ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΒΓΕΙ ΣΕ ΚΑΛΟ

                                                  

Η αλήθεια είναι ότι μετά τις 7 Ιουλίου ανησυχώ για την πορεία μίας Κυβέρνησης που δείχνει σαφή δείγματα ρεβανσισμού, αυταρχισμού, διάθεσης εξυπηρέτησης των « λίγων», φιλελεύθερης κατεύθυνσης σε ένα επικίνδυνο μείγμα με ακροδεξιούς προσανατολισμούς. Κάτι πρέπει να γίνει λοιπόν και καταλαβαίνω την αποφασιστική, τεκμηριωμένη και μαχητική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ.

Μπορεί βέβαια πάνω από το 1/ 3 της Κυβέρνησης να είναι ουσιαστικά Κεντροαριστερά η Κεντρώα στελέχη, αλλά αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο. Πολλοί άλλωστε είναι έτοιμοι να συνεργαστούν με την αντεπανάσταση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Γι αυτό είναι καλύτερα να δούμε ορισμένα παραδείγματα:

-          Ο κ. Π. Πολάκης στο πλαίσιο των Υπουργικών καθηκόντων του κατέγραψε την τηλεφωνική συζήτηση με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, κάτι που απαγορεύεται. Ο υφιστάμενος αυτή τη συμπεριφορά έκανε μήνυση, η μήνυση εξετάστηκε και ο φάκελλος πήγε στην Βουλή όπου και άρθηκε η ασυλία του π. Υπουργού που θα δικαστεί όπως κάθε πολίτης που παρανομεί. Δεν πρόκειται σαφές παράδειγμα ρεβανσισμού της Κυβέρνησης που έχει στοχοποιήσει τον γνωστό αγωνιστή; Δεν γνωρίζουν ότι αγωνιστιλίκι και αριστεριλίκι για πολλούς είναι να κάνουν ότι θέλουν, να κατηγορούν όποιον θέλουν, να λένε ότι όλοι τα πήραν ; Μα που πάμε ; Τι άλλο θα δούμε; Δεν πιστεύω να προχωρήσουν και σε άλλες υποθέσεις, όπως για παράδειγμα στην διερεύνηση για το πως στήθηκε η ενοχοποίηση 10 κορυφαίων πολιτικών για το σκάνδαλο NOVARTIS . Θα είναι καραμπινάτο παράδειγμα εκδικητικότητας.

-          Η Κυβέρνηση « των λίγων» τολμάει να κατηγορήσει την πρώην αριστερή Κυβέρνηση ( άντε και με ακροδεξιούς, αλλά για αυτά θα συζητάμε τώρα) ότι την ώρα που με τον κομμουνιστικής έμπνευσης Νόμο Κατρούγκαλου που μειώνει τις νέες συντάξεις κατά 30% , επέτρεψε να υπάρχει σειρά συντάξεων μέχρι και ..24.000 ευρώ! Ξεχνάει ότι η κ. Αχτσιόγλου το είχε εντοπίσει, αλλά δεν πρόλαβε να φέρει τροπολογία στην Βουλή ( προηγούνταν τα ρουσφέτια και βέβαια ο νέος Ποινικός Κώδικας). Κατηγορεί ότι καθυστέρησαν  πάνω και από τρία χρόνια 450.000 συντάξεις , αμφισβητώντας το πόσο νοιάστηκαν από τον Τσίπρα μέχρι την Αχτσιόγλου για την φτωχολογιά και την ζωή των ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα ή και με καθόλου εισοδήματα. Κατηγορεί την αριστερή Κυβέρνηση ότι τα είχε βρει – αν είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιο θράσος – με τον Βαρδινογιάννη, τον Σαββίδη, τους Γιαννακοπουλαίους, τον Κόκκαλη, το Μπόμπολα κ.ά , εν ολίγοις τον αφρό της οικονομικής ελίτ.  Ξεχνούν ότι ήταν όλα ψέματα για το χάρισμα εκατομ. ευρώ χρέους της ΣΕΚΑΠ, για τα εκατοντάδες εκατομ. έργα που πήρε ο Κόκκαλης την τελευταία βδομάδα πριν τις εκλογές, για τα δύο Νομοσχέδια για την πάταξη της λαθρεμπορίας περελαίου και τσιγάρων που ήταν να κατατεθούν από το 2015,αλλά ο αγώνας ενάντια στο Κεφάλαιο δημιούργησε καθυστερήσεις. Μην παραπλανιέστε. Όλα αυτά τα λένε , γιατί θέλουν να προωθήσουν την νεοφιλελεύθερη, συντηρητική πολιτική τους ....

-          Η αυταρχική Κυβέρνηση ανακοίνωσε την επιχείρηση εξάρθρωσης συμμοριών ληστών και διαρρηκτών , έχει πει ότι θέλει να αντιμετωπίσει την δράση του Ρουβίκωνα και ότι θα βάλει τέλος στο άβατο των Εξαρχείων. Συγγνώμη, αλλά αν αυτό δεν είναι δείγμα αυταρχισμού και αστυνομοκρατίας, τότε τι είναι; Αν δε λάβουμε υπόψη ότι θέλουν να καταργήσουν και το Πανεπιστημιακό Άσυλο που λειτουργεί για ελευθερία τραμπουκισμού και επιβολής μειοψηφικών απόψεων ακόμα και δια της βίας, τότε δεν πιστεύω να υπάρχει καμία αμφιβολία.

-          Η Κυβέρνηση που θέλει να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα, αποκαλύφτηκε γρήγορα. Οk… Η αριστερή Κυβέρνηση δεν πρόλαβε να καθαρίσει τον χώρο της περυσινής τραγωδίας στο Μάτι και να συσσωρεύτηκαν 20.000 τόνοι καμένης ξυλείας και σύμμεικτων υλικών. Είναι όμως λύση να τα καθαρίσει συνεργαζόμενη με ιδιωτικές Τεχνικές Εταιρείες και μάλιστα δωρεάν; Δεν δείχνει αυτό ολοφάνερα την τάση τους να τα ιδιωτικοποιήσουν όλα. Οk… Χρεοκοπήσαμε την Δ.Ε.Η , δώσαμε την μισή αγορά της Ενέργειας σε ιδιώτες χωρίς κανένα αντάλλαγμα ,αλλά είναι λύση η ιδιωτικοποίηση, Που πάμε; Που πάνε και τι θα κάνουν στα Σχολεία μας , στα Νοσοκομεία μας, στις δημόσιες Συγκοινωνίες που κράτησε η προηγούμενη Κυβέρνηση σε τόσο υψηλά επίπεδα λειτουργίας; Είναι δυνατόν όμως να κρίνουν αγωνιστές που εξ ορισμού έκαναν ότι έκαναν για το καλό του λαού;

