Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ



Η αλήθεια είναι ότι όσα χρόνια ασχολούμαι με τις πολιτικές δημοσκοπήσεις και την πολιτική ανάλυση, έχω δει κόμματα να ανεβαίνουν ή να πέφτουν και έχω προσπαθήσει να αναλύσω την πορεία τους. Συνήθως η πτώση ενός κόμματος ή το τελμάτωμά του οφείλεται στην έλλειψη Στρατηγικής, στην απουσία κεντρικής ιδέας γύρω από την οποία να συνδέονται επιμέρους πολιτικές , στην απόσπαση από την πραγματικότητα, την αδυναμία να πείσει τους πολίτες, την έλλειψη σύγχρονης ατζέντας και ριζοσπαστικών προτάσεων που να εκφράζουν ένα νέο ρεύμα, την αδυναμία και ανασφάλεια της ηγεσίας. Κόμμα που να πέφτει λόγω « αμφιλεγόμενων δημοσκοπήσεων, σεξιστικών σχολίων και fake news” δεν έχω δει. Όταν ένα κόμμα δε ισχυρίζεται επιπλέον ότι υπάρχει συνωμοσία από το σύστημα για να μην ανέβει, αν δεν είναι το Κ.Κ.Ε που επί χρόνια δίνει  παρόμοιες εξηγήσεις για την εκλογική και όχι απλά την δημοσκοπική καθήλωσή του στα ίδια ποσοστά χαμογελάω.Γιατί άραγε το σύστημα να φοβάται το ΚΙΝΑΛ και να θέλει να καθηλώνεται δημοσκοπικά κάπου εκεί στο 5%; Τι το επικίνδυνο για αυτό το αόρατο σύστημα έχει εκφράσει; Αστειότητες...
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου. Είναι γεγονός ότι στην περίοδο της προσπάθειας αντιμετώπισης της πανδημίας, το ΚΙΝΑΛ έδειξε σοβαρότητα, εθνική ευθύνη και κατάθεσε σειρά θετικών προτάσεων. Αρκετές δε από αυτές υιοθετήθηκαν από τον Πρωθυπουργό. Αυτή η θετική, ενεργητική στάση του δεν φαίνεται να του φέρνει κέρδη. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις που Γιατί άραγε; Έχω την αίσθηση ότι σημαντικό ρόλο παίζει η συχνή αλλαγή ύφους, τακτικής και ουσίας στην προώθηση της Πολιτικής του. Εκεί που πορεύεται με θετικές προτάσεις, ξαφνικά ανακαλύπτει ότι η χώρα βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο διχασμού. Εκεί που ανακοινώνεται το πακέτο της Κομισιόν που χαιρετίζει ως θετικό, ασκεί κριτική στον Κ. Μητσοτάκη ότι είναι άφαντος από τις ευρωπαικές διεργασίες, λες και το πακέτο όπως και η κατανομή του ήρθε από το πουθενά. Εκεί που ο Κ. Μητσοτάκης παραδέχεται ότι είχε άλλη άποψη για το Ε.Σ.Υ και τώρα δεσμεύεται για τον εκσυγχρονισμό του, το ΚΙΝΑΛ του λέει περίπου « και ποιος είσαι εσύ που μιλάς για το Ε.Σ.Υ που ήταν δικό μας έργο». Λες και η ελληνική κοινωνία δεν έχει διαπιστώσει επί δεκαετίες την κρίση του Ε.Σ.Υ, την σταδιακή κατάρρευσή του. Εν ολίγοις όταν στον πολιτικό σου λόγο συνυπάρχουν τα πιο διαφορετικά στοιχεία, το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι θολό, μη πειστικό. Δεν μπορεί να είσαι και δύναμη εκσυγχρονισμού και ολίγον λαϊκιστής με στοιχεία νοσταλγίας από κάποιο ηρωικό παρελθόν. Δεν μπορεί να θες να καταγραφείς σαν δύναμη σοσιαλδημοκρατίας και να ακολουθείς τακτική ΣΥΡΙΖΑ « τα καταψηφίζω όλα, τα καταγγέλω όλα». Απλά τα πράγματα.
Από εκεί και πέρα όταν σε πειράζουν οι δημοσκοπήσεις που όλες μα όλες και όλων των Εταιρειών Δημοσκοπήσεων  δίνουν κατά μέσο όρο 5% στην πρόθεση ψήφου και όχι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτά, καταφεύγοντας στην ανακάλυψη φανταστικών εχθρών ,τότε οδηγείσαι σε επικίνδυνο στρουθοκαμηλισμό. Ας ρωτήσουν την σχετική εμπειρία του Α. Τσίπρα πριν είναι αργά. Όταν ανακαλύπτεις ότιμο σεξισμός σε πλήτει επειδή ένας δημοσιογράφος έγραψε μία απρεπή φράση σε ένα άρθρο, τότε έχεις άλλου είδους πρόβλημα. Ανακαλύπτεις όμως και fake news για τα οποία δεν παίρνεις θέση. Υπήρχε για παράδειγμα πρωτοσέλιδο εφημερίδας αόρατης κυκλοφορίας που παρουσίαζε τέσσερα στελέχη του ΚΙΝΑΛ έτοιμους να υπουργοποιηθούν. Απ΄ότι γνωρίζω και τα τέσσερα στελέχη διέψευσαν και κατήγγειλαν το δημοσίευμα. Το ΚΙΝΑΛ δεν το είδα παντού, αν και βγάζει τρεις τέσσερις ανακοινώσεις την μέρα. Γιατί άραγε; Το ίδιο και απέναντι σε συνεχείς δηλώσεις στελεχών όπως και ρεπορτάζ περί έναρξης διαλόγου και σύγκλισης με τον ΣΥΡΙΖΑ που η συντριπτική πλειοψηφία των μελών και της εκλογικής βάσης του ΚΙΝΑΛ δεν θέλει ούτε να ακούει για μία τέτοια προοπτική. Πιστεύει άραγε η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ότι αφήνοντας ακάλυπτους κάποιους δήθεν « κρυφοδεξιούς » και καλύπτοντας όσους θέλουν να εμφανίζονται αριστεροί δεν δημιουργεί σύγχυση, εκνευρισμό, τουλάχιστον ερωτηματικά ;
Καλό θα ήταν η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αντί να ανακαλύπτει φανταστικούς εχθρούς ή αντί να ακολουθεί μία εναλλασσόμενη τακτική κινούμενης βάρκας και θολού μηνύματος, να δώσει απάντηση σε ένα πολύ απλό ερώτημα: Γιατί ενώ πέφτει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατορθώνει να εισπράξει και πάλι ( όπως και στις Εθνικές Εκλογές) κάποια οφέλη , την στιγμή που το 10-12% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι θα ψήφιζε Ν.Δ ; Πως εξηγεί ότι οι 2 στους 3 ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ συμφωνούν σχεδόν σε όλες τις πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη; Καλό θα ήταν να απαντήσει σ΄αυτά γιατί αυτά είναι τα καίρια ερωτήματα .
Είναι προφανές ότι η Δημοκρατία μας δεν χρειάζεται ένα ισχυρό κόμμα, αλλά και κόμμα ή κόμματα που μπορούν να κάνει σύγχρονη, σκληρή, εποικοδομητική αντιπολίτευση από μεταρρυθμιστικές, καινοτόμες θέσεις. Άρα χώρος υπάρχει.... Αν προσαρμοστείς έγκαιρα, αν δεν ζεις με ανασφάλειες, αν λαμβάνεις τα μηνύματα.Διαφορετικά τα κενά στην ζωή και στην πολιτική τα καλύπτουν άλλοι.
It’ s so simple αν και οι αμερικάνοι επικοινωνιολόγοι συνηθίζουν να λένε ότι the common sense its no so common

Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ


Ακούγοντας την είδηση για την Πρόταση της Κομισιόν για 750 δις. ευρώ ( 500 δις. ως επιχορηγήσεις και 250 δις. ευρώ υπό μορφή δανείων )  για το Ευρωπαικό Ταμείο Ανάκαμψης αναθάρησα για τυς όρους με τους οποίους ετοιμάζεται να δώσει την μάχη κατά της κρίσης και της ύφεσης η Ευρωπαική Ένωση. Πολύ περισσότερο που αν λάβουμε υπόψη τον Κοινοτικό Προυπολογισμό, το Πρόγραμμα SURE , την δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και το σύνολο των χρηματοδοτικών εργαλείων η δύναμη πυρός της Ε.Ε φτάνει τα 2,4 τρις. ευρώ. Δεν τα λες και λίγα , ούτε δείχνει αδύναμη Ε.Ε. Ασφαλώς και έχουμε δρόμο να διαβούμε , διαδικασίες για να υποχωρήσουν οι τέσσερις « σκληροί » ( Ολλανδία, Σουηδία, Αυστρία , Δανία). Ωστόσο η Πρόταση της Κομισιόν και η συνολική θωράκιση της Ε.Ε συνιστούν δείγματα που τροφοδοτούν ελπίδα και αισιοδοξία. Πρόκειται για παρέμβαση τεράστιας έκτασης που δείχνει και το μέγεθος της κρίσης που έρχεται, αλλά και αλλαγή παραδείγματος στην ευρωπαϊκή διακυβέρνηση.
Αν έρθουμε στην χώρα μας το ποσόν κατανέμεται σε 22.5 δις. ευρώ σε επιχορηγήσεις και 9 δις. ευρώ υπό μορφή δανείων. Παράλληλα αν προσθέτουμε τα παραπάνω χρηματοδοτικά εργαλεία, η χώρα μας παίρνει μία ισχυρή ένεση για να δώσει την μάχη. Ας σημειώσουμε δε ότι η Ελλάδα έρχεται 6η στην σειρά οικονομικής στήριξης από το σύνολο των 27 χωρών της Ε.Ε. Πρόκειται για αποτέλεσμα της εκτίμησης της κατάστασης της χώρας μετά από δέκα χρόνια δοκιμασίας, της υγειονονομικής επιτυχίας μας που ανόρθωσε κατακόρυφα το κύρος της χώρας, αλλά απ΄ότι φαίνεται και από την παρέμβαση του Πρωθυπουργού που πολλοί από την αντιπολίτευση του ασκούν κριτική ότι δεν διεκδικεί, δεν μιλάει όσο πρέπει στα διεθνή φόρα και άλλα παρόμοια. Φαίνεται ότι η Ελλάδα έχει ανακτήσει έδαφος και ρόλο σε μια Ευρώπη που κάνει έστω δειλά βήματα ομοσπονδιοποίησης και πιο δυναμικής εισόδου σε ένα παγκόσμιο τοπίο που οι Η.Π.Α υποχωρούν και η Κίνα δείχνει πληγωμένη.
Τέτοιες ώρες πρέπει να αναλογιστούμε και την αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας που συχνά τμήματά της ασκούν εσπευσμένως εύκολη κριτική προς το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα δείχνοντας ένα ανεξήγητο σκεπτικισμό. Πρόκειται για παλιά συνήθεια αφού διαχρονικά οι Ελληνικές Κυβερνήσεις εμφάνιζαν ως δικά τους επιτεύγματα τα θετικά από τα Κοινοτικά Προγράμματα και ως αρνητικά της Ε.Ε  σε όσα δεν συμφωνούσε η κοινή γνώμη. Θα άξιζε να εμφανιστούν αναλυτικά τα κονδύλια που δόθηκαν στην χώρα από τα Κοινοτικά Προγράμματα, τα Μεσογειακά Προγράμματα, τον Ευρωπαϊκό Προυπολογισμό, τις αγροτικές αποζημιώσεις κ.ά. Θα άξιζε να δοθούν αναλυτικά όλα τα στοιχεία ποια από τα μεγάλα έργα που τα τελευταία τριάντα χρόνια έγιναν χωρίς κοινοτικούς πόρους. Ζούμε στιγμές που δικαιώνεται ο αγώνας του Κωνσταντίνου Καραμανλή να μπούμε στην Ε.Ο.Κ και του Κώστα Σημίτη να μπει η χώρα στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε , στην ζώνη του ευρώ.
Τέτοιες ώρες πρέπει να αναλογιστούμε όσους ενοχοποιούσαν της Ευρώπη για την υπερχρέωση της χώρας , για όσους χαρακτήριζαν ευρωλιγούρηδες όσους έδιναν την μάχη να μείνει η Ελλάδα στην Ε.Ε. Ο Α. Τσίπρας έκανε καριέρα και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε ως αντιευρωπαική δύναμη, ως δύναμη που δεν έβλεπε να υπάρχει αρχικά χρέος και μετά θα έσκιζε τα Μνημόνια κάνοντας όλη την Ευρώπη να υποκλιθεί στο μεγαλείο αυτής της παρδαλής Αριστεράς. Στην συνέχεια και ως Κυβέρνηση έφτασε συχνά την χώρα στον γκρεμό μια με την υπερήφανη διαπραγμάτευση, μια με τις ιδέες για είσοδο στο Νομισματοκοπείο , το παράλληλο νόμισμα ή το άνοιγμα των Τραπεζικών θυρίδων , φτάνοντας στο αποκορύφωμα του δημοψηφίσματος . Ήταν ενέργειες που οδηγούσαν την χώρα στην κατάρρευση και εκτός Ε.Ε και ευρώ για να φτάσουν να χρεώσουν την Οικονομία με 85 δις. ευρώ και να φορτώσουν τις πλάτες του Ελληνικού λαού ένα τρίτο Μνημόνιο. Αλήθεια, που θα ήταν η χώρα όλα αυτά τα χρόνια, που θα βρισκόταν οικονομικά αν είχαν πετύχει τα επαναστατικά ( δες λαικίστικα , επικίνδυνα) σχέδιά τους;
Έχουμε μπροστά μας δύσκολο δρόμο και εμείς και η Ευρώπη συνολικά, όπως και η Παγκόσμια Οικονομία. Έχουμε πολύ δρόμο μέχρι η Πρόταση της Κομισιόν γίνει αποδεκτή και αρχίσουν οι εκταμιεύσεις. Ωστόσο, με όλες τις δυσκολίες που θα υπάρχουν το 2020, φαίνεται ότι το 2021 μπορεί να είναι μια διαφορετική, ελπιδοφόρα χρονιά. Η πρόταση της Κομισιόν αλλά και η αντίληψη με την οποία κινείται η Ε.Κ.Τ δίνουν μία νέα αισιοδοξία και μια απάντηση στους απανταχού λαικιστές και ευρωσκεπτικιστές. 

