
Δίπλα
μας, για μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης, έχουμε τον κ. Ζαχαρία Ζούπη,
επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης «Αναγέννηση» και υποψήφιο Δήμαρχο
Κερατσινίου – Δραπετσώνας.
Κύριε
Ζαχαρία, καλώς σας βρίσκουμε, εν μέσω του θέρους και θα ήθελα να ξεκινήσουμε
την κουβέντα μας από μία επίκαιρη, θα έλεγα, κατάσταση, που γεννά και μια
ερώτηση. Πως βλέπετε την κατάργηση των σχολικών φυλάκων, μια και πίσω μας
έχουμε σχολικά συγκροτήματα.
ΖΟΥΠΗΣ:
Κοιτάξτε να δείτε, ήταν μία ξαφνική, αιφνιδιαστική, απαράδεκτη απόφαση. Η
φύλαξη των σχολικών κτηρίων με συγκεκριμένο προσωπικό ήταν κατάκτηση της
Αυτοδιοίκησης, μετά από μεγάλες προσπάθειες. Εγώ θυμάμαι ότι για πάρα πολλά
χρόνια θεωρούσαμε πολύ σημαντικό ότι με διάφορα προγράμματα τότε, καταφέραμε
μεγάλα συγκροτήματα, οι φθορές των οποίων μας δημιουργούσαν τεράστια κόστη στον
Δήμο, για να μπορούμε να τα καλύψουμε, θεωρήσαμε πολύ σημαντικό γεγονός ότι
ήρθαν και φύλακες.
Μάλιστα,
ο αριθμός τους τότε μας επέτρεπε σε κάποια να έχουμε διάφορες βάρδιες και να
αισθάνονται και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές πιο σίγουροι, πιο
ασφαλείς για την λειτουργία των σχολείων, αλλά κι εμείς ως Δήμος ότι η φύλαξη
αυτών των σχολείων οδηγεί, ακόμα και οικονομικά, αν τα μετράγαμε, σε μία μείωση
του κόστους για την συντήρησή τους.
Αρκετά
χρόνια μετά, βλέπουμε ότι αυτό το βήμα, ουσιαστικά, εξαφανίζεται, όχι χάνεται
κάτι βασικό. Εγώ, κ. Μανουσάκη, το είπα και στο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν
συζητήσαμε ένα ψήφισμα, ότι είμαι αντίθετος σε συμπεριφορές τέτοιες σαν τις
τελευταίες τις κυβερνητικές, με οριζόντια μέτρα και με την αντιμετώπιση των
ανθρώπων ως σακιά και ως αριθμοί. Μου δίνεται η αίσθηση ότι όταν γίνονται
συζητήσεις και διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, η συζήτηση είναι περίπου: «Θέλω
να διώξω 2.000, έχω εκεί ένα πακέτο με 2.000 ανθρώπους, πάρτο».Αυτό με
αγανακτεί και με κάνει να διαφωνώ.
Ωστόσο,
και σαν ένας άνθρωπος της Αυτοδιοίκησης, θέλω να τονίσω ότι αυτό συ συνδυασμό
και με άλλα μέτρα που έχουν ληφθεί, μειώνει τον ρόλο της Αυτοδιοίκησης, της
παίρνει αρμοδιότητες, μειώνει τις δυνατότητές της και τελικά, ας μην
γελιόμαστε, ανοίγει τον δρόμο συνεργασίας με ιδιώτες. Είναι κοινό μυστικό ότι
ήδη συγκροτούνται οι ιδιωτικές εταιρίες, για ν’ αναλάβουν την φύλαξη των
σχολείων. Αυτό το έργο παίζεται και αυτό θα το δούμε σε πλήρη διάδοση σε
Δήμους, είτε οι Δήμαρχοι το πιστεύουν, είτε όχι. Από ανάγκη θα το κάνουν,
πολλές φορές.
ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Παράλληλα,
όμως, με την κατάργηση των σχολικών φυλάκων, τίθεται και ο περιορισμός έως και
κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας.
