχή. Επίσης η αίσθηση μη κινδύνου μπορεί να οδηγήσει σε χαλάρωση δυνάμεών της που θα νιώθουν ότι μπορούν να πουν και να πράξουν χωρίς να δημιουργείται δα και κάποιο πρόβλημα. Μαζί μ΄αυτά , πάντα σε μια χώρα που ο ανορθολογισμός έχει ερείσματα μπορεί να δούμε φαινόμενα που αυτή την στιγμή δεν περιμένουμε.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΤΟ 2020

 

 

Αν το 2020 ήταν η χρονιά που δικαίωσε όσους πιστεύουν στον ρόλο του τυχαίου γεγονότος που καθορίζει τα πάντα και αλλάζει την ατζέντα, το 2021 μπορεί να είναι η χρονιά της επανεκκίνησης, κυρίως όμως θα είναι η χρονιά κατά την οποία θα μετράμε πληγές και ερείπια, προσβλέποντας σε μία νέα αρχή, στο ανοδικό τίναγμα του ελατηρίου.

Ας το πιάσουμε από την αρχή. Η πανδημία του κορωνοιού αιφνιδίασε, δραστηριοποίησε δυνάμεις από όλο τον πλανήτη, δημιούργησε νέα δεδομένα. Αφήνει πίσω της εκατομμύρια κρούσματα και νεκρούς σε όλο τον πλανήτη , όπως και μια οικονομική κρίση που μοιάζει με το τσουνάμι μετά από ένα σεισμό. Αφήνει πίσω της όμως και νέες οπτικές, νέες δυνατότητες, νέους συσχετισμούς στο γεωστρατηγικό παιχνίδι, αλλά και νέους συσχετισμούς σε κάθε χώρα.

Είναι πραγματικά φοβερό. Ας πάρουμε τις εκλογές του Ιουλίου του 2019 στην Ελλάδα που οδήγησαν σε μια μεγάλη Αλλαγή. Ποιος φανταζόταν ότι ένα εξάμηνο μετά η Κυβέρνηση που είχε προκύψει θα καλούταν να αντιμετωπίσει ένα εκρηκτικό τρίγωνο προβλημάτων όπως η εμφάνιση μιας παγκόσμιας πανδημίας απ΄αυτές που μέχρι σήμερα εμφανίζονται , η οικονομική κρίση, η διαρκής πρωτοφανής επιθετικότητα της Τουρκίας. Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει ότι ένας φονικός ιός θα άλλαζε τα πάντα, ότι θα άλλαζε τόσο δραματικά η ατζέντα και θα δοκιμαζόταν η ετοιμότητα μιας νέας Κυβέρνησης, αλλά και η προσαρμοστικότητα της Αντιπολίτευσης.

Ας δούμε όμως ορισμένες πλευρές, κάποια θετικά δείγματα γραφής, ορισμένα συμπεράσματα από τη διεθνή και Ελληνική εμπειρία.

1.    Η παρουσία του κορωνοιού, έκανε δυνατή για πρώτη φορά μία τεράστια παγκόσμια συνεργασία για την Υγεία. Απέναντι στον φονικό ιό ενώθηκαν Κράτη, Επιστήμονες , Φαρμακευτικές Εταιρείες και κατάφεραν σε χρόνο ρεκόρ να ανακαλύψουν το εμβόλιο ή μάλλον τα εμβόλια. Με την βοήθεια του διαδικτύου που μηδενίζει τον χρόνο επικοινωνίας και συντονισμού ανθρώπων, Κρατών ,φορέων και δημιουργεί μία νέα αίσθηση του χωροχρόνου πραγματοποιήθηκε το αδιανόητο μέσα σε οκτώ μήνες. Αυτή η διεθνής συνεργασία αποτελεί μια πολύτιμη παρακαταθήκη απέναντι σε οποιοδήποτε κίνδυνο είτε από κάποια πανδημία, κάποιο φαινόμενο λόγω της Κλιματικής Αλλαγής ή αλλού. Κρατάμε ότι είναι αναγκαίο να συζητηθούν σοβαρά πια ο ρόλος και η ετοιμότητα Διεθνών Οργανισμών όπως ο Π.Ο.Υ κ.ά.

 

2.    Αναδείχθηκε η αξία της επιστημονικής γνώσης και ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίζουν οι Επιστήμονες. Βεβαίως και όλες οι αποφάσεις εν τέλει ήταν πολιτικές, αλλά ακριβώς εδώ προέκυψε και μια νέα διαχωριστική γραμμή. Από την μία αυτοί που στις πολιτικές αποφάσεις για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων στηρίζονταν στις προτάσεις των Επιστημόνων και από την άλλη όσοι πορεύτηκαν έστω για ένα διάστημα ή και σταθερά απέναντί τους. Η Ελληνική Πολιτική Ηγεσία ανήκε από την αρχή στην πρώτη κατηγορία, ενώ από την άλλη είδαμε συμπεριφορές σαν κι αυτές του Ντ. Τραμπ ή του Μπ. Τζόνσον. Μαζί και σε στενή σύνδεση μ΄αυτόν τον διαχωρισμό, δημιουργόταν και ένας δεύτερος, αυτών που προέτασαν την ανθρώπινη ζωή και αυτών που την αντιμετώπιζαν απλά ως μία ακόμα παράμετρο ή και ως δευτερεύον θέμα στο όνομα της Οικονομίας. Οι νέοι αυτοί διαχωρισμοί τέμνουν οριζόντια τις συνήθεις διαχωριστικές γραμμές Πρόοδος – Συντήρηση , Αριστερά – Δεξιά. Στην Σουηδία για παράδειγμα που το μοντέλο που ακολουθήθηκε ήταν παράγωγο της αντίληψης περί « ανοσίας της αγέλης» , δεν έχουμε μια ακροδεξιά ή λαϊκίστικη Κυβέρνηση, ούτε κυβερνούν ανορθολογιστές. Σοσιαλιστές κυβερνούν. Εν ολίγοις, οι νέες προκλήσεις θολώνουν ακόμα περισσότερο τις κλασικές διαχωριστικές γραμμές.

 

3.    Αποκαλύφθηκαν οι δυνατότητες της νέας ψηφιακής εποχής ακόμα και σε χώρες σαν την δική μας με καθυστέρηση. Στην ζωή μας μπήκαν η τηλεργασία, η τηλεκπαίδευση, έννοιες σχεδόν άγνωστες μέχρι τον Μάρτιο. Αυτές ήρθαν για να μείνουν, ήρθαν ως αναγκαιότητες και θα μείνουν ως νέες δυνατότητες. Άνοιξαν δρόμους.Θυμόμαστε τις αντιδράσεις και τα επιχειρήματα συνδικαλιστών κατά της τηλεκπαίδευσης . Όλα αυτά φάνηκαν αστεία στην δεύτερη καραντίνα που χρησιμοποιήθηκε γενικευμένα η τηλεκπαίδευση. Εξοικειωθήκαμε δηλαδή με νέες μορφές και αυτό είναι μια πολύτιμη « προίκα» . Και σ΄αυτά τα θέματα φάνηκαν ποιοι είναι με τις νέες δυνατότητες άρα με την πρόοδο και ποιοι μοιάζουν με τους λουδίτες που έσπαγαν τις μηχανές, είναι δηλαδή με το τέλμα , με την συντήρηση. Στην ίδια περίοδο είδαμε στην Ελλάδα τις δυνατότητες της ψηφιοποίησης για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Όλα αυτά είναι χρήσιμα και για ένα παραπάνω λόγο.Ζούμε στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης , της ρομποτικής. Οι αλλαγές που θα επιφέρουν στην κοινωνική δομή, την εργασία είναι τεράστιες. Είναι αναγκαίο επομένως μαζί με την αξιοποίησή τους να δούμε το μέλλον και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που σίγουρα, αναπόφευκτα θα δημιουργήσουν.