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΚΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ



Σαν να μην κρατιόντουσαν με τίποτα, μόλις πέρασε η πρώτη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας, η αντιπολίτευση  άρχισε να πυροβολεί δεξιά και αριστερά. Ο εγκλεισμός φταίει; Η παράνοια βλέποντας τα δημοσκοπικά δεδομένα όχι μίας αλλά δεκάδων δημοσκοπήσεων; Η απουσία στρατηγικής που τους ωθεί να ασκούν κριτική ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει λόγος για να δείξουν ότι κάνουν αντιπολίτευση; Μάλλον όλα μαζί.
 Έχω την εντύπωση ότι δίνουν την εικόνα πως βρίσκονται σε μεγάλη τρικυμία και μ΄αυτά που κάνουν, με την τακτική που ακολουθούν μάλλον χάνουν δυνάμεις, παρά  κερδίζουν. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν δεκάδες έρευνες κοινής γνώμης που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να χάνει 30%-33% των δυνάμεών του ( το 10%-12% των δυνάμεών του δηλώνουν μάλιστα ότι θα ψηφίσουν Ν.Δ) και όλα τα μικρά κόμματα να πιέζονται ασφυκτικά. Η σπασμωδικότητα της αντιπολίτευσης αντιπαρατίθεται στο σχέδιο που δείχνει να έχει η Κυβέρνηση και το αποτέλεσμα της είναι αναμενόμενο.
Ασφαλώς υπάρχει και μία άλλη θεώρηση των πραγμάτων. Αν για παράδειγμα είχε ξεφύγει η κατάσταση της πανδημίας από την Κυβέρνηση και είχαμε χιλιάδες θύματα όπως στην γειτονική Ιταλία ή την Ισπανία, θα υπήρχαν  αυτές οι επιδόσεις όσον αφορά στην εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού ή θα υπήρχε double score στην διαφορά Ν.Δ- ΣΥΡΙΖΑ στην Πρόθεση ψήφου; Ασφαλώς όχι. Κι όμως ο Α. Τσίπρας ευχαρίστησε τους πολίτες και όχι την Κυβέρνηση και τους Επιστήμονες δείχνοντας μεγαλείο μικροψυχίας. Βεβαίως η κοινωνία έδειξε μοναδικά αντανακλαστικά. Ωστόσο αυθόρμητα συμπεριφέρθηκε; Αυτή πήρε απόφαση να αναβληθούν τα Καρναβάλια όταν δεν είχαμε ούτε ένα κρούσμα στην χώρα; Από μόνοι τους οι πολίτες πήραν απόφαση να κλείσουν τα σχολεία, να κηρυχθεί lock down ; Ας αφήσουν κάποιοι τις ανοησίες και το χάιδεμα των πολιτών. Όλοι γνωρίζουν τον ρόλο των έγκαιρων αποφάσεων της Κυβέρνησης και των Επιστημόνων. Όσοι μειώνουν αυτό τον ρόλο, απλά χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Όπως και όταν λένε ανοησίες όπως ότι είχαμε αυτό το αποτέλεσμα γιατί είχαμε τύχη ή γατί είμαστε απομονωμένη χώρα.
Η ίδια θεώρηση υπάρχει και μπροστά στην Οικονομική κρίση που θα χτυπήσει όλον τον πλανήτη. Κάποιοι δίνουν την αίσθηση ότι διακατέχονται από την παλιά αριστερίστικη αντίληψη ότι έρχεται καταστροφή, άρα εξαθλίωση, άρα οργή του λαού, άρα και πεδίο για αυτούς! Γελιούνται. Γελιούνται πριν απ΄όλα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε και όλοι θυμούνται. Θυμούνται την δήθεν υπερήφανη διαπραγμάτευση που μας κόστισε 86 δις. ευρώ, κλείσιμο Τραπεζών, Υπερταμείο και στην συνέχεια ανελέητο χτύπημα της μεσαίας τάξης, φορολογική επιδρομή. Ποιον να πείσουν τώρα με Ζάππεια όσοι σκέφτονταν να ανοίξουν μέχρι και Τραπεζικές Θυρίδες όπως υπερηφάνως δήλωσε και πρόσφατα ο κ. Πολάκης; Έχουν λοιπόν μεγάλο πρόβλημα αξιοπιστίας και αυτό επιδεινώνεται όταν καταθέτουν Προγράμματα με δραματικά μειωμένα τα έσοδα , αλλά ταυτόχρονα όλους να πηγαίνουν τσάμπα διακοπές, σε όλους και να υπάρχει πλήρης εξασφάλιση και μάλιστα αύξηση του οικογενειακού εισοδήματος. Μέχρι και το σύνολο των ανέργων θυμήθηκαν ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλοι, ξεχνώντας πως όταν κυβέρνησαν μόλις ένας στους δέκα εγγεγραμένους ανέργους έπαιρναν επίδομα. Αυτά μπορούν, αυτά κάνουν. Όμως μη νομίζουν ότι καλύπτουν έδαφος. Εκτός και αν ποντάρουν στην καταστροφή όπως αναφέραμε και στο τι μπορούν να εισπράξουν. Ίσως να ξέχασαν , ότι η δεκαετία της κρίσης ώθησε στην δημιουργία σειράς νέων κομμάτων  και δεν αποκλείεται να συμβεί και πάλι εισπράττοντας την όποια οργή υπάρξει, αφήνοντας τα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης να περιμένουν.
Το πλέον απαράδεκτο και ασυγχώρητο  όμως δείγμα γραφής της αντιπολίτευσης και βασικά της αξιωματικής  ήταν η όλη συζήτηση που ξεκίνησε για την δήθεν Τούρκικη εισβολή σε Ελληνικά εδάφη. Ο κύκλος σκανδαλοθηρικές εφημερίδες – ακροδεξιοί πυρήνες και υπερπατριώτες ακόμα και μέσα στην Ν.Δ – ΣΥΡΙΖΑ φανέρωσε ότι το ψέμα, ο τυχοδιωκτισμός, η αγωνία να χτυπηθεί η Κυβέρνηση οδηγούν σε επικίνδυνα για την χώρα παιχνίδια και στον διασυρμό. Πρώτον γιατί αποδιδόταν ενδοτικότητα σε μία Κυβέρνηση που έδωσε σκληρό μάθημα πριν δύο μήνες στον Ερντογάν ακριβώς στον Έβρο. Τότε καποιοι αρχικά τουλάχιστον μιλούσαν για τους έρμους μετανάστες που δεν ανοίγει τα σύνορα να περάσουν. Κατηγορούσαν για την επέκταση του φράκτη.Τώρα εμφανίζονταν τιμητές της πατρίδας και των συνόρων. Δεύτερο , γιατί οι ώρες και λίγες  μέρες πέρασαν και συνεδρίασε η Επιτροπή της Βουλής στην οποία οι Υπουργοί Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας μαζί με την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων ενημέρωσαν πλήρως για το τι συνέβη και τι δεν συνέβη. Αν δεν απατώμαι, επικράτησε σιωπή, απόλυτη σιωπή από όσους έσπευσαν να υιοθετήσουν στημένα δημοσιεύματα δείχνοντας ότι δεν έχουν όρια. Πρόκειται για στάση ανεύθυνη, πολύ περισσότερο όταν όλοι γνωρίζουν ότι ο Ερντογάν έχει σχέδιο να προκαλεί, να επιδεικνύει προκλητικότητα και επιθετικότητα , χωρίς να γνωρίζει κανείς μέχρι που μπορεί να οδηγήσει αυτό. Ποιον βοηθούσε άραγε η υιοθέτηση fake news; Ποιον βοηθάει να δημιουργείται μία εικόνα ότι οι πολιτικές δυνάμεις σπαράσσονται στην Ελλάδα για κάτι στημένο έντεχνα;
Η Αντιπολίτευση και βασικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εθνικό χρέος να ξανασκεφτεί τι ρόλο θέλει να διαδραματίσει. Αν συνεχίσει με μία από τα ίδια, πρώτος που θα πληγεί θα είναι ο ίδιος και μάλιστα θα πληγεί καθοριστικά. Όλοι τον θυμούνται και ως έξαλλη, λαϊκίστικη αντιπολίτευση , αλλά και ως δήθεν διαφορετική Κυβέρνηση που φόρτωσε την χώρα προβλήματα. Αυτό είναι μία αρνητική παρακαταθήκη που θα τον συνοδεύει για καιρό. Αν συνεχίσει με μία άρνηση ορθολογικοποίησης του πολιτικού του λόγου και της τακτικής του, θα έχει πολλά, μα πάρα πολλά προβλήματα....