ΖΟΥΠΗΣ: Ουσιαστικά
κατάργηση. Κάτι λένε για ένα πολύ μικρό ποσοστό ότι θα μείνει. Ουσιαστικά
κατάργηση. Γιατί το Κερατσίνι, για παράδειγμα, έχει 13 Δημοτικούς Αστυνόμους.
10% τι σημαίνει; Ότι θα μείνουν 1,3 ή 2 Δημοτικοί Αστυνόμοι; Είναι σαν να έχεις
μηδέν δυνατότητας παρέμβασης.
Η Δημοτική Αστυνομία, όλοι οι Δήμοι
παραδέχονται ότι στο βαθμό που λειτουργούσε σωστά, που έκανε τις παρεμβάσεις
που ήθελε, πέρα ότι εδραίωνε ένα αίσθημα ασφαλείας, είχε την δυνατότητα να
παρέμβει ο Δήμος σε παραβάσεις περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος. Αυτή την στιγμή
εκλείπει αυτή η δυνατότητα, χάνεται άλλη μια αρμοδιότητα στην πράξη, δεν
υπάρχει χώρα στην Ευρώπη που να μην έχει Δημοτική Αστυνομία. Σε ορισμένες χώρες
και πόλεις κιόλας, το σύνολο της Αστυνομίας ανήκει στην δικαιοδοσία του Δήμου.
Είναι κάτι απαράδεκτο.
Να σας πω. Στην Παναγή Τσαλδάρη, αν
έχετε περάσει, σε πάρα πολλές περιοχές υπάρχει μία απαράδεκτη κατάληψη
πεζοδρομίων, που δεν σέβεται τον μέσο πολίτη, που τα πεζοδρόμια του ανήκουν, θα
έλεγε κανείς. Σ’ αυτό θα μπορούσε να έχει η Δημοτική Αστυνομία παρεμβάσεις.
Κάποιες είχε το προηγούμενο διάστημα, αλλά επειδή μιλάμε τώρα για το Κερατσίνι.
Τα φαινόμενα του παραεμπορίου, που απασχολούν. Οι παραλαϊκές, τα διάφορα
φαινόμενα που συμβαίνουν.
Αυτή
την στιγμή δημιουργείται, γιατί αυτή την στιγμή νομίζω ότι βλέπουμε την κορυφή
του παγόβουνου. Α! Η φύλαξη των σχολείων, Α! Η Δημοτική Αστυνομία. Μην ξεχνάτε
ότι όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο της πρώτης φάσης του προγράμματος
κινητικότητας. Μετά τον Σεπτέμβρη θα υπάρχει δεύτερη φάση, βεβαίως. Άλλοι
12.5000. Θα υπάρχουν και απολύσεις. Είναι δε κοινό μυστικό ότι προνομιακός
χώρος της Αυτοδιοίκησης, δυστυχώς.
Έχω
την εντύπωση ότι δημιουργείται ένα νέο μοντέλο Αυτοδιοίκησης, που δεν θα έχει
καμία σχέση με αυτό που γνωρίσαμε και που θα είναι αποκρουστικό. Θα είναι ίσως
αποκρουστικό.
ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Μάλιστα.
Να έρθουμε στα του Δήμου. Έχετε χαρακτηρίσει το κλίμα που επικρατεί στο
Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου – Δραπετσώνας ως κλίμα απαξίωσης, έκπτωσης
αξιών, κατάρρευσης. Μήπως για αντιπολιτευτικούς λόγους, υπερβάλλατε κάπως;
ΖΟΥΠΗΣ: Κοιτάξτε.
Εγώ είμαι, απ’ ότι γνωρίζετε, 22 χρόνια Δημοτικός Σύμβουλος. Απ’ όταν βρέθηκα πρώτη
φορά στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου, έμαθα ότι και οι πιο οξύτατες
αντιπαραθέσεις, μπορούν να γίνονται μέσα σε πλαίσια θεσμικής ευπρέπειας,
σεβασμού. Σεβασμού του ρόλου των Δημοτικών Συμβούλων, της Αντιπολίτευσης.
