Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ , ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ ΑΝΟΙΚΤΑ

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ , ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ ΑΝΟΙΚΤΑ

Τα αποτελέσματα των  πρώτων  δημοσκοπήσεων  ενόψει βουλευτικών εκλογών σόκαραν πολλούς. Θα έλεγα κακώς . Η ψήφιση του 3ου βαρύτατου Μνημονίου , η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως η κατάρρευση της Ελληνικής Οικονομίας με την ανιστόρητη ,ανεύθυνη απόφαση για Δημοψήφισμα που έφερε το κλείσιμο των Τραπεζών και τα capital controls είχαν δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό .Αυτό θα εκφραζόταν ,θα απεικονιζόταν και στις πρώτες μετακαλοκαιρινές έρευνες ,είτε είχαμε είτε δεν είχαμε εκλογές. Απλά οι έρευνες αναδεικνύουν  συγκεκριμένους  αριθμούς και οι αριθμοί είναι πιο ωμοί , πιο κυνικοί .Όταν δε τα ίδια συμπεράσματα αναδεικνύονται ταυτόχρονα από πολλές έρευνες ,τότε δύσκολα αμφισβητούνται .

Με την παρατήρηση ότι είναι αναγκαίο να δούμε και την δεύτερη φουρνιά γκάλοπ για να αντιληφθούμε τις τάσεις που δημιουργούνται ,ορισμένα συμπεράσματα θα πρέπει να θεωρούνται ως δεδομένα τουλάχιστον για την αφετηρία της εκλογικής μάχης. Ας  τα δούμε

ΠΡΩΤΟ : Τα ποσοστά που συγκεντρώνουν οι δύο βασικοί μονομάχοι βάζουν ταφόπλακα στο ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας .Με άθροισμα ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ αυτή την στιγμή της τάξης του 50% αποτελεί πολιτική αστειότητα να αναφέρεται κάποιος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να θέτει ως στόχο την αυτοδυναμία και να απορρίπτει τυχόν συνεργασία με Ν.Δ,ΠΟΤΑΜΙ,ΠΑΣΟΚ δείχνει μάλλον αμηχανία ,στρατηγικό κενό και αποφυγή να πάρει θέση για τις μετεκλογικές συνεργασίες ,κάτι που μπορεί να τροφοδοτήσει νέες αποσκιρτήσεις ,νέα ένταση στο πρώην κυβερνόν κόμμα .Ωστόσο η 21η Σεπτεμβρίου δεν είναι μακριά …
Όποιος δεν παίρνει σαφή και ειλικρινή θέση για την διακυβέρνηση της χώρας στις επόμενες μέρες ,θα χάνει .Όποιος δε σκέφτεται ότι μπορεί να υπάρχουν και δεύτερες εκλογές ,θα αντιμετωπίσει την μήνι του λαού  .Ήδη το 60% δηλώνει ,ότι οι εκλογές θα βλάψουν ( έρευνα Πανεπιστημίου Μακεδονίας ) .

ΔΕΥΤΕΡΟ : Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κυρίαρχο πολιτικό κόμμα στην χώρα ,άρα και αδιαμφισβήτητο φαβορί . Ο ΣΥΡΙΖΑ που ως εκφραστής μιας νέας ελπίδας θριάμβευσε στις εκλογές του Ιανουαρίου και στην συνέχεια κυριάρχησε ,βιώνει μια μεγάλη πτώση ποσοστών ,ένα μνημονιακό σοκ και μια αποσταθεροποίηση δίχως τέλος .Τον Ιανουάριο συγκέντρωσε 36.34% και σύμφωνα με τις διαδοχικές έρευνες της marc η πορεία των ποσοστών του ήταν : 40.2% ( Μάριος)- 31.9% ( Ιούλιος ) – 25.3% ( τελευταία έρευνα ) Οι αριθμοί ομιλούν από μόνοι τους.Αποτέλεσμα αυτών των παράλληλων πορειών των δύο μεγάλων κομμάτων είναι η διαφορά από 19.2% πάντα κατά τις έρευνες της marc τον Μάρτιο, να είναι τώρα πια … 2.1% !
Είναι φανερό : Όσοι πήγαν να αιφνιδιάσουν , αιφνιδιάστηκαν .Το πολιτικό σκηνικό δείχνει πια κινούμενη άμμος , ο « υγιεινός περίπατος προς τις εκλογές » που κάποιοι ανέμεναν έχει πια μετατραπεί σε σκληρό ντέρμπυ.
Όλα πια είναι ανοικτά όσον αφορά στην πρώτη θέση …