      Ας σοβαρευτούμε τώρα. Είναι δύσκολη η θέση του ΣΥΡΙΖΑ με όλα όσα έγιναν και δεν μπορεί να ξεχνιούνται. Έχει καταλυτικές ευθύνες για μια συνολική οπισθοχώρηση της χώρας.  Ας προσέξει λοιπόν, για το καλό της χώρας και δικό του. Οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις του αυτό το διάστημα προκαλούν γέλωτα.Ας ανασυνταχθεί λοιπόν, ας κάνει και καμία αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και ας αποφεύγει ένα διάστημα όσα προκαλούν την νοημοσύνη των πολιτών. Δεν θα του βγει σε καλό. Στο δε ΚΙΝΑΛ ,όσοι ξαφνικά ανακάλυψαν την ανάγκη διαλόγου με τον ΣΥΡΙΖΑ ας προσέχουν.Ας κρατήσουν ασφαλείς αποστάσεις, γιατί δεν έχουν κανένα λόγο να ανακαλύπτουν την Αμερική όταν αυτή καταρρέει... Μπορεί και να τους εξαφανίσει πολιτικά....

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Oι πρώτες μέρες της Κυβέρνησης Μητσοτάκη εμπεδώνουν κλίμα κανονικότητας, επιστροφής στην σοβαρότητα και δείχνουν πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα προετοιμασίας από Πρωθυπουργό. Ο Κ. Μητσοτάκης κινήθηκε γρήγορα, αποφασιστικά , συγκρότησε μία Κυβέρνηση ευρύτερης αντιπροσώπευσης ( κωμικά τα της επιστροφής του Κράτους της Δεξιάς), ενώ το νέο πλαίσιο λειτουργίας του Μαξίμου και η συνύπαρξη Πολιτικών και ανθρώπων με τεχνογνωσία στα Υπουργεία συνιστούν ένα ενδιαφέρον πείραμα. Όλα δείχνουν ότι « όπλα » του δεν ειναι μόνο οι πολλαπλές νίκες κατά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βασικά ότι έχει σχέδιο, λέξη που είχαμε ξεχάσει τι σημαίνει τα τελευταία χρόνια.

Δεν έλειψαν τα λάθη σ΄αυτό το διάστημα, όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση στην θέση του Γ.Γ Κων/νου Τσουβάλα. Ωστόσο, ας μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Η αίσθηση από τα πρώτα βήματα της Κυβέρνησης δημιουργούν ένα ευνοικό κλίμα στην κοινωνία, σε ποσοστό που υπερβαίνει κατά πολύ το 40% που συγκέντρωσε η Ν.Δ. Έχει μπροστά του εμπόδια, « καυτές πατάτες », τις μεγάλες προσδοκίες που δημιούργησε, το στοίχημα της Ανάπτυξης και της θεσμικής θωράκισης της Δημοκρατίας μας. Ωστόσο, ξεκίνησε καλά.

Η διαπίστωση αυτή επαληθεύεται και από την αμηχανία της Αντοπολίτευσης ξεκινώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ.  Αμηχανία που είχε φανεί από τις δηλώσεις στελεχών του, από πρωτοσέλιδα της ΕΦ.ΣΥΝ και της ΑΥΓΗΣ και φάνηκε πολύ καθαρά από τις ομιλίες του Α. Τσίπρα στην συζήτηση για τις Προγραμματικές Δηλώσεις, που έδειχνε χαμένος στο παρελθόν. Η κριτική εστιάστηκε στο πόσες γυναίκες μετέχουν στην Κυβέρνηση, στο αν οι παράνομοι μετανάστες θα έχουν ΑΜΚΑ που οι « ευαίσθητοι» το θυμήθηκαν δέκα μέρες πριν τς εκλογές. Εστιάστηκε στο αν θα καταργηθεί το δήθεν Πανεπιστημιακό Άσυλο και αν θα κατασταλούν τα Εξάρχεια, επιλογές που συγκεντρώνουν την συναίνεση της κοινωνικής πλειοψηφίας .Ο Α. Τσίπρας μίλησε σαν συνδικαλιστής παίζοντας με το αν δέχεται η Κυβέρνηση την Συμφωνία των Πρεσπών, λες και η νέα Κυβέρνηση είχε πει ποτέ ότι θα την καταργήσει με ένα Νόμο, ένα Άρθρο σαν της Κυβέρνηση της Αριστεροακροδεξιάς που θα καταργούσε τα Μνημόνια ή τον ΕΝΦΙΑ. Αστειότητες.

Η ΕΦΣ.ΣΥΝ από την άλλη, σε ένα κατάπτυστο πρωτοσέλιδό της ανακάλυψε σχέδιο απαξίωσης της Δ.Ε.Η για να την ξεπουλήσουν! Τα δε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινώντας με τον Π. Σκουρλέτη που έχει καθοριστικές ευθύνες για την κατάντια της Επιχείρησης επανέλαβε σχεδόν τα ίδια. Το ψέμα και το θράσος φαίνεται ότι δεν αποβάλονται εύκολα. Όλοι γνωρίζουν και θα γνωρίσουν ότι με τρόπο πολιτκά και οικονομικά εγκληματικό, ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε το μερίδιο της Δ.Ε.Η από το 90% της Αγοράς στο 50% χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα. Αντάλλαγμα. Η Δ.Ε.Η παρουσιάζει ετήσιες ζημιές ύψους 900 εκατ. ευρώ , ενώ ανοικτές είναι υποθέσεις όπως αυτή της αγοάς μονάδας στα Σκόπια! Κοίτα ποιοι μιλάνε !

