Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ



Απ΄ότι καταλαβαίνετε από την επικοινωνιακή προσπάθεια της Κυβέρνησης για να στηρίξει την Συμφωνία των Πρεσπών, όσοι διαφωνούν μ΄αυτή είναι κατά βάση ακροδεξιοί και υπάρχουν και ορισμένοι που δεν έχουν καταλάβει την μεγαλοφυή σύλληψη  των Α.Τσίπρα και Ν.Κοτζιά. Εν ολίγοις. Όσοι έχουν μικρές ή μεγάλες ενστάσεις μ΄αυτή την Συμφωνία που σύμφωνα με όλες  τις δημοσκοπήσεις αποτελούν το 70% των πολιτών, είναι ή ακροδεξιοί έως και Χρυσαυγίτες ή ανόητοι. Αυτά μπορεί, αυτά λέει ασφαλώς η αμήχανη ηγεσία του καταρρέοντος ΣΥΡΙΖΑ, αλλά καλό θα ήταν τα στελέχη του να ήταν πιο σεμνά και να έδειχναν ένα μεγαλύτερο σεβασμό προς τον λαό. Αν μη τι άλλο ας μην συνεχίσουν να κατηγορούν συλλήβδην τους πάντες ως ακροδεξιούς , αυτοί που κυβερνούν με την στήριξη ακροδεξιών και αδυνατούν(;) να τελειώσουν επί τέσσερα χρόνια την δίκη της Χρυσής Αυγής. Αν μη τι άλλο, θα πρέπει να καταλάβουν ότι τους κατάλαβε η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Επίσης , ας καταλάβουν τουλάχιστον ότι σύμφωνα με όλες πάλι τις έρευνες, το 50% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΝ Σεπτέμβριο του 2015 φαίνεται να διαφωνεί με την Συμφωνία των Πρεσπών.  Αυτοί τι είναι άραγε για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Ακροδεξιοί ή αυτοί που δεν καταλαβαίνουν;
Αντίθετα αυτοί που  φαίνεται να «  καταλαβαίνουν» είναι μια χούφτα στελεχών από την πολύπαθη Κεντροαριστερά που εσχάτως είδαν το φως, θαύμασαν εν μία νυκτί τον μεγάλο ηγέτη Α.Τσίπρα, ξέχασαν ότι έλεγαν για τον επικίνδυνο λαικισμό και τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ και αναζητούν την νέα Κεντροαριστερά, την νέα Δημοκρατική παράταξη παρέα με την Κουντουρά και την Παπακώστα συνωστιζόμενοι μαζί και με τον Τέρενς Κουίκ σε εκδηλώσεις σε Μέγαρα. Και όλα αυτά γιατί άραγε; Γιατί προβάλουν την Συμφωνία των Πρεσπών ως αφορμή χάραξης των νέων διαχωριστικών γραμμών. Αστειότητες. Κατ΄αρχήν ξεχνούν ότι η εθνική γραμμή ήταν για σύνθετη ονομασία και το Βόρεια Μακεδονία  αποτελεί ασφαλώς σύθετη ονομασία. Ωστόσο, οι Μακεδόνες, η υιοθέτηση μακεδονικής γλώσσας και εθνικότητας τι δουλειά έχουν με την σύνθετη ονομασία;.Ασφαλώς καμία, όμως για αυτούς δεν φαίνεται να παίζει κανένα ρόλο. Το ξεχνούν, δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα κάνοντας ότι δεν θυμουνται ότι ποτέ οι βασικές δυνάμεις της Αριστεράς ( Κ.Κ.Ε, Συνασπισμός)  δεν υιοθετούσαν τέτοιες απόψεις. Λεπτομέρειες όμως, όταν πρυτανεύουν άλλα σκεπτικά και εκφράζεται μια έντονη διάθεση ξεπλύματος όλων όσων καταστροφικών συνέβησαν στην χώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ ως Αντιπολίτευση ή ως Κυβέρνηση.
Δεν βαριέσαι. Μ΄αυτά και μ΄αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε να αιφνιδιάσει θέλοντας να δημιουργήσει πρόβλημα στην Ν.Δ και τελικά διέλυσε το ΠΟΤΑΜΙ, τους ΑΝΕΛ και την ΔΗΜΑΡ δημιουργώντας πρόβλημα και στο ΚΙΝΑΛ. Αυτά όμως σε πείσμα των σχεδίων του Α.Τσίπρα μπορεί να συγκρατεί δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από ένα ιδεολογικό και πολιτικό συνοθύλευμα που μαζεύει, όμως βασικά ενισχύει κι άλλο την Ν.Δ και αυξάνει την διαφορά υπέρ της.
Πως να το κάνουμε. Κάποιοι μπορεί να ξεχνούν τις αμαρτίες του ΣΥΡΙΖΑ και τρέχουν να το βαφτίσουν και να το λανσάρουν ως άλλη δύναμη από αυτό που είναι. Οι πολίτες όμως δεν ξεχνούν και το τσουνάμι έρχεται.... Οι αμαρτίες θα πληρωθούν και αυστηρά... Η ώρα πλησιάζει.