ΤΡΙΤΟ : Η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ δε οφείλεται κύρια στην διάσπασή του και την ίδρυση της Λαϊκής Ενότητας. Βεβαίως μια διάσπαση φέρνει αναστάτωση ,αλλά το νέο κόμμα συγκεντρώνει ποσοστά που δεν εξηγούν αυτή την ελεύθερη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Περίπου το 9% των πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έχει αποφασίσει να ψηφίσει Λαϊκή Ενότητα .Βρισκόμαστε ασφαλώς στην αρχή και σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η δυναμική ενός νέου Κόμματος και ειδικότερα η απήχησή του στην βάση του ΣΥΡΙΖΑ όπου θα απευθυνθεί εύλογα προνομιακά. Το « έργο » θα εξελιχτεί και θα το δούμε ολόκληρο.
Η τεράστια πτώση του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να είναι κυρίαρχα αποτέλεσμα της αμηχανίας, της απογοήτευσης των ψηφοφόρων του ,της ιδεολογικής –πολιτικής σύγχυσης , της αποσυσπείρωσης σαν αποτέλεσμα της μνημονιακής μετάλλαξής του και του κενού στρατηγικής στην νέα φάση. Η συσπείρωση βρίσκεται σύμφωνα με όλες τις έρευνες στο 50%- 55% ,ενώ της Ν.Δ κατά μέσο όρο στο 65%. Αυτό είναι και το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει .Διαθέτει βέβαια δεξαμενές ψήφων ,όχι όμως δεδομένους. Πολύ περισσότερο που υπάρχει δυσπιστία απέναντι σε όλα τα βασικά επιχειρήματα και σ΄όλες τις πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί από την ηγεσία του.

-          Η απόφαση Τσίπρα για εκλογές για παράδειγμα κρίνεται κατά 66% ως λάθος ( Alco ). To 50.7% θεωρεί ότι θα μπορούσε να σχηματιστεί  άλλη Κυβέρνηση από την διαλυθείσα πια Βουλή ( Καπα Research ) .Το 60% κρίνουν ότι οι εκλογές θα βλάψουν ( Πανεπιστήμιο Μακεδονίας )

-          Αμφισβητείται ανοικτά και πλειοψηφικά ο τρόπος διαπραγμάτευσης. Το 57.5% κρίνει αρνητικά τον τρόπο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές ( Καπα Research) .To 61% θεωρεί λαθεμένη την Στρατηγική της διαπραγμάτευσης  ( Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ) .

-          Το Δημοψήφισμα έχει μπει πια στο « μικροσκόπιο « . Το 66.5% κρίνει πια ότι το Δημοψήφισμα έβλαψε ! Πρόκειται για εντυπωσιακό εύρημα , όταν ενάμιση μήνα πριν το Δημοψήφισμα αποτέλεσε ευκαιρία επίδειξης « πατριωτισμού » , « αγωνιστικότητας » και μιας νέας ,πιο διευρυμένης συσπείρωσης.

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν την πολιτική ζάλη στην οποία βρίσκεται το 40%-45% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ .Η συμπεριφορά τους θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα. Όποιος τους θεωρήσει όμως δεδομένους , θα οδηγηθεί σε μεγάλο σφάλμα εκτίμησης .Αυτή η εκλογική μάζα θα διαχυθεί και θα τροφοδοτήσει διάφορες επιλογές .Αν κάτι έχει αξία , είναι που θα κατευθυνθεί ο κύριος όγκος της. Το ίδιο σε μεγάλο βαθμό ισχύει και για για το 18-20% της συνολικής απροσδιόριστης ψήφου .

ΤΕΤΑΡΤΟ : Το ισχυρό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή ο Α.Τσίπρας έχει « τσαλακωθεί ». Έχει πληγεί  καίρια η δημοφιλία του και η πολιτική του αξιοπιστία .Αμφισβητούνται οι κεντρικές επιλογές του . Η δημοφιλία του από 70% τον Μάρτιο, πήγε στο 55% τον Απρίλιο και εκεί άντεξε ως τα τέλη Ιουλίου και τώρα καταγράφεται στο 29.5 % σύμφωνα με τις διαδοχικές έρευνες του Πανεπιστημίου Μακεδονίας .Το 79% δηλώνει πια ,ότι ο Α.Τσίπρας απογοήτευσε ( έρευνα Alco ) !
Aσφαλώς ο Α.Τσίπρας αποτελεί ακόμα ισχυρό χαρτί για τον ΣΥΡΙΖΑ .Αμφισβητείται όμως η ηγετική του ικανότητα και έχει πληγεί η δημοφιλία του. Η δημοφιλία του δεν απέχει πια πολύ από αυτή του Β.Μειμαράκη , αλλά ακόμα και άλλων πολιτικών αρχηγών.Δεν θα μπορέσει επομένως να δώσει εκείνο τον « αέρα » που κατέγραφαν οι έρευνες μέχρι τον Ιούλιο.Πολύ περισσότερο που θα βρίσκεται ανάμεσα σε συνεχή πυρά όλων .