Από την άλλη η « ΑΥΓΗ» ανακάλυψε « οδοστρωτήρα Μητσοτάκη» , όταν ήδη είχε εξαγγείλει μείωση εισφορών , φόρων και ΕΝΦΙΑ. Μάλλον ζουν σε άλλο πλανήτη και ταυτόχρονα έχουν πολύ εθιστεί στην επιλεκτική μνήμη , αφού το Κόμμα που στηρίζει δημιούργησε την γενιά των 360 ευρώ, τσάκισε την μεσαία τάξη, πετσόκοψε τις συντάξες, άφησε 9 στους 10 άνεργους χωρίς επίδομα, χρωστάει 400.000 συντάξεις ανάμεσα στις οποίες οι 150.000 είναι συντάξεις χηρείας, δημιούργησε κολαστήρια όπως στο Μάτι, υποθήκευσε όλη την δημόσια περιουσία για 100 χρόνια. Τελικά ποιος ήταν ο οδοστρωτήρας;

Αμήχανη λοπόν και αδύναμη η Αντιπολίτευση και μάλλον ζαλισμένη , τόσο πολύ που τα στελέχη του ξέχασαν ότι την κατάργηση του ΣΔΟΕ την αποφάσισαν οι ίδιοι πριν τρία χρόνια, χωρίς άλλωστε να διακριθούν στην πάταξη της φοροδιαφυγής αφήνοντάς μας όλους να περιμένουμε τα περίφημα Νομοσχέδια για την πάταξη του λαθρεμπόριου πετρελαιοειδών και των τσιγάρων , κάτι όχι και τόσο τυχαίο.  

Είναι φανερό, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει χαμένα, το δε ΚΙΝΑΛ αναζητεί μια ταυτότητα που δεν έχει κι αυτό θα του δημιουργεί προβλήματα. Δεν έχει καθαρή φυσιογνωμία, δεν ξέρει που το πάει, βρίσκεται σε σύγχυση. Η πρόκληση λοιπόν για τον Κ. Μητσοτάκη είναι να προχωράει κοιτώντας προς τα εμπρός, επιτυγχάνοντας τους στόχους του. Ο πραγματικός αντίπαλος αυτή την στιγμή δεν είναι η Αντιπολίτευση, αλλά οι διάσπαρτες δυνάμεις του λαικισμού που βρίσκονται παντού. Έχει όλη την τράπουλα στα χέρια του.Αν πετύχει, θα δημιουργήσει όρους μακρόχρονης κυριαρχίας. Αυτή είναι η αλήθεια ...

ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΧΑΣΕ !

Τελικά έχουμε συχνά πρόβλημα όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική ανάλυση. Γράφουμε, προσπαθούμε να εμβαθύνουμε, συγκρίνουμε καταστάσεις και τελικά το μήνυμα κάποιου άρθρου μας , κάποιας ανάλυσης είναι θολό, τόσο πολύ που να μην είναι καθαρό το μήνυμα.  Ας πάρουμε το εκλογικό αποτέλεσμα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Γράφονται τόσα πολλά και δεν γίνεται σαφές το απλό, το βασικό κατ΄αρχάς: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τέσσερις εκλογικές μάχες σε ενάμισι μήνα! Έχασε με 9.5% στις Ευρωεκλογές , ψάχνει να βρει κανένα Δήμο που κέρδισε, έχασε 12 από τις 13 Περιφέρειες χωρίς να μπορεί να οικειοποιηθεί και την Κρήτη αφού εκεί η νίκη έχει την σφραγίδα του Σ. Αρναουτάκη και τέλος έχασε και στIς Βουλευτικές Εκλογές με 8.5% διαφορά.Εν ολίγοις έφαγε τέσσερα ηχηρά χαστούκια μέσα σε χρόνο ρεκόρ.

Τι άλλο άραγε χρειάζεται να γίνει για να θεωρηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μεγάλος ηττημένος;  Ας δούμε και ένα στοιχείο: Από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 464.804 ψηφοφόρους και 5.81%! Δεν είναι συγκλονιστικό; Μιλάμε για καθαρή, συντριπτική ήττα. Πρόκειται για ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπική ήττα του άχαστου, του « μεγάλου» από τον «Κούλη». Πρόκειται για ήττα που θα πρέπει να δώσουν πειστικές εξηγήσεις , να διερευνήσουν τα αίτιά της, αν θέλουν να προχωρήσουν οι ηγήτορες του ΣΥΡΙΖΑ. Το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα δεν θα τους βοηθήσει είτε συνεχίζουν να αυτοπροσδιορίζονται σαν ριζοσπαστική Αριστερά, είτε βαπτιστούν συνεχιστές  του Ε. Βενιζέλου, είτε επανιδρυθούν ως σοσιαλδημοκράτες η Προοδευτική Παράταξη. Άρα ας μην βοηθούν κάποιοι να περνάει ως δευτερεύον το πρωτεύον. Ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα δίχως ρίζες στην Αυτοδιοίκηση, στα Επιμελητήρια, στους φοιτητικούς συλλόγους, στα συνδικάτα, δηλαδή χωρίς πραγματικές κοινωνικές ρίζες, βρέθηκε κοινωνικά και πολιτικά απομονωμένος και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί από την συμμαχία του φόβου και της ματιάς στο παρελθόν που εκφράζει το ανομοιογενές ιδεολογικά, πολιτικά, προγραμματικά 31.53%. Αν δεν ψαχτούν λοιπόν και ξεπεράσουν την ήττα σαν να μην συνέβη

Μα ακόμα και αν δεχτούμε ότι δέχτηκε μεγάλη ήττα, δεν ήταν Στρατηγική ήττα, λένε αρθρογράφοι. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το παιχνίδι με τις λέξεις δεν το κατάλαβα ποτέ. Ας το δούμε κάπως προσγειωμένα, λίγο πρακτικά.

-          Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε συντριπτικά και ο  Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μια καθαρή τετραετία μπροστά του. Τέσσερα χρόνια είναι πολύς χρόνος.

-          Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να περιμένει αυτά τα χρόνια και πολλά για να μπλοκάρει σχέδια. Θα προχωρήσει η Συνταγματική Αναθεώρηση, η αλλαγή του εκλογικού Νόμου, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, σημαντικά νομοθετήματα και δεν θα διαδραματίσει κανένα απολύτως ρόλο, την στιγμή που το μικρό ΚΙΝΑΛ μπορεί να έχει ενεργό ρόλο.