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ

                

Ο Αλέξης Τσίπρας αναδεικνύεται σε μοιραίο πολιτικό για την χώρα, την Οικονομία αλλά και την Δημοκρατία. Ορισμένοι σχολιογράφοι σημειώνουν με θαυμασμό(!) ότι είναι « μεγάλος παίκτης » και πολύ ισχυρός επικοινωνιακά. Μάλλον έχουν δίκιο. Ωστόσο ξεχνούν να προσθέσουν ότι αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που είχαν στην Ελλάδα και  παγκοσμίως όλοι οι μεγάλοι λαικιστές και τυχοδιώκτες, είτε εμφανίστηκαν από τον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, είτε από τον χώρο της ακροδεξιάς. Αυτό μάλλον το ξεχνούν δυστυχώς και πολιτικοί του χώρου της Κεντροαριστεράς που ξαφνικά εμφανίζονται να θαυμάζουν τον μεγάλο ηγέτη.
Ο Α. Τσίπρας βλέποντας να οδεύει σε μια πολύ οδυνηρή ήττα δείχνει έτοιμος να τα κάψει όλα και να σπείρει νάρκες παντού. Μέχρι τώρα η κριτική εστιαζόταν σ΄αυτό που πονάει η χώρα, δηλαδή την κατάσταση της Οικονομίας, μια Οικονομία που στηρίζεται σε ανύπαρκτες Τράπεζες, ψεύτικο υπερπλεόνασμα, εκατοντάδες χιλιάδες νέους επιστήμονες στο εξωτερικό, capital controls που κλείνουν αισίως τρισήμισυ χρόνια, ασθενική Ανάπτυξη, λιώσιμο της μεσαίας τάξης από την υπερφορολόγηση. Η υπογραφή για αυτή την κατάσταση γράφει Αλέξης Τσίπρας ο οποίος χρέωσε την χώρα 100 δις. ευρώ και δεσμεύτηκε για επιτόκια μέχρι το 2060 και υποθήκευσε την δημόσια περιουσία γα 100 χρόνια.Την ίδια ώρα διεθνώς όλοι συζητούν για το που οδεύει η χωρα και τον ορατό κίνδυνο να οδηγηθεί σε νέα χρεωκοπία. Η κριτική συχνά επεκτάθηκε και στην παροχολογία, την στάση απέναντι στους θεσμούς, την σκανδαλολογία.
Δυστυχώς η αθλιότητα που ζούμε το τελευταίο διάστημα με την μεταγραφολογία, την αποστασιολογία και το εικονικό διαζύγιο ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ αναδεικνύει και κάτι πολύ επικίνδυνο. Αναδεικνύει παιχνίδια με την Δημοκρατία. Μετά την ιλαροτραγωδία με τους αλληλοεκβιασμούς των μέχρι πρόσφατα κυβερνητικών εταίρων, βιώνουμε συνθήκες ανήθικου πολιτικού εμπορίου, διαπόμπευσης της Πολιτικής. Αντικρύζουμε πολιτικούς ασήμαντου πολιτικού διαμετρήματος που ελέω εκλογικού Νόμου εκλέχτηκαν με 2.000-3.000 ψήφους βουλευτές και πηδάνε από άλογο σε άλογο, χωρίς αρχές και με προσχηματική επιχειρηματολογία που το λιγότερο αηδιάζει.  Οι συναλλαγές πια δεν κρύβονται, τις παρακολουθούμε on line και μεγάλος πρωταγωνιστής όλης αυτής  θλιβερής εικόνας, ο Αλέξης Τσίπρας.
Αυτή η απαξίωση της πολιτικής διαδικασίας απομακρύνει πολίτες από την πολιτική, θίγει την Δημοκρατία, πλήτει την αξιοπιστία κομμάτων, βουλευτών, Βουλής. Πρόκειται για την δημιουργία συνθηκών ενίσχυσης της ακροδεξιάς και χαρά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Πρόκειται για μια τεράστια ζημιά για την χώρα από τον « ηγέτη του αγώνα κατά του κινδύνου της ακροδεξιάς». Τι ειρωνία αλήθεια !
Υπάρχει τρόπος αντίδρασης; Ασφαλώς! Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ο τρόπος λοιπόν είναι ένας : Η σκληρή τιμωρία του Α. Τσίπρα και όλων αυτών που μας μας κοροιδεύουν μπροστά στα μάτια μας αυτές τις μέρες. Ξέρετε ποιοι είναι ...   