ΠΕΜΠΤΟ : Αν βγάλουμε από την μέση την διαπραγμάτευση και τα αποτελέσματά της , η παραιτηθείσα Κυβέρνηση έχει να παρουσιάσει ένα φτωχό Απολογισμό. Ουσιαστικά αναδεικνύεται μια γενικότερη πολιτική αδυναμία , ενώ αμφισβητείται έντονα η διαχειριστική ικανότητά της . Το 77% δηλώνουν μη ικανοποιημένοι από την απόδοση της Κυβέρνησης ( Alco ) .Στην έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας η Κυβέρνηση βαθμολογείται στην κλίμακα από μηδέν έως δέκα , με … 2.9 ! Οι επιδόσεις της δε είναι απογοητευτικές και κάτω του πέντε , παντού ! Στην Υγεία 3 , στην Παιδεία 3.1 , στο Μεταναστευτικό 2.9 , στην Δημόσια Διοίκηση 3.2.Στην ίδια έρευνα κρίνουν αρνητικά το έργο της Κυβέρνησης κατά 57%.
Αναφερόμαστε στις χαμηλότερες επιδόσεις Κυβέρνησης σε όση περίοδο γίνονται έρευνες. Πρόκειται για συνολική και εφ όλης της ύλης ήττα μιας Κυβέρνησης που εξέφρασε την ελπίδα , μόλις επτά μήνες πριν .

ΕΚΤΟ : Είναι κραυγαλέα η αδυναμία να εμφανιστεί ένας μεγάλος, υπολογίσιμος τρίτος πόλος στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς , αλλά και γενικότερα. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ εμφανίζεται με οριακά αυξητικές τάσεις ευρισκόμενη σταθερά στην τρίτη θέση αν και το 11% των ψηφοφόρων της κατευθύνεται προς το ΣΥΡΙΖΑ! Δεν μπορεί να μην απασχολήσει αυτό το στοιχείο, με δεδομένη την αδράνειά της, το κόψιμο της κρατικής επιχορήγησης, την απουσία της από τα τηλεοπτικά πάνελ.
·         ΠΟΤΑΜΙ, ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ θα δώσουν μάχη για την τρίτη-τέταρτη θέση, με το ΠΟΤΑΜΙ και ΠΑΣΟΚ να «τσιμπάνε» κάτι. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί η πίεση που θα ασκηθεί και στα δύο αυτά κόμματα και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ, στην προσπάθεια τους να απευθυνθούν στον χώρο του Κέντρου. Το ΠΟΤΑΜΙ δείχνει να χάνει ήδη ένα 23.7% προς τον χώρο της Ν.Δ. και αυτό αποτελεί σημαντικό στοιχείο που μπορεί να καθορίσει την τελική εκλογική επίδοσή του «διαζυγίου» ΠΑΣΟΚ-ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. , όπως και η αντίθεση Κουβέλη στην απόφαση της ΔΗΜΑΡ να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ.
·         Η έκπληξη μέχρι στιγμής είναι η «Ένωση Κεντρώων» που δείχνει ικανή να μπει στη Βουλή, ενώ οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα δώσουν μάχη επιβίωσης. Οι τελευταίοι έχουν αντίπαλο τον μέχρι χθες εταίρο τους, αφού κοντά στο 25% των ψηφοφόρων τους οδεύουν προς ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε περίπτωση η κατανομή δυνάμεων στα μικρότερα κόμματα θα κρίνει αρκετά. Θα κρίνει τον τύπο και την σύνθεση της αυριανής διακυβέρνησης, τον συσχετισμό δυνάμεων, το ειδικό βάρος του καθενός. Είναι η δεύτερη μάχη που θα δοθεί στην πορεία μέχρι τις εκλογές, με πρώτη βέβαια αυτή του νικητή.

Αυτά είναι κάποια αφετηριακά στοιχεία. Θα ακολουθήσουν σχεδόν τρεις βδομάδες μάχης, έντασης, αντιπαραθέσεων.
Εμείς ας μην ξεχνάμε…..

Τα πάντα ρει.  



Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

H BIAΣYNH EΦEΡE AMHXANIA …

                           

Ο κ. Α. Τσίπρας φαίνεται να βρίσκεται προ εκπλήξεων οδεύοντας στην πορεία προς τις εκλογές. Αυτός και το επιτελείο του προσέφυγαν βιαστικά και αιφνιδιαστικά στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, θεωρώντας προφανώς ότι οι εκλογές θα ήταν κάτι σαν υγιεινός περίπατος. Οι δημοσκοπήσεις στα τέλη Ιουλίου έδιναν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται της Ν.Δ. κατά πολύ πάνω από δέκα ποσοστιαίες δυνάμεις και ο Α. Τσίπρας να εμφανίζει μια τεράστια δημοφιλία. Με «όπλο»,  λοιπόν, τον Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να πετύχει μια νέα νίκη, να ξέπλενε στη λαϊκή κολυμπήθρα την ασυνέπειά του, τις υποσχέσεις που δεν τήρησε και τις ευθύνες του για το τρίτο, βαρύ Μνημόνιο μετά από μια αποτυχημένη δήθεν διαπραγμάτευση. Θα μπορούσε να πετύχει εκλογική νίκη αυξάνοντας το πολιτικό κεφάλαιο του Πρωθυπουργού με ταυτόχρονο ξεκαθάρισμα του κόμματος από την αριστερή πλατφόρμα και ασφαλώς με κάτι πολύ σημαντικό: Οι εκλογές θα είχαν γίνει σε χρόνο ασφαλούς απόστασης από την συνειδητοποίηση εκ μέρους των πολιτών των 8 δις ευρώ φόρων, που θα καλεστούν να πληρώσουν μέχρι τέλους του χρόνου. Πάντα δηλαδή, με σεβασμό στον πολίτη…