-           Ο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα που σήμρα βρίσκεται στην Αντιπολίτευση δεν μπορεί να επαναλάβει τα απαράδεκτα που έπραξε και είπε το 2010-2014 ως Αντιπολίτευση, ως ορμητικό λαικίστικο μόρφωμα με τη στήριξη σημαντικού τμήματος της Οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας .Αν το επιδιώξει, μάλλον θα τροφοδοτήσει σενάρια κωμικών σήριαλ ή Επιθεωρήσεων.Τι να πει το Κόμμα που έφερε 3^ο Μνημόνιο και Μνημόνιο διαρκείας, που δέσμευσε την δημόσια περιουσία στο Υπερταμείο για 100 χρόνια, που έλιωσε την μεσαία τάξη, που δημιούργησε μια Μόρια με πολύ ευαισθησία για τους μετανάστες κατά τα άλλα , που τον επικεφαλής της δήθεν αριστερής ομάδας του τον συμπεριλαμβάνουν στην λίστα των διαδόχων της Λαγκάρντ;

-          Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας κάνοντας όσα έκανε με προθυμία απέναντι στους εταίρους δανειστές, προχωρώντας μέσα από κωλοτούμπες και παιχνίδια διαπλοκής και εξουσίας , αφυδατώθηκε πολιτικά, ιδεολογικά, προγραμματικά και ηθικά. .

-           Ο ΣΥΡΙΖΑ - το δήθεν κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς μέχρι τώρα τουλάχιστον – συγκυβέρνησε για τέσσερα χρόνια με την ακροδεξιά της χώρας, σε ιδανική συνύπαρξη που τροφοδότησε μια ώσμωση που έχει επιδράσει στην φυσιογνωμία του. Δε είναι τυχαίο ότι σειρά στελεχών των ανύπαρκτων πια ΑΝΕΛ είναι σήμερα βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή της δήθεν Προοδευτικής Συμμαχίας. Το αστείο είναι ότι κάποια στιγμή πήγε να σηκώσει τις σημαίες ενάντια δήθεν στην ακροδεξιά. Το κατάλαβε ότι ήταν κωμικό και μάζεψε άρον άρον τις σημαίες.

-          Ο ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του έχουν να απολογηθούν για πολλά, μα πάρα πολλά. Υπάρχουν ανοικτές υποθέσεις και είναι και πολλές που θα απασχολήσουν την Δικαιοσύνη για καιρό. Η κ. Δούρου θα βαρεθεί να καταθέτει για τις δεκάδες μηνύσεις πολιτών για το Μάτι, ο κ. Κρέτσος ήδη κατηγορείται για όσα έπραξε την εποχή εκείνου του περίφημου Διαγωνισμού για τα Μ.Μ.Ε. Θα βρίσκεται μόνιμα μπροστά στον κίνδυνο πιθανών ποινικών διώξεων στελεχών του, αλλά σε κάθε περίπτωση τον κίνδυνο πολιτικής απαξίωσης.

-          Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει τα ερείσματά του από την εξουσία που έχασε, τους χιλιάδες μετακλητούς και αξιωματούχους του Κράτους, το πελατειακό δίκτυο που δημιούργησε σε χρόνο ρεκόρ σαν έτοιμος από καιρό. Θα νιώσει δε σιγά σιγά τι σημαίνει να χάνεις την στήριξη κύκλων π[ου έχουν μάθει να παίζουν για τα συμφέροντά τους και μόνο.

Δεν γνωρίζω αν όλα αυτά μαζί συνιστούν στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα πάντως συνιστούν ένα πολύ δύσκολο πλαίσιο ανάπτυξης πειστικής πολιτικής δράσης. Από εκεί και πέρα αυτά και το 31,53% δεν μπορούν να υποτιμηθούν και θα ήταν λάθος να συμβεί κάτι τέτοιο. Υπάρχει πάντως κάτι που πρέπει να ειπωθεί. Το ποσοστό αυτό δεν οφείλεται σε κάποιο πρόγραμμα που έπεισε, αλλά σε ένα διχαστικό λόγο που θύμιζε παρελθόν, σε μια ίσως προσωρινή συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων απέναντι σε κάποιους που θα τους ρουφάνε το αίμα, θα τους βάζουν να εργάζονται 7 μέρες την βδομάδα και θα απολύει αδίστακτα χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους. Εν ολίγοις, σε ένα ακόμα χυδαίο παραμύθι. Επίσης οφείλεται και σε κάτι ακόμα: Στην αποτυχία του ΚΙΝΑΛ να κάνει το καθήκον του στον αγώνα κατά του λαϊκισμού και του τυχοδιωκτισμού, μη κατορθώνοντας να γίνει ένα κόμμα του 10%- 15% παίρνοντας πίσω εξαπατημένες από τον Α. Τσίπρα  δυνάμεις του χώρου του, την στιγμή που η Ν.Δ κατόρθωνε να πάρει πίσω  όλες τις δυνάμεις που είχε χάσει.

Δεν λες και εύκολο αυτό το πολιτικό τοπίο για τον Α. Τσίπρα εκτός και αν ελπίζει σε μια παταγώδη αποτυχία του Κ. Μητσοτάκη. Αν όμως αυτή δεν υπάρξει ;   

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΖΟΦΕΡΟ

Ας κάνουμε ένα ταξίδι στον κόσμο των αριθμών για να περιγράψουμε το ταξίδι ενός κάποτε μεγάλου κόμματος την τελευταία δεκαετία που πολιτικά έκλεισε με τις τελευταίες Βουλευτικές Εκλογές.

Βουλευτικές Εκλογές Οκτωβρίου 2009: ΠΑΣΟΚ 3.012.542 ψήφοι ( 43.29% ) με συμμετοχή 7.044.606 ( 70.95%) και τον ΣΥΡΙΖΑ με 315.665 ψήφους ( 4.6% )

Βουλευτικές Εκλογές Ιουλίου 2019 : ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ 457.510 ψήφοι ( 8.10%) με συμμετοχή 5.769. 503 και τον ΣΥΡΙΖΑ με 1.178.174 ψήφους ( 31.53%)

Μια δεκαετία, μείον 2.555.023 ψήφους δεν το λες και επιτυχημένη πορεία. Μάλλον το ονομάζεις καταστροφή. Ακόμα και αν το συγκρίνεις με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ( συν  1.465.509 ψήφους ) που οφείλεται σε καθοριστικό βαθμό στο « ρούφηγμα »  του ΠΑΣΟΚ , χάθηκαν 1.089.538 ψήφοι, αριθμός που εντελώς τυχαία (;) υπολείπεται κατά λίγο της αποχής που αυξήθηκε αυτή την δύσκολη δεκαετία κατά 1.275.103.

