Ας κάνουμε ένα ταξίδι στον κόσμο των αριθμών για να περιγράψουμε το ταξίδι ενός κάποτε μεγάλου κόμματος την τελευταία δεκαετία που πολιτικά έκλεισε με τις τελευταίες Βουλευτικές Εκλογές.
Βουλευτικές Εκλογές Οκτωβρίου 2009: ΠΑΣΟΚ 3.012.542 ψήφοι ( 43.29% ) με συμμετοχή 7.044.606 ( 70.95%) και τον ΣΥΡΙΖΑ με 315.665 ψήφους ( 4.6% )
Βουλευτικές Εκλογές Ιουλίου 2019 : ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ 457.510 ψήφοι ( 8.10%) με συμμετοχή 5.769. 503 και τον ΣΥΡΙΖΑ με 1.178.174 ψήφους ( 31.53%)
Μια δεκαετία, μείον 2.555.023 ψήφους δεν το λες και επιτυχημένη πορεία. Μάλλον το ονομάζεις καταστροφή. Ακόμα και αν το συγκρίνεις με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ( συν 1.465.509 ψήφους ) που οφείλεται σε καθοριστικό βαθμό στο « ρούφηγμα » του ΠΑΣΟΚ , χάθηκαν 1.089.538 ψήφοι, αριθμός που εντελώς τυχαία (;) υπολείπεται κατά λίγο της αποχής που αυξήθηκε αυτή την δύσκολη δεκαετία κατά 1.275.103.
Σκαλοπατάκια σ΄αυτή την διαδρομή του ολέθρου οι Βουλευτικές του 2012, όπου αν μετρηθούν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ μαζί η επίδοση ήταν 1,219.645.645 ( 20.15%) και 1,140.945( 18,54% ) ,αλλά και οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 που αν μετρήσεις ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ ( η ΔΗΜΑΡ είχε μπει σε φάση εξαύλωσης ) η επίδοση ήταν 563. 556 ψήφοι ( 10.37%. Λίγους μήνες πριν, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και το ΚΙΔΗΣΟ που προέκυψε από διάσπαση του ΠΑΣΟΚ από τον πρώην Πρόεδρό του συγκέντρωναν 563.556 ( 10.37% ).
Αυτή ήταν η πορεία καταστροφής, μαρασμού του ΠΑΣΟΚ ή και της Κεντροαριστεράς με διάφορους πρωταγωνιστές ανά διαστήματα μέχρι σήμερα. Ποιος μπορεί να είναι αλήθεια ευχαριστημένος και να χαίρεται που συγκέντρωσε 457.519 ψήφους ή ποσοστό 8.10 % σε κατάσταση μειωμένης συμμετοχής , με την αποχή στο 57.92% ; Έχω την εντύπωση πως μόνο η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ή θέλει να εμφανίζεται ικανοποιημένη μ΄αυτή την επίδοση που επισφραγίζει το τέλμα ενός ολόκληρου χώρου, την μετατροπή του σε Κ.Κ.Ε του Κέντρου.
