Τρίτη 25 Ιουνίου 2019

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ






O χρόνος των Βουλευτικών Εκλογών μετράει πια αντίστροφα και η αμηχανία, ο πανικός του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα κρύβονται, το ίδιο και η πλήρης αδυναμία του να προσαρμοστεί στα δεδομένα που διαμόρφωσαν οι σκληρές ήττες στις Ευρωεκλογές, στις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές. Το τσουνάμι της οργής και της αγανάκτησης σηκώνεται πολύ ψηλά και ο « άχαστος» , όπως και το δήθεν πανίσχυρο επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κάτι να πουν επί της ουσίας, κάποιο σοβαρό διακύβευμα να θέσουν.
Το « Μνημόνιο- Αντιμνημόνιο» μας τέλειωσε προ καιρού και μάλιστα με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να περνάει στην ιστορία ως η πιο μακρόχρονη και η πιο πρόθυμη μνημονιακή Κυβέρνηση. Το σχήμα « Πολλοί – λίγοι» δεν άντεξε και πολύ, όταν ένα τουλάχιστον 70%  της κοινωνίας δεν θέλει να ακούει καν για ΣΥΡΙΖΑ που κατόρθωσε το « πρώτη φορά Αριστερά» να το μετατρέψει μέσα σε τέσσερα χρόνια σε « Ποτέ πια Αριστερά » ευτελίζοντας με τις πολιτικές και τις πρακτικές του ιδέες της Αριστεράς. Η ανάγκη προοδευτικού Μετώπου ενάντια στην Ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό, δεν φαίνεται να έπεισε ή να πείθει και πολλούς, Πρώτο, γιατί η Ακροδεξιά στην Ευρώπη μάζεψε τελικά 75 ευρωβουλευτές στους 751 του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου, ενώ στην Ελλάδα – χωρίς ευτυχώς την συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ -  οι ΑΝΕΛ διαλύθηκαν, η Χρυσή Αυγή έχει μπει σε δρόμο μαρασμού και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ δεν πρέπει να αισθάνεται και τόσο σίγουρη για την συνέχιση μιας ανοδικής πορείας όπως στην περίοδο προς τις Ευρωεκλογές. Οι μόνοι ακροδεξιοί που έμειναν είναι αυτοί που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας οτι η ώσμωση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έφερε αποτελέσματα που θα τα δούμε και στο μέλλον. Για τον δε κίνδυνο του νεοφιλελευθερισμού, πολλοί γελούν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έφάρμοσε τα πάντα.
Είναι τραγικό να προχωράς προς εκλογές και να μην βρίσκεις ένα πειστικό αφήγημα και για το παρελθόν και για το μέλλον και αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλη ήττα και κατά πάσα πιθανότητα, με αρκετά μεγαλύτερη διαφορά και από των Ευρωεκλογών. Γι αυτό και το μόνο που έχει μείνει στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι να περιγράφουν ότι έρχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης που θα απολύει και θα μαστιγώνει δημοσίους υπαλλήλους, θα φέρει νέα Μνημόνια ( έχουν υπογράψει οι ίδιοι διαρκές Μνημόνιο με υποθήκευση όλης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου στο Υπερταμείο για 99 χρόνια και πλεονάσματα μέχρι το 2060, γεμίζοντας ταυτόχρονα νάρκες για την όποια επόμενη Κυβέρνηση). Κάποιοι λένε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τι σημαίνει η Δεξιά , ενώ ο Α. Τσίπρας σε ένα ντελίριο διχαστικού λόγου , ψευτιάς και χυδαιότητας μίλησε για το ανθρώπινο αίμα που μυρίζει το Πρόγραμμα της Ν.Δ.
Αυτή είναι η τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ.Δεν έχει τι να πει. Σέρνεται προς τις εκλογές χωρίς το κουράγιο να αντιδράσει. Έκαψε μόνος του όλα μα όλα τα χαρτιά που μπορούσε πιθανά να αξιοποιήσει και οδεύει προς ένα άσχημο τέλος, έχοντας καταλήξει ένας αποστεωμένος ιδεολογικά, πολιτικά, αξιακά, ηθικά μηχανισμός εξουσίας.
Όταν ένα κόμμα φτάνει σε ένα τέτοιο σημείο δεν αντιμετωπίζει μόνο τον κίνδυνο μίας μεγάλης ήττας , αλλά να μην μπορεί και να σταθεί στο μέλλον.  

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

ΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΑΛ

                                          

  Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μια αύξηση του ποσοστού των βασικών πόλων του δικομματισμού. Αυξάνοντας και η Ν.Δ και ο ΣΥΡΙΖΑ τα ποσοστά τους φτάνουν ήδη σε ένα άθροισμα γύρω στο 65%, την στιγμή  που το άθροισμά τους στις Ευρωεκλογές έφτασε μόλις το 56.87%. Στις επόμενες μέρες θα φανεί αν θα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί με ακόμα μεγαλύτερη διαφορά, αν θα έχουμε αυτοδυναμία της Ν.Δ και τι ακριβώς θα συμβεί με τα μικρά κόμματα και βασικά το ΚΙΝΑΛ, την Χρυσή Αυγή, το Κ.Κ.Ε, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ και την ΜΕΡΑ 25. Θα σημείωνα δε ότι από άποψη πολιτικού αποτελέσματος και των διεργασιών που θα ακολουθήσουν, ουσιαστικά το ποσοστό του ΚΙΝΑΛ έχει μια αξία.
Όλες οι έρευνες δείχνουν αυτοδυναμία της Ν.Δ. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει και η αγωνία των πολιτών υπάρχει: Και αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, τι θα συμβεί; Θα οδηγηθούμε σε ένα κύκλο συνεχών αναμετρήσεων με απλή αναλογική από τις οποίες δεν θα συγκροτείται Κυβέρνηση, η χώρα θα περάσει σε φάση αστάθειας και η Οικονομία θα βαλτώσει; Θα επιτραπεί η νεκρανάσταση του ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει υποστεί τρεις συνεχόμενες συντριπτικές ήττες; Θα επιτραπεί η παραγραφή των αδικημάτων της περιόδου της αριστεροακροδεξιάς λαϊκίστικης Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ που βρίσκονται ή θα βρεθούν υπό εξέταση;
Το κλειδί των απαντήσεων φαίνεται να το κρατάει το ΚΙΝΑΛ, χωρίς όμως να ξεκαθαρίζει τι θα κάνει μετεκλογικά. Ζητάει την ψήφο των πολιτών χωρίς να τους διευκρινίζει πως θα την αξιοποιήσει. Θα την συμβάλει για να μπούμε σε μια φάση κανονικότητας και ανασυγκρότησης, νέου βηματισμού της χώρας ή σε μια φάση διάλυσης, επανάκαμψης του λαϊκισμού και της αποσταθεροποίησης. Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν απαντάει, λες και είναι θέμα της και όχι θέμα της κοινωνίας. Πορεύεται υπερασπιζόμενη μια αυτονομία που κανείς πλην του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αμφισβητήσει μέσα σε μια θολή γραμμή.
Η γραμμή των ίσων αποστάσεων, η γραμμή της παλιάς και της νέας δεξιάς που αντίποδάς της είναι δήθεν μόνο το ΚΙΝΑΛ απλά δεν συνιστά άποψη και γραμμή και μάλλον παραπέμπει σε αντιλήψεις Κ.Κ.Ε όσον αφορά την πολιτική συμμαχιών. Η γραμμή χτυπάω  τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δήθεν επιδιώκω την στρατηγική του ήττα και ταυτόχρονα δεν βλέπω το κόμμα σ΄ένα μετεκλογικό μπλογκ ώστε να σφραγιστεί η στρατηγική του ήττα και να συμβάλω στην εθνική ανόρθωση, αποτελεί τον ορισμό της πολιτικής υπεκφυγής και αυτά πληρώνονται. Μοιάζει με ρουσφέτι στον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ που θα παραπαίει μετεκλογικά ακόμα περισσότερο, εκτός και αν το ΚΙΝΑΛ του δώσει οξυγόνο.
Δεν ξέρω ποιος ή ποιοι επεξεργάστηκαν μια τέτοια γραμμή. Δεν ξέρω αν εξωπολιτικά κέντρα πιέζουν σ΄αυτή την κατεύθυνση, όχι γιατί αγαπούν το ΚΙΝΑΛ, αλλά γιατί θέλουν να στηρίξουν τον Α. Τσίπρα που έμπρακτα έδειξε ότι διασφαλίζει τα συμφέροντά τους. Ξέρω όμως ότι είναι ανιστόρητο να καταφεύγεις σε ένα αντιδεξιισμό δεκαετίας ΄80 που αφορά πολύ λίγους. Ξέρω ότι το απολίτικο σλογκανάκι « όχι νέα περιπέτεια με την Ν.Δ μετά την περιπέτεια με τον ΣΥΡΙΖΑ » ξεπλένει όλα όσα είπε και έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ σαν Αντιπολίτευση και σαν Κυβέρνηση, ότι βάζει στην ίδια μέρα αυτούς που γέμισαν την κοινωνία λαϊκισμό, τυχοδιωκτισμό, χαρακτηρισμούς, διχασμό και αυτούς με τους οποίους συγκυβέρνησαν δύο πρώην Πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ επί τρία σχεδόν χρόνια για να κρατηθεί η πατρίδα όρθια. Δεν το λες και πολιτική αυτή, ιδίως όταν διατυπώνεται δημόσια από την Πρόεδρο που ήταν μια καλή Υφυπουργός της Κυβέρνησης Σαμαρά ή από τον πρώην Πρόεδρο που ως Πρωθυπουργός έσπευσε να ζητήσει την στήριξη Σαμαρά γιατί η χώρα δεν άντεχε όσα συνέβαιναν την εποχή των πλατειών.
Ίσως στελέχη του ΚΙΝΑΛ να ανάβουν λαμπάδα για να αναδειχθεί αυτοδύναμη η Ν.Δ και έστι να μην βρεθούν μπροστά σε διλήματα. Ίσως να έχουν την ψευδαίσθηση ότι τους ταιριάζει καλύτερα ο ρόλος της Αντιπολίτευσης και ότι έτσι το 7%-8% θα « φάει», θα απορροφήσει το 27%-28%. Μιλάμε για σκιζοφρενική αντίληψη των πολιτικών εξελίξεων.
Αν η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ήθελε ισχυρό ΚΙΝΑΛ θα συσπείρωνε δυνάμεις και δεν θα έδιωχναν τον Ε.Βενιζέλο με ότι αυτό συμβολίζει. Δεν θα λάνσαρε μύθους περί του « ανθρώπου μαγνήτη» κ. Γ. Καμίνη που μόλις τον έβλεπαν οι παλιοί Πασόκοι που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έτρεχαν να γυρίσουν. Θα πάλευε για μεγάλο ποσοστό που θα συνέβαλε στην στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ απομονώνοντας τον και μετεκλογικά. Θα ένιωθε και δική της υπόθεση την ανασυγκρότηση της χώρας και δεν θα την έκανε δώρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη.  
Δυστυχώς το ΚΙΝΑΛ που αρχίζει να πιέζεται από την αύξηση των ποσοστών των δύο μονομάχων διευκολύνει με την τακτική του την Ν.Δ να σχηματίσει αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Διευκολύνει ιδιαίτερα μεσαία στρώματα και νέους να ψηφίσουν για να υπάρχει κυβερνητική λύση και όχι να ζήσουν περιπέτειες. Το ΚΙΝΑΛ ήδη πιέζεται δημοσκοπικά και θα πιεστεί κι άλλο απ΄ότι όλα τα στοιχεία δείχνουν. Ο κίνδυνος της ανερμάτιστης πολιτικής της ηγεσίας της κινδυνεύει να οδηγήσει σε μαρασμό  το κόμμα έτοιμο να μπει σε περιπέτειες , ενώ η Ν.Δ θα κυβερνά και θα δίνει την μάχη της Ανασυγκρότησης, της Ανάπτυξης, του Εκσυγχρονισμού.
Αυτό άραγε θέλει η ηγεσία του; Δεν ξέρω, Οι άνθρωποι πάντως της Κεντροαριστεράς δεν αρέσκονται σε μικρομάγαζα για να γίνεται μια νομή μιας ψευτοεξουσίας. Θέλουν την παράταξη μεγάλη, να πρωταγωνιστεί στο άνοιγμα νέων δρόμων για την χώρα, να πρωταγωνιστεί στον πόλεμο κατά του λαϊκισμού μέχρι τέλους.  

Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

OTAN ΑΡΝΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ



Με αφορμή την συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την επικινδυνότητα του χώρου των Λιπασμάτων

Δήλωση Δημοτικού Συμβούλου Κερατσινίου- Δραπετσώνας Ζαχαρία Ζούπη, επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης « ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΡΑ»

Το πρόβλημα της ρύπανσης εδάφους/ υπεδάφους στην περιοχή των Λιπασμάτων ( συμπεριλαμβανομένης και του χώρου που γίνονται οι εκδηλώσεις τα δύο τελευταία χρόνια) κυριαρχεί τις συζητήσεις στην κοινωνία, δημιουργεί ανησυχία για την υγεία των πολιτών.
Τονίζω για άλλη μια φορά ότι το θέμα με στοιχεία το είχα θέσει επανηλειμένως στο Δημοτικό Συμβούλιο και συνάντησα κουφούς, αδιάφορους και δημοτικούς συμβούλους μίας πλειοψηφίας που προσπαθούσε να διακωμωδήσει τους ισχυρισμούς μου, τις εκτιμήσεις της « ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ». Όποιος το αγνοεί ή παριστάνει ότι το αγνοεί μπορεί να επισκεφτεί το zoupis.blogspot.com, την σελίδα στο fb « ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΖΟΥΠΗΣ – ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ » ( όπως είναι γνωστό δεν ήμουν τελικά υποψήφιος,αλλά η σελίδα υπάρχει), την σελίδα της « ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ». Όποιος έχει την όρεξη, μπορεί να άρει και τα πρακτικά των Δημοτικών Συμβουλίων των τελευταίων χρόνων. Θα βρει δεκάδες ανακοινώσεις, δηλώσεις, δελτία τύπου για το θέμα. Θα βρει επίσης τα κείμενα κοινών παρεμβάσεων από σειρά Δημοτικών Συμβούλων πλην εμού, πως της Βάνας Δατσέρη, του Κώστα Κούβαρη, της Ελένης Δαβγιώτη, του Μηνά Λάλου, του Πέτρου Καψοκώλη, του Φώτη Μελά, του Νίκου Βρετάκου και άλλων  που έθεταν το ζήτημα της επικινδυνότητας του χώρου.

Άρα, το θέμα δεν πρόκυψε τώρα ! Το θέμα συζητείται για πάνω από δύο χρόνια, αλλά « θαβόταν» για να γίνονται ανενόχλητα οι εκδηλώσεις στο.πλαίσιο μιας πολιτικής « άρτου και θεάματος». Το θέμα παίρνει όμως νέες διαστάσεις μετά την Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής για την αναγκαστική απαλλοτρίωση χώρου του πρώην Εργοστασίου Λιπασμάτων για την κατασκευή Μητροπολιτικού Πάρκου Πρασίνου.

Στην Απόφαση αναφέρεται η διατύπωση:
« Η εξυγίανση εδάφους/ υπεδάφους από τα παραπροιόντα που εναποτίθεντο κατά την περίοδο λειτουργίας του Εργοστασίου και τα οποία σήμερα εξακολουθούν να ρυπαίνουν την ευρύτερη περιοχή δημιουργώντας συνθήκες επικινδυνότητας για την υγεία των κατοίκων τους»  

Αναρωτιέμαι:
-          Τι δεν καταλαβαίνουν κάποιοι και καταλήγουν σε τοποθετήσεις ήξεις αφήξεις;
-          Τι δεν γίνεται δήθεν αντιληπτό και η Δημοτική Αρχή δεν παίρνει καμία πρωτοβουλία;
-          Τι ψυχραιμία συστήνουν κάποιοι και τι ακριβώς μας προτείνουν να κάνουμε;