ΜΕΓΑΛΟ ΘΥΜΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

                                               

Ο Αλέξης Τσίπρας αναδεικνύεται σε μοιραίο πολιτικό για την χώρα, την Οικονομία αλλά και την Δημοκρατία. Ορισμένοι σχολιογράφοι σημειώνουν με θαυμασμό(!) ότι είναι « μεγάλος παίκτης » και πολύ ισχυρός επικοινωνιακά. Μάλλον έχουν δίκιο. Ωστόσο ξεχνούν να προσθέσουν ότι αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που είχαν στην Ελλάδα και  παγκοσμίως όλοι οι μεγάλοι λαικιστές και τυχοδιώκτες, είτε εμφανίστηκαν από τον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, είτε από τον χώρο της ακροδεξιάς. Αυτό μάλλον το ξεχνούν δυστυχώς και πολιτικοί του χώρου της Κεντροαριστεράς που ξαφνικά εμφανίζονται να θαυμάζουν τον μεγάλο ηγέτη, ξεχνώντας ταυτόχρονα το τι σήμανε ο Α.Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ και ως Αντιπολίτευση και ως Κυβέρνηση. Θα κριθούν και μάλιστα σκληρά, γιατί η χώρα και ο χώρος δεν αποτελείται από ηλίθιους.
Ο Α. Τσίπρας βλέποντας να οδεύει σε μια πολύ οδυνηρή ήττα δείχνει έτοιμος να τα κάψει όλα και να σπείρει νάρκες παντού. Μέχρι τώρα η κριτική εστιαζόταν σ΄αυτό που πονάει η χώρα, δηλαδή την κατάσταση της Οικονομίας, μια Οικονομία που στηρίζεται σε ανύπαρκτες Τράπεζες, ψεύτικο υπερπλεόνασμα, εκατοντάδες χιλιάδες νέους επιστήμονες στο εξωτερικό, capital controls που κλείνουν αισίως τρισήμισυ χρόνια, ασθενική Ανάπτυξη, λιώσιμο της μεσαίας τάξης από την υπερφορολόγηση. Η υπογραφή για αυτή την κατάσταση γράφει Αλέξης Τσίπρας ο οποίος χρέωσε την χώρα 100 δις. ευρώ και δεσμεύτηκε για επιτόκια μέχρι το 2060 και υποθήκευσε την δημόσια περιουσία γα 100 χρόνια. Δεν τα λες αυτά και επιτυχία για να ακούς από ένα θρασύ Πολιτικό να λέει ότι η Οικονομία είναι το ατού της Κυβέρνησής τουΤην ίδια ώρα διεθνώς όλοι συζητούν για το που οδεύει η χωρα και τον ορατό κίνδυνο να οδηγηθεί σε νέα χρεωκοπία. Η κριτική συχνά επεκτάθηκε και στην παροχολογία, την στάση απέναντι στους θεσμούς, την σκανδαλολογία.
Δυστυχώς η αθλιότητα που ζούμε το τελευταίο διάστημα με την μεταγραφολογία, την αποστασιολογία και το εικονικό διαζύγιο ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ αναδεικνύει και κάτι πολύ επικίνδυνο. Αναδεικνύει παιχνίδια με την Δημοκρατία. Μετά την ιλαροτραγωδία με τους αλληλοεκβιασμούς των μέχρι πρόσφατα κυβερνητικών εταίρων, βιώνουμε συνθήκες ανήθικου πολιτικού εμπορίου, διαπόμπευσης της Πολιτικής. Αντικρύζουμε πολιτικούς ασήμαντου πολιτικού διαμετρήματος που ελέω εκλογικού Νόμου εκλέχτηκαν με 2.000-3.000 ψήφους βουλευτές και πηδάνε από άλογο σε άλογο, χωρίς αρχές και με προσχηματική επιχειρηματολογία που το λιγότερο αηδιάζει.  Οι συναλλαγές πια δεν κρύβονται, τις παρακολουθούμε on lineκαι μεγάλος πρωταγωνιστής όλης αυτής  θλιβερής εικόνας, ο Αλέξης Τσίπρας.
Αυτή η απαξίωση της πολιτικής διαδικασίας απομακρύνει πολίτες από την πολιτική, θίγει την Δημοκρατία, πλήτει την αξιοπιστία κομμάτων, βουλευτών, Βουλής. Πρόκειται για την δημιουργία συνθηκών ενίσχυσης της ακροδεξιάς και χαρά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Πρόκειται για μια τεράστια ζημιά για την χώρα από τον « ηγέτη του αγώνα κατά του κινδύνου της ακροδεξιάς». Τι ειρωνία αλήθεια !
Υπάρχει τρόπος αντίδρασης; Ασφαλώς! Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ο τρόπος λοιπόν είναι ένας : Η σκληρή τιμωρία του Α. Τσίπρα και όλων αυτών που μας μας κοροιδεύουν μπροστά στα μάτια μας αυτές τις μέρες. Ξέρετε ποιοι είναι ...   


Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ



Δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα κάνουν τελικά οι ΑΝΕΛ. Καταλαβαίνω πάντως με βάση την απλή λογική και την στοιχειώδη πολιτική ορθότητα, ότι αν επίσημα αποχωρήσουν από την Κυβέρνηση τότε δεν θα υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία. Επίσης καταλαβαίνω πως είναι δικαίωμα του Α.Τσίπρα να αναζητήσει μια νέα πλειοψηφία και ότι σ΄αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης γιατί κάθε τι άλλο είναι εκτροπή. Αν δε οι ΑΝΕΛ αποχωρήσουν πριν από την ψηφοφορία για τις Πρέσπες , τότε η ψήφιση της Συμφωνίας με τα Σκόπια μετατρέπεται αυτόματα σε ψηφοφορία εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση κι ας μην παιδεύονται στο ΠΟΤΑΜΙ να δώσουν άλλες ερμηνείες.
Τα πράγματα στην Πολιτική είναι τελικά απλά όταν πίσω από πολιτιές συμπεριφορές δεν υποκρύπτονται σκοπιμότητες, συμφέροντα, παρεμβάσεις, συναλλαγές. Ας το κάνουμε σε ακόμα πιο σαφές γιατί το πρόβλημα δεν είναι αν οι εκλογές θα γίνουν σε δύο ή τέσσερις μήνες και το αν αυτή η Κυβέρνηση θα επιβιώσει μερικές βδομάδες παραπάνω. Σιγά τα ωά. Έτσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται σε συντριπτική ήττα στις εκλογές, που θα είναι ταυτόχρονα και ήττα ήθους, πολιτικής, ιδεολογίας, πρακτικών που ακολούθησε. Το θέμα είναι τι είναι αυτό που οδηγεί κεντροαριστερά στελέχη να θέλουν να εμφανιστούν ως ουρές μιας Κυβέρνησης που έχει διακριθεί μόνο στην υπονόμευση θεσμών, στην προσπάθεια ελέγχου της Δικαιοσύνης, σε πλήγματα κατά της Δημοκρατίας, στην σπίλωση πολιτικών αντιπάλων, στο βάλτωμα της Οικονομίας, στα ψέματα.Αλήθεια, τα θεωρούν αυτά σημάδια ωρίμανσης και κεντροαριστερής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ ; Αλήθεια, πιστεύουν ότι με Παπαγγελόπουλο, Θάνου,Πολάκη, Παπαχριστόπουλο και Παπακώστα θα οικοδομηθεί προοδευτικός πόλος ; Περίεργες ψευδαισθήσεις...
Ζούμε σε μια χώρα που ο Κουφοντίνας συνοδευόμενος από εκπαιδευόμενούς τους κάνει βόλτες στην Αθήνα και ο Μανόλο του Παπά αφού έκανε δουλειές από την Βενεζουέλα μέχρι με σειρά επιχειρηματιών, εσχάτως έχει εξαφανιστεί. Στην χώρα που το υπαρκτό σκάνδαλο NOVARTIS αντί να οδηγήσει στην διερεύνησή του ξεκινώντας από χιλιάδες γιατρούς που συνταγογραφούσαν αφειδώς , χρησιμοποιήθηκε για να σπιλωθούν πολιτικά πρόσωπα για να φτάσουμε τώρα οι προστατευόμενοι μάρτυρες να κατηγορούν τους εθνικούς εισαγγελείς για πιέσεις ώστε να ενοχοποιήσουν πρών Πρωθυπουργούς και Υπουργούς. Που το άγαρμπο σερβίρισμα σκανδάλων σκάει στα χέρια σκευωρών και δεν μαθαίνουμε τίποτα για τους λογαριασμούς που θα άνοιγαν. Γιατί άραγε; Στη χώρα που ευτελίζεται στην Μόρια με την απάνθρωπη αντιμετώπιση ανθρώπων από δήθεν ευαίσθητους. Στην χώρα που εγκαινιάζεται μια κυλιόμενη σκάλα με ζωγραφισμένους γύρω μουσαμάδες και με μια τροπολογία επιστρέφουν τα αντισταθμιστικά εξοπλιστικών προγραμμάτων. Στην χώρα που οικονομικά επιστρέφει  ταχύτατα προς το 2010 και κινδυνεύει με νέο κραχ.
Συγγνώμη, αλλά είναι τουλάχιστον περίεργο κάποιοι να αναζητούν προοδευτικούς πόλους με τους πρωταγωνιστές αυτής της αθλιότητας και παρακμής.  

ΠΡΟΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΟ ΝΙΚΗΤΗ


                        