 

4.    Στο διάστημα αυτό φάνηκε καθαρά η κενή περιεχομένου συζήτηση για το Κράτος και τον ρόλο του. Έγινε φανερό, ότι χρειάζεται ένα ισχυρό Κράτος που να μπορεί να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες. Φάνηκε για παράδειγμα ότι χρειάζεται ένα σύγχρονο και ισχυρό δημόσιο Σύστημα Υγείας. Φάνηκε δε ταυτόχρονα ότι αυτό που δεν χρειάζεται είναι ένα υπερδιογκωμένο, πελατειακό, αναποτελεσματικό που απλά χρεώνει τους πολίτες του και οδηγείται ανά διαστήματα σε χρεοκοπίες ή σοβαρότατες κρίσεις. Στην Ελλάδα υπάρχει η τάση στην επιστροφή στο Κράτος μαμούθ που τίποτα ουσιαστικά δεν προσέφερε στην κοινωνία και οδήγησε την χώρα σε χρέος 345 δις. ευρώ και χρεοκοπία. Το αστείο είναι ότι πολλοί που ομνύουν στην αξία του Ε.Σ.Υ , το παρακολουθούσαν να κατακρημνίζεται και άλλοι που καταγγέλλονταν για την υποτίμησή τους τώρα το στηρίζουν.Ας πούμε δε κάτι το θετικό. Παρά τις δυσκολίες, παρά τα προβλήματα, το Ε.Σ.Υ στην Ελλάδα άντεξε. Η Ελλάδα δεν έγινε ποτέ Ιταλία ή Ισπανία. Είναι αναγκαίο λοιπόν το Κράτος εγγυητής των κοινωνικών αναγκών και όχι το σπάταλο Κράτος νταβατζής. Υπάρχει ανάγκη για ένα σύγχρονο Κράτος που να συνεργάζεται με τον Ιδιωτικό τομέα στο πλαίσιο μίας δημιουργικής άμιλλας προσφοράς και ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών.

 

5.    Στην εποχή της πανδημίας νικά ο ορθολογισμός,  ο πολιτικός λόγος του συγκεκριμένου, η ήρεμη και σχεδιασμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων. Οι ακραίες φωνές από τα δεξιά και από τα αριστερά υποχωρούν , αν και διατηρούν πάντα ισχυρές θέσεις. Ο Ντ. Τραμπ ηττήθηκε αλλά κράτησε σημαντικά ποσοστά. Στην Ελλάδα , όλα τα Κόμματα του λαϊκισμού από την εποχή των Μνημονίων ή εξαφανίστηκαν ή ηττήθηκαν, δείχνοντας δυσκολία να αρθρώσουν ένα σύγχρονο πολιτικό λόγο στηριγμένο στην αυτοκριτική μιας πενταετούς διακυβέρνησης που καταδικαστηκε συντριπτικά.  . Γι΄αυτό και δημοσκοπικά χάνουν κι άλλες δυνάμεις. Σε περιόδους μεγάλων κρίσεων μετράει ξεχωριστά η σοβαρότητα, η νηφαλιότητα, η συγκεκριμένη αντιπρόταση. Όλα τα άλλα είναι σαν  « θόρυβος » που ζαλίζει. Μια υποσημείωση: Είναι θανάσιμο λάθος για την Πολιτική και την Δημοκρατία η υποτίμηση του λαϊκισμού, των fake news, των παραχαράξεων της πραγματικής εικόνας. Το 30% θεωρούσε κάποτε ότι μας ψεκάζουν. Η μισή Ελλάδα δεν πίστευε στις αρχές της δεκαετίας του 2010 ότι η Ελλάδα πράγματι χρωστάει. Πάνω από το 60% ψήφισε ΟΧΙ στο γνωστό δημοψήφισμα παρωδία, αδιαφορώντας αν βρεθούμε εκτός Ε.Ε και ΟΝΕ. Τώρα, το 15%-20% αρνούνται ακόμα και την ύπαρξη κορωνοιού και θεωρεί το όλο θέμα ως αποτέλεσμα συνωμοσίας.

 

6.    Αλλάζει το γεωστρατηγικό παιχνίδι. Παρακολουθήσαμε αυτή την περίοδο την Τουρκική επιθετικότητα ως αποτέλεσμα του αναθεωρητισμού της, την απουσία των Η.Π.Α από την διεθνή σκακιέρα, την δυσκινησία και αδυναμία της Ε.Ε στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Την ίδια ώρα η Κίνα ανασυντάσσεται και αυξάνει την οικονομική της ισχύ. Νέοι παίκτες εμφανίζονται εξ Ανατολών, ενώ η Ρωσία αξιοποιεί τα κενά Η.Π.Α και Ε.Ε. Στα επόμενα χρόνια πολλά θα αλλάξουν. Η Κίνα προβλέπεται να ξεπεράσει σε οικονομική ισχύ τις Η.Π.Α μέχρι το 2028.   Οι Η.Π.Α αλλάζουν το δόγμα των τελευταίων χρόνων και επανέρχονται.Η Ε.Ε πρέπει να δει τι θα κάνει. Η αδυναμία της κάποια στιγμή θα πληρωθεί.  Αδυνατίζει με το BREXIT, ενώ η δυσκινησία της τροφοδοτεί τον ευρωσκεπτικισμό. Μέσα σ΄όλο αυτό το τοπίο βρίσκεται η Ελλάδα με ανοιχτά εθνικά θέματα. Οι διεθνείς συμμαχίες της είναι η πιο ισχυρή ασπίδα της.Τα πάντα ρει όμως.....

 

7.    Απ΄ότι φαίνεται μπαίνουμε στην τελική αναμέτρηση για την νίκη κατά του κορωνοιού. Έρχεται όμως το τσουνάμι της Οικονομίας. Η Ελλάδα, η κουρασμένη ελληνική κοινωνία από την δεκαετία των Μνημονίων δοκιμάστηκε σκληρά αλλά μέχρι στιγμής πέτυχε, αντέχει, ελπίζει. Η εμπιστοσύνη στους χειρισμούς του Πρωθυπουργού και η απήχησή του σε ευρύτερο ιδεολογικό και πολιτικό ακροατήριο συνιστά σημαντικό στοιχείο πολιτικής ευσταθειας.

 

Η Κυβέρνηση έδωσε χαστούκι στον Ερντογάν στον Έβρο και δημιούργησε τις μέγιστες δυνατές συμμαχίες κατά της Τουρκικής προκλητικότητας. Στο πρώτο κύμα της πανδημίας πήρε άριστα, ενώ αν και της ξέφυγε το δεύτερο  κύμα, διατηρεί ένα καλό επίπεδο σύμφωνα με το τι συμβαίνει στον πλανήτη. Παρά την σοβαρότητα της κατάστασης που δεν μπορεί να υποτιμηθεί, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι οι καταστροφολόγοι της αντιπολίτευσης διαψεύδονται. Η Ελλάδα έχει τα λιγότερα επιβεβαιωμένα κρούσματα ανά εκατομμύριο πληθυσμού μετά την Φινλανδία, στην Ε.Ε. Βρίσκεται δηλαδή στην 26^η θέση στην Ε.Ε και με βάση τον ίδιο δείκτη στην 89^η θέση διεθνώς. Όσον δε αφορά στους θανάτους και πάλι αναλογικά ανά εκατομμύριο πληθυσμού, βρίσκεται στην 19^η θέση στην Ε.Ε. Ακόμα και στην διαχείριση της Οικονομικής κρίσης, η ταλαιπωρημένη για δέκα χρόνια Ελλάδα βρίσκεται στην 3^η θέση στην Ε.Ε όσον αφορά τον βαθμό αναπλήρωσης του εισοδήματος λόγω των ζημιών από την πανδημία. Δεν τα λες και μικρά επιτεύγματα. Πως να πιάσει μετά τόπο ο καταστροφολογικός, μηδενιστικός λόγος της Αντιπολίτευσης

 

Μπροστά όμως παραμονεύει κρίση.  Σε πρόσφατη έρευνα της OPINION POLL για λογαριασμό του Ε.Ε.Α φαινόταν ότι ή μία στις τέσσερις Επιχειρήσεις δηλώνουν ότι σίγουρα ή μάλλον θα κλείσει και ένα αντίστοιχο ποσοστό ότι σίγουρα ή πολύ πιθανό να κάνουν απολύσεις. Μιλάμε για ένα σενάριο που αν επαληθευτεί, θα δημιουργήσει μια καταστροφή, ένα πλήγμα στον οικονομικό ιστό της χώρας και σε χιλιάδες θέσεις εργασίας. Είναι φανερό, ότι η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης αποτελεί στοίχημα και προτεραιότητα. Γι αυτό μαζί με τις μεγάλες παρεμβάσεις με την αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων , χρειάζονται και μικρότερης κλίμακας μέτρα και πρωτοβουλίες στήριξης των χιλιάδων μικρομεσαίων Επιχειρήσεων που θα οδεύουν σε θάνατο.