Η διατύπωση είναι ξεκάθαρη, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τίθεται ζήτημα επικινδυνότητας του χώρου δικαιώνοντας όσους κάναμε αγώνα δύο χρόνια για να αναδείξουμε το ζήτημα και η ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα είναι αδήριτη. Λυπάμαι δε, που ακόμα και για να συζητηθεί το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο χρειάστηκε η παρέμβαση δημοτικών συμβούλων της Αντιπολίτευσης και εκπροσώπων Συνδυασμών στς τελευταίες εκλογές. Η Δημοτική Αρχή δηλαδή, και πάλι δεν φαινόταν διατεθειμένη ούτε καν να φέρει το θέμα στο Συμβούλιο!
Τελικά ήρθε , συζητήσαμε  ανέφερα όσα αναφέρω παραπάνω και πρότεινα δύο απλά , εύλογα μέτρα
1.      Να γίνουν σόλο τον χώρο αυτόν μετρήσεις σε συνεργασία με την Περιφέρεια και αρμόδιους φορείς ( π.χ ΔΜΟΚΡΙΤΟΣ )  και επίσης ότι διερευνήσεις ή μελέτες χρειάζονται
2.      Μέχρι να ολοκληρωθούν οι παραπάνω ενέργειες και διευκρινιστεί πλήρως και με διαφάνεια τι ακριβώς συμβαίνει στον χώρο, σχετικά με την ύπαρξη επικινδυνότητας και το εύρος της ρύπανσης να σταματήσει οποιαδήποτε δραστηριότητα στον χώρο.

Θεωρώ ότι πρότεινα το αυτονόητο. Δεν μπορεί να υπάρχει επικινδυνότητα, κίνδυνος για την υγεία των πολιτών και των παιδιών και να κάνουμε χαρούμενες εκδηλώσεις ακριβώς πάνω σ΄αυτό τον χώρο). Δεν μπορεί να γίνονται δραστηριότητες και συναυλίες στον χώρο που το ίδιο το Περιφερειακό Συμβούλιο σημειώνει επικινδυνότητα.
 Κι όμως. 
Από τους 23 παρόντες δημοτικούς συμβούλους, την πρόταση αυτή ψήφισαν μόνο 5 ( εγώ, η Γιούλη Σαββοπούλου, η  Βάνα Δατσέρη, ο Πέτρος Καψοκώλης, η Ελένη Δαβγιώτη). Οφείλω να πω ότι άλλοι 2 σύμβουλοι του Κ.Κ.Ε ψήφισαν ένα παραπλήσιο σχέδιο απόφασης, όπου έθεσαν ένα δικό τους σκεπτικό.Εν ολίγοις. Από τους 23 παρόντες αντιδράσαμε 7! Οι υπόλοιποι 6 δημοτικοί σύμβουλοι προτίμησαν να κρατήσουν στάση παραταξιακής πειθαρχίας και όχι στάση ευθύνης απέναντι στο πρόβλημα. Ψήφισαν να εξουσιοδοτήσουν τον Δήμαρχο ...να δει τι συμβαίνει! Σώπα! Όπως και τα προηγούμενα δύο χρόνια δηλαδή.... Ασφαλώς ούτε καν να συζητήσουν την πραγματοποίηση των εκδηλώσεων σε άλλους χώρους που διαθέτει το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα.  

Οι πολίτες ας κρίνουν την Δημοτική Αρχή που την επανεξέλεξαν κιόλας και πανηγυρικά. Ας κρίνουν την ευθύνη που δείχνει ή όχι απέναντι σε ένα κορυφαίο πρόβλημα. Προσωπικά ως Δημοτικός Σύμβουλος έως τις 31-8  που λήγει η θητεία μου και κλείνει ένας κύκλος αγώνων και προσφοράς 29 ετών και ως πολίτης θα συνεχίσω την προσπάθειά μου και ζητώ να βοηθήσουν και όσοι έστω με καθυστέρηση συνειδητοποιούν τι γίνεται.

Η σιωπή δείχνει συνενοχή! Τόσο απλά και εγώ συνένοχος στην συγκάλυψη ευθυνών , προβλημάτων της πόλης , δεν γίνομαι.


Δευτέρα 10 Ιουνίου 2019

Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ ΓΥΡΙΣΕ

                                                                        