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ;


Έχω παρακολουθήσει όλες τις έρευνες όλων των Εταιρειών μέσα στο 2020. Έχω δει προφανώς την πρόθεση ψήφου, την πρόθεση ψήφου επί των εγκύρων και την εκτίμηση ψήφου. Η κεντρική τιμή του ποσοστού του ΚΙΝΑΛ στην Πρόθεση ψήφου βρίσκεται εκεί γύρω στο 5% , ένα ποσοστό που το κάνει να απέχει σε απόσταση αναπνοής από το ποσοστό του Κ.Κ.Ε. Η τρίτη θέση δηλαδή τουλάχιστον δημοσκοπικά παίζεται. Στην πραγματικότητα το ΚΙΝΑΛ είναι τρίτο και θεωρητικά δεν κινδυνεύει αν και ποτέ μη λες ποτέ. Γιατί; Γιατί πάντα το Κ.Κ.Ε διαθέτει πιο συσπειρωμένες δυνάμεις και γιατί θεωρητικά το ΚΙΝΑΛ δαθέτει μεγαλύτερες δεξαμενές. Ας το ξαναπούμε όμως: Ο μέσος όρος στην κεντρική τιμή του ποσοστού του ΚΙΝΑΛ με βάση όλες τις έρευνες στην πρόθεση ψήφου είναι γύρω στο 5%.
Εκεί εντοπίζεται και η « αμαρτία» της OPINION POLL που στην τελευταία έρευνα βρήκαμε το ΚΙΝΑΛ στο 4.5% και το Κ.Κ.Ε στο 5%. Αν δε δούμε το αποτέλεσμα μετά την αναγωγή επί των εγκύρων τα ποσοστά αυτά διαμορφώνονται σε 4.9% και 5.5% αντίστοιχα.Αυτά βρήκαμε, αυτά δώσαμε. Δεν παίζουμε με τα ποσοστά, ούτε δια των δημοσκοπήσεων επιδιώκουμε να τους έχουμε όλους ικανοποιημένους. Χρέος μας είναι να δίνουμε την εικόνα, έστω την εικόνα της στιγμής. Μόνο που αυτό φαίνεται ότι ενοχλεί. Έτσι με ένα email μέλος της ηγετικής ομάδας του ΚΙΝΑΛ μου σημείωνε με ευγένεια, ότι πρέπει να ξαναδούμε τις παραδοχές μας γιατί και προεκλογικά οι Εταιρείες δίναμε ποσοστά 5% - 6% προεκλογικά και τελικά το ΚΙΝΑΛ πήρε 8.1% .Λίγες ώρες αργότερα άκουσα ένα νεαρό γυναικείο στέλεχος να επαναλαμβάνει ακριβώς το ίδιο επιχείρημα σε σχετική ερώτηση σε Κανάλι. Ο κύκλος ολοκληρώθηκε με κάτι που έγραψε φίλος μου από τον Πειραιά και επαναλάμβανε τα ίδια επιχειρήματα.Δεν πρέπει να είσαι και ευφυία για να καταλάβεις ότι η δημοσκόπηση είχε απασχολήσει και είχαν διαμορφωθεί επιχειρήματα που να περνούν το σήμα: Μην παίρνετε στα σοβαρά τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων.
Η αλήθεια είναι ότι με τρόπο ασυγχώρητο για επαγγελματία με πορεία τουλάχιστον είκοσι χρόνων στον χώρο των δημοσκοπήσεων και της πολιτικής επικοινωνίας, όλα αυτά με απασχόλησαν και με στεναχώρησαν. Θα μπορούσα να αναφερθώ στον ρόλο του στατιστικού σφάλματος που θα ερμήνευε όλα αυτά τα ανύπαρκτα επί της ουσίας επιχειρήματα και να ξεμπέρδευα χωρίς πολλά λόγια.
Το θέμα όμως πρέπει να το δούμε όχι στατιστικά ,αλλά ουσιαστικά πολιτικά και να το διερευνήσουμε παραπέρα.
ΠΡΩΤΟΝ: Προκαλεί απορία και έκπληξη  πως η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν κατάλαβε και δεν έχει καταλάβει μέχρι και σήμερα,  ότι μία βδομάδα πριν τις εκλογές, πολύ απλά δεν υπήρχε 8.1%, δεν ήταν κάτι το δεδομένο. Πράγματι οι Εταιρείες εντοπίζαμε την δύναμή του κατά την προεκλογική περίοδο στο εύρος 5.5%-6.5% και μάλιστα ως εκτίμηση ψήφου. Το επιπλέον ποσοστό μέχρι το 8.1% συμπληρώθηκε από κεντροαριστερούς πολίτες που αφού σιγουρεύτηκαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει με μεγάλη διαφορά που του εξασφαλίζει καθαρή αυτοδυναμία πήγαν και ψήφισαν ΚΙΝΑΛ για λόγους βασικά κομματικού πατριωτισμού. Αν εκείνη την στιγμή υπήρχε η αίσθηση ντέρμπι, δεν θα υπήρχε αυτό το + 1.5% έως + 2%. Ως OPINION POLL το « είδαμε» καθαρά στην τελική δημοσκόπηση που πραγματοποιήσαμε Πέμπτη- Παρασκευή και Σάββατο πριν τις εκλογές. Με βάση αυτή επέμενα στο ΘΕΜΑ FM ότι το ΚΙΝΑΛ θα είναι καθαρά τρίτο με ποσοστό κοντά στο 8% και ενώ τα exit polls εκείνη την ώρα, έδειχναν άλλα. Ωστόσο, το ερώτημα μένει: Ενώ κλείνει ένας χρόνος από τις Εθνικές Εκλογές να μην έχει καταλάβει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ πως πρόκυψε το 8.1%. Αυτό από μόνο του οδηγεί σε λάθος επιλογές γιατί ο κομματικός πατριωτισμός δεν μπορεί να θεωρείται πάντα δεδομένος για κανένα κόμμα.
ΔΕΥΤΕΡΟ: Προκαλεί εντύπωση η απόσπαση από την πραγματικότητα της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ. Υπάρχει άραγε η εκτίμηση ότι διατηρεί τις δυνάμεις του ή ότι ανεβαίνει κιόλας; Δεν νομίζω ότι το πιστεύουν καν τα μέλη και τους φίλους του. Αυτό που εγώ γνωρίζω είναι ότι τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ στην πρόθεση ψήφου στις έρευνες της OPINION POLL τον Σεπτέμβριο, τον Νοέμβριο, τον Ιανουάριο, στις δύο του Μαρτίου και του Μαίου ήταν 5.4%, 5.3%, 5%, 4.5%, 5%, 4.5% .Τι δείχνουν αυτά τα ποσοστά αυτών των έξι δημοσκοπήσεων και όχι μίας; Ότι στην καλύτερη περίπτωση χάνει αυτή την ώρα τουλάχιστον το ένα τρίτο των δυνάμεών του. Σέβομαι την άποψη ότι αυτή είναι μία εικόνα που μπορεί να αδικεί το ΚΙΝΑΛ γιατί έχει κάνει για παράδειγμα  προσπάθειες. Ωστόσο αυτή είναι η εικόνα και καλύτερα η όποια προσπάθεια να προσανατολιστεί σε ολοκληρωμένες απαντήσεις για τα αίτια αυτής της πτωτικής πορείας. Η αναζήτηση δυνάμεων που « Μας πολεμούν» ταιριάζει στο Κ.Κ.Ε που μόνιμα έχει την εξήγηση ότι όλο το Σύστημα το πολεμάει και όχι σε κόμματα σαν το ΚΙΝΑΛ. Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ που κατάγγελλε όλες τις δημοσκοπήσεις πλην δύο εταιρειών που έδιναν διαφορά 2%- 3% μέχρι και στο παρά πέντε των Ευρωεκλογών αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να ζητήσει συγγνώμη μέσω επικοινωνίας του Αλέξη Τσίπρα με τον Πρόεδρο του ΣΕΔΕΑ κ. Γ.Μαύρου. Το θέμα βέβαια για ένα κόμμα είναι να πιάνει έγκαιρα τα ερεθίσματα για να προβαίνει σε διορθωτικές κινήσεις και όχι να λέει εκ των υστέρων « τι ήταν αυτό που έπαθα».
Ας κάνουμε όμως μία καταγραφή εκτιμήσεων των λόγων που οδηγούν σ΄αυτό το σημείο το ΚΙΝΑΛ. Τα δύο τα είδαμε ήδη, αλλά ας τα δούμε συνολικά:
1.       Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν έχει καταλάβει μέχρι και σήμερα,  ότι το 8.1% των εκλογών, δεν ήταν κάτι το δεδομένο και αυτό ισχύει και για το μέλλον. Άλλωστε ακόμα και αν το δούμε συνολικά, η ταύτιση κόμματος – ψηφοφόρων δεν υπάρχει στον βαθμό που υπήρχε μέχρι αρκετά χρόνια τίποτα.
2.       Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ έχει απόσπαση από την πραγματικότητα, από τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες ακόμα  και πολύ σημαντικού τμήματος στελεχών και μελών, πολύ περισσότερο των απλών φίλων και ψηφοφόρων.Υπάρχει μία ψευδαίσθηση για την πραγματική απήχηση του Κόμματος.