  Του Ζαχαρία Ζούπη, Πολιτικού Αναλυτή, υπεύθυνου ερευνών της OPINION POLL

Αυτή την δεκαετία της κρίσης δεν έπαθε ζημιά μόνο η Εθνική Οικονομία, το βιωτικό μας επίπεδο, η τσέπη μας. Έπαθε πολύ μεγάλη ζημιά παράλληλα και η απλή λογική, ο στοιχειώδης ορθολογσμός, ο πολιτικός πολιτισμός μας, η λειτουργία των θεσμών. Η Ελλάδα δεν περνάει απλά μια κρίση. Περνάει μια μακρόχρονη περίοδο παρακμής. Βρίσκεται σε πορεία μαρασμού.
Η υπερορολόγηση της μεσαίας τάξης και ο στραγγαλισμός της στο όνομα μιας πολιτικής « με ταξικό πρόσημο», η φτωχοποίηση ευρύτατων κοινωνικών κατηγοριών, η μεγάλη και μακροχρόνια ανεργία για πάνω από 1 εκατομ. πολίτες, η υπονόμευση του μέλλοντος των νέων ανθρώπων και η μαζική φυγή των πιο σπουδαγμένων νέων στο εξωτερικό συνθέτουν την ζοφερή εικόνα μιας κοινωνίας που υποφέρει και δεν βλέπει φως. Ο συντηρητισμός της ελληνικής κοινωνίας όπως καταγράφεται σε έρευνες της τελευταίας 15ετίας έφερε παράλληλα όλως περιέργως( ;) στην εξουσία μια ανομοιογενή αριστεροακροδεξιά συμμαχία με βασικά χαρακτηριστικά τον λαικισμό, τις ψεύτικες υποσχέσεις, τον ανορθολογισμό και το γεγονός αυτό επιδείνωσε με την σειρά του όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες. Οι Έλληνες μπορεί ακόμα να δίνουν « βολικές » ερμηνείες για τους λόγους που μας οδήγησαν στην κρίση. Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να κατανοήσουν ότι τέσσερα χρόνια Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντί να  μετατρέψει την ελπίδα, που καλλιεργήθηκε πάνω σε ψευδαισθήσεις ή και σε συνειδητά ψεύδη, σε καλύτερη ζωή και αισιόδοξες προοπτικές για την χώρα έφερε τα χειρότερα. Ας σκεφτούμε : 3ο Μνημόνιο, Υπερταμείο για 100 χρόνια, δέσμευση για επιτόκια μέχρι το .. 2060, ζημιά 100 δις. ευρώ στην Οικονομία, υπερφορολόγηση, υποβάθμιση της παιδείας μέσα από συνεχείς αυτοσχεδιασμούς, ένταση φαινομένων βίας κ.ά.