 

8.    Ένα μεταπολιτευτικό πολιτικό παράδοξο. Μέσα σε ένα τόσο δύσκολο τοπίο, σημειώνεται ένα μεταπολιτευτικό παράδοξο που ποτέ ξανά δεν έχει εμφανιστεί. Ενώ η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει σημεία και τέρατα, ενώ έχουν γίνει λάθη, η Ν.Δ έχει αυξήσει δημοσκοπικά την διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ κατά 6.5%-7% σε σχέση με το αποτέλεσμα των Εθνικών Εκλογών, ενάμιση χρόνο πριν! Μάλιστα η ίδια δείχνει στην χειρότερη περίπτωση σταθερότητα και τάσεις ανόδου, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τάσεις πτώσης και τα μικρά κόμματα να είναι καθηλωμένα με μικρές αποκλίσεις.

 

Η εξήγηση οφείλεται στο απόθεμα εμπιστοσύνης που διαθέτει ο Κ. Μητσοτάκης , αλλά και στην αναξιοπιστία της αντιπολίτευσης στο σύνολό της που χρησιμοποιεί ισοπεδωτικό αλλά και αστήρικτο πολιτικό λόγο που δεν πείθει. Αν αυτή η κατάσταση που βλέπουμε στις μετρήσεις επί μήνες σταθεροποιηθεί και στο 2021, τότε θα μιλάμε για εδραίωση ενός εναμισοκομματισμού που κατ΄ευφημισμό θα ονομάζεται δικομματισμός και θα είναι προδιαγεγραμμένη μια νέα νίκη της Ν.Δ όποτε και αν γίνουν εκλογές. Δεν πιστεύω στα ρεπορτάζ που μιλάνε για πρόωρες εκλογές. Ο Κ. Μητσοτάκης αν δεν γίνουν τραγικά λάθη θα είναι ο νικητής στην μάχη κατά του κορωνοιού. Αν αξιοποιήσει ολοκληρωμένα και σωστά στοχευμένα τα τεράστια κοινοτικά πακέτα για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και να ξεκινήσει μια πορεία ανάπτυξης και επενδύσεων, προωθώντας ταυτόχρονα σημαντικές μεταρρυθμίσεις, μπορεί να είναι 4 συν 4 χρόνια Πρωθυπουργός...

 

Όλα αυτά με βάση τα σημερινά δεδομένα. Μην ξεχνάμε. Στην ζωή και στην Πολιτική, όπως τονίσαμε από την αρχή , υπάρχει και ο ρόλος του τυχαίου συμβάντος που μπορεί να τα αλλάξει όλα 

ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ

 

 

H επιχείρηση « Ελευθερία» ξεκίνησε. Ήδη ζούμε τις πρώτες ώρες της αρχής του τέλους. Ο εμβολιασμός ξεκίνησε και μαζί του μια πορεία μηνών κατά την διάρκεια της οποίας θα δίνουμε καθημερινά και παγκόσμια την μάχη για την μη επέκταση της πανδημίας και ταυτόχρονα θα οικοδομούμε το τείχος ανοσίας που θα οδηγήσει στην νίκη. Δεν θα είναι μια εύκολη πορεία. Είναι όμως σίγουρο ότι θα προχωρήσει έστω και μέσα από δυσκολίες και ότι θα είναι νικηφόρα. Θα είναι μια μεγάλη νίκη της ανθρωπότητας, μια μεγάλη νίκη της Επιστήμης. Η ταχύτητα ανάπτυξης εμβολίου με υπερκαινοφανείς τεχνολογίες και επιστημονικές προσεγγίσεις αναδεικνύουν τις δυνατότητες της εποχής της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης που δυσκολευόμαστε να συνειδητοποιήσουμε. Μιλάμε για ένα θαύμα. Αυτό που άλλοτε θα απαιτούσε τρία , τέσσερα χρόνια τώρα απαίτησε οχτώ μήνες. Εκατομμύρια πιθανά ζωές θα έχουν σωθεί σ΄όλο τον πλανήτη.

Είναι επομένως ώρα συστράτευσης. Θα έπρεπε μάλλον  να είναι ώρα κοινωνικής και πολιτικής  συστράτευσης. Όμως τίποτα το πιο δύσκολο από το αυτονόητο και ειδικά στην Ελλάδα. Ακόμα και τώρα φωνές ανοησίας και παραλογισμού ακούγονται, προβάλλονται ειδικά στα social media και προκαλούν. Αυτές τις ώρες κάποιοι ανακάλυψαν ότι όσοι από την πολιτική, επιστημονική, θρησκευτική ηγεσία εμβολιάστηκαν την πρώτη μέρα, εμβολιάστηκαν με ...νερό ή απλά ορό! Άλλους τους πείραξε το φανελάκι του Καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα ! Άλλοι πάλι συνέχισαν να εκφράζουν τον φόβο τους ότι μπορεί να μεταλλαχτούν ή ότι υπάρχει ένα σατανικό σχέδιο για να μας βάλουν τσιπάκι και έτσι να μας παρακολουθούν! Παράκρουση, ανοησία, τρέλα! Μη μας κάνει όμως και εντύπωση. Θα έλεγα ότι μάλλον έχει βελτιωθεί η κατάσταση. Μην ξεχνάμε ότι το 30% απαντούσε κάποτε ότι μας ψεκάζουν. Τόσοι και παραπάνω υποστήριζαν ότι δεν υπήρχε χρέος της χώρας και ότι όλος ο πλανήτης είχε συνωμοτήσει για να σβήσει την Ελλάδα ή ότι αν οι Ευρωπαίοι και το Δ.Ν.Τ έβλεπαν τον Α.Τσίπρα και τον Π. Καμένο , θα άρχισαν να τρέχουν. Τώρα όσοι υποστηρίζουν αντίστοιχες θεωρίες είναι περίπου το 15%-20% σύμφωνα με τις έρευνες. Χρειάζεται λοιπόν μια συστράτευση για να αντιμετωπιστεί αν μη τι άλλο ο ανορθολογισμός, η άρνηση της πραγματικότητας, η παράνοια. Ένα ακόμα και μικρό κομμάτι φανατικών προκαλεί ενίοτε μεγαλύτερη ζημιά από το μέγεθός του.

Σ΄αυτούς δεν συμπεριλαμβάνουμε όσους πολίτες έχουν πραγματικά ερωτήματα, πραγματικές φοβίες και διλήμματα. Σ΄αυτούς χρειάζεται μια ολόκληρη προσπάθεια προσέγγισης , απάντησης σ΄αυτά που ρωτούν, πειθούς. Σ΄αυτούς θα μετρήσει η δύναμη του παραδείγματος και για αυτό ήταν σημαντική ουσιαστικά και επικοινωνιακά η εικόνα της πρώτης μέρας . Γι αυτό οι επιθέσεις στον Πρωθυπουργό , στον Σωτήρη Τσιόδρα και σε όσους εμβολιάστηκαν την πρώτη μέρα χρειάζονται απάντηση από τις δυνάμεις της λογικής, της μάχης για υγεία και ζωή, για επιστροφή στην κανονικότητα.

Ωστόσο, αν αυτό που με απασχολεί περισσότερο, δεν είναι ότι υπάρχει ένα ποσοστό ανορθολογιστών που συχνά χρησιμοποιούν μάλιστα  αντισυστημικό λόγο, αναφερόμενοι από την πείνα στην Αφρική μέχρι τις πολυεθνικές και γιατί δεν έχει βρεθεί εμβόλιο κατά του καρκίνου μέσα από παραληρηματικούς συλλογισμούς. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η στάση πολιτικών δυνάμεων που με την συνεχή ανούσια γκρίνια τους και για την πανδημία, αλλά και για το εμβόλιο, δείχνουν να μη τους αρέσει και πολύ η ιδέα της νίκης κατά του κορωνοιού και να φλερτάρουν λιγότερο ή περισσότερο φανερά με αυτούς που κατοχυρώθηκαν πια ως « ψεκασμένοι». Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι ακόμα και τώρα δημιουργούν ή προσπαθούν να προκαλέσουν ένταση.

Ο κ. Γ. Βαρουφάκης για παράδειγμα εμβολιάστηκε την πρώτη μέρα. Όλα αυτά τα περί λίγων εμβολίων που έχουν έρθει ή περί « λίγων και εκλεκτών που θα εμβολιαστούν» τι ακριβώς είναι , που στοχεύουν; Δεν ξέρει τον πανευρωπαϊκό προγραμματισμό τροφοδοσίας όλων των χωρών ισόποσα με εμβόλια; Δεν ξέρει για παράδειγμα ότι όλες οι χώρες είχαν πάρει από 10.000 εμβόλια για αρχή; Αν πάλι το γνωρίζει , γιατί τα λέει; Απλά γιατί κάπως πρέπει να αντιπολιτευτεί; Δεν γνωρίζει ότι οι πρώτοι που θα εμβολιαστούν θα είναι οι νοσοκομιακοί και οι ηλικιωμένοι; Αν το γνωρίζει, τι νόημα έχει αυτό το σχήμα των « λίγων και εκλεχτών» που αφήνει υπονοούμενα ταξικής επιλογής για το ποιοι θα εμβολιαστούν; Δεν φαντάζομαι να θεωρεί « λίγους και εκλεκτούς » τους νοσοκομειακούς...