Στην τελική ευθεία προς τις Εθνικές Εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει μια τεράστια δυσκολία να αναπροσαρμόσει την στρατηγική του. Εδώ που τα λέμε, δεν ειναι και εύκολο.Όταν πάνω σου έχουν σκάσει δύο τσουνάμια, ένα στις Ευρωεκλογές και ένα στις Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές, είναι πολύ δύσκολο να σηκωθείς, να σταθείς στα πόδια σου. Πολύ περισσότερο που υποτίθεται πως ακόμα και ο σκληρός πυρήνας της Συριζαικής εξουσίας πίστευε πως όλα θα έρχονταν πιο ήπια.
Δεν είναι όμως αυτή η βασική αιτία. Υπάρχουν βαθύτεροι λόγοι που εμποδίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να πατήσει στα πόδια του, να αλλάξει ρότα, ύφος πολιτικής τακτικής.
Πρώτο, όσο και αν προσπαθούν να μη φανεί, κακά τα ψέμματα. Έχει πληγεί το « δυνατό χαρτί» του Συριζα,  « ‘αχαστος », ο μέγας παίκτης, ο « χαρισματικός» Αλέξης Τσίπρας. ’Οταν έχεις ηττηθεί με δέκα μονάδες απ΄αυτόν που θεωρούσες ότι « τον έχεις για πρωινό», δεν είναι και εύκολο να πείσεις και κανένα ότι μπορείς να γυρίσεις το παιχνίδι. Πολύ περισσότερο όταν επαληθεύτηκαν όλες οι δημοσκοπήσεις που μάλιστα με μετριοπάθεια κατέγραφαν τι πάει να γίνει και εσύ τις κατακεραύνωνες.
Δεύτερο, όταν έχεις ανέβει τις σκάλες της εξουσίας έχοντας καβαλήσει το κύμα του λαϊκισμού, της δίχως όρια ψευδολογίας, της ενοχοποίησης κάθε αντιπάλου, του διχασμού μιας κοινωνίας, δεν μπορείς να αλλάξεις και πολύ αυτά που λες. Όταν έχεις εφαρμόσει τις πιο συντηρητικές πολιτικές που θα ήταν δυνατόν, όταν έχεις υπογράψει 3ο , 4ο και διαρκές Μνημόνιο, υποθήκευση όλης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και έχεις καταστρέψει την μεσαία τάξη, τι να πεις και πριν απ΄όλα ποιον να πείσεις, πως να πείσεις ότι είσαι η προοδευτική λύση απέναντι στην υποτιθέμενη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που έρχεται.
Τρίτο, όταν έχεις μαζέψει ότι πιο παλαιοκομματικό υπήρχε από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ πως να μιλήσεις για το νέο. Όταν έχεις συγκυβερνήσει τέσσερα χρόνια με την ακροδεξιά, πως μα μιλήσεις για μάχη ενάντια στην ακροδεξιά. Όταν έχεις διακριθεί στην αναξιοπιστία , πως να εμφανίσεις ένα νέο προγραμματικό λόγο. Όταν φτάνεις στο σημείο να γίνεσαι το λατρεμένο παιδί της Κομισιόν, ποιον να πείσεις ότι λόγω μίας Έκθεσης ξαναέγινες αντιμνημονιακός και αγωνιστής. Αυτά δεν γίνονται.
Έτσι η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και κατά πάσα πιθανότητα – όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις που άρχισαν να γίνονται ξανά- με μεγαλύτερη διαφορά, δείχνει μονόδρομος. Έτσι ο μόνος δρόμος να αμυνθείς – χωρίς αποτέλεσμα – είναι να αναδεικνύεις μέσα στο άγχος σου όλες τς παθογένειές σου. Να δείχνεις ότι τυχοδιωκτικά τινάζεις την μπάνκα στον αέρα, όχι μόνο γιατί επιδιώκεις να χαϊδέψεις αυτούς που βίαζες επί χρόνια, αλλά και για να ναρκοθετήσεις το μέλλον της χώρας και της νέας Κυβέρνησης, για να έρθεις ως Αντιπολίτευση να φωνάζεις αύριο. Να δείχνεις ότι λειτουργείς σαν πλυντήριο όλων των αμαρτιών της πολιτικής ζωής, κλείνοντας την Βουλή μετά από ένα όργιο ρουσφετιού, συναλλαγής και φαυλότητας. Δεν έχει αλήθεια τεράστια συμβολική αξία ότι η τελευταία νομοθετική πράξη ήταν η διαγραφή του προστίμου της ΣΕΚΑΠ; Δεν δείχνει την αγωνία για το τι θα ακολουθήσει, ότι έσπευσαν να ψηφίσουν στα γρήγορα ένα Ποινικό Κώδικα που κατά επιφανείς Νομικούς περιέχει διατάξεις που στο σύνολό τους αποτελούν ένα τεράστιο μαζικό ρουσφέτι για μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου, φυλακισμένους , ποινικούς, τρομοκράτες και ρυθμίσεις για να πέσουν στα μαλακά πιθανοί ένοχοι για αμαρτίες όπως το Μάτι κ.ά.
Γι αυτό η μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναπόφευκτη και μάλιστα μία ήττα πολιτική, ιδεολογική, διαχειριστική, ηθική, καθολική . Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί και αυτό συμπεριλαμβάνεται στο κλείσιμο ενός κύκλου εξαφάνισης κομμάτων που δημιουργήθηκαν στην κρίση ( ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ κ.α) .Τι απομένει; Να δούμε το μέγεθος της ήττας, γιατί ασφαλώς θα παραμείνει ένας ισχυρός πόλος, στρατηγικά λαβωμένος αλλά ισχυρός. Να δούμε αν θα υπάρξει – που οι έρευνες δείχνουν ότι θα υπάρξει – αυτοδυναμία της Ν.Δ και πόσο καθαρή, πόσο ισχυρή θα είναι. Να δούμε τι δύναμη επιφυλάσσουν για το πολύπαθο ΚΙΝΑΛ και τι ρόλο θα αποφασίσει το ίδιο για το μέλλον του.Και βέβαια να δούμε τις ακριβείς δυνάμεις των άλλων μικρών κομμάτων και ιδιαίτερα της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ και του ΜΕΡΑ 25  που φαίνεται, ότι το ένα ή και τα δύο μπορεί να εισέλθουν στην Βουλή.
Ανιαρές επομένως υπό μια έννοια  αυτές οι εκλογές με σχεδόν προδιαγεγραμένο τι θα γίνει. Ταυτόχρονα όμως πάρα πολύ κρίσιμες γιατί από το συνολικό αποτέλεσμα θα φανεί αν η χώρα μπορεί να προχωρήσει προς το μέλλον, αν θα κάνουμε ένα άλμα προς το μέλλον, αν θα αντιμετωπιστεί οριστικά ο λαϊκισμός ακόμα και αν κρατήσει δυνάμεις, αν θα επαναχαραχθούν οι νέες και πραγματικές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις δυνάμεις της προόδου και της καθυστέρησης. 
Το μέλλον δεν θα είναι ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα....