Σκαλοπατάκια σ΄αυτή την διαδρομή του ολέθρου οι Βουλευτικές του 2012, όπου αν μετρηθούν  ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ μαζί η επίδοση ήταν 1,219.645.645 ( 20.15%) και 1,140.945( 18,54% ) ,αλλά και οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 που αν μετρήσεις ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ ( η ΔΗΜΑΡ είχε μπει σε φάση εξαύλωσης ) η επίδοση ήταν 563. 556 ψήφοι ( 10.37%. Λίγους μήνες πριν, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και το ΚΙΔΗΣΟ που προέκυψε από διάσπαση του ΠΑΣΟΚ από τον πρώην Πρόεδρό του συγκέντρωναν 563.556 ( 10.37% ).

Αυτή ήταν η πορεία καταστροφής, μαρασμού του ΠΑΣΟΚ ή και της Κεντροαριστεράς με διάφορους πρωταγωνιστές ανά διαστήματα μέχρι σήμερα. Ποιος μπορεί να είναι αλήθεια ευχαριστημένος και να χαίρεται που συγκέντρωσε 457.519 ψήφους ή ποσοστό 8.10 % σε κατάσταση μειωμένης συμμετοχής , με την αποχή στο 57.92% ; Έχω την εντύπωση πως μόνο η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ή θέλει να εμφανίζεται ικανοποιημένη μ΄αυτή την επίδοση που επισφραγίζει το τέλμα ενός ολόκληρου χώρου, την μετατροπή του σε Κ.Κ.Ε του Κέντρου.

Αυτές οι εκλογές αποτελούσαν μια μεγάλη ευκαιρία για come back. Αποδείχτηκε όμως μια χαμένη όμως ευκαιρία που σηματοδοτεί τι συμβαίνει στην επόμενη φάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απομονωμένος κοινωνικά, το 65%-70% ήταν οργισμένο μαζί του , ενώ το ποσοστό αυτό δενόταν και ενωνόταν στο « Φυγέτε» .Το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΙΝΑΛ έπρεπε να τολμήσει να κολυμπήσει σ΄αυτό το λαικό ποτάμι , να διεκδικήσει το μερτικό του τουλάχιστον στο επίπεδο του 15% και τον ρόλο του στην επιστροφή στην κανονικότητα, στην οριστική στην συνέχεια ήττα του λαικισμού, στον ενεργό ρόλο στην ανάταξη της χώρας. Δεν το έκανε. Εμφανίστηκε χωρίς ουσιαστική γραμμή που να πείθει, χωρίς  δυναμισμό, με συνεχείς ανά διήμερο « διορθώσεις » της τακτικής που θόλωναν την αντίληψη, την πρόταση. Ο λαός ήθελε αλλαγή με το ΚΙΝΑΛ να παίζει ενεργό ρόλο. Είδε και αποείδε και στο τέλος έδωσε αυτοδυναμία στην Ν.Δ για να σιγουρέψει ότι δεν θα επιτραπούν « παιχνίδια» με τον ΣΥΡΙΖΑ από κάποιους που έγιναν εσχάτως αντιδεξιοί αλά δεκαετία του ΄80 και άλλους που εργάζονταν πίσω από την κουρτίνα σ΄αυτή την κατεύθυνση. Στελέχη του ΚΙΝΑΛ ήθελαν να φροντίσουν το κόμμα τους ελπίζοντας να μην μπουν σε μετεκλογικά διλλήμματα και ο λαός έδωσε θριαμβευτική ήττα στην Ν.Δ και στο ΚΙΝΑΛ έδωσε 457.519 ψήφους κάνοντας το χατήρι τους. Ήταν μια συγκομιδή που οφείλεται στον πατριωτισμό, στην ψυχή μιας ταλαιπωρημένης παράταξης, χιλιάδων ανθρώπων που κουράστηκαν από όσα έχουν ζήσει .Σκεφτείτε μόνο την ταλαιπωρία με την ίδρυση του ΚΙΝΑΛ με όρους διορισμών και συμφωνιών διανομής θώκων, τα μπες , βγες του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και της ΔΗΜΑΡ, την επανίδρυση για να υπάρχει ενωτική πορεία και τον ξαφνικό, αψυχολόγητο  εξοβελισμό του  Ε. Βενιζέλου με το πιο αστείο επιχείρημα που ακούστηκε ποτέ. Θυμάστε; Η τοποθέτηση στην θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Γ.Καμίνη θα έκανε πολλούς που είχαν φύγει για τον ΣΥΡΙΖΑ , να γυρίσουν τρέχοντας. Θα μας πει κάποιος ποια εκτίμηση κάνει τώρα για αυτή την ανιστόρητη κίνηση;  Το αποτέλεσμα φάνηκε. Όταν θες να έχεις ένα ελεγχόμενο κόμμα, το περιορίζεις, το ευνουχίζεις πολιτικά, περιορίζεσαι σε ένα επιτελείο « δικών σου» που απλά συνεχίζουν μια πορεία καταστροφής. Ασφαλώς πριν την εξαφάνιση παραμένεις για ένα διάστημα ένα μικρό κόμμα που λειτουργεί ως κόμμα τροφοδότης προς τους δύο μεγάλους παίκτες, την Ν.Δ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά κατάφερε μια ηγεσία κατώτερη των καταστάσεων που επωμίζεται ιστορικές ευθύνες. Δίπλα της και όλα τα στελέχη που αν και υποτίθεται ότι διαφωνούν, σιωπούν. Το πρόβλημα όμως των πολιτών αυτού του χώρου δεν είναι αν κάποιοι θα είναι στην πλάτη τους βουλευτές ή ποικιλόμορφοι αξιωματούχοι. Το πρόβλημα, το ερώτημα είναι αν αυτή η πορεία αντιστρέφεται. Η αλήθεια ειναι ότι δεν μπορώ να προβλέψω. Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος, είναι ότι η Ν.Δ θα παίρνει οποιο στέλεχος της κάνει όποτε θέλει και το ίδιο θα κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ εμψυχωμένος από το ποσοστό που πήρε και με ευθύνη του ΚΙΝΑΛ . Η Ν.Δ κατάφερε και πήρε πίσω όλες σχεδόν τις δυνάμεις που είχε χάσει προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΙΝΑΛ δεν κατάφερε σχεδόν τιποτα, δεν έπεισε παρά ένα ποσοστό της τάξης του 1%-1,5% να γυρίσει πίσω. Πως να τα καταφέρει όταν στελέχη του ανακάλυψαν τον σοσιλδημοκράτη στο πρόσωπο του λαικιστή, Μαδουρικού , τυχοδιώκτη Αλέξη Τσίπρα;