Ο Α. Τσίπρας πάλι, δεν εμβολιάστηκε την πρώτη μέρα. Μου είναι δύσκολο να κατανοήσω γιατί δεν εμβολιάστηκε την μέρα. Θα ήταν πολύ δυνατό μήνυμα να εμβολιαστούν την πρώτη μέρα  ο ένας μετά τον άλλο όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Με εξαίρεση την Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ που επικαλέστηκε ασθένεια, όλοι οι άλλοι δεν μίλησαν; Γιατί; Τι θα πάθαινε ο Α. Τσίπρας αν εμβολιαζόταν την ίδια μέρα με τον Πρωθυπουργό; Γιατί πάλι δεν θέλησε να υπάρχουν κάμερες ώστε να μεταδοθεί όσο πιο δυνατό το μήνυμα; Αφού φωτογραφίες έβγαλε. Εδώ δέχτηκε κάμερες σε κυβερνητική σύσκεψη για το Μάτι την ώρα που καίγονταν άνθρωποι και οι τότε κυβερνητικοί παρίσταναν  τους ανήξερους, τον πείραζαν οι κάμερες στον εμβολιασμό; Πρόκειται για απλές απορίες... Ωστόσο η αντιμετώπιση του εμβολίου από τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν και ενθουσιώδης. Μόλις πριν δύο μήνες και ενώ σ΄όλο τον πλανήτη πανηγύριζαν για το μεγάλο επίτευγμα της Επιστήμης, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατακεραύνωνε τον Πρωθυπουργό που έκανε δήθεν « εμπόριο ελπίδας» ! Λες και το εμβόλιο δεν ήταν ακριβώς η ελπίδα... Την ίδια δε χρονική περίοδο η « ΑΥΓΗ » δεν έβρισκε στήλη για να γράψει κάτι για το εμβόλιο αφού είχε να γράψει περιγραφές μας Ελλάδας που οι μισοί πεθαίνουν από κορωνοιό και οι άλλοι μισοί από την πείνα. Αφού δε οι βδομάδες πέρασαν , τώρα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ φωνάζουν μαζί με τον Γιάνη για τα λίγα εμβόλια που ήρθαν ...σε μικρή ποσότητα. Η αδιάβαστοι είναι και αυτοί ή πάλι άρχισαν τον λαϊκισμό, την άρνηση της πραγματικότητας. Σε λίγο θα καταγγέλουν την σειρά εμβολιασμού και μετά ; Κάτι θα βρουν. Πάντα κάτι βρίσκει κάποιος αλλά αυτό δεν είναι σοβαρή Αντιπολίτευση.

Μ΄αυτά και μ΄αυτά, δεν είναι περίεργο που σύμφωνα με τα ευρήματα όλων των ερευνών, πολύ μεγάλα ποσοστά ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται διστακτικά ή αρνητικά στον εμβολιασμό. Από την μία φαίνεται ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βοήθησε σε μια ιδεολογική και πολιτική όσμωση που οδήγησε σε μετάλλαξη από την συνάντηση ακροδεξιού και αριστερού λαϊκισμού. Από την άλλη ο συνεχής αρνητισμός σε όλα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ συμβάλει στην ενδυνάμωση τέτοιων συμπεριφορών.

Σίγουρα πάντως η νίκη που έρχεται φαίνεται να φοβίζει δυνάμεις της Αντιπολίτευσης με πρώτο και καλύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρουν, δεν μπορεί να μην ξέρουν, ότι όταν τελειώνει ένας Πόλεμος τα οφέλη τα παίρνουν αυτοί που έδωσαν μάχη έστω και με λάθη και ολιγωρίες, όχι όσοι γκρίνιαζαν, κατακεραύνωναν, εξέπεμπαν θολό μήνυμα για το τι θέλουν και τι προτείνουν . Δυστυχώς σ΄αυτούς δεν έχουν πείσει ούτε τους ψηφοφόρους τους ότι ανήκουν στο μπλοκ των μαχητών. Το ερώτημα είναι λοιπόν: Γιατί δεν αλλάζουν ρότα έστω τώρα; Αφού όλα δείχνουν ότι αν συνεχίσουν με την ίδια τακτική, θα υποστούν ζημιές, μεγάλες ζημιές...

FOLLIE FOLLIE ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

 

 

Και να που Χριστουγεννιάτικα έσκασε ένα ακόμα σκάνδαλο από την περίοδο που κυβερνούσε η δρακογενιά και οι ακροδεξιοί των ΑΝΕΛ. Τα στοιχεία δεν χωράνε και πολύ συζήτηση. Στην ηλεκτρονική αλληλογραφία, υπάλληλος κάνει αναφορά σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, δύο πρώην υπουργοί και δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ( Φλαμπουράρης, Χαρίτσης, Μπαλαούρας και Αραχωβίτης ) τα οποία εμφανίζονται από τον αποστολέα να έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκειμένου είτε να παγώσει η υπόθεση της Follie Follie είτε να εμποδιστούν συγκεκριμένες διαδικασίες που βρίσκονταν σε εξέλιξη είτε να ευνοηθούν εταιρείες του Ομίλου!

Η υπόθεση βρίσκεται υπό διερεύνηση και δεν είναι η μόνη. Οι κάτοχοι εξ ορισμού  κάτοχοι του περίφημου ηθικού πλεονεκτήματος όποιου δηλώνει αριστερός κατόρθωσαν μέσα σε πέντε χρόνια διακυβέρνησης να τσαλαπατήσουν κάθε ίχνος ηθικής. Η υπόθεση της Follie Follie έρχεται μετά την παλιανθρωπιά διασυρμού δέκα πολιτικών στελεχών χωρίς στοιχεία από ένα παρακρατικό κύκλωμα Πολιτικών και Δικαστικών που έκοβαν και έραβαν τα πάντα στα μέτρα τους παίζοντας με την ηθική υπόσταση ανθρώπων και με την Δημοκρατία.Έρχεται μετά τις καταγγελίες του Χ. Καλογρίτσα για τα όσα συνέβησαν από ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για να τον κάνουν Καναλάρχη. Έρχονται μετά την δημοσιοποίηση των διαδρομών Παπά με Πετσίτη, με Μωιρή. Έρχονται μετά την πρόσφατη συγγνώμη του συγκυβερνήτη Χ.Καμένου απέναντι στον Β. Μαρινάκη για όσα του καταμαρτυρούσε χρόνια τώρα ( θυμάστε την περίεργη επικοινωνία του με βαρυποινίτη για να καταθέσει σε βάρος του Μαρινάκη) . Έρχεται μετά την ωμά χαριστική πράξη ενοικίασης βίλας 140 τετραγωνικών μέτρων στο Σούνιο στον Α. Τσίπρα. Υπάρχει ένας ολόκληρος κατάλογος δύσοσμων κινήσεων και μεθοδεύσεων που όλες βρίσκονται πια στην Δικαιοσύνη και θα πρέπει να διερευνηθούν μέχρι τέλους , όχι απλά γιατί πρέπει να τιμωρηθούν κάποιοι, αλλά γιατί δεν μπορεί να εθιστεί η κοινωνία στην αντίληψη ότι όλα ανθρώπινα είναι.

Όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα παρεμβάσεων και διαφθοράς μαζί με αρκετούς σκελετούς που υπάρχουν στην ντουλάπα του ΣΥΡΙΖΑ δεν πλήττουν μόνο κάθε έννοια ηθικού πλεονεκτήματος, εμποδίζουν και κάθε ολοκληρωμένη αποτίμηση της αριστερο-ακροδεξιάς πενταετίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ενάμισυ χρόνο από τις εκλογές του Ιουλίου του 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει παρουσιάσει κανένα ουσιαστικό Απολογισμό και αυτή είναι μία από τις αιτίες της ιδεολογικής-πολιτικής- προγραμματικής – αντιπολιτευτικής αφασίας στην οποία βρίσκεται με συνεχή ξεσπάσματα ύβρεων, παραλογισμού, λάσπης.  Ασφαλώς αυτό οφείλεται στην αδυναμία στοιχειώδους συνεννόησης ανάμεσα σ΄αυτούς που αισθάνονται ριζοσπάστες αριστεροί και αυτούς που θα ήθελαν να δημιουργηθεί ένας Προοδευτικός πόλος, ανάμεσα σ΄αυτούς που θα ήθελαν συνεργασία με το ΜΕΡΑ 25 και αυτούς που θα προτιμούσαν συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ, ανάμεσα σ΄αυτούς που εκφέρουν πολιτικό λόγο αναρχοαυτόνομων στα Α.Ε.Ι του 1978-1979 και όσους δήλωναν κάποτε εκσυγχρονιστές. Οφείλεται όμως και στο γεγονός, ότι ένας ολοκληρωμένος Απολογισμός θα άγγιζε εκ των πραγμάτων και θέματα ηθικής της εξουσίας, συμπεριφορών και αντίληψης απέναντι στην Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη, των σχέσεων με μερίδα του μεγάλου κεφαλαίου και νταραβεριτζήδες που κυκλοφορούν άφθονοι.