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2019

ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ



Δήλωση Ζαχαρία Ζούπη, Δημοτικού Συμβούλου  Κερατσινίου - Δραπετσώνας, επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης « ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΡΑ » 

Θα ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στον Δήμαρχο Χ. Βρετάκο γα την καθαρή νίκη του στις πρόσφατες εκλογές. Του εύχομαι καλή νέα θητεία, δημιουργικό έργο. Ο λαός με βάση την εκτίμησή του, το επίπεδο ενημέρωσής του και το σύνολο των υποψηφίων μίλησε.
Δεν μπορώ να πω βέβαια, ότι είμαι αισιόδοξος για το μέλλον ενός Δήμου που φαίνεται να έχει καθηλωθεί στην ουσιαστική στασιμότητα  εδώ και πολλά χρόνια. Θα μπορούσε να υπάρχει μια νέα αρχή , διορθώνοντας το σφάλμα – αποτέλεσμα των διαφόρων παιγνίων του 2014, με μια και μόνο προϋπόθεση: Την ευρεία συσπείρωση όλων τωνδημιουργικών δυνάμεων της πόλης σε ένα Συνδυασμό ανεξάρτητο και πολυσυλλεκτικό, με σχέδιο και όραμα, με στελέχη που θα αποτελούσαν μια ομάδα των καλύτερων για δουλειά με φιλόδοξους στόχους. Δυστυχώς, πολιτικές φιλοδοξίες, θεμιτές βέβαια στη  Δημοκρατία αν και συχνά καταστροφικές , εμπόδισαν για άλλη μια φορά μια τέτοια προοπτική.  Πάλεψα όσο τίποτα, αλλά τελικά δεν μπόρεσα να πείσω, να συγκρατήσω τις πολλές υποψηφιότητες.Γι αυτό, έχοντας συμπληρώσει κοντά 30 χρόνια στο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν ήμουν και υποψήφιος.
Εύχομαι πάντως το καλύτερο για την πόλη που γεννήθηκα, ζω και αγαπώ. Ελπίζω ο Δήμαρχος μετά την πρώτη 5ετή θητεία του να έχει μάθει την αξία του διαλόγου, του σεβασμού τω διαφορετικών απόψεων, της αξίας του σχεδίου για την πόλη. Ελπίζω οι Συνδυασμοί που κατέβηκαν και όλοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι να μην χαθούν όπως συνέβη μετά το 2014 και να ασκήσουν με επάρκεια τα αντιπολιτευτικά τους καθήκοντα. Εγώ θα είμαι Δημοτικός Σύμβουλος μέχρι τις 31-8-2019 οπότε και λήγει η θητεία του απερχόμενου Δημοτικού Συμβουλίου και στην συνέχεια πάντα παρών ως ενεργός πολίτης με ιδέες, σκέψεις , προτάσεις και κριτική.
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να αναδείξω ένα μείζον θέμα που προκύπτει από την Απόφαση Απαλλοτρίωσης των 204 στρεμμάτων της ΕΘΝΙΚΗΣ. Πρόκειται για μια σημαντική απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου που ανοίγει νέους δρόμους. Ωστόσο, θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η διαδικασία μέχρι να ολοκληρωθεί απαιτεί χρόνο και ότι το όραμα μιας Ανάπλασης με στόχο την αναβάθμιση του Περιβάλλοντος, αλλά  και την Ανάπτυξη με την δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας έχει υποστεί σ΄αυτή την φάση μια ήττα. Πουθενά , σ΄όλες τις σελίδες της Απόφασης δεν αναφέρεται καν στην λέξη Ανάπτυξη. Μια μεγάλη ευκαιρία χάνεται,αν δεν χάθηκε οριστικά.
Ωστόσο με την Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου  ήρθε και η ώρα της Αλήθειας για ένα θέμα που πάλεψα προσωπικά, που καταγγείλαμε ακούραστα σαν « ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» και  για το οποίο ο Δήμαρχος ποτέ δεν μίλησε ή προσπάθησε να υποβαθμίσει, να το θάψει, να το εμφανίσει ως αποτέλεσμα πιθανά της φαντασίας μου. Κάποιοι κιόλας τοδιακωμωδούσαν, ενώ άλλοι θεωρούσαν υπερβολικές τις καταγγελίες μου. Αναφέρομαι σε δεκάδες ανακοινώσεις, καταγγελίες μας για το θέμα της επικινδυνότητας στον χώρο όπου γίνονταν και γίνονται οι περίφημες εκδηλώσεις – συναυλίες. Δεν φαντάζομαι να μην θυμούνται – από όσους ασχολούνται τουλάχιστον- τις αγωνιώδεις ερωτήσεις μου και αναφορές ότι υπάρχει θέμα επικινδυνότητας στον χώρο αυτό. Κάποιοι μάλιστα προσπάθησαν να με εμφανίσουν σχεδόν γραφικό...
Έρχεται λοιπόν η Απόφαση της 12ης Συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου υπ΄αριθμ. 133/  2019 και αναφέρει ως ένα από τους βασικούς άξονες για τους οποίους πραγματοποιείται η Απαλλοτρίωση το εξής αποκαλυπτικό .Έκτος λοιπόν ‘αξονας για τον οποίο γίνεται η απαλλοτρίωση είναι:
« Η εξυγίανση εδάφους / υπεδάφους από τα παραπροϊόντα που εναποτίθεντο κατά την περίοδο λειτουργίας  του Εργοστασίου και τα οποία σήμερα εξακολουθούν  να ρυπαίνουν την ευρύτερη περιοχή δημιουργώντας συνθήκες επικινδυνότητας για την υγεία τω κατοίκων τους» !!!
 Τα αναφερόμενα παραπάνω δεν αναφέρονται σε δήλωσή μου, ούτε σε ανακοίνωση της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ. Αναφέρονται στην Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου και έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο. Πρόκειται για διατύπωση που δεν αφήνει απορίες και δεν σηκώνει ερωτηματικά. Πρόκειται για διατύπωση που με δικαιώνει και μας δικαιώνει όσους τα λέγαμε. Υπάρχει επικινδυνότητα στον χώρο και η Διοίκηση του Δήμου ,αλλά και ο Αντιπεριφερειάρχης που γνώριζε τις ενστάσεις μου αδιαφορούσαν, σιωπούσαν, διακωμωδούσαν τς αναφορές μου.
Τώρα δεν πρέπει να πουν κάτι; Θα συνεχίσουν ευτυχισμένοι να κάνουν εκδηλώσεις με τους πολίτες ανενημέρωτους και χωρίς να πάρουν κανένα μέτρο ;
Υπάρχουν ευθύνες κύριοι!
Η αλήθεια αργεί συχνά να αποκαλυφτεί,αλλά στο τέλος λάμπει και δείχνει ποιοι ήταν που είχαν δίκιο και ποιοι αδιαφορούσαν για την υγεία των πολιτών.