Αυτή την στιγμή έχουμε ένα Δημοτικό
Συμβούλιο, το οποίο καταρχάς δυσκολεύεται ακόμα και να συνεδριάσει. Για να
γίνει μια συνεδρίαση, μαζευόμαστε συνήθως 3 φορές. Μπαίνουν αψυχολόγητα
έκτακτες συνεδριάσεις, ενώ ο νόμος καθορίζει τι είναι έκτακτο και τι όχι. Υπάρχουν
τακτικές του Δημάρχου, που επιδιώκουν αυτές τις αναβολές, ώστε να περνάνε με
μειωμένες μειοψηφίες αποφάσεις σε θέματα. Υπάρχουν συμπεριφορές μέσα σε
Δημοτικά Συμβούλια, που δημιουργούν κατάπληξη, από ύβρεις, μέχρι υπονοούμενα.
Θα σας πω ένα παράδειγμα με έναν
Δημοτικό Σύμβουλο, που ανήκε στην παράταξη του κ. Δημάρχου. Είχε αρμοδιότητες.
Δεν έχει σημασία το όνομά του. Έχει σημασία το ύφος του διαλόγου, που θα σας
περιγράψω. Του είπε ο Δήμαρχος, στο πρώην στέλεχός του μέχρι πριν 1 μήνα, ότι
εσύ έκανες το τάδε έργο, που κόστισε τόσο, εννοώντας ότι κόστισε παραπάνω και
αφήνοντας υπονοούμενα. Και του απάντησε ο Δημοτικός Σύμβουλος ο πρώην ότι
Δήμαρχε, εσύ μου τον είχες στείλει τον εργολάβο. Έχω την εντύπωση ότι τέτοιου
είδους συμπεριφορές στιγματίζουν το Δημοτικό Συμβούλιο, την λειτουργία του, το
απαξιώνουν κλπ.
Δηλαδή θα έλεγα ότι εάν απ’ το
Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης περνούσαν απ’ τις συνεδριάσεις κάθε φορά
περισσότεροι πολίτες, περισσότεροι δημότες, θα έχαναν πάσα ιδέα για την
λειτουργία. Εγώ θεωρώ επιτακτικό καθήκον, γρήγορα, αυτό, με ευθύνη πρώτα απ’
όλα της Δημοτικής Αρχής του Δημάρχου, γιατί αυτή δίνει τον τόνο, αλλά και των
άλλων παρατάξεων και του καθενός συμβούλου, να αποκατασταθεί το κύρος, η
εύρυθμη λειτουργία, η θεσμική ευπρέπεια στην λειτουργία του Συμβουλίου. Αλλιώς
έχω την εντύπωση, δεν το έχω ξαναπεί 22 χρόνια, ότι αυτό το Συμβούλιο, καλό
είναι να περάσουν γρήγορα οι 10 μήνες που μένουν μέχρι τις εκλογές, και ν’
αλλάξει η σύνθεσή του ή η αντίληψη λειτουργίας του κλπ. Και σ’ αυτό, δυστυχώς,
ο κ. Τζανής έχει βάλει την σφραγίδα του.
ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Μάλιστα.
Κύριε Ζούπη, σε 10 μήνες θα καλεστούμε να εκλέξουμε τους Δημοτικούς άρχοντες
της επόμενης 5ετίας. Εσείς θα είστε υποψήφιος Δήμαρχος. Έχετε αναλογιστεί
αλήθεια το βάρος που αναλαμβάνετε, σε περίπτωση που οι πολίτες και υπάρχει μια
τέτοια περίπτωση πολύ μεγάλη, οι πολίτες του Κερατσινίου – Δραπετσώνας σας
εμπιστευτούν το τιμόνι του Δήμου;
ΖΟΥΠΗΣ: Λέγαμε
πριν ότι η Αυτοδιοίκηση φαίνεται να μπαίνει σε μία νέα εποχή. Δυστυχώς, όχι
καλύτερη εποχή μάλλον, όχι με τις καλύτερες προϋποθέσεις και με το καλύτερο
πλαίσιο λειτουργίας. Και με μεγάλα προβλήματα. Στην πόλη μας υπάρχει μια ειδική
κατάσταση. Όχι ότι οι Δήμοι σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν χωρίς προβλήματα.