Γι αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ αμήχανα καταφεύγει σε ύβρεις για « Κυβέρνηση αχρήστων» , για Κυβέρνηση που κάνει εγκλήματα και άλλα φοβερά και τρομερά που αν τα πίστευε, θα έπρεπε να ζητήσει εκλογές το Καλοκαίρι του 2021, αφού τότε όλοι περιμένουν να έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος της περιπέτειας που ζούμε. Πως να ζητήσει όμως εκλογές βλέποντας ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές να χάνει το 30% περίπου των δυνάμεών του και η διαφορά από την Ν.Δ να κινείται κατ΄ελάχιστο στο 15%-16% στην Πρόθεση ψήφου, κάτι που σημαίνει ότι είναι ακόμα μεγαλύτερη αν κάνει κάποιος πλήρεις αναγωγές. Ζαλισμένος, αμήχανος , σε προγραμματικό κενό καταφεύγει στην λογική της πόλωσης και του μίσους όπως κάνουν μόνο ακροδεξιά μορφώματα σε χώρες της Ευρώπης την στιγμή που στην χώρα όπως και σ΄όλο τον πλανήτη δίνεται μάχη για την υγεία και την ζωή, για την στήριξη της Οικονομίας. Έτσι όμως στροβιλιζόμενος βυθίζεται όλο και περισσότερο και βρίσκεται όλο και σε μεγαλύτερα αδιέξοδα.

Το θέμα μάλλον πρέπει να το δει καλύτερα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μάλλον θα βρεθεί σύντομα σε ακόμα πιο δύσκολη θέση και ενώ θα αρχίσουν σκάνδαλα να εκδικάζονται και κάποιοι να καταδικάζονται. Αυτά όμως αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα με την εικόνα που εμφανίζει το Κόμμα Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι τι ακριβώς εννοούν η Φώφη Γεννηματά αλλά εσχάτως και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μιλάνε για την ανάγκη για Προοδευτική Διακυβέρνηση. Προοδευτική Διακυβέρνηση με ποιους; Με τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ; Με το ΜΕΡΑ 25 ή και το ΚΚΕ όπως θα προτιμούσε ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ; Έχουν δει άραγε τα ποιοτικά στοιχεία που δείχνουν με σαφήνεια εντελώς άλλες εκτιμήσεις και προτιμήσεις των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ; Το εννοούν ή απλά πρόκειται για σημαία ευκαιρίας για να φαίνονται κάποιοι « αριστερόστροφοι» και κάποιοι « δεξιοί» όταν θα ανοίξει η συζήτηση και η διαδικασία για την εκλογή νέας ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ; Μήπως πάλι διακατέχονται από σύνδρομο Στοκχόλμης απέναντι σε όσους λάκισαν, τροφοδότησαν φραστικούς και όχι μόνο τραμπουκισμούς απέναντι στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, προχώρησαν ακόμα και σε διώξεις.

Συμπέρασμα: Ας σκεφτεί καλά τα βήματά του το επόμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ και ας τα σκεφτεί ακόμα καλύτερα και το ΚΙΝΑΛ. Συχνά , μετά από άσχημες δημοσκοπικές επιδόσεις έρχονται ακόμα χειρότερες επιδόσεις στην κάλπη.

Και τότε δεν έχεις να καταγγείλεις ούτε δημοσιογράφους , ούτε δημοσκόπους... 

ΕΥΧΕΣ ΖΑΧΑΡΙΑ ΖΟΥΠΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

 

ΚΙΝΑΛ : Αν δεν τολμήσει ....

 

 

Ας είμαστε σαφείς και ας μιλάμε με δεδομένα.  Το ΚΙΝΑΛ ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές δείχνει να παραμένει σε κατάσταση στασιμότητας. Δημοσκοπικά κινείται κατά μέσο όρο στο 6.2%-6.3%. Φαντάζομαι πως  δεν το αμφισβητεί αυτό κανείς.

Εν ολίγοις το έργο επαναλαμβάνεται. Στην πορεία προς τις Εθνικές Εκλογές είχε δημιουργηθεί ένα μεγάλης δύναμης και ευρύτατο ως προς τις δυνάμεις που συμπεριλάμβανε μέτωπο ΦΥΓΕΤΕ. Από αυτό το κοινωνικό μέτωπο , από αυτό το αντι λαικίστικο ρεύμα ανατροπής, το ΚΙΝΑΛ δεν εισέπραξε ουσιαστικά τίποτα και τελευταία στιγμή συγκέντρωσε 8% , το οποίο θεώρησε στην συνέχεια μεγάλη επιτυχία. Τώρα, η Κυβέρνηση εμφανίζει τις πρώτες πιο σοβαρές αμφισβητήσεις και φθορές , ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει περίπου το ένα τρίτο των δυνάμεών του. Ωστόσο το ΚΙΝΑΛ και πάλι δεν εισπράττει τίποτα. Βρίσκεται στο δημοσκοπικό 6.2%-6.3%.

Δυστυχώς για την ουσία του προβλήματος δεν γίνεται καμία συζήτηση από την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής.  Δείχνει να την αποφεύγει συστηματικά. Αντίθετα ανακάλυψε διάφορα Κέντρα που μεθοδεύουν ένα Κίνημα Αλλαγής ελεγχόμενο και ότι το « Σύστημα Μαξίμου» προωθεί την δορυφοροποίηση του ΚΙΝΑΛ! Το ίδιο είχε ανακαλύψει « περίεργα παιχνίδια » λόγω μιας δημοσκόπησης της OPINION POLL η οποία μάλιστα έδινε στο ΚΙΝΑΛ το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό στην πρόθεση ψήφου από όλες τις μετρήσεις όλων τον Εταιρειών! Με no paper δε και με διαρροές την στοχοποίησαν, θυμίζοντας τις χειρότερες στιγμές των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στην συμπεριφορά τους απέναντι στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που έδειχναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει σε ήττα μεγάλης έκτασης. Η χώρα είναι μικρή και όλα μαθαίνονται, όπως και το πως σχολιάζονται τα τελευταία άρθρα του π. Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.

Ωστόσο, αυτά δεν παίζουν κανένα ρόλο και για τον κόσμο που βλέπει ή που μπορεί να  δει με συμπάθεια το ΚΙΝΑΛ. Καταλαβαίνει ότι όλα αυτά είναι λόγια χωρίς αξία, επιθέσεις και ανακαλύψεις εχθρών που δεν υπάρχουν για να καλυφθεί η αδυναμία να εισπράξει οφέλη το ΚΙΝΑΛ, να εμφανίσει μια νέα ορμή και δυναμική. Πρόκειται για κλασικού παλαιο κομματικού τύπου μεθοδεύσεις και τακτικές που έχουν απορριφθεί χρόνια τώρα. Αυτό που απασχολεί όλον αυτόν τον κόσμο είναι το υπαρξιακό δίλημμα : Που πάμε; Υπάρχει περίπτωση να ανακάμψουμε ή θα είμαστε μόνιμα ένα περίπου « ΚΚΕ του Κέντρου» ; Ποιες είναι οι αιτίες για αυτή την στασιμότητα ακόμα και σε φάσεις που δημιουργούνται δυνατότητες και πολιτικά κενά;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αφού φαίνεται να υπάρχουν περίπλοκα δομικά, πολιτικά, ιδεολογικά , φυσιογνωμικά προβλήματα που μένουν αναπάντητα και που οδηγούν σε μια απροσδιοριστία και ένα πολιτικό μετεωρισμό. Στενά συνδεδεμένο μ΄αυτά φαίνεται να υπάρχει και το θέμα δυνατοτήτων και απήχησης της σημερινής ηγεσίας του.