Αυτές οι εκλογές αποτελούσαν μια μεγάλη ευκαιρία για come back. Αποδείχτηκε όμως μια χαμένη όμως ευκαιρία που σηματοδοτεί τι συμβαίνει στην επόμενη φάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απομονωμένος κοινωνικά, το 65%-70% ήταν οργισμένο μαζί του , ενώ το ποσοστό αυτό δενόταν και ενωνόταν στο « Φυγέτε» .Το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΙΝΑΛ έπρεπε να τολμήσει να κολυμπήσει σ΄αυτό το λαικό ποτάμι , να διεκδικήσει το μερτικό του τουλάχιστον στο επίπεδο του 15% και τον ρόλο του στην επιστροφή στην κανονικότητα, στην οριστική στην συνέχεια ήττα του λαικισμού, στον ενεργό ρόλο στην ανάταξη της χώρας. Δεν το έκανε. Εμφανίστηκε χωρίς ουσιαστική γραμμή που να πείθει, χωρίς δυναμισμό, με συνεχείς ανά διήμερο « διορθώσεις » της τακτικής που θόλωναν την αντίληψη, την πρόταση. Ο λαός ήθελε αλλαγή με το ΚΙΝΑΛ να παίζει ενεργό ρόλο. Είδε και αποείδε και στο τέλος έδωσε αυτοδυναμία στην Ν.Δ για να σιγουρέψει ότι δεν θα επιτραπούν « παιχνίδια» με τον ΣΥΡΙΖΑ από κάποιους που έγιναν εσχάτως αντιδεξιοί αλά δεκαετία του ΄80 και άλλους που εργάζονταν πίσω από την κουρτίνα σ΄αυτή την κατεύθυνση. Στελέχη του ΚΙΝΑΛ ήθελαν να φροντίσουν το κόμμα τους ελπίζοντας να μην μπουν σε μετεκλογικά διλλήμματα και ο λαός έδωσε θριαμβευτική ήττα στην Ν.Δ και στο ΚΙΝΑΛ έδωσε 457.519 ψήφους κάνοντας το χατήρι τους. Ήταν μια συγκομιδή που οφείλεται στον πατριωτισμό, στην ψυχή μιας ταλαιπωρημένης παράταξης, χιλιάδων ανθρώπων που κουράστηκαν από όσα έχουν ζήσει .Σκεφτείτε μόνο την ταλαιπωρία με την ίδρυση του ΚΙΝΑΛ με όρους διορισμών και συμφωνιών διανομής θώκων, τα μπες , βγες του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και της ΔΗΜΑΡ, την επανίδρυση για να υπάρχει ενωτική πορεία και τον ξαφνικό, αψυχολόγητο εξοβελισμό του Ε. Βενιζέλου με το πιο αστείο επιχείρημα που ακούστηκε ποτέ. Θυμάστε; Η τοποθέτηση στην θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Γ.Καμίνη θα έκανε πολλούς που είχαν φύγει για τον ΣΥΡΙΖΑ , να γυρίσουν τρέχοντας. Θα μας πει κάποιος ποια εκτίμηση κάνει τώρα για αυτή την ανιστόρητη κίνηση; Το αποτέλεσμα φάνηκε. Όταν θες να έχεις ένα ελεγχόμενο κόμμα, το περιορίζεις, το ευνουχίζεις πολιτικά, περιορίζεσαι σε ένα επιτελείο « δικών σου» που απλά συνεχίζουν μια πορεία καταστροφής. Ασφαλώς πριν την εξαφάνιση παραμένεις για ένα διάστημα ένα μικρό κόμμα που λειτουργεί ως κόμμα τροφοδότης προς τους δύο μεγάλους παίκτες, την Ν.Δ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά κατάφερε μια ηγεσία κατώτερη των καταστάσεων που επωμίζεται ιστορικές ευθύνες. Δίπλα της και όλα τα στελέχη που αν και υποτίθεται ότι διαφωνούν, σιωπούν. Το πρόβλημα όμως των πολιτών αυτού του χώρου δεν είναι αν κάποιοι θα είναι στην πλάτη τους βουλευτές ή ποικιλόμορφοι αξιωματούχοι. Το πρόβλημα, το ερώτημα είναι αν αυτή η πορεία αντιστρέφεται. Η αλήθεια ειναι ότι δεν μπορώ να προβλέψω. Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος, είναι ότι η Ν.Δ θα παίρνει οποιο στέλεχος της κάνει όποτε θέλει και το ίδιο θα κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ εμψυχωμένος από το ποσοστό που πήρε και με ευθύνη του ΚΙΝΑΛ . Η Ν.Δ κατάφερε και πήρε πίσω όλες σχεδόν τις δυνάμεις που είχε χάσει προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΙΝΑΛ δεν κατάφερε σχεδόν τιποτα, δεν έπεισε παρά ένα ποσοστό της τάξης του 1%-1,5% να γυρίσει πίσω. Πως να τα καταφέρει όταν στελέχη του ανακάλυψαν τον σοσιλδημοκράτη στο πρόσωπο του λαικιστή, Μαδουρικού , τυχοδιώκτη Αλέξη Τσίπρα;
Μ΄αυτά τα δεδομένα, όσες ενέσεις αισιοδοξίας και να γίνουν , δεν θα πιάσουν στην πράξη. Το μέλλον γα το ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ είναι ζοφερό. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι 65 και άνω ηλικιακά και υπάρχει ακόμα... Ως πότε όμως ;