Φαίνεται όμως ότι μάλλον βιάστηκαν να προκαταβάλουν την έκβαση του εκλογικού αγώνα, όπως και ότι υπερτίμησαν τις «μετοχές» του «υπερόπλου» με το όνομα Α. Τσίπρας.

Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

Εκλογές ; Ας πάρουμε όλοι τις ευθύνες μας


Να που έμελλε να το δούμε και αυτό, μέσα σε ένα μόλις επτάμηνο “αριστερής” Κυβέρνησης. Στις 20 Σεπτεμβρίου πάμε για εκλογές, πάμε για τρίτη φορά σε κάλπες, με την χώρα να παραπαίει ακόμα από το ζαλισμένο οδοιπορικό του κ. Α. Τσίπρα. Όλοι γνωρίζουν την απελπιστική κατάσταση στην Οικονομία, την ανεργία που για πρώτη φόρα ανεβαίνει κατακαλόκαιρο και με τα capital controls να ισχύουν ασφαλώς ακόμα και να τινάζουν στον αέρα κάθε σχεδιασμό και επιχειρηματική προσπάθεια. Προφανώς αυτά είναι δευτερεύοντα μπροστά στο προφίλ του όψιμου μνημονιακού Πρωθυπουργού μας για το επιτελείο του Μαξίμου. Όπως για το ίδιο το επιτελείο ήταν και δευτερεύον η σταθερότητα της κοινωνίας και της Οικονομίας μπροστά στην ανάγκη για εσωκομματικές ισορροπίες να διεξαχθεί ένα ψευτοδημοψήφισμα, το αποτέλεσμα του οποίου υπερηφάνως πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Πάνω από όλα λοιπόν, το προφίλ του κ. Τσίπρα που ξεκίνησε με την φιλοδοξία να είναι ένας νέος Τσε Γκεβάρα και στην συνέχεια θέλησε να εμφανιστεί εθνικός ηγέτης, για να καταλήξει ένας Πρωθυπουργός που μοιάζει να θέλει να φύγει. Και η Ελλάδα; Οι καταπονημένοι πολίτες; Το ενάμισυ εκατομμύριο άνεργοι; Οι εκατοντάδες χιλιάδες μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες; Ποιος ασχολείται με αυτά; Η πρώτη φορά “Αριστερά” πάντως δεν δείχνει να ασχολείται …
Δείχνει να είναι μπλεγμένη σε μια ψεύτικη, τυχοδιωκτική, τακτικίστικη αντίληψη περί πολιτικής. Μια αντίληψη που σε τίποτα σε έχει να κάνει με την σοβαρότητα, την ηθική και την ειλικρίνεια όλων τω εκφάνσεων της Αριστεράς.

Ψέματα, ψέματα, ψέματα! Πέντε χρόνια λαϊκισμού, ψεμάτων, διχασμού των Ελλήνων, πλαστών υποσχέσεων περί επίγειου παράδεισου, σκισίματος των Μνημονίων, ηρωικών “αντιμνημονιακών”  αγώνων. Αποτέλεσμα; Ένα τεράστιο φέσωμα του Ελληνικού Λαού και ψήφιση του βαρύτερου από τα τρία Μνημονίου. Ας σκεφτούμε: Υποτίθεται ότι ο λαός είπε ΟΧΙ στην “πρόταση Γιούνκερ”, που βέβαια είχε τραβηχτεί. Ωστόσο, αυτό το πακέτο περιείχε μέτρα ύψους 8,5 δις ευρώ. Ο κύριος Τσίπρας κατάφερε και έφερε ένα Μνημόνιο plus, ύψους … 14 δις ευρώ! Μέχρι το Δημοψήφισμα, όλοι διεθνώς συζητούσαν περί της ανάγκης της Ελλάδας να προσφύγει σε ένα δάνειο ύψους 30-40 δις ευρώ. Ο κύριος Τσίπρας κατάφερε να φτάσει τις ανάγκες δανεισμού στα … 85 δις ευρώ!

Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ;

“Πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση στην Ευρώπη” βάφτισε την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ο κ. Τσίπρας, σε άλλο ένα δείγμα αμετροέπειας και ανιστόρητης αφήγησης. Σα να απευθύνεται σε “μαγεμένους”, σε ανθρώπους που δε γνωρίζουν τίποτα από την Ιστορία της χώρας και της Ευρώπης. Αν αποφύγουμε την πρόκληση και δε σημειώσουμε πως άραγε νοείται “αριστερή” κυβέρνηση με έταιρο κόμμα του εθνικολαϊκισμού, με ακραίες δεξιές τοποθετήσεις, δεν μπορούμε να αποφύγουμε μια μικρή απαρίθμηση.
• Η Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ το ’81 τι ήταν κατά τον Πρωθυπουργό;
• Η πρόσφατη Κυβέρνηση Χριστόφια και ΑΚΕΛ στην Κύπρο, μιας αμιγής δηλαδή Κυβέρνηση κομμουνιστών τι ήταν;
• Η Κυβέρνηση Μιτεράν σοσιαλιστών και κομμουνιστών τι ήταν;
• Η Κυβέρνηση Γκονζάλες στην Ισπανία τι ακριβώς ήταν κατά τον αριστερό κύριο Τσίπρα;
• Μια σειρά Κυβερνήσεις σοσιαλιστών και σοσιαλδημοκρατών σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης που θέσπισαν το πιο ισχυρό παγκόσμια τύπο κοινωνικού κράτους τι ήταν;
• Η Κυβέρνηση του Ούλωφ Πάλμε στη Σουηδία μήπως ήταν κάποια δεξιόστροφη, νεοφιλελεύθερη Κυβέρνηση;
Ασφαλώς ο κ.Τσίπρας δε διακρίνεται για την πολιτική και ιδεολογική κατάρτισή του ή για τις γνώσεις του στην Οικονομία, όσο τουλάχιστον για την προσαρμοστικότητά του και την επικοινωνιακή δεινότητά του. Η προσφυγή όμως σε τέτοιες υπερβολές δε συνδέεται με τα δυνατά ή αδύνατα χαρακτηριστικά του Πρωθυπουργού. Συνδέεται με το δράμα μιας Κυβέρνησης που ξεκίνησε για να αλλάξει την Ευρώπη και τον κόσμο και κατέληξε ως μόνο φτωχό επιχείρημά της να έχει το κάλεσμα πριν απ’όλα στους δικούς της βουλευτές να μην ρίξουν την “πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση”. Αναφερόμαστε σε δράμα, γιατί:
• Η πλήρης κατάρρευση της διαπραγματευτικής της τακτικής ισοδυναμεί με συνολική κατάρρευση της Στρατηγικής και της Πολιτικής Πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, με τα οποία εξελέγη τον Ιανουάριο του 2015. Τίποτα από αυτά που υποσχέθηκε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει μείνει όρθιο. απολύτως τίποτα…
• Γιατί βιώνουμε την πλήρη αποκαθήλωση και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ όλων των μύθων στους οποίους στήριξε το πολιτικό της αφήγημα (σκίσιμο μνημονιων, αλλαγή συσχετισμών στην Ευρώπη, επιβολή μιας “άλλης πρότασης” και τέλους της λιτότητας κ.α.). Όλο μοιάζει με ένα πελώριο ψέμα, με μια ολοκληρωτική παραπλάνηση άκρατης δημαγωγίας και ολοκληρωτικού λαϊκισμού.
• Γιατί ήδη τα στελέχη της -όπως για παράδειγμα ο Αντιπρόεδρός της ο κ. Γ.Δραγασάκης- σαν μετά Χριστόν Προφήτες διαπιστώνουν τώρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λάθος και στην “πλειοδοσία υποσχέσεων” του περίφημου Προγράμματος της Θεσσαλονίκης και στον υπολογισμό των δυνατοτήτων εξασφάλισης χρηματοδοτικών πόρων από άλλες πλην Ε.Ε. χώρες και στην εκτίμηση ότι το “αντάρτικο” του ΣΥΡΙΖΑ θα “τρομοκρατούσε” τους δανειστές που θα έτρεχαν να υποχωρήσουν άτακτα. Όταν ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής αναγνωρίζει αυτά ως λάθη, αναρωτιέται κανείς τι απομένει ως μη λάθος.
• Γιατί ποτέ Κυβέρνηση μέσα σε έξι μήνες δε δημιούργησε τόσο μεγάλη οικονομική ζημιά στη χώρα και τους πολίτες. Ακόμα και αν κάποιος αγνοούσε την επιβάρυνση από τους πέντε μήνες μιας δήθεν διαπραγμάτευσης που ισοδυναμούσε με θεατρική παράσταση, η τυχοδιωκτική απόφαση για το ψευτοδημοψήφισμα και το συνειδητό κλείσιμο των τραπεζών μαζί με τα capital controls ισοδυναμεί με οικονομικό έγκλημα. Αν αυτή η ζημιά είχε προκληθεί από κάποια προηγούμενη Κυβέρνηση της εποχής των Μνημονίων, θα είχαμε άλλου τύπου αντιδράσεις. Αναφερόμαστε σε ζημιά δεκάδων δισεκατομμυρίων που θα τα πληρώσουν οι πολίτες. Μόνο 25 δις χρειάζεται πια η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, 1.5% του ΑΕΠ κοστίζουν κάθε μήνα τα capital controls, πάμε για ρεκόρ ύφεσης τον Δεκέμβριο με την ανεργία να αναμένεται να ξεπεράσει το 30%, 85 δις έφτασε η ανάγκη νέου δανεισμού, όταν μέχρι τον Μάιο όλοι εκτιμούσαν τις ανάγκες σε 30-40 δις ευρώ!