3.       Το ΚΙΝΑΛ έχει πρόβλημα ταυτότητας και φυσιογνωμίας , Στρατηγικής και ορθού  προσανατολισμού στις δυνάμεις που πρέπει να διεκδικήσει. Δεν συγκινεί για παράδειγμα νέους, όπως και δυναμικά παραγωγικά στρώματα. Δεν έχει μία σταθερή γραμμή πλεύσης ακριβώς γιατί δεν έχει προσδιορίσει ποιον χώρο θέλει να εκφράσει. Γι αυτό από την μία θέλει να εμφανιστεί ως δύναμη δημιουργική, δύναμη με εποικοδομητικές προτάσεις και από την άλλη διαγκωνίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ ποιος θα κάνει πιο σκληρή αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση. Αυτό από μόνο του δημιουργεί ιδεολογική – πολιτική – αντιπολιτευτική βαβέλ.
4.       Το ΚΙΝΑΛ έχασε μία ευκαιρία να αυξήσει τις δυνάμεις του στις εκλογές όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κατάρρεε και το 65% της κοινωνίας ένιωθε ότι ανήκει στο « ΦΥΓΕΤΕ».Τώρα χάνει μία δεύτερη ευκαιρία. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ιδεολογική – πολιτική – στρατηγική απροσδιοριστία και αποσυσπείρωση, δείχνει πάλι αδύναμο να τραβήξει δυνάμεις όταν μάλιστα ένα 10%-12% των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει πια Ν.Δ. Αν πιστεύουν ότι μπορεί να διεκδικήσουν δυνάμεις από τον ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λάθος.Πρώτον, γιατί η βάση του ΠΑΣΟΚ που μετατοπίστηκε ήθελε να βρεθεί σε ισχυρό κόμμα εξουσίας και ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και τώρα είναι το δεύτερο σε δύναμη κόμμα και με σημαντικά ποσοστά.Γιατί λοιπόν κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να πάει ΚΙΝΑΛ όταν το ΚΙΝΑΛ δείχνει ή δίνει την εικόνα ότι διαγκωνίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ σε σκληρότητα εκφράσεων, κριτικής και λαικισμού. Ποιος να πειστεί για παράδειγμα από την έκφραση « ένας νέος διχασμός είναι προ των πυλών» (!) ή ότι « η Κυβέρνηση εμφανίζει όλο και περισσότερο τάσεις αλλαζονείας και αυταρχισμού»; Αυτά όμως αναφέρονται σε τελευταία δήλωση της κ. Φ.Γεννηματά.
5.       Αυτή η ασάφεια στίγματος ανοίγει τον δρόμο σε ένα διπλό διεμβολισμό. Από την μια από τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει ακόμα πολλά περιθώρια να « εισπράξει». Ήδη, αφού διέσυρε και σπίλωσε την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, αφού το κατακρεούργησε εκλογικά, ότι ήταν να πάρει ουσαστικά το πήρε.Άντε να πάρει κανένα στέλεχος που θέλει να νιώθει αριστερό και επί της ουσίας θέλει να βρεθεί σε μεγάλο κόμμα. Από την άλλη ο κύριος κίνδυνος είναι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος χωρίς να μιλάει για Προοδευτικές Συμμαχίες και άλλα παρόμοια άνευ ουσίας έχει καταλάβει τον χώρο του Κέντρου και απέναντί του το 66% περίπου των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ συμφωνεί με την συντριπτική πλειοψηφία των επιλογών της Κυβέρνησης από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα. Αυτό δείχνουν όλες οι έρευνες της OPINION POLL σ΄αυτό το διάστημα. Μάλιστα στην τελευταία έρευνα της OPINION POLL το 95% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ δηλώνει ικανοποιημένο με την συνολική στάση του Πρωθυπουργού για την πανδημία, το 65.5% ότι τον εμπιστεύεται για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα της Οικονομίας και το 60% είναι ικανοποιημένο από τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί για την στήριξη Επιχειρήσεων και εργαζομένων και το ...80.5% τον προτιμά για Πρωθυπουργό!
6.       Όταν έχεις τα παραπάνω στοιχεία, είναι σαφές ότι μία επιλογή μετωπικής ρήξης με την Κυβέρνηση οδηγεί σε αυτοκτονία και ότι δεν θα την ακολουθεί η κοινωνική και εκλογική βάση του ΚΙΝΑΛ. Ταυτόχρονα, όλη αυτή συζήτηση περί διαλόγου με τον ΣΥΡΙΖΑ, συγκλίσεων ή και άλλων προοπτικών μοιάζει σαν να λες να συνεργαστούν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και ο ΠΑΟΚ για το Πρωτάθλημα. Είναι εκτός τόπου και χρόνου, δημιουργεί θολούρα και αγνοεί στοιχειωδώς ότι συντριπτικά οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ θεωρούν ότι τους χωρίζει απόσταση χιλιάδων ετών φωτός από τον ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο δεν έχουν τίποτα κοινό πολιτικά, ιδεολογικά και πολιτισμικά. Ασφαλώς η κ. Φ.Γεννηματά έχει προβεί σε διαψεύσεις μίας τέτοιας προοπτικής. Ωστόσο η συχνότητα σχετικών ρεπορτάζ από δημοσιογράφους που έχουν πηγές στελέχη του ΚΙΝΑΛ δημιουργεί το λιγότερο καχυποψία. Ταυτόχρονα υπάρχουν και άλλα περιστατικά που δημιουργούν ερωτηματικά. Όταν η κ. Νάντια Γιαννακοπούλου πριν μήνες έθεσε ζήτηα τι συμβαίνει με όλη αυτή την συζήτηση , συνάντησε τουλαχιστον εχθρότητα και δημοσιεύματα την εμφάνιζαν να πηγαίνει στην Ν.Δ. Όταν ο κ. Δ. Ρέπας διατύπωσε την άποψη ότι ειναι μονόδρομος ο διάλογος με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ακούστηκε απολύτως τίποτα.Αυτό να μην δημιουργήσει καχυποψία γα το τι μπορεί να συμβαίνει.
7.       Το τραγικό είναι ότι δεν υπάρχει εναία αντίληψη ούτε καν για την ιστορική πορεία του ΠΑΣΟΚ. Άλλοι θεωρούν ότι ο Κ. Σημίτης ήταν « δεξιός».Άλλοι ότι ο Γ.Παπανδρέου αδικήθηκε και πρέπει να δικαιωθεί. Άλλοι ότι ότι ο Ε. Βενιζέλος κακώς σχημάτισε Κυβέρνηση το 2012 και μάλιστα μετά από δύο εκλογικές μάχες από τις οποίες δεν προέκυπτε αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Η ασυννενοσία είναι φανερή ακόμα και σ΄αυτό το επίπεδο.
8.       Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ανεπαρκής και ανασφαλής. Γι αυτό και εμφανίζεται περίπου ως δείγμα ηγετικού μεγαλείου ότι αφέθηκε έξω από την Βουλή ένα στέλεχος σαν τον Ε. Βενιζέλο. Γι αυτό έχει επιβληθεί μία περίεργη σιωπή ανάμεσα στους βουλευτές ή και στα μέλη της Κ.Ε γατί υπάρχει ο φόβος ότι κάθε άλλη άποψη μπορεί να ενοχοποιηθεί και να κατηγορηθεί. Γι αυτό και δεν υπάρχει προσανατολισμός σε μία επανασυσπείρωση δυνάμεων που έχουν διάθεση προσφοράς και δεν τους δίνεται χώρος. Όλα αυτά είναι φαινόμενα ξένα προς την ιστορία του ΠΑΣΟΚ που ενισχύθηκς μέσα από θυελώδεις συγκρούσεις για πολιτικά και ιδεολογικά προβλήματα. Όλα αυτά τα φαινόμενα εμφανίζονται πάντα σε κόμματα που η ηγεσία αισθάνεται ανασφαλής.
9.       Το κυρίαρχο πρόβλημα πάντως σε κάθε περίπτωση είναι η φυσιογνωμική , ταυτοτική απροσδιοριστία του ΚΙΝΑΛ. Το ΚΙΝΑΛ μόνο ως κόμμα με έντονα  τα στοιχεία του ριζοσπαστικού μεταρρυθμιστισμού και της καινοτομίας, της σοσιαλδημοκρατίας και της Οικολογίας , με νέα ατζέντα για την εποχή της Κλιματικής Αλλαγής , της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και της ανάγκης για νέα δικαιώματα μπορεί να υπάρξει και να δυναμώσει. Διαφορετικά το μέλλον είναι αβέβαιο.
Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι που οδηγούν το ΚΙΝΑΛ σε αυτές τις δημοσκοπικές επιδόσεις. Αν δε, δεν τολμήσει να δει χθες πως αυτά μπορεί να τα αντιμετωπίσει επί της ουσίας , τότε θα φαίνεται αστείο ότι γινόταν συζήτηση γιατί εμφανίζεται με 4.5% και όχι με 5% ή 5,5% η πρόθεση ψήφου ......