Ας είμαστε όμως σαφείς επικεντρώνοντας σε δύο σημεία , όπως απεικονίζονται σε έρευνες και μέσα σ΄αυτές και η Έρευνα της OPINION POLL

ΠΡΩΤΟ: Υπάρχει πρόβλημα ηγεσίας. Στην τελευταία και πολυσυζητημένη έρευνα της OPINION POLL , στο σύνολο της κοινής γνώμης πρώτος για Πρόεδρος  επιλέγεται ο Α. Λοβέρδος με 20.6% και ακολουθούν η Φώφη Γεννηματά και ο Ν. Ανδρουλάκης με ποσοστά 17.6% και 13.4% αντίστοιχα. Ακολουθούν ο Π. Γερουλάνος με 5.2%, ο Γ. Καμίνης με 3.6% και η Ε. Καϊλή με 3.2%, ενώ το 13.2% δήλωνε ΑΛΛΟΝ. Ανάμεσα στους πρώην ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ το προβάδισμα έχει ο Ν. Ανδρουλάκης με 26.7% , ενώ ακολουθεί ο Α. Λοβέρδος με 25.3% και η Φώφη Γεννηματά με 21%. Η κατάταξη στην τριάδα αποτελεί αντικειμενικά μια έκπληξη αφού η νυν Πρόεδρος εμφανίζεται τρίτη. Ακολουθούν ο Π. Γερουλάνος με 8%, ο Γ. Καμίνης με 3.5% και η Ε. Καϊλή με 3%, ενώ το 6.3% δηλώνει ΑΛΛΟΝ. Μόνο το 6% δεν απαντούσε.

Tα συγκεκριμένα ευρήματα πρέπει να είναι αυτά που ενόχλησαν όσους διέρρεαν ανοησίες , ανακαλύπτοντας « παιχνίδια κατά του ΚΙΝΑΛ». Φαίνεται ότι η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ταυτίζει το μέλλον της με το μέλλον του ΚΙΝΑΛ. Ωστόσο, όπως και να διαβάσεις τα στοιχεία, είναι φανερό ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ ζητάει αλλαγή ηγεσίας. Φαντάζομαι ότι ειδικά μέσα στο 2021 και άλλες μετρήσεις και άλλων Εταιρειών θα επαληθεύουν αυτό το συμπέρασμα. Σημειώνεται δε, ότι από την στιγμή που το θέμα άνοιξε από την πλευρά της ίδιας της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ και οι υποψήφιοι είναι κατ΄αρχήν γνωστοί, η εκκρεμότητα πρέπει να κλείσει το ταχύτερο δυνατόν δεδομένων και των ιδιόμορφων συνθηκών στις οποίες βρισκόμαστε.Σε διαφορετική περίπτωση, το ΚΙΝΑΛ θα βρίσκεται σε διαρκή κατάσταση εσωστρέφειας με κίνδυνο συρρίκνωσης των δυνάμεών του, πολύ περισσότερο που πολιτικές κινήσεις θα υπαγορεύονται από την νευρικότητα και ανασφάλεια μιας ηγεσίας που φαίνεται να έχει κλείσει τον κύκλο της .

ΔΕΥΤΕΡΟ: Υπάρχει θέμα φυσιογνωμίας ταυτότητας, αντιπολιτευτικής ατζέντας και τακτικής, συλλογικής λειτουργίας. Η αλλαγή ηγεσίας δεν αρκεί. Μπορεί να δώσει μια προσωρινή ώθηση ή δημοσκοπική άνοδο, όμως αν δεν λυθούν τα ανοιχτά πολιτικά, προγραμματικά , ταυτοτικά προβλήματα του ΚΙΝΑΛ αυτά τα κενά θα δημιουργούν συνέχεια εμπόδια για μια σταθερή, δυναμική ανοδική πορεία.

Το ΚΙΝΑΛ φαίνεται να επιλέγει μια την τακτική των εποικοδομητικών προτάσεων και μια της καταγγελίας, διαγκωνιζόμενο εσχάτως τον ΣΥΡΙΖΑ σε στείρα καταγγελτικότητα. Το ΚΙΝΑΛ του πρώτου κύματος της πανδημίας δεν υπάρχει πια. Σε εκείνη την περίοδο ξεχώριζε απ΄όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης στην κατάθεση υπεύθυνων προτάσεων. Ίσως τα δημοσκοπικά ευρήματα του Μαίου, Ιουνίου τρόμαξαν την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, όπως τρόμαξαν  και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κ. Μητσοτάκης εμφανιζόταν σε κάθε ερώτηση με « σταλινικά» ποσοστά. Για αυτό ‘αλλαξε ατάκτως πορεία. Αξιοποιώντας τα λάθη και τις ολιγωρίες της Κυβέρνησης, άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως, να ακολουθεί μια παράλληλη πορεία σχεδόν μ΄αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο πρόσφατο Πολιτικό Συμβούλιο του ΚΙΝΑΛ η κ.Φώφη Γεννηματά τόνισε ότι « Χρειάζεται φρένο στην συντηρητική οπισθοδρόμηση. Αυτός είναι ο ρόλος μας σήμερα.». Την ίδια περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για χούντες, πραξικοπήματα κ.λ.π. Στην συγκυρία που ο ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτει « διπλά βιβλία» για τα κρούσματα του κορωνοιού και ζητάει ανεκδιήγητα για την διεθνή πρακτική  τα Πρακτικά των Επιστημόνων, μιλώντας για...Εξεταστική Επιτροπή , η κ. Φ.Γεννηματά σημείωνε ότι « Επίσης, δεν υπάρχει πρόσβαση, της επιστημονικής κοινότητας, των κομμάτων, των πολιτών σε σημαντικά υγειονομικά και επιδημιολογικά δεδομένα. Ο έλεγχος της πληροφορίας που έχει επιλέξει η κυβέρνηση εγείρει και ζήτημα δημοκρατίας. Και η Δικαιοσύνη οφείλει να διερευνήσει σε βάθος το πώς και ποια συμφέροντα εξυπηρετούσαν οι ανταγωνισμοί των αρμόδιων για την διαχείριση των στοιχείων εις βάρος της δημόσιας υγείας.» !!! Ταυτόχρονα καταθέτει προτάσεις με μια μοναδική αίσθηση αυτάρκειας και αυτοϊκανοποίησης. Φράσεις όπως « είμαστε οι μόνοι που έχουμε σχέδιο ασφαλούς εξόδου από πανδημία» είναι το λιγότερο αλαζονικές.

Όλα δείχνουν ότι αλλάζει πορεία πλεύσης και αυτό θα συρρικνώσει το ΚΙΝΑΛ, το οποίο θα έπρεπε να διαμορφώσει συνολικό θετικό αφήγημα συνοδευόμενες από καλά επεξεργασμένες , εποικοδομητικές προτάσεις. Μόνο έτσι θα μπορούσε να διεκδικήσει τμήμα κεντρώων και κεντροαριστερών ψηφοφόρων που σήμερα φαίνεται να στρέφονται προς τον Κ. Μητσοτάκη , αλλά και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που είναι απογοητευμένο από την αντιπολιτευτική πολιτική του Α. Τσίπρα και βλέπει με συμπάθεια τον Πρωθυπουργό. Αντίθετα η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ έχει επιλέξει μια τακτική που καθιστά το ΚΙΝΑΛ κόμμα κεφαλοτύρι. Χάνει προς την Ν.Δ , ενώ δεν εισπράττει τίποτα από τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ. Το 13% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει πια Ν.Δ μη γυρνώντας το βλέμμα του προς το ΚΙΝΑΛ. Αυτή η πραγματικότητα περιγράφεται από τα ευρήματα όλων των ερευνών. Σε κοινωνικό επίπεδο δε, είναι ένα κόμμα κοινωνικής ασάφειας και ηλικιακής προτίμησης στους πάνω από 50 ετών.

Ταυτόχρονα όμως η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αγνοεί και το μήνυμα που εκπέμπουν οι ψηφοφόροι του.Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της OPINION POLL μέσα σ΄αυτές τις δύσκολες συνθήκες για την Κυβέρνηση, οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ και σε παρένθεση οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ για να έχουμε μια συνολική εικόνα του Κεντροαριστερού χώρου:

-       Το 63.5% δηλώνουν ικανοποιημένοι από τον τρόπο διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης από την Κυβέρνηση( 38.6% στον ΣΥΡΙΖΑ)

-       Το 66.7% δηλώνουν ικανοποιημένοι από το πως αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση τα προβλήματα με την Τουρκία( 35.3% στον ΣΥΡΙΖΑ)

-       Το 48% δηλώνει ικανοποιημένο με τον τρόπο που έχει χειριστεί η Κυβέρνηση τα Οικονομικά θέματα λόγω της κρίσης του κορωνοιού ( 27.4% στον ΣΥΡΙΖΑ)

-       Το 68.3% δηλώνουν ικανοποιημένοι από το έργο της Κυβέρνησης ( 27.4% ).