Μ΄αυτά τα δεδομένα, όσες ενέσεις αισιοδοξίας και να γίνουν , δεν θα πιάσουν στην πράξη. Το μέλλον γα το ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ είναι ζοφερό. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι 65 και άνω ηλικιακά και υπάρχει ακόμα... Ως πότε όμως ; 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ : Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ

Ακούω , διαβάζω διάφορες αναλύσεις, αλλά κάτι λείπει. Πρέπει να πούμε πριν απ΄όλα με σαφήνεια ότι οι εκλογές της  7ης Ιουλίου είναι ιστορικές εκλογές. Κλείνουν ένα δεκαετή κύκλο που ξεκίνησε το 2009 ξεκινώντας με τον θρίαμβο του Γ.Α.Π με 43.92% ( 3 εκατομ. ψήφοι παρακαλώ), έναντι 33.92% της Ν.Δ ( 2.295.719 ψήφοι) και τον ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ 4.6% ( 315.665 ψήφοι). Έπειτα ακολούθησαν τα γνωστά : Χρεωκοπία, Μνημόνια, άνοδος ΣΥΡΙΖΑ, νίκη του και ανάδειξή του στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015,  η γνωστή καταστροφική διαπραγμάτευση που οδήγησε και σε τρίτο μνημόνιο, επιβάρυνση της Οικονομίας  κατά 100 δις. ευρώ κ.ά . Μείωση του Α.Ε.Π κατά 25%, φτωχοποίηση ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων και μετά τον Ιανουάριο του 2015 και ενώ η χώρα ήταν έτοιμη να βγεί από την περιπέτεια των Μνημονίων και είχε αρχίσει να βγαίνει από την κρίση, ξανά τα κεφάλια μέσα, πρωτοφανής φοροεπιδρομή, ισοπέδωση της μεσαίας τάξης, πάγωμα μεγάλων έργων, παιχνίδι καθυστερήσεων με τις επενδύσεις, ξενιτεμός 400.000 νέων σπουδαγμένων ανθρώπων , παιχνίδια ελέγχου με τους θεσμούς και επομένως με την Δημοκρατία , αλλαζονεία. Στο ενδιάμεσο, δημιουργία σειράς κομμάτων που έλαμψαν με την άνοδό τους και τώρα πέρασαν στην ιστορία ( ΑΝΕΛ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ , ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κ.λ.π)

Το αποτέλεσμα των εκλογών κλείνει λοιπόν μια δύσκολη , περιπετειώδη δεκαετία που τα είδαμε, τα ζήσαμε, τα  φοβηθήκαμε όλα. Πώς να ξεχάσεις το δημοψήφισμα του 2015, τον διχαστικό λόγο, την ενοχοποίηση πολιτικών προσώπων, τπους Πολάκηδες και τους Παπαγγελόπουλους, την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, χωρίς κανένας πολύ αριστερός να μιλήσει; Ωστόσο τώρα είμαστε σε νέα φάση.Δεν ξεχνάμε, δεν πρέπει να υπάρχει συγχώρεση για όσα έγιναν, αλλά είμαστε σε νέα φάση. Μια νέα φάση που ξεκινάει μ,ε θριαμβευτή τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Παράλαβε μια Ν.Δ του 29% και την πήγε στο 40% μέσα σε τέσσερα χρόνια. Π[αράλαβε μια Ν.Δ που παράδαιρνε μη πιστεύοντας ότι μπορεί να νικήσει και την κατέστησε νικηφόρα δύναμη.Ανοίχτηκε στο Κέντρο και την Κεντροαριστερά και του βγήκε. Νίκησε μέσα σε δύο μήνες τρεις εκλογικές μάχες. Τις Ευρωεκλογές με 9.5% διαφορά, τις Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές όπου σάρωσε και τέλος τις Βουλευτικές Εκλογές με 8% διαφορά, κατακτώντας την αυτοδυναμία. Έχει κανείς καμία αμφιβολία ότι αυτή η πορεία και αυτό το αποτέλεσμα συνιστά μεγάλη, ιστορική επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχω την αίσθηση ότι υπ΄αυτές τις συνθήκες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί τον ισχυρότερο Πρωθυπουργό μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι :

-          Πέτυχε αυτές τις νίκες χωρίς μεγαλοστομίες, υποσχέσεις, περιγράφοντας τις δυσκολίες  που υπάρχουν. Παρ΄όλα αυτά συγκέντωσε εμπιστοσύνη και εξέφρασε μια νέα ελπίδα. Χωρίς να ανέβει σε τρακτέρ, χωρίς να πει ότι θα σκίσει Μνημόνια και μια σειρά ψέματα που δηλητηρίασαν την Ελληνική Κοινωνία

-          Η  Κυβέρνηση που σχημάτισε δεν είναι μια δεξιά Κυβέρνηση, δεν είναι μια συνηθισμένη Κυβέρνηση. Είναι Κυβέρνηση που εκφράζει εύρος δυνάμεων, πάντρεμα πολιτικών με τεχνοκράτες, αίσθηση ευθύνης και καλό σχεδιασμό. Θα πετύχει; Ποιος να ξέρει ; Πάντως το ξεκίνημά της είναι ένα νέο ξεκίνημα που δεν θυμίζει τίποτα το 2015. Οι προκλήσεις είναι μπροστά και η ισχύς είναι ένα παροδικό μέγεθος όπως διδάχτηκε(;) η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο λαός ψήφισε με σοφία λένε πολλοί και μάλλον θα συμφωνήσω. Ο λαός έδωσε τα πάντα στον Κυριάκο Μητσοτάκη  και φρόντισε να δώσει και στον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ ένα 32% , μια ισχύ δηλαδή για να διαδραματίσει τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης . Ταυτόχρονα έδωσε ένα 8% στο ΚΙΝΑΛ που χρειάζεται ολόκληρη συζήτηση αν είναι ποσοστό προποπτικής ή τελευταία αναλαμπή, όπως και ένα κόμμα δεξιά της Ν.Δ και ένα κόμμα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Η  κομματική αρχιτεκτονική  που διαμόρφωσε το εκλογικό αποτέλεσμα εμπεριέχει σοφία. Ωστόσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό το ποσοστό μπορεί να φανεί ότι ήταν παροδικό, πολύ περισσότερο που σ΄αυτό συνυπάρχουν δυνάμεις που δεν τους ενώνει μια προγραμματική βάση, αλλά ένας θολός αντιδεξιισμός που θυμίζει δεκαετία ΄80 και ένα φόβος  που καλλιεργήθηκε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη πως έρχεται για να ρουφήξει το αίμα του λαού, να απολύει  δημοσίους έτσι για πρωινό και θα βάλει τους εργαζόμενους να δουλεύουν 7 μέρες την βδομάδα. Όλες αυτές τις ανοησίες τις ακούσαμε προεκλογικά, φαίνεται όμως ότι έπιασαν τόπο. Σ΄αυτό το 32% μπορεί να βρει κανείς κλασσικούς αριστερούς , σταλινικούς, ακροδεξιούς που έμειναν χωρίς τους ΑΝΕΛ , πρώην ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, μα και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το 32% εκφράζει μια κοινωνικο- πολιτική συμμαχία καθυστέρησης, κρατισμού, φόβου απέναντι σε κάθε αλλαγή.