Τετάρτη 5 Ιουνίου 2019

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ !


Μήνυμα Δημοτικού Συμβούλου Κερατσινίου- Δραπετσώνας Ζαχαρία Ζουπη, επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης « ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΡΑ! » ενόψει Πανελλαδικών Εξετάσεων 

Αγαπητά μας παιδιά,
μετά από μια ιδιαίτερα κοπιαστική, για εσάς, χρονιά έφτασε η ώρα των Πανελλαδικών εξετάσεων.
Αυτή, για τους περισσότερους, είναι η πρώτη πραγματικά απαιτητική δοκιμασία που καλείστε να αντιμετωπίσετε.
Εμείς οι μεγαλύτεροι ξέρουμε ότι στην ζωή σας, που μόλις ξεκινάει, θα χρειαστεί να δώσετε πολλές και δυσκολότερες κάποιες φορές, εξετάσεις. Ας είναι λοιπόν η εμπειρία των επόμενων ημερών, οδηγός και εφαλτήριο για ωραίους αγώνες και σημαντικές κατακτήσεις.
Σήμερα, η σκέψη όλων μας είναι κοντά σας.
Σε εσάς που κλείνετε ένα μεγάλο κεφάλαιο, αυτό των σχολικών σας χρόνων.
Σε εσάς που ανοίγετε τα πανιά σας για ταξίδια, σε νέες, ανεξερεύνητες αλλά σίγουρα όμορφες θάλασσες σε μια χώρα που θα κανουμε ότι περνάει από το χέρι μας γα να αποκτήσει δυναμισμό, προοπτική , ανάπτυξη,ελπίδα!
Οι ευχές μας θα σας συνοδεύουν στην μεγάλη προσπάθειά σας.
Κάντε το!
Εσείς είστε το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας μας!
ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ,
ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ! 
ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΣΑΣ!

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019

ΟΤΑΝ Η ΙΔΙΑ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ ΤΟ ΠΛΗΤΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ

                              