Κοιτάξτε.
Ο
Δήμος Κερατσινίου – Δραπετσώνας τον Γενάρη του 2011, όταν ξεκινούσε την θητεία
του ο κ. Τζανής, συγκριτικά οικονομικά από όλους τους Δήμους της περιοχής, ήταν
σε καλύτερη κατάσταση. Το αποκαλύπτουν οι πίνακες τότε, που είχε δώσει το
Υπουργείο Οικονομικών και Εσωτερικών σε συνεργασία για τους Δήμους. Αυτή την στιγμή
έχει ξεφύγει η οικονομική κατάσταση του Δήμου, έχει γκρεμιστεί η Δημοτική
Κοινωφελής Επιχείρηση, που ήταν υπεύθυνη για τα πολιτιστικά, τις αθλητικές
δραστηριότητες, το κολυμβητήριο. Έχουν καταρρεύσει θεσμοί σαν τα ΚΑΠΗ, η
λειτουργία των παιδικών σταθμών.
Όλο
αυτό δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα, ενώ υπάρχει και μία αίσθηση, πρώτη φορά
μαζικά, σκανδάλων, για τα οποία έχουν γίνει καταγγελίες στην Περιφέρεια Αττικής
και σε Εισαγγελικές Αρχές. Διερευνούνται θέματα. Βρισκόμαστε στο Σελεπίτσαρι,
εδώ δίπλα είναι το κτήριο του ΚΕΚ, του Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης του
Δήμου. Πριν 1 μήνα έγινε το πρωτοφανές για επιχείρηση, είτε Δήμο, είτε και
ιδιωτική, απ’ τους μετόχους, απ’ τους Δημοτικούς Συμβούλους δεν ψηφίστηκε ο
ισολογισμός του. Αυτό τι λέτε; Δεν δείχνει μία αμφισβήτηση της οικονομικής
λειτουργίας; Με βάση τον νόμο, λοιπόν, οι Σύμβουλοι ανακίνησαν θέματα να μπουν
μέσα ελεγκτές. Πριν ένα τρίμηνο οι ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης ήταν μέσα στην
ΔΗΚΕΠΑ. Μάλλον, υποθέτω ότι προκύπτει ένα πόρισμα κόλαφος. Υπάρχουνε άλλα
θέματα που εμπλέκεται και ο Δήμαρχος.
Όλα
αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό τοπίο και θα οδηγηθούμε σε εκλογές, τις οποίες
σημειωτέον, ότι θ’ αρχίσουν να βγαίνουν και να εκλέγονται Δήμαρχοι για 5 χρόνια
και οι δημότες θα πρέπει ν’ αναλογιστούν τι θα κάνουν. Έχοντας την εμπειρία της
θητείας του κ. Τζανή, τον οποίο τον τίμησαν θριαμβευτικά το 2010, για να
γευόμαστε σήμερα ό,τι γευόμαστε. Και τα τελευταία 2,5 χρόνια.
Σαφώς
έχω αίσθηση ευθύνης και αίσθηση της κατάστασης και δεν είναι, αν θέλετε, και μία
εύκολη επιλογή για κάποιον το 2013 να ανακοινώνει ότι είναι υποψήφιος Δήμαρχος
στις Δημοτικές εκλογές. Είναι μία δύσκολη προσπάθεια. Για μένα, η νέα Δημοτική
Αρχή θα ισοδυναμεί με συνεργείο αναστήλωσης του Δήμου. Ο Δήμος θέλει αναστήλωση
απ’ την αρχή. Απ’ τις υπηρεσίες του, απ’ το να ξαναδεί τις υπηρεσίες που δίνει
στους δημότες, από το να δει ξανά τα οικονομικά του, απ’ το να δει όλο αυτό το
πλέγμα.