Εδώ βρίσκεται και το ευαίσθητο σημείο. Αν στον ΣΥΡΙΖΑ η μικρή σχετικά  πτώση από τα ποσοστά του 2015 θεωρηθεί  ως περίπου επιδοκιμασία πως όλα τα έκαναν καλά, ότι φταίει  δήθεν η  επίθεση από την μιντοκρατία και την πλουτοκρατία που οι ίδιοι υπηρέτησαν πιστά και αρκεί μια μετονομασία , μια δήθεν νέα ίδρυση με τους ίδιους παλιούς  και προπαντώς με το ήθος και ύφος που έδειξαν , θα βρεθούν προ πολλών απροόπτων , πολύ περισσότερο που θα πορεύονται χωρίς τους θώκους του Κράτους και τις δυνατότητες πελατειασμού. Αν υποτιμήσουν ότι τουλάχιστον το 65% της κοινωνίας είναι οργισμένο μαζί τους και ότι ακόμα και ψηφοφόροι τους που κατ΄ουσίαν ανήκουν αλλού θα γελάνε μαζί με τους  αν τους δουν στους δρόμους που προαναγγέλουν, θα αισθανθούν πιθανότατα συρρίκνωση και γρήγορα.

Ποεκλογικά έλεγαν ότι οι κάλπες είναι έδειες. Γέμισαν και άδειασαν όμως καταμερίζοντας  δυνάμεις και ρόλους, δίνοντας  όλη την τράπουλα στον Κ. Μητσοτάκη και ισχύ στοπν ΣΥΡΙΖΑ. Οι κάλπες είναι και πάλι άδειες. Οι κινήσεις του καθένα θα αξιολογηθούν και θα μετρηθούν σε τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Ποιος να ξέρει τι θα γίνει τότε…..

ΟΛΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ; Ε ΟΧΙ ΔΑ!

Από τις πρώτες δηλώσεις πολιτικών αρχηγών, προκύπτει κάτι παράδοξο: όλοι μιλάνε σαν να πέτυχαν, σαν να νίκησαν. Αυτό είναι αδύνατο φυσικά και για αυτό ορισμένες καθαρές κουβέντες, για να μην τρελαθούμε κιόλας.

-         Η βραδιά είχε ένα μεγάλο νικητή, είτε αρέσει σε κάποιον είτε όχι. Ο νικητής είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πήρε μια Ν.Δ από το 29% και την ανέβασε στο 40% ( 11 μονάδες πάνω) , οδηγώντας την σε μια καθαρή, μεγάλη νίκη με μεγάλη διαφορά 8 μονάδων από τον δεύτερο και ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας σημαντικό άνοιγμα στον χώρο του Κέντρου στον οποίο νίκησε. Πήρε αυτοδυναμία και « έχει όλη την τράπουλα στα χέρια του » με ορίζοντα τετραετίας. Σαφές νομίζω...

-         Η βραδιά είχε ηττημένο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.Τον Σεπτέμβριο του 2015 προηγούνταν 7.5% και τώρα είναι πίσω 8 μονάδες! Κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα πάνελ μιλούσαν απόψε σαν να νίκησαν, σαν να μην έχασαν την Κυβέρνηση, σαν να μην συνέβη και τίποτα και όχι μόνο αυτό. Σχεδόν προανήγγειλαν ( ο κ.Κουρουμπλής το έκανε) ότι μέσα σε λίγο χρόνο θα αντιδρούν με τον συνήθη τρόπο.... Παρατήρηση: Ας προσέχουν.Το 2019 δεν είναι 2010 . Η ανθεκτικότητα που έδειξε παίρνοντας 31% δεν σβήνει την αποδοκιμασία του. Ας το δεχτούν , ας βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα γιατί δεν θα πάνε καλά. Η ήττα στην πολιτική αν βγάλεις σωστά συμπεράσματα, μπορεί να είναι εξιλέωση, να έχει παιδαγωγική επίδραση. Διαφορετικά μπορεί να σε οδηγεί σε νέα ήττα.

Σαφές νομίζω....

-         Το ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ανακουφισμένο. Ωστόσο, γλύτωσε την μείωση των δυνάμεών του λόγω του πατριωτισμού οπαδών του και μόνο. Όποιοι κάναμε έρευνες καθημερινά βλέπαμε μέσα από αυτές πόσο εύκολα ήταν να πάει στο 6% ή και στο 8% όπως και πήγε. Ο κόσμος της παράταξης αυτής δεν θέλει το ΚΙΝΑΛ ένα Κ.Κ.Ε του Κέντρου, ένα μικρό κόμμα που θα φυτοζωεί και θα συντηρεί βουλευτές και κάποιους αξιωματούχους και θα κάνει το κόσμο του να καρδιοχτυπά.Άλλωστε η οριακή άνοδος που φαίνεται στα ποσοστά οφείλεται στην μικρή άνοδο της αποχής. Αυτή η « στασιμότητα» δεν έχει απλά μέλλον.Η επανίδρυσή του, η ανανέωσή του, η αποσαφήνιση της στρατηγικής του είναι όροι επιβίωσής.