-       Το 5.5% δηλώνει ικανοποιημένο από τον τρόπο από την Αντιπολίτευση που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ ( 28.3% στον ΣΥΡΙΖΑ )

-       Το 77.3% προτιμά για Πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη έναντι ενός 5.3% που προτιμά τον Α. Τσίπρα ( Το 21.7% στν ΣΥΡΙΖΑ έναντι 50%)

Η κατάσταση που περιγράφεται από αυτά τα στοιχεία είναι πολύ άσχημη για το ΚΙΝΑΛ, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κ. Μητσοτάκης έχει επικρατήσει στον χώρο του Κέντρου και εκφράζει και σημαντικό ποσοστό Κεντροαριστερών ψηφοφόρων με την ατζέντα, τις πολιτικές επιλογές και το ύφος εξουσίας του. Ο πολιτικός λόγος της Αντιπολίτευσης μοιάζει με τροχό που γυρίζει χωρίς να αγγίζει το έδαφος.

Το ΚΙΝΑΛ έχει το πλεονέκτημα σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ να επιδιώξει με κατάλληλη ατζέντα, σοβαρές προτάσεις, συνολικό ευρωπαϊκό, μεταρρυθμιστικό αφήγημα να διεκδικήσει τμήμα του Κέντρου αλλά Κεντροαριστερών πολιτών που απεχθάνεται τις ακρότητες και τον λαϊκισμό. Θα μπορέσει να ανταποκριθεί σ΄αυτή την πρόκληση το ΚΙΝΑΛ; Ποιος να ξέρει; Αυτό αφορά τα στελέχη του, την δύναμη του χώρου να τολμήσει αλλαγές , να οριοθετήσει την αυτονομία του κάνοντας καθαρά τα μεγάλα ΝΑΙ και τα μεγάλα ΟΧΙ του, αποσαφηνίζοντας το στίγμα του.

Αν το ΚΙΝΑΛ συνεχίσει την τακτική που ακολουθεί , αν δεν τολμήσει, δεν θα έχει μέλλον ως ένας μεγάλος χώρος των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, της Μεταρρύθμισης και της Οικολογίας. Θα διατηρεί για κάποιο διάστημα κάποιες δυνάμεις για να βγαίνουν κάποιοι Βουλευτές και να συντηρείται ένας μηχανισμός επαγγελματικών στελεχών. Άραγε αυτό να αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών;

Καλύτερα μια Κυβέρνηση που κάνει λάθη, παρά μια λάθος Κυβέρνηση.

    

 

Η αλήθεια είναι πως όταν πριν λίγο άκουσα ότι η κ. Φώφη Γεννηματά κατέθεσε ερώτηση για τον κορωνοιό στην Βουλή, χαμογέλασα. Το ίδιο και με το αντίστοιχο αίτημα του κ. Γιάνη Βαρουφάκη. Είναι δεν είναι μια βδομάδα που έγινε μία εφ όλης της ύλης συζήτηση στην Βουλή για τον κορωνοιό. Αφορμή ήταν το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εργασίας για το οποίο οι Πολιτικοί Αρχηγοί είπαν κάτι γενικούρες και κυρίως μίλησαν για την πανδημία. Υποτίθεται ότι ειπώθηκαν όλα. Πριν απ΄αυτή είχε προηγηθεί δεκαπέντε μέρες πριν πάλι συζήτηση στην Βουλή για το κορωνοιό. Πάλι ειπώθηκαν όλα. Αναρωτήθηκα τι επιπλέον θα πει. Συγκρίνοντας τις δύο ομιλίες της κ. Φ.Γεννηματά κατάλαβα ότι επαναλαμβάνει τα ίδια. Το ίδιο και στις ανακοινώσεις του Γραφείου Τύπου του ΚΙΝΑΛ. Είναι η Κυβέρνηση που φταίει για όλα, ο Τουρισμός που άνοιξε άναρχα, τα σχολεία που άνοιξαν χωρίς Σχέδιο, ατ Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κ.λ.π, κ.λ.π. Από τα λεγόμενα βέβαια τα μισά δεν έχουν επαληθευτεί, αλλά ποιος δίνει σημασία σ΄αυτά.

Είναι φανερό ότι η Αντιπολίτευση βρίσκεται σε νευρική κρίση και φέρεται αλόγιστα. Επί μήνες φώναζαν από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα για επιτάξεις Κλινικών. Όταν η Κυβέρνηση προχώρησε σε κάποιες επιτάξεις, η ΕΦ.ΣΥΝ κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο « Σωσίβιο για Κλινικάρχες»! Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε την μείωση εισφορών , άσκησε κριτική για τον διπλασιασμό του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος τον Δεκέμβριο, ενώ   η κ. Γεροβασίλη προέβαλε την μοναδικής παγκόσμια σύλληψη ότι έχουμε lock down …γιατί δεν έχουμε πολλές Μ.Ε.Θ! . Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο νέο Ε.Σ.Υ που φιλοδοξεί να δημιουργήσει και η « ΑΥΓΗ» έγραψε ότι « η Έκθεση Πισσαρίδη περιορίζει τις αλλαγές στο Ε.Σ.Υ στον ψηφιακό φάκελο του ασθενούς»! Ανάθεμα αν ο συγγραφέας έχει διαβάσει την Έκθεση. Η « ΑΥΓΗ » κυκλοφορεί καθημερινά με παραλλαγές του « Αποτύχατε» και τόσο αυτή όσο και ο Α.Τσίπρας περιγράφουν μια χώρα ράκος, μια Κυβέρνηση που παραπαίει , ένα λαό που υποφέρει από τον αυταρχισμό, που πεινάει και που υγειονομικά έχουμε μετατραπεί σε Ιταλία ( εκεί που όπως σε Ισπανία και Γαλλία έχουν πεθάνει περίπου από 40.000 μέχρι τώρα).

Φαίνεται όμως πως από κοντά ακολουθεί πια  και το ΚΙΝΑΛ σε ένα διαγκονισμό λαϊκισμού. Το ΚΙΝΑΛ του πρώτου κύματος δεν υπάρχει πια. Υπάρχει πια το ΚΙΝΑΛ που η ηγεσία του ( μειοψηφία στο εσωτερικό του Κινήματος όπως έδειξε έρευνα της OPINION POLL ) βλέπει την ουσιαστική στασιμότητα των δημοσκοπικών του επιδόσεων και πιστεύει πια ότι με ολίγον συριζαϊσμό μπορεί να εισπράξει κάτι. Μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν (!) τον Πρωθυπουργό γιατί επισκέφθηκε την Θεσσαλονίκη για να δει την υγειονομική πορεία στην χώρα! Τον κατήγγειλαν μάλιστα για show!!! Εν ολίγοις, όταν η Φ. Γεννηματά ή ο Α. Τσίπρας επισκέπτονται κάποιο Νοσοκομείο ή κάποια πόλη είναι πολύ σημαντικές παρεμβάσεις ενώ όταν ο Πρωθυπουργός της χώρας πράξει το αυτονόητο, τότε κάνει show. Μιλάμε για παραλογισμό! Εκεί όμως που το ΚΙΝΑΛ άγγιξε τις επιδόσεις Πολάκη ήταν όταν με αφορμή την διατίμηση του rapid test και του Μοριακού τεστ , κατήγγειλε την Κυβέρνηση ότι άφηνε μήνες Εταιρείες να κερδοσκοπούν! Μιλάμε για αθλιότητα. Φαίνεται ότι ο στενός κύκλος που διοικεί το ΚΙΝΑΛ έχει πολύ άγχος και προσπαθεί να πείσει ότι δεν την αφορούν οι απόψεις του π. Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη για το τι σημαίνει σοβαρή, εποικοδομητική αντιπολίτευση. Δεν είναι περίεργο. Και για την Έκθεση Πισσαρίδη παρατηρείται έντονη κινητικότητα στο fb και στο twitter στελεχών που κατακεραυνώνουν την Έκθεση λίγες ώρες μετά την νέα παρέμβαση Κώστα Σημίτη. Από τον ΣΥΡΙΖΑ θα το περίμενα. Από το ΚΙΝΑΛ που έχει κορμό το ΠΑΣΟΚ που έχει βιώσει την αντίδραση απέναντι στην Έκθεση Σπράου και το Ασφαλιστικό Γιαννίτση λανθασμένα μάλλον , δεν το περίμενα. Λέω λανθασμένα, γιατί τωρινοί σύμβουλοι της Προέδρου πρωτοστάτησαν τότε στις αντιδράσεις και φαίνεται ότι δεν έχει αλλάξει και τίποτα στον τρόπο που σκέφτονται.