• Γιατί ποτέ Κυβέρνηση και ιδιαίτερα “αριστερή” Κυβέρνηση δεν έδειξε τόσο άγνοια και έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στον κίνδυνο να κλείσουν χιλιάδες επιχειρήσεις και να πεταχτούν στον δρόμο δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, όπως ήδη συμβαίνει και θα ενταθεί στο επόμενο διάστημα. μόνο στον τομέα των Τεχνικών Εταιρειών, το κλείσιμο των Τραπεζών και τα capital controls έφεραν ως άμεσο αποτέλεσμα την διαθεσιμότητα 40.000 εργαζομένων. Το μόνο αντεπιχείρημα και το μόνο απομεινάρι του Προγράμματος Θεσσαλονίκης είναι η διάθεση 200 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση της φτώχειας, την ίδια ώρα που ο “συνέταιρος” διέθετε 500 εκατ. ευρώ για την επισκευή “μπαχατέλων”.
• Γιατί η “Αριστερή” Κυβέρνηση έδειξε σε επτά μήνες θητείας, ότι δε διέθετε καμιά αριστερή μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία που να εκπέμπει μήνυμα στοιχειώδους προοδευτικότητας. Έδειξε αυθεντικό παλαιοκομματικό ήθος στη μη θέσπιση της απλής αναλογικής, αίτημα-σύμβολο επί δεκαετίες της Αριστεράς. Σφύριξε αδιάφορα στο να αναλάβει την οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία για τη διάκριση ρόλων Εκκλησίας-Κράτους. Μπήκε σαν “ταύρος σε υαλοπωλείο” στο Κράτος με τη γνωστή τακτική των πελατειακών σχέσεων. Δεν έδειξε καμία έμπρακτη ευαισθησία και διαχειριστική ικανότητα στην αντιμετώπιση του προβλήματος των μεταναστών που τους γυρνάει βόλτα από την πλατεία Ομόνοιας, στο Πεδίον του Άρεως και από εκεί στον Ελαιώνα. Θα μπορούσε κάποιος να αναφέρει πάμπολλα παραδείγματα. Δεν υπάρχει τομέας κυβερνητικού έργου που να έχει επιδειχθεί ένα βήμα προς τα εμπρός.
• Γιατί η συνύπαρξη ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ στο Κυβερνητικό σχήμα, φαίνεται να επηρέασε περισσότερο αξιακά τον ΣΥΡΙΖΑ παρά τους ΑΝΕΛ. Ποτέ η Αριστερά δεν χώρισε τους Έλληνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ το έκανε συστηματικά. Νόμιζε ότι θα αξιοποιήσει τη λαϊκή οργή. Τροφοδότησε το μίσος και κινδυνεύει σύντομα να το βρει μπροστά του αφού καλείται να εφαρμόσει πολύ επώδυνα μέτρα. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σιώπησαν προκλητικά όταν ο εταίρος τους δήλωνε ότι ο στρατός θα εγγυηθεί την εσωτερική ομαλότητα της χώρας, δόγμα που πλήρωσε πολύ σκληρά η Αριστερά μετεμφυλιακά. Συχνά κύλισε σε μια εύκολη ρητορική κατά πάντων που τα “έφαγαν” και θα μπουν φυλακή. Ωστόσο επτά μήνες τώρα δεν έχουν να δείξουν τίποτα στο πεδίο αυτό (ακούσατε τίποτα συγκεκριμένο για τη λίστα Λαγκάρντ και τις άλλες λίστες;). Αντίθετα με το “Νόμο Παρασκευόπουλου” όλοι περίμεναν να βγει από τη φυλακή ο Ξηρός και τελικά βγήκε ο Β.Παπαγεωργόπουλος, ο κύριος “παίρνω τις μίζες με τις σακούλες”, ενώ φήμες φέρουν και άλλους αντίστοιχους να ευνοούνται από τις προβλεπόμενες ρυθμίσεις!
• Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μπροστά σε μια επώδυνη διάσπαση, ενώ ταυτόχρονα μετεξελίσσεται σε ένα συνεπές Μνημονιακό Κόμμα που αναζητεί να δώσει πειστική απάντηση σε ένα απλό ερώτημα: Αν ήταν να υπογράψει Μνημόνιο, γιατί δεν το έκανε μετά από μια σκληρή διαπραγμάτευση ενός, δύο μηνών, ώστε τουλάχιστον να μην το πληρώσουμε τόσο ακριβά; Γιατί έπαιξε με τους πολίτες παρουσιάζοντας μια ψεύτικη θεατρική παράσταση, γιατί προχώρησε σε ένα Δημοψήφισμα “μαϊμού” που κανείς δε θυμάται καν το ερώτημα και όλοι δίνουν μια διαφορετική εκδοχή του δήθεν υπερήφανου ΟΧΙ, που το ίδιο βράδυ έγινε ΝΑΙ; Παράλληλα βέβαια με αυτό τίθενται και άλλα ερωτήματα. Τι έκανε ο ζεν πρεμιέ της πολιτικής μας ζωής Γ.Βαρουφάκης αυτούς τους μήνες; Τι plan B ετοίμαζε; Με ποια εξουσιοδότηση; Τι ήξερε ο κ. Πρωθυπουργός; Είναι δυνατόν η αριστερή πλατφόρμα να αναζητούσε τη δέσμευση των χρηματικών ποσών όπου υπήρχαν (Νομισματοκοπείο, Τράπεζες, θυρίδες κ.α.) και να μην ήξερε τίποτα, να μην είχε ακούσει τίποτα ο κ. Τσίπρας; Πως λειτουργούσε αυτή η Κυβέρνηση τέλος πάντων; Πως αποφάσιζαν; Τα ερωτήματα είναι κρίσιμα γιατί οι διαφαινόμενες απαντήσεις δεν ταιριάζουν όχι απλά σε μια Αριστερή Κυβέρνηση, αλλά δείχνουν και Κυβέρνηση που ως σύνολο ή με “ρολίστες” έφτασε σε κάποιες στιγμές στα όρια της Δημοκρατικής Ομαλότητας και της Συνταγματικής Τάξης. Η πορεία πριν και μετά τη διάσπαση, σε συνδυασμό με την ναρκισσιστική λογοδιάρροια του τέως Υπουργού Εθνικής Οικονομίας θα φέρουν στην επιφάνεια πολλά, πάρα πολλά…