Η
ανακοίνωση, η δέσμευση ότι θα είμαι υποψήφιος, συμβαδίζει με μία αίσθηση
ευθύνης, σοβαρότητας και πλήρους αναλογισμού αυτών των ευθυνών, όπως επίσης και
το κάλεσμα που έχω απευθύνει κατ’ επανάληψη ότι χρήσιμες δυνάμεις, παλιές και
νέες, απ’ όλο το πολιτικό, αυτό, διοικητικό, κοινωνικό φάσμα της πόλης, θα
πρέπει ν’ αφήσουν στην άκρη τις προσωπικές φιλοδοξίες, οι οποίες είναι θεμιτές.
Σε δημοκρατία ζούμε. Να αφήσουν τα γνωστά πολιτικά παιχνίδια και να
προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αναζητήσουμε έναν κοινό τόπο.
Το
θέμα, αν θέλετε την γνώμη μου, δεν είναι αν ο Λουκάς Τζανής θα πέσει. Για μένα
ο Λουκάς Τζανής είναι ήδη παρελθόν. Το θέμα είναι ποιος θα εκλεγεί. Η ζωή έχει
δείξει ότι πολλές φορές θέλοντας ν’ αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα, οδηγείς σε
χειρότερο πρόβλημα. Άρα το θέμα, η ευθύνη η δική μου, η ευθύνη των συνεργατών
μου, η ευθύνη και άλλων δυνάμεων που συζητάμε αυτή την περίοδο, για να
κατέλθουμε μαζί, είναι πως θα οικοδομήσουμε και θα εγγυηθούμε μια καλύτερη
λύση. Αυτή είναι η ευθύνη μας.
ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Το
μέλλον της πόλης. Υπάρχει μία γενική, θα έλεγα, διαπίστωση ότι η Δημοτική Αρχή
του Λουκά Τζανή έχει αποτύχει. Κατά την γνώμη σας, ποιοι είναι οι λόγοι που
οδήγησαν σ’ αυτή την αποτυχία, μετά από ένα τόσο μεγάλο ποσοστό και με μία τόσο
μεγάλη εμπιστοσύνη του λαού στο πρόσωπό του;
ΖΟΥΠΗΣ: Καταρχάς,
κοιτάξτε. Δεν είναι τυχαίο. Εγώ θα μπορούσα, για παράδειγμα να είμαι κι εγώ
μαζί με τον Λουκά Τζανή το 2010. Με τον Τζανή είχαμε συνεργαστεί στο πλαίσιο
της Δημοτικής Αρχής Σαράφογλου. Ωστόσο, και προεκλογικά επισήμαινα κινδύνους,
ξεκινώντας απ’ την ίδια την αντίληψη περί Αυτοδιοίκησης και διεύθυνσης Δημόσιων
λειτουργιών, που είχε ο κ. Τζανής. Το έκανα με συνέπεια σε προκηρύξεις, σε
δηλώσεις, σε συγκεντρώσεις που κάναμε προεκλογικά.
Θέλω να πω, για να είμαι πάλι
ειλικρινής, ότι κι από ότι περίμενα, η πιο προωθημένη μου φαντασία δεν περίμενε
ότι ο Δήμος 2,5 χρόνια μετά θα είναι έτσι. Αν δεν λείψεις πρώτους μήνες, ήθελα,
ευχόμουν, αν και δεν ήταν η επιλογή μου. Ένας νέος άνθρωπος, που τον τίμησε η
πόλη, να τα πάει καλά. Για το καλό της πόλης, για το καλό όλων μας.
ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Το
θέμα δεν είναι από τύχη ν’ αποφύγει κάποιος να καεί η πόλη για να πάρουν σειρά
οι άλλοι, που μπορεί να έχουν φιλοδοξίες, απ’ ότι καταλαβαίνω.