Μ΄αυτά και μ΄αυτά η αντιπολίτευση ως σύνολο δεν πείθει, παραπαίει και μάλλον έχει αρχίσει να κουράζει κιόλας Δεν καταλαβαίνει αυτό που κατανοεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο και ότι έχει χρέος να συμβάλει στην νίκη. Πως να το κάνουμε. Άλλο Αντιπολίτευση με προτάσεις και με κριτική και άλλο μια Αντιπολίτευση που την ώρα της μάχης μηδενίζει, ισοπεδώνει, εμφανίζει μια ψεύτικη εικόνα και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η χώρα και πολύ μα πολύ χειρότερα  μια μεγάλη σειρά από χώρες. Το ζήτημα είναι ότι δεν κερδίζει κιόλας και ασφαλώς με μια από τα ίδια, το ίδιο αποτέλεσμα θα έχεις. Σίγουρα βέβαια η τακτική που ακολουθούν τα κόμματα της  Αντιπολίτευσης έχει επηρεαστεί τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων.

Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου έχουν πραγματοποιηθεί επτά έρευνες γνωστών Εταιρειών Δημοσκοπήσεων. Αναφέρομαι στις Έρευνες των OPINION POLL, GPO, KAPA RESEARCH, MRB, METRON ANALYSIS, ALCO, PULSE. Σ΄αυτές υπάρχουν ασφαλώς κάποιες αποκλίσεις, αλλά τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι κατά βάση κοινά. Αυτά είναι:

1.    Η κυβέρνηση υφίσταται σχετική φθορά, αλλά είναι φθορά διαχειρίσιμη. Είναι φορά της τάξης του 1%- 1.5%. Περίπου ενάμισυ χρόνο από τις Βουλευτικές Εκλογές μια τέτοια φθορά θα ήταν φυσιολογικό να υπάρχει ακόμα και αν δεν είχαμε πανδημία οικονομική κρίση λόγω του κορωνοιού κ.ά. Κατά εντυπωσιακό τρόπο οι έξι από τις επτά έρευνες δίνουν στην Ν.Δ την ιδια δημοσκοπική επίδοση της τάξης του 37.5%.

2.     Άρα η Ν.Δ και η Κυβέρνηση επιδεικνύει απόθεμα πολιτικής ασφάλειας και, κυρίως, επιδεικνύει υψηλό πολιτικό κεφάλαιο προσωπικά του Πρωθυπουργού που προηγείται του Α. Τσίπρα .Ο Πρωθυπουργός προγείται του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από 18% έως και 32% στην καταλληλότητα για Πρωθυπουργός

3.    Η φθορά των κυβερνητικών ποσοστών οφείλεται κυρίως στους χειρισμούς στο δεύτερο κύμα της πανδημίας – χειρισμούς, που η αποδοχή τους απέχουν πολύ από τα συντριπτικά ποσοστά της περασμένης άνοιξης, που έτσι κι αλλιώς ήταν τρεατώδη και της τάξης του 75%-80%. 

4.    Πρώτη αγωνία των πολιτών αυτή την στιγμή είναι η υγειονομική κρίση, αλλά στο βάθος καραδοκεί η οικονομία. 

5.    Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να μην επωφελείται ούτε από την φθορά της κυβέρνησης, ούτε από την αγωνία των πολιτών για την πανδημία. Δεν πείθει ότι μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική διακυβέρνηση. Σημειώνω ότι στην δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ παρατηρείται πολύ μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στα αποτελέσματα των Ερευνών. Σε αντίθεση με την ταυτόσημη πρόβλεψη πο έχουμε για την δύναμη της Ν.Δ , για τον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουμε αποτελέσματα από 18.8% έως και 24.3%. Ο μέσος όρος πάντως των μετρήσεων δίνει περίπου 21.5% στον ΣΥΡΙΖΑ.

6.    Η Ν.Δ προηγείται με μεγάλη διαφορά, πολύ μεγαλύτερη από την διαφορά με την οποία νίκησε και στις Εθνικές και στις Ευρωεκλογές.Η διαφορά κυμαίνεται από 13,1% έως και 18.8% ( αυτή η διαφορά στα αποτελέσματα οφείλεται στην διαφορά που αναφέραμε στην διαφορά που υπάρχει στην μετρούμενη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ). Ο μέσος όρος πάντως της διαφοράς είναι περίπου 16%. Σημειώνουμε  σ΄αυτό το σημείο ότι μιλάμε για αποτελέσματα σε απλή πρόθεση ψήφου.Αν δούμε αναγωγή επί των εγκύρων και πολύ περισσότερο με αναγωγή όλων των αναποφάσιστων, η διαφορά μεγαλώνει κι άλλο. Πρακτικά μιλάμε για αποτέλεσμα με την Ν.Δ στο 43%-45% και τον ΣΥΡΙΖΑ στο 23%- 25%.

7.    Το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται ουσιαστικά σε κατάσταση στασιμότητας με μέσο όρο μετρούμενης δημοσκοπικής επίδοσης περίπου στο 6.3%. Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και για τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα επτά δημοσκοπήσεων ενάμισυ περίπου χρόνο περίπου μετά τις Εκλογές και ενώ η Κυβέρνηση δίνει αγώνα δρόμου για να αντιμετωπίσει την πανδημία, την οικονομική κρίση λόγω του κορωνοιού, την Τουρκική επιθετικότητα αλλά και άλλα σημαντικά θέματα όπως Μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο, την Παιδεία, την Υγεία, την Εργασία και την Αυτοδιοίκηση , το Μεταναστευτικό, την προετοιμασία για την απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Στήριξης κ.ά. Οφείλεται αυτό στο ότι έχουμε μια αλάθητη Κυβέρνηση που δεν έχει κάνει λάθη , που δεν έχει δείξει ολιγωρίες και αδυναμίες; Όχι. Όχι ασφαλώς, αν και σημειώνεται ότι υπάρχει ως πλειοψηφική η θετική άποψη για την σοβαρότητα, το σχέδιο, την ειλικρίνεια και την μεθοδικότητα του Πρωθυπουργού. Οφείλεται λοιπόν σ΄αυτό το δεδομένο αλλά και σε μια Αντιπολίτευση που λαικίζει, δεν έχει στρατηγική , απαξιώνεται μέσα από τις δηλώσεις , τις υπερβολές και τον μηδενισμό της.

Έτσι, φαίνεται η κοινή γνώμη να λέει το εξής απλό: Καλύτερα μια Κυβέρνηση που κάνει λάθη, παρά μια λάθος Κυβέρνηση. Η Αντιπολίτευση πρέπει να προβληματιστεί για την πορεία της. Οι έρευνες που αναφέρομαι πραγματοποιήθηκαν σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για την χώρα και την κοινωνία. Κάποιοι βέβαια μιλάνε για κατάρρευση της Κυβέρνησης υπό την πίεση των προβλημάτων.Άλλοι για να συσπειρώσουν έστω τις κομματικές δυνάμεις μιλάνε για τον κίνδυνο πρόωρων εκλογών. Τα αποτελέσματα δείχνουν κάτι διαφορετικό. Αν κάποιος κινδυνεύει αυτή την ώρα είναι βασικά τα κόμματα της Αντιπολίτευσης αν συνεχίσουν με την ίδια τακτική, την ίδια αντίληψη. Σκεφτείτε ότι αυτά τα αποτελέσματα προέκυψαν σ΄αυτές τις συνθήκες. Τι θα γίνει όταν θα υποχωρήσει η πανδημία και όταν θα κυριαρχήσει η ελπίδα του εμβολίου, ενώ ταυτόχρονα η Οικονομία μπαίνει σε πιο κανονικούς ρυθμούς και αρχίσει η απορρόφηση των περίφημων 72 δις. ευρώ από κοινοτικούς πόρους ;

Ας αφήσουμε την ζωή και τις μετρήσεις του μέλλοντος να απαντήσουν. Το σίγουρο,πάντως είναι παντού και πάντα, ότι όσο κυριαρχεί κανονικότητα, τόσο δέχεται ισχυρό πλήγμα κάθε είδους λαϊκισμός,