ΓΙΩΡΓΟ ΧΑΣΚΑ, ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ



                                                          Του Ζαχαρία Ζούπη

Σήμερα είναι μία δύσκολη,μία άσχημη μέρα.
Πριν λίγο πληροφορήθηκα ότι έφυγε από κοντά μας ο φίλος, αγωνιστής της Δημοκρατίας και πρώην Δήμαρχος Γιώργος Χάσκας!
Το Κερατσίνι είναι από σήμερα πιο φτωχό.
Η Αυτοδιοίκηση, η Δημοκρατία μας, η Προοδευτική Παράταξη είναι από σήμερα πιο φτωχές.
Ο Γιώργος Χάσκας ήταν αγωνιστής, έντιμος άνθρωπος, πολύ δουλευταράς, πεισματάρης για κάθε τι που θεωρούσε σωστό, άνθρωπος με αρχές και αξίες.Παρήγαγε ένα ξεχωριστό έργο στο Κερατσίνι ως Δήμαρχος
Καλό ταξίδι Γιώργο!
θα είσαι πάντα στο μυαλό μας και στην καρδιά μας

Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

ΜΗ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΝ




Δεν πρόλαβε να κλείσει η πρώτη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας με τεράστια επιτυχία που κατέστησε την Ελλάδα χώρα – πρότυπο παγκόσμια και η αντιπολίτευση άρχισε να « πυροβολεί » αδιακρίτως αυτοαποκαλυπτόμενη πρόωρα ως προς τον τυχοδιωκτισμό και τον λαϊκισμό της.
Αν κάποιος διαβάσει καθημερινά τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάβει ότι δεν θα έχουν κανένα πολιτικό ή ηθικό κράτημα στο τι λένε και ζητάνε. Γνωστή η τέχνη αλλά άλλη η εποχή. Άλλο το 2011-2015 και άλλο το 2020. Αν μη τι άλλο κυβέρνησαν τεσσεράμισι χρόνια. Ποιον να πείσουν ότι τους νοιάζει για παράδειγμα η μεσαία τάξη που την κατακρεούργησαν με συνεχή φορολογική αφαίμαξη στο όνομα της « ταξικής πολιτικής » τους. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει μία βασική ψευδαίσθηση.Επειδή η ίδια ακόμα δεν έχει εξηγήσει γιατί είχε αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες, θεωρεί ότι οι πολίτες δέκα μήνες μόλις μετά την εκλογική ήττα τους οι πολίτες έχουν ξεχάσει τι έκαναν ως Κυβέρνηση. Δίνουν την εικόνα ότι σχεδόν στεναχωρέθηκαν που πήγε τόσο καλά η αντιμετώπιση της πανδημίας και ποντάρουν σε μια πιθανή οικονομική καταστροφή λόγω μεγάλης ύφεσης ή ακόμα και ενός δεύτερου κύματος της πανδημίας. Δυστυχώς όμως και το ΚΙΝΑΛ δείχνει να επιδίδεται σε ένα ανταγωνισμό λαϊκισμού με τους original λαϊκιστές της χώρας. Κρίμα, γιατί στο τελευταίο διάστημα φαινόταν ότι κατάθετε προτάσεις με εποικοδομητικό χαρακτήρα. Ωστόσο η πρόσφατη σοκαριστικά απαράδεκτη δήλωση της κ.Φώφης Γεννηματά .Σ΄αυτή καταγγέλλει ότι « ένας νέος διχασμός είναι προ των πυλών » ή ότι « η Κυβέρνηση εμφανίζει όλο και περισσότερο τάσεις αυταρχισμού και αλαζονείας»! Μιλάμε για ένα αψυχολόγητο κείμενο δήλωσης – παραλήρημα, που παραπέμπει σε ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ και που δεν μπορεί να πείσει καν την μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ.
Μπορεί κάποιος να κατανοήσει τι συμβαίνει. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης βρίσκονται σε κατάσταση νευρικής κρίσης Όλες οι δημοσκοπήσεις με μικρές διαφοροποιήσεις δείχνουν κάποιες απλές αλήθειες, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν και αναδείχτηκαν από την πρόσφατη δημοσκόπηση της OPINION POLL: ο Κ. Μητσοτάκης ως ο Πρωθυπουργός που διαχειρίστηκε με απόλυτη επιτυχία δύο μεγάλες κρίσεις ( Έβρος και απειλή συνόρων μας, πανδημία ) έχει ενισχυθεί σημαντικά. Το 82% δηλώνει ικανοποιημένο από τον συνολικό χειρισμό της πανδημίας. Παρουσιάζει εντυπωσιακή δημοφιλία της τάξης του 69%. Το 52% τον θεωρεί πιο κατάλληλο για Πρωθυπουργό, όταν ο Α. Τσίπρας επιλέγεται από το 19.5%. Μιλάμε για πρωτοφανείς επιδόσεις που εκφράζεται και στην πρόθεση ψήφου με την Ν.Δ να αυξάνει τις δυνάμεις της όταν όλα τα άλλα κόμματα παρουσιάζουν απώλειες ( τουλάχιστον το 30% των ψηφοφόρων τους χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ).