Εν ολίγοις, ο ΣΥΡΙΖΑ ζει μια αναμενόμενη τραγωδία. Αναμενόμενη γιατί η ένωση δήθεν ρευμάτων ήταν εξ αρχής ένας Μύθος; Τι κοινό είχαν τρόφιμοι των Εξαρχείων από τη μία και από την άλλη των Βρυξελλών; Τι σύνθεση μπορούσε να γίνει ανάμεσα σε λάτρεις της σοσιαλιστικής εξέγερσης από τη μία και της αστικής δημοκρατίας από την άλλη; Τι σύνθεση μπορούσε να γίνει ανάμεσα σε δυνάμεις που πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή προοπτική και το ευρώ από τη μία και στην εθνική αναδίπλωση και τη δραχμή από την άλλη; Όλο το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ εξ αρχής ήταν μια ψευδαίσθηση. Αν δεν συνέπιπτε με την κρίση και τα Μνημόνια, θα εκφυλιζόταν με γρήγορους ρυθμούς. Έπεσε όμως πάνω στο κλίμα οργής και αγανάκτησης ενός λαού που θέλησε να τιμωρήσει αυτούς που τον “ευεργετούσε” σε μεγάλο βαθμό με διορισμούς, αυξήσεις, επιδόματα, μεταθέσεις. Ενός λαού που ποτέ δεν αισθάνεται ότι φταίει για κάτι και που θεωρεί ότι όλος ο πλανήτης συνηθίζει να τον εποφθαλμιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιμετώπισε σαν αριστερό κίνημα τις διεργασίες. Κινήθηκε σαν κλασική δημαγωγική ακραία λαϊκίστικη δύναμη όπως κάνουν μορφώματα ανεξαρτήτως ιδεολογικού-πολιτικού προσανατολισμού σε συνθήκες κρίσης.
Διαμόρφωσε μια εύκολη ρητορική με την οποία όλοι θα ζούσαμε καλύτερα ως δια μαγείας. Υποσχέθηκε όλα όσα δεν χωρούσαν στο ευρώ, με τη δέσμευση ότι θα παραμείνουμε στο ευρώ. Εν ολίγοις διαμόρφωσε μια “κουρελού θέσεων” με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα. Γι αυτό άλλωστε και τώρα παρακολουθούμε τις δύο βασικές ομάδες (προεδρικοί – αριστερή πλατφόρμα) να επικαλούνται κάποιο τμήμα των προεκλογικών θέσεων. Και οι δύο έχουν εν μέρει δίκιο, όπως είναι σαφές ότι και οι δύο δεν έχουν αριστερές προσεγγίσεις. Συμπεριφέρονται σαν καλοί συνδικαλιστές, προαναγγέλλοντας χωρίς να το συνειδητοποιούν ότι η εν εξελίξει διάσπαση αποτελεί το πρώτο επεισόδιο στην πορεία εμφάνισης φυγόκεντρων δυνάμεων, ιδεολογικού και πολιτικού εκφυλισμού.
Η μη ταύτιση των ανωτέρω εκτιμήσεων με τα μέχρι σήμερα δημοσκοπικά δεδομένα δεν ξενίζει. βρισκόμαστε σε μια συγκυρία που “τα πάντα ρει” και σε κάθε περίπτωση λειτουργεί στο έπακρο η λαγνεία της εξουσίας. Ωστόσο ας μην υποτιμούμε της επίδραση της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε Μνημονιακή Δύναμη και την αναδιάταξη των πολιτικών συσχετισμών που θα φέρει η διάσπαση. Είναι μέγα θέμα τι θα απομείνει από το 53.48% των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων τον Ιανουάριο του 2015 και πως θα κατανεμηθεί (χρησιμοποιούμε συμβατικά αυτούς τους όρους, αφού είναι δεδομένη η άποψή μας ότι ο χωρισμός σε μνημονιακούς – αντιμνημονιακούς ήταν ο πιο ανιστόρητος – απολίτικος – αποϊδεολογικοποιημένος διαχωρισμός που έγινε ποτέ στη χώρα). Μην ξεχνάμε επίσης, ότι “λογαριασμός” των απίθανων χειρισμών του τελευταίου εξαμήνου δεν έφτασε στον ήδη καταπονημένο πολίτη και στο μέσο νοικοκυριό που έχει δει το εισόδημα του να εξανεμίζεται και το βιωτικό του επίπεδο να συμπιέζεται τα τελευταία χρόνια. Τότε θα είναι η κρίσιμη ώρα…
Μαζί με αυτά, υπάρχει και ο ρόλος που μπορούν, αλλά και θέλουν να διαδραματίσουν οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης. Πολλοί σημειώνουν τον εγκλωβισμό και την αδυναμία της. Θα επεσήμαινα και την πιθανή μη θέλησή της να αναλάβει τα ηνία της χώρας, ακόμα και αν μπορούσε. Το “πακέτο μέτρων” είναι αρκετά επώδυνο για να είναι κάποιος πρόθυμος να αναλάβει μόνος του την υλοποίησή του. Ο μόνος που θέλει (;) είναι ο Α. Τσίπρας και ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ που αρνείται πεισματικά και ανοήτως κάθε πρόταση ευρύτερης συνεργασίας. Ας το προσπαθήσει να το κάνει λοιπόν. Ακόμα και αν κερδίσει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, δύσκολα θα κάνει αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Ακόμα και αν σχηματίσει αυτοδύναμη Κυβέρνηση, δύσκολα θα υλοποιήσει τα νέα μέτρα. Τα υλοποιήσει, δεν τα υλοποιήσει, θα βρεθεί μπροστά σε κρίσιμες, ίσως και ανεξέλεγκτες καταστάσεις και πολιτικές δυναμικές.
Τότε ακριβώς θα δοθεί και η “μητέρα των μαχών” και το κρίσιμο ερώτημα είναι: Θα είναι τότε έτοιμο ένα νέο, σύγχρονο, δυναμικό μπλοκ ευρωπαϊκής προοπτικής και δημοκρατίας, υλοποίησης ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου; Μέχρι τότε, η Ελλάδα θα ακροβατεί και θα αναστενάζει…

Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΕΩΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΕΩΝ



Με αφορμή δελτίο τύπου του Δήμου για συνάντηση με τον νέο Υπουργό ΠΑΠΕΝ για τον χώρο των Λιπασμάτων

Δήλωση Ζαχαρία Ζούπη , δημοτικού συμβούλου Κερατσινίου – Δραπετσώνας ,επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης « ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ »

Από Δελτίο Τύπου του Δήμου πληροφορήθηκα ως Δημοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής Παράταξης ,ότι πραγματοποιήθηκε συνάντηση αντιπροσωπείας του Δήμου με τον νέο Υπουργό ΠΑΠΕΝ κ. Π. Σκουρλέτη για τα θέματα που αφορούν στις εξελίξεις στον χώρο της Ανάπλασης  του πρώην εργοστασίου Λιπασμάτων . Δυστυχώς , περισσότερο θορυβήθηκα ,παρά ένοιωσα σιγουριά για την πορεία αντιμετώπισης των προβλημάτων που αφορούν στον χώρο .

Να είμαι σαφής . Στο Δελτίο Τύπου αναφέρεται : «Ο Υπουργός, κ. Σκουρλέτης, τόνισε ότι το ενδιαφέρον του Υπουργείου παραμένει ιδιαίτερα «θερμό» για το ζήτημα της ανάπλασης της πρώην Βιομηχανικής Ζώνης Δραπετσώνας και ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι συνεργάτες του έχουν ήδη αρχίσει να ενημερώνονται. Οι επόμενες κινήσεις του Υπουργείο αναμένονται από αρχές Σεπτέμβρη.» Η αναφορά  αυτή είναι μέσα στην γενικότητά της θετική ,όμως προκαλεί εύλογες ανησυχίες .Αυτό γιατί :