Γι αυτό και οι επόμενες εκλογές φαίνεται ότι θα είναι κόλαφος για τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και αν διατηρήσει σοβαρές δυνάμεις. Επί δύο χρόνια αλεπάλληλες δημοσκοπήσεις δίνουν σταθερό προβάδισμα γύρω στις 10 μονάδες στην Ν.Δ και για πρώτη φορά προβάδισμα του ηγέτη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έναντι του Α.Τσίπρα στην καταλληλότητα για Πρωθυπουργός. Για την παράσταση νίκης δεν χρειάζεται να αναφερθούμε, μιας και η διαφορά έχει πάρει θηριώδεις διαστάσεις. Σημειωτέον δε, πως ότι επικοινωνιακή συνταγή και αν δοκίμασε η Κυβέρνηση, δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Ούτε η παροχολογία, ούτε η ενοχοποίηση αντιπάλων, ούτε τα επιδοματα πείνας, ούτε η ψεύτικη αισιοδοξία.
 Πολλοί λένε ότι τα αποτελέσματα  πρόκειται για εικόνα της στιγμής. Ανοησίες. Δεν μιλάμε για μία έρευνα. Αναφερόμαστε σε δεκάδες έρευνες και επομένως μιλάμε πια για τάση , για ρεύμα.  Άλλοι ισχυρίζονται ότι οι έρευνες δεν πέφτουν μέσα. Πρόκειται για μύθο. Σε όλες τις Εθνικές εκλογές οι έρευνες στην Ελλάδα έπεσαν μέσα στο ποιος θα είναι ο νικητής. Το πολύ να υπήρχε απόκκλιση στο μέγεθος της διαφοράς, όχι στο ποιος νικάει.  Άλλοι δε μιλάνε για τους αναποφάσιστους που οι περισσότεροι προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μύθος κι αυτός. Το 1/3 των αναποφάσιστων ανήκουν σ΄αυτή την κατηγορία.Επομένως , ακόμα και αν όλοι αυτοί ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ, πάλι θα νικούσε η Ν.Δ.
Αυτά είναι τα δεδομένα ενόψει εκλογών. Ξέρουμε τον νικήτή και κατά πάσα πιθανότητα ότι πάμε για πεντακομματική Βουλή. Δεν ξέρουμε μόνο αν υπάρχει αυτοδυναμία ή Κυβέρνηση συνεργασίας. ‘Οπως δεν ξέρουμε και αν η νέα Κυβερνηση θα καταφέρει να επαναφέρει την χώρα στην κανονικότητα και σε πορεία Αναπτυξης, κάτι που θα είχε τραγικά αποτελεσματα για την χώρα...