Είναι φανερό ότι ο Κ. Μητσοτάκης και ένα επιτελείο από κάποιους Υπουργούς και τεχνοκράτες διεξήγαγαν σημαντικές επιτυχίες και ότι αυτό έχει καταγραφεί και εμπεδωθεί στην μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Η αντιπολίτευση κλείνοντας τα μάτια απέναντι σ΄αυτή την απλή αλήθεια μοιάζει να χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο, όταν εστιάζει την προσπάθειά της στο να φθείρει το προφίλ του Πρωθυπουργού. Κάνει μέγα πολιτικό και επικοινωνιακό λάθος. Το 95% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ και το 69.5% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ικανοποιημένο από την στάση του Πρωθυπουργού στην αντιμετώπιση της πανδημίας.Ακόμα και στην ικανοποίηση από τα οικονομικά μέτρα που ικανοποιημένο δηλώνει το 47% ( επίδοση πιο χαμηλή από ότι σε άλλους τομείς) , ο ένας περίπου στους τρεις ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και το 66% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ δηλώνει ικανοποιημένο. Συμπέρασμα: Η σπασμωδικότητα στην πολιτική κριτική, η γενικολογία και ο λαϊκισμός και η αγωνία « να πάρουμε τα περίστροφα και να πυροβολούμε» δεν πείθει ούτε καν σημαντικά τμήματα των ψηφοφόρων της αντιπολίτευσης.
Ας γίνει επομένως κατανοητό.Ότι συνέβη σ΄αυτή την χώρα το τελευταίο δίμηνο κατεγράφη στην συνείδηση των Ελλήνων. Κανένας δεν μπορεί να το σβήσει ή να πείσει πως ότι ζήσαμε ήταν μία φαντασίωση. Δεν έχει επομένως νόημα όλο αυτό το σκηνικό που παρακολουθούμε.Αν η Αντιπολίτευση δεν το κατανοήσει και συνεχίσει αγχωμένη και με μία από τα ίδια , θα βρεθεί προ απροόπτων. Αυτό ασφαλώς πρέπει να το συνειδητοποιήσει και από την πλευρά της και η ίδια η Κυβέρνηση. Ένας κύκλος κλείνει με σοβαρά πολιτικά αποκρυσταλλώματα για αυτή και με ένα Κ. Μητσοτάκη να αποκτά χαρακτηριστικά εθνικού ηγέτη. Ωστόσο αυτό τελειώνει, θα τελειώσει. Έρχεται, θα έρθει πια μια νέα κρίση, μία μεγάλη, απροσδιορίστου διάρκειας , δύσκολη και απρόβλεπτη Οικονομική κρίση που μπορεί να συνταράξει οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά την χώρα.
Αναφερόμαστε σε μία νέα, δύσκολη φάση όπου όλοι θα αξιολογηθούν και πάλι. Εδώ πια είναι το μεγάλο στοίχημα και για την Κυβέρνηση και για όλο το Πολιτικό – Κομματικό Σύστημα. Από την μεριά της Κυβέρνησης αυτό σημαίνει ότι ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να παρουσιάσει ένα συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης με προτεραιότητες και ιεραρχήσεις χωρίς εξωραϊσμούς, στηριγμένο στην αλήθεια και το σαφές μήνυμα ότι η χώρα και η κοινωνία θα περάσει μια σημαντική δοκιμασία που θα έχει αναδουλειές, κλείσιμο επιχειρήσεων, αύξηση ανεργίας, κοινωνικές παρενέργειες. Ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να το κάνει αυτό γιατί έχει πείσει ότι είναι ένας Πολιτικός με σχέδιο, μεθοδικός, ειλικρινής και αποτελεσματικός. Πρέπει επομένως να εμπνεύσει μία εθνική αυτοπεποίθηση στηριγμένος στο κατεκτημένο brand από την αντιμετώπιση της πανδημίας. Δεν πρέπει να αφήσει περιθώρια για θολές εικόνες, αισιοδοξία από γενικολογίες, αντιφατικές προσεγγίσεις.
Το ίδιο έχει χρέος να κάνει και η αντιπολίτευση η οποία όμως δείχνει προσανατολισμένη στο γνωστό παιχνίδι των εντυπώσεων, του λαϊκισμού, της προβολής προτάσεων που δεν συνιστούν συγκροτημένη πολιτική. Ας καταλάβει ότι το εθνικό χρέος της επιβάλει να συμβάλει σε μία εθνική συμφωνία αντιμετώπισης ενός μεταπολεμικού τοπίου. Ας μην έχει δε ψευδαισθήσεις. Ο θυμός που μπορεί να εκφραστεί αυτή την φορά δεν θα προσανατολιστεί μόνο σε μια Κυβέρνηση, αλλά και στους ίδιους αν πάνε να παίξουν παλαιοκομματικά παιχνίδια. Αν τους ενδιαφέρει η χώρα , η κοινωνία, αλλά και το μέλλον τους πρέπει να ξανασκεφτούν πως θα πορευτούν. Τι θα λένε; Ότι φταίει ο Κ.Μητσοτάκης όταν θα συνταράσονται οι Οικονομίες σε πανίσχυρες Οικονομίες του Πλανήτη ή ότι δεν άκουσε την πρόταση για εμπροσθοβαρή μέτρα του κ. Τσακαλώτου ή της κ. Γεννηματά;
Νέα φάση, νέες δυσκολίες και προκλήσεις. Η ανάγκη μίας Εθνικής Συμφωνίας με πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικούς εταίρους είναι αναγκαία. Όποιος αυτοεξαιρεθεί μάλλον θα έχει και το μεγαλύτερο συγκριτικά κόστος. 