Kαι μόνο η εικόνα της Φώφης Γεννηματά την Κυριακή του δεύτερου γύρου των Περιφερειακών και Δημοτικών Εκλογών αρκεί για να αποδείξει πόσο άκαιρη, άστοχη, λαθεμένη, καταστροφική ήταν η πρωτοβουλία της να εξοβελίσει από το ΚΙΝΑΛ ένα Πολιτικό του κύρους, της συγκρότησης, της προσφοράς και της εμβέλειας του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ως ιδανική αυτόχειρας και έχοντας επιφέρει  μεγάλο πλήγμα στο ΚΙΝΑΛ στην πιο κρίσιμη φάση προς τις Εθνικές Εκλογές πήγαινε από Κανάλι σε Κανάλι για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να πείσει ότι αυτή είναι η ηγέτης, λες και κανείς την είχε αμφισβητήσει! Σ΄αυτή την προσπάθεια δεν δίστασε να προσβάλει τον Κώστα Σημίτη επικαλούμενη ότι αυτή τον υπερασπίστηκε όταν δέχτηκε επιθέσεις λες και δεν ήταν καθήκον της να απαντήσει στην βρώμικη προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ , αλλά και το στέλεχος που πήρε 40% στις εκλογές για την εκλογή του Προέδρου, τον Νίκο Ανδρουλάκη κάνοντάς του την παρότρυνση ότι καλό είναι αντί να εκφράζει την ανησυχία του για τις εξελίξεις, να κοιτάξει να εκπροσωπεί το ΚΙΝΑΛ καλά στην Ευρωβουλή! Μεγαλύτερη αμετροέπεια, ανεπάρκεια, άγχος δεν έχω ξαναδεί από Επικεφαλής, Πρόεδρο οποιουδήποτε κόμματος.
Την ώρα λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρεεε παντού, που σε όλα τα Κανάλια σχολίαζαν τα αποτελέσματα και τους νέους συσχετισμούς που διαμορφώνονται ,η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έδινε μάχες οπισθοφυλακών και τα καλεσμένα στελέχη βρίσκονταν σε κατάσταση πλήρους αμηχανίας. Ποτέ αρχηγός κόμματος δεν επέφερε τόσο μεγάλο πλήγμα στο κόμμα του σε χρόνο ρεκόρ και σε τόσο κρίσιμη πολιτικά φάση. Πολύ κακούς συμβούλους φαίνεται να έχει η κ. Γεννηματά που κάνουν ζημιά και στην ίδια – αυτό είναι το λιγότερο- αλλά και στην Παράταξη που εκπροσωπεί. Πολύ περίεργη αντίληψη περί Δημοκρατίας στο κόμμα της φαίνεται να έχει, απειλώντας τους πάντες σαν να είναι το ΚΙΝΑΛ μια προέκταση του Γραφείου του Προέδρου ή κανένα κόμμα που λειτουργεί με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.
Μα τι συμβαίνει αλήθεια; Πως και η κ. Φώφη Γεννηματά θυμήθηκε να εξοβελίσει ένα στέλεχος εθνικής εμβέλειας στοχευμένο από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια να σωθεί η χώρα και να αντιμετωπιστεί ο εθνικολαικισμός και η επίθεση κατά των θεσμών; Πως και γιατί προχώρησε στην ικανοποίηση αυτού που εναγωνίως ζητούσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Π. Σκουρλέτης, ότι δηλαδή θα διευκολυνθεί η σύγκλιση ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ αν δεν υπάρχουν στην μέση στελέχη σαν τον Ε. Βενιζέλο ;  Πως σκέφτηκε πως ο Γ. Καμίνης είναι ένας εξ ορισμού  πολυσυλλεκτκός πολιτικός που μπορεί να λειτουργήσει μ΄αυτό τον τρόπο ενώ ως υποψήφιος Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ ήρθε τρίτος μακράν του δεύτερου και ως υποψήφιος Ευρωβουλευτής ήρθε τέταρτος ; Πως ξαφνικά του εντοπίστηκε η δυνατότητα να καταστεί πόλος νέων ψηφοφόρων; Πως είναι δυνατόν να έχει δεσμευτεί στον κ. Γ. Καμίνη για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας ενώ ήταν υποψήφιος Ευρωβουλευτής; Συνιστά αυτό μέγα ηθικό και πολιτικό πρόβλημα ή όχι; Από πότε υπάρχουν στελέχη που κατεβαίνουν υποψήφιοι και έχουν εκ των προτέρων και έτοιμη διορισμένη θέση αν δεν εκλεγούν; Από πότε συμβαίνουν αυτά στο ΠΑΣΟΚ ή το ΚΙΝΑΛ ή όπως και αν λέγεται η προοδευτική παράταξη; Γιατί τελικά συμβαίνουν όλα αυτά;
Ειναι απλό: Η κ. Φώφη Γενηματά και κάποια στελέχη θέλουν να ελέγξουν από τώρα την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΙΝΑΛ. Γιατί άραγε; Μα γιατί αυτά τα στελέχη « ανάβουν κάθε μέρα λαμπάδα για να βγει αυτοδύναμη η Ν.Δ και να μην βρεθούν μπροστά στο δίλημμα να συγκυβερνήσουν». Δεν επιθυμούν να συμβάλουν σε λύση διακυβέρνησης γιατί φοβούνται μην χαρακτηριστούν « δεξιοί» , όταν η ίδια η κ. Γεννηματά ήταν Υπουργός του κ. Σαμαρά . Θα προτιμήσουν να πάμε σε νέες εκλογές με απλή αναλογική, δηλαδή ακυβερνησία, πάσα στον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονη παραγραφή ευθυνών των Κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ για πληθώρα πολύ ευαίσθητων υποθέσων που οφείλεται να διερευνηθούν. Προτιμούν να βρίσκονται στην Αντιπολίτευση έχοντας την ψευδαίσθηση ότι εκεί θα λύσουν το θέμα των συσχετισμών με τον ΣΥΡΙΖΑ, αγνοώντας τους Νόμους της Φυσικής ή και θέλοντας να συναντηθούν. Γνωρίζουν ότι πάνω σ΄αυτό το θέμα υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και αποφάσισαν « να λύσουν τα θέματα από τώρα». Πρόκειται για επιχείρηση ενός πολιτικού προβλήματος με μεθόδους εκκαθάρισης υποτιμώντας τα αντανακλαστικά της ίδοας της παράταξης.
Αυτή είναι η απλή αλήθεια που αναδεικνύει όμως ένα τρομακτικό κενό πραγματικής πολιτικής και αγνόηση της ιστορικής αλήθειας, ότι οι προοδευτικές δυνάμεις στην χώρα ανέβηκαν στην λαϊκή εκτίμηση και απέκτησαν δύναμη, όταν ανταποκρίθηκαν στο πατριωτικό καθήκον τους. Όταν αυτές οι δυνάμεις θέλησαν να κρυφτούν, θέλησαν να αγνοήσουν τις προκλήσεις για την χώρα και την κοινωνία, απλά περιθωριοποιήθηκαν. Έτσι οι υποτιθέμενοι « αντιδεξιοί» σπρώχνουν μ΄αυτή τη τακτική τμήματα του εκλογικού σώματος που θα μπορούσε να πάρει το ΚΙΝΑΛ, αν αυτά δεν δεν αισθάνονταν ανασφάλεια ότι η ψήφος τους μπορεί απλά να χρησιμοποιηθεί γα να οδηγηθούμε στην ακυβερνησία και την νεκρανάσταση του βαρειά ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ, προς την Ν.Δ. Εν ολίγοις, οι δήθεν « αντιδεξιοί» πριμοδοτούν την αυτοδυναμία της Ν.Δ, μειώνουν τις δυνατότητες του ΚΙΝΑΛ και εν τέλει το οδηγούν στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ αφού σε κάθε περίπτωση θα είναι ένας ισχυρός πόλος, πάντως ισχυρότερος από το τραυματισμένο και χωρίς στόχευση ΚΙΝΑΛ.  
Αυτό κρίνεται αυτή την περίοδο. Για αυτό βλέπουμε όλο αυτό το θέατρο, αυτήν την νέα τραγωδία στον χώρο της υποτιθέμενης σύγχρονης Κεντροαριστεράς με αποκλειστική την ευθύνη της ηγετικής ομάδας, της ηγεσίας του χώρου. Το μόνο ερώτημα για μένα είναι αν οι πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι αυτοί που φαίνονται ή αν είναι πολιτικοί υποβολείς και εξωπολιτικά κέντρα  που επιθυμούν να κρατήσου τον Τσίπρα όρθιο, ώστε να πιέζουν τον Κ. Μητσοτάκη, παίζοντας απλά με το ΚΙΝΑΛ.