-         Στους κερδισμένους της βραδιάς μπορεί να συμπεριληφθούν ο πριμοδοτούμενος από τμήμα της Χρυσής Αυγής Κ. Βελόπουλος και η ΜΕΡΑ του 25 αντικειμενικά, αφού  κατάφεραν να μουν στην Βουλή. Αν ήρθαν για να μείνουν ή απλά είναι νέα προϊόντα της συνεχιζόμενης κρίσης , θα φανεί στην πράξη. Ας μην ξεχάσουμε πόσα κόμματα γεννήθηκαν στην κρίση, μπήκαν στην Βουλή και τώρα είναι εξαϋλωμένα. Κανένα άλλο σχόλιο .....

-         Μεγάλος κερδισμένος από τις εκλογές η ίδια η Δημοκρατία , αφού η Χρυσή Αυγή έμεινε εκτός Βουλής και όλα δείχνουν πως οδεύει σε πλήρη αποσύνθεση... Επιτέλους, εξωβελίστηκε από την πολιτική ζωη αυτό το νεοναζιστικό εγκληματικό μόρφωμα.

Αυτά προς το παρόν ...

Προβλέποντας τα αποτελέσματα των εκλογών της 7ης Ιουλίου

Είναι πάντως γεγονός, ότι πολλές πολιτικές συζητήσεις στα Κανάλια  είναι λίγο κουραστικές. Ίσως φταίει η κόπωση από τις αλλεπάλληλες εκλογικές μάχες και την σιγουριά ως προς το ποιος θα είναι νικητής. Το απαντάει πάνω από το 80% στις έρευνες. Νικητής θα είναι και με μεγάλη διαφορά η Ν.Δ. Μετά ίσως φταίει η επανάληψη των ίδιων θεμάτων, όπως πόσο μεγάλη θα είναι η διαφορά Ν.Δ και  ΣΥΡΙΖΑ ή αν θα υπάρχει αυτοδυναμία. Ε λοιπόν όταν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν 7% στα Κανάλια σχεδόν μέχρι τελευταία στιγμή πριν τις Ευρωεκλογές, η διαφορά πήγε στο 9.5%. Πλησίασε δηλαδή την διψήφια διαφορά, κάτι που ως Οpinion Poll δίναμε σταθερά και κουραστικά. Τώρα που οι διαφορές που εμφανίζονται κινούνται από το 8% έως το 10%, ποια λέτε ότι θα είναι η διαφορά; Κάτι μου λέει ότι θα επαληθευτεί πάλι η Opinion Poll που δίνει διαφορά που θα προσεγγίζει το 12%.

Μ΄αυτό ως δεδομένο, ασφαλώς και θα υπάρχει αυτοδυναμία και ευτυχώς για κάποια μικρότερα κόμματα, γιατί με την στρατηγική που ακολουθούν, θα εξαφανίζονταν αν με δική τους ευθύνη μπαίναμε σε ένα κύκλο συνεχών εκλογών με απλή αναλογική και με παραγραφή με υπαιτιότητά τους σοβαρών υποθέσεων που χρήζουν διερεύνησης. Θα χρεωνόντουσαν και την ακυβερνησία αλλά και το ξέπλυμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Το αποτέλεσμα θα είναι τέτοιο που δεν θα συνιστά δικομματισμό κατ΄ουσίαν αφού θα υπάρχει ένα πραγματικά μεγάλο κόμμα,ένα πολύ μικρότερο και από εκεί και πέρα μια πανσπερμία κομμάτων μικρής δύναμης. Θα έχουμε δηλαδή ένα Σύστημα κυρίαρχου κόμματος που θα είναι η Ν.Δ και που αντίστοιχο φαινόμενο  ζήσαμε Μεταπολιτευτικά και άλλων σαφέστατα πιο αδύναμων να παρέμβουν επί της ουσίας.

Τα πράγματα είναι απλά, αρκεί να βλέπεις κατάματα την αλήθεια, να αφουγκράζεσαι την κοινωνία και να μην φοβάσαι τους αριθμούς των δημοσκοπήσεων στο σύνολο των ερωτημάτων τους. Όλα τα άλλα είναι για να υπάρχει και λίγο σασπένς, ίσως και να συντηρείται ένα κλίμα εκγρήγορσης από τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων για να μη έχουμε ρεκόρ αποχής λόγω εποχής.

Όσον αφορά το σύνολο των μικρών κομμάτων, το ΚΙΝΑΛ θα είναι τρίτο με μειωμένες δυνάμεις και με τον ορατό κίνδυνο να μπει σε περιδίνηση. Οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς δεν θα παίξουν με ερμηνείες του αποτελέσματος και διαισθάνομαι ότι θα αναληφθούν πρωτοβουλίες για να ξεπεραστεί η σημερινή κατάσταση απελπιστικής στασιμότητας, όταν καταρρέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσοχή! Δεν αναφέρομαι σε ποσοστά. Αναφέρομαι σε αριθμό ψηφοφόρων, αφού μπορεί να χάσει δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόρους και λόγω αύξησης της αποχής να μην εκφραστεί σε μεγάλη διαφοροποίηση ποσοστού.Στην πράξη όμως, θα έχει δεχτεί πλήγμα λόγω θολούρας του αφηγήματός του και για το παρελθόν και για το μέλλον.

Η ίδια οπτική ισχύει και για τα άλλα μικρά κόμματα τα οποία στο σύνολό τους. Όλα μα όλα όπως και το ΚΙΝΑΛ πιέζονται και οι πιο δύσκολες ώρες τους είναι αυτές που απομένουν μέχρι να κλείσουν οι κάλπες. Ισχύει και για το Κ.Κ.Ε και για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ και την ΜΕΡΑ 25. Ειδικά η είσοδος των τριών τελευταίων στην Βουλή, θα κριθεί πιθανότατα από το μέγεθος της αποχής.

Αυτό θα είναι το σκηνικό της Κυριακής και αναφέρομαι με το ρίσκο και την ευθύνη ενός πολιτικού αναλυτή και δημοσκόπου που έχει πραγματοποιήσει δεκάδες έρευνες πανελλαδικού ή περιφερειακού χαρακτήρα επί ένα χρόνο και από τις οποίες έχουν φανεί οι τάσεις, η ένταση των ρυθμών μεταβολής των πολιτικών συσχετισμών.

Ένα κάλεσμα αντί επιλόγου ως πολίτης: Κατεβείτε όλοι να ψηφίσετε, θωρακίστε την λαϊκή βούληση και την Δημοκρατία μας, μην αφήνετε περιθώρια σε κανένα να αρχίσει να ψελλίζει ανοησίες περί κοινωνικής, πολιτικής νομιμοποίησης του αποτελέσματος.