Σάββατο 2 Μαΐου 2020

Δεν αντέχεται ο λαϊκισμός και η ελαφρότητά τους


Απόγευμα Πρωτομαγιάς. Κλεισμένος σπίτι, διαβάζω τα συνήθη ρεπορτάζ που αναφέρονται σε στοιχεία για την διάδοση της πανδημίας. Στοιχεία από όλο τον πλανήτη: 3.264.176 κρούσματα, 233.176 νεκροί. Σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία η πανδημία θερίζει. Σε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία αρχίζουν να ελπίζουν γιατί ο αριθμός των νεκρών ανεβοκατεβαίνει γύρω στους 500! Προβλήματα σε Ολλανδία, χιλιάδες νεκροί σε Βέλγιο που έχει ίδιο πληθυσμό με Ελλάδα, έξαρση σε Σουηδία. Ας μην συνεχίσω... Στοιχεία ημέρας από την Ελλάδα: 0 θάνατοι, 21 νεα κρούσματα, 36 συνάνθρωποί μας έχουν μείνει πια μόνο στις ΜΕΘ. Συνολικά στοιχεία: 2.600 κρούσματα, 140 νεκροί! Στην γειτονική Ιταλία την ίδια στιγμή τα συνολικά κρούσματα έχουν φτάσει τα 207.428 και οι απώλειες ανθρώπινων ζωών τις 28.236. Οι αριθμοί είναι σκληροί, θλιβεροί. Κι όμως ακόμα κάποιοι- ελάχιστοι αλλά υπάρχοντες- συνεχίζουν να γράφουν ανοησίες περί συνωμοσιών, ότι « μας δουλεύουν» , διάφορα ευφυολογήματα δείγματα της πολιτισμικής καθυστέρησής τους.
Την ίδια ώρα δεν παύουν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σ΄όλο τον πλανήτη να γράφουν εγκωμιαστικά σχόλια για την Ελλάδα. Δύο ονόματα κυριαρχούν: Κυριάκος Μητσοτάκης, Δημήτρης Τσιόδρας. Και στην Ελλάδα ουσιαστικά δεν είναι διαφορετικό το κλίμα όταν οι χειρισμοί του Πρωθυπουργού γίνονται – σύμφωνα με τα αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων – αποδεκτές από το 80% - 85%, ενώ η δημοφιλία, η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Δημήτρη Τσιόδρα φτάνει συχνά και το 90% στις μετρήσεις!
Ωστόσο, ας είμαστε ξεκάθαροι στα λόγια μας. Σε κάποιους δεν αρέσει αυτός ο θρίαμβος υπέρ της Υγείας και της Ζωής , αυτη η τεράστια επιτυχία Κυβέρνησης που πήρε έγκαιρα μέτρα, των Επιστημόνων, των πολιτών. Νιώθουν ότι απειλούνται, ότι χάνουν έδαφος κάτω από τα πόδια τους σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που δεν τολμούν να διαψεύσουν.Βλέπουν ότι δεν έχουν απέναντί τους ανθρώπους που αισθάνονται « άτυχοι» γιατί « έπεσαν σε άσχημη βάρδια». Έχουν απέναντί τους ανθρώπους που « έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα» και πέτυχαν , μέχρι αυτή την ώρα τουλάχιστον.
Μοιάζουν να μην είναι ικανοποιημένοι γιατί η εξέλιξη δεν τους βολεύει κομματικά. Άλλωστε ποιος ξεχνάει δηλώσεις στελεχών στην αρχή της πανδημίας περί ταξικότητας του ιού, ότι προσβάλει βασικά πλούσιους και Χριστιανούς Ορθόδοξους! Ευτυχώς που δεν χειρίστηκαν άνθρωποι σαν κι αυτούς που είχαν τέτοια σκεπτικά την πανδημία. Αφού λοιπόν δεν τους βολεύει, αρχίζει η υποβάθμιση της επιτυχίας, η στοχοποίηση ανθρώπων. Στην αρχή ήταν τα άρθρα περί της τύχης που είχαμε. Φοβερά άρθρα ...  Όλα οφείλονται στην τύχη κατά την γνώμη τους και όχι στο σχέδιο, την προσπάθεια. Ίσως το ίδιο σκεπτικό είχαν και όταν καίγονταν πάνω από 100 άνθρωποι σε μια νύχτα στο Μάτι και για αυτό αισθάνονται απλά άτυχοι και όχι άχρηστοι . Στην συνέχεια ακολουθούν τιτιβίσματα Χρυσαυγιτών και Συριζαίων που έχουν μια φωτο Δ. Αβραμόπουλου – Δ. Τσιόδρα, που σημαίνει άραγε τι κατά τα αρρωστημένα μυαλά τους; Ο κ. Μπάρκας χαρακτήρισε τον Σπύρο Παπαδόπουλο ως προπαγανδιστή της Κυβέρνησης γιατί συμμετέχει στο γνωστό ενημερωτικό σποτάκι , άλλους τους πείραξε η Πρωτοψάλτη.
Αποκορύφωμα όμως η πρόσφατη ομιλία του Α. Τσίπρα στην Βουλή . Σ΄αυτή δεν κρύφτηκε πίσω από άλλους. Είπε δημόσια ό,τι πιο καθυστερημένο και κακόηθες έχει γραφτεί και ειπωθεί από αμήχανους και κακεντρεχείς συντρόφους του που δεν δείχνουν να σέβονται την ανθρώπινη ζωή. Η Κυβέρνηση έκανε τα αυτονότητα είπε έτσι απλά ο Α. Τσίπρας. ΟΚ....Τι όμως είναι αυτονόητο για τον ίδιο; Έχει καταλάβει την αξία της έγκαιρης λήψης μέτρων και τι σημαίνει εκθετική διάδοση του κορωνοιού; Έχει καταλάβει τι θα μπορούσε να σημαίνει καθυστέρηση μίας βδομάδας ή δέκα ημερών στην λήψη μέτρων; Γιατί στην Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία και σε σειρά χωρών θρηνούμε εκατόμβη νεκρών; Εκεί δεν έκαναν το αυτονόητο; Τι έφταιξε άραγε; Ότι πετύχαμε στην Ελλάδα δηλαδή οφείλεται στην καλή μας τύχη; Αυτή είναι η άποψη ενός αριστερού ηγέτη; Σε τι σημεία μικροψυχίας θα φτάσει;
Κρίμα.... Κρίμα γιατί αυτή έλλειψη γενναιότητας τον καθιερώνει για άλλη μια φορά ως τον αρχηγό κόμματος που μόνο αν συμβαίνει κάποια καταστροφή μπορεί να υπάρχει. Έπειτα, η σκανδαλολογία, τα υπονούμενα καφενείου για τις μάσκες , η προσπάθεια έντασης της ανασφάλειας γονέων για το άνοιγμα των σχολείων, του δημιουργούν την εικόνα ενός Πολιτικού που δεν θα ΄θελε να πετύχουμε και στην Β΄φάση που έχουμε εισέλθει. Τα όσα είπε ήταν μία ευθεία υπονόμευση της Στρατηγικής για το επόμενο διάστημα που χαράκτηκε με προτάσεις των Επιστημόνων που κατά τα άλλα φοβόταν μη τους παραγκωνίσει η Κυβέρνηση!
Την ίδια επένδυση στην προοπτική καταστροφής έκανε ο κ. Α. Τσίπρας και όταν αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση που δυναμώνει σαν αποτέλεσμα της πανδημίας. Εδώ ο λαϊκισμός του έσπασε κάθε κοντέρ. Η ύφεση θα έχει την υπογραφή Μητσοτάκη και με το ζόρι χιλιάδες οικονομολόγοι διεθνώς δεν έσκισαν τα πτυχία τους. Ο κ. Τσίπρας επιστρέφει στην εποχή του « δεν υπάρχει χρεοκοπία» , του « τα Μνημόνια έφεραν την κρίση και όχι η κρίση τα Μνημόνια « , του « θα σκίσουμε τα Μνημόνια» . Επιστρέφει στο παρελθόν ελπίζοντας για το μέλλον, μη καταλαβαίνοντας ότι όλα αυτά έχουν χαρακτεί στο μυαλό των Ελλήνων και ότι οι εποχές άλλαξαν ενώ ο ίδιος δεν είναι πια παρθένος. Δοκιμάστηκε και το 60%-65% δεν θέλει ούτε να διανοηθεί ότι μπορεί να τον δει ξανά Πρωθυπουργό. Για την ύφεση στην Ελλάδα θα φταίει ο Μητσοτάκης λοιπόν. Δεν έχει ακούσει ότι όλος πλανήτης, όλες οι χώρες τρέμουν για το βάθος και την έκταση μίας κρίσης που κανείς δεν γνωρίζει την διάρκειά της. Δεν έχει ακούσει την πρόβλεψη του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών ότι αναμένεται συρρίκνωση του Α.Ε.Π της Γερμανίας κατά 6.3% το 2020. Δεν έχει ακούσει την δήλωση του Ισπανού Υπουργού Οικονομικών που προβλέπει συρρίκνωση του Α.Ε.Π της Ισπανίας κατά 9.2% ή ότι οι Η.Π.Α μόνο το πρώτο τρίμηνο μετράνε ύφεση 4.8% και ότι οι διεθνείς προσεγγίσεις προβλέπουν 7%-10% ύφεση στην Ευρωζώνη. Ο κ. Τσιπρας δεν έχει ακούσει, δεν έχει διαβάσει τίποτα για όλα αυτά, ένα ξέρει: ότι η ύφεση θα έχει την υπογραφή Μητσοτάκη. Για γέλια ή για κλάματα; Σίγουρα Αντιπολίτευση για τα μπάζα.
Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύουν στην καταστροφή, μήπως και « ρεφάρουν». Καταλαβαίνω. Υπέστησαν τρεις ήττες και παριστάνουν πως δεν κατάλαβαν. Η διαφορά υπέρ της Ν.Δ στην πρόθεση ψήφου βρίσκεται μεταξύ 20% και 23%. Έχουν απελπιστεί, είναι ζαλισμένοι, προσπαθούν από κάπου να πιαστούν. Κάνουν ένα στρατηγικό λάθος. Με μια από τα ΄δια, θα υποστούν μια από τα ίδια: Σκληρή ήττα. Δεν αντέχεται ο λαϊκισμός και η ελαφρότητά του