ΖΟΥΠΗΣ: Εμένα
η γνώμη μου είναι ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι. Ένας βασικός όμως είναι ότι ο
Δήμαρχος μιας πόλης πρέπει να έχει ένα χαρακτηριστικό, που αποδείχτηκε ότι ο κ.
Τζανής δεν το είχε. Ο Δήμαρχος δεν μπορεί να είναι αλαζόνας, δεν μπορεί να μην
συνδιαλέγεται με τους πολίτες, δεν μπορεί να μην συνδιαλέγεται με την παράταξή
του, δεν μπορεί να μην συνδιαλέγεται μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Κι αυτός ο
διάλογος δεν είναι ένας διάλογος ψεύτικος, σ’ ακούω και μετά κάνω ό,τι θέλω.
Πρέπει να είναι ένας διάλογος που οδηγεί σε συνθέσεις, οδηγεί σε αλλαγές
αρχικών τοποθετήσεων.
Ο
κ. Τζανής, έχω την εντύπωση, ότι σε όλο αυτό το διάστημα, σ’ αυτό τον τομέα
έδειξε ένα πολύ άσχημο πρόσωπο, που ακόμα και συνεργάτες του πρώην, το
σημειώνω, γιατί φεύγοντας 8 Δημοτικοί Σύμβουλοι απ’ την παράταξή του, αν
διάβαζες τις ανακοινώσεις που δίνανε, όλοι μιλούσαν για αλαζονεία, για
αδιαφάνεια, για περίεργα φαινόμενα. Λέω για φράσεις που λέγανε πρώην στελέχη
του. Δεν μπορεί και οι 8 να ήταν στημένοι. Δεν μπορεί και οι 8 να ήταν
υπερβολικοί. Άρα το βασίλειο της Νομαρχίας έπασχε ξεκινώντας απ’ τον βασιλιά
του.
Από
εκεί και πέρα, προφανώς, όταν χάνεται αυτό. Κοιτάξτε, πάρτε μία επιχείρηση. Όταν
ο Πρόεδρος και ο Διευθύνων Σύμβουλος από αυτόν ξεκινάει να μπάζει το πράγμα,
όλο το οικοδόμημα καταρρέει. Ποιος θα δουλέψει; Αν ο Δήμαρχος δεν διευθύνει
σωστά, το σύνολο, για παράδειγμα, των Αντιδημάρχων, θα δουλεύει ο καθένας στον
τομέα του σωστά; Το Δημοτικό Συμβούλιο θα λειτουργεί σωστά; Τα θέματα που θα
πρέπει να έρχονται και να τίθενται προς συζήτηση, θα τίθενται σωστά;
Εμένα
η γνώμη μου είναι ότι πολλές φορές στην Ελλάδα συνηθίζουμε είτε για μια
Κυβέρνηση, για 1 κόμμα και τώρα συζητάμε για έναν Δήμο, λέμε Α! Φταίνε οι
συνεργάτες. Πολλά φταίνε. Όμως όταν κάτι αποτυχαίνει, ο επικεφαλής, ο οποίος
αυτός διευθύνει και την χορωδία, τις εργασίες, τις λειτουργίες. Εκεί πρέπει να
αναζητήσουμε. Κρατάει την μπαγκέτα. Όταν ο ίδιος έχει αυτά τα φαινόμενα αλαζονείας,
μη αίσθησης της ευθύνης, μη αίσθηση της συγκυρίας στην οποία ανέλαβε τον Δήμο,
με αποτέλεσμα να γκαζώσει οικονομικά, θεσμικά, σε πράγματα που αγγίζουν τα όρια
παρατυπιών μαζικών, φούνταρε τον Δήμο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα.
ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Με
απλά λόγια, αυτό που λέει κι ο λαός, το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι.
ΖΟΥΠΗΣ: Σαφώς.
ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Αύριο,
που σημαίνει μετά από 10 μήνες, είστε ο Δήμαρχος του Κερατσινίου – Δραπετσώνας.
Τι καινούργιο θα φέρετε;