ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ;
Βρισκόμαστε αισίως
στην όγδοη χρονιά ύφεσης και την έβδομη χρονιά από το πρώτο Μνημόνιο και τίποτα
δεν δημιουργεί κλίμα αισιοδοξίας ότι βρισκόμαστε κοντά έστω στην οριστική έξοδο από την κρίση .Τίποτα δεν δείχνει να υπάρχει Σχέδιο , απόφαση
για σκληρή και σωστά προσανατολισμένη δουλειά ,ενεργοποίηση μιας κοινωνίας που
έχοντας κατανοήσει μετά από τόσα χρόνια τα αίτια της κρίσης συμβάλει σε μια γενικότερη
ανάταξη . Τι παρακολουθούμε ; Επικοινωνιακά παιχνιδάκια , εγκληματικές
καθυστερήσεις που κοστίζουν δισεκατομμύρια και θα τα πληρώσουν κατά βάση οι νέοι , ασυγχώρητους
ερασιτεχνισμούς , απουσία πολιτικού θάρρους και εθνικής ευθύνης ,ακροβασίες ανάμεσα σε ωμά ψέματα, κοροϊδία
και ψευδαισθήσεις ( διαλέγετε και παίρνετε ) , χυδαίο λαϊκισμό , τσάμπα μαγκιές
και επαναστατηλίκια εκεί που στο τέλος όλα
υπογράφονται και όλα γίνονται
δεκτά και με μάλιστα πρόστιμο .Γιατί
λοιπόν να είμαστε αισιόδοξοι ; Γιατί να απορούμε πως και μείναμε η μόνη χώρα
από αυτές που μπήκαν σε Μνημόνια και δεν κατάφερε ακόμα να βγεί ;
-
Εδώ που
τα λέμε, εφτά χρόνια δεν έχουμε καταφέρει ακόμα ως κοινωνία να συνεννοηθούμε
ούτε καν για το τι έφταιξε και οδηγηθήκαμε
στην κρίση που πνίγει την Ελλάδα. Ο καθένας λέει τα δικά του ,ενώ είναι φανερή
η σκοπιμότητα κάλυψης προσώπων και καταστάσεων που « ξεχείλισαν » το ποτήρι. Δυστυχώς
όμως για κάποιους η οικονομία καταγράφεται με αριθμούς ,ακόμα και αν
αριστεροδεξιοί απλά σιωπούν και προστατεύουν τους υπευθύνους επειδή έτσι τους βολεύει.
Ότι και να πουν λοιπόν, ότι και να
επικαλεστούν δεν μπορούν να κρύψουν ότι το δημόσιο έλλειμμα έφτασε στο
συγκλονιστικό 15,6% και ότι η Κυβέρνηση που το πέτυχε ήταν η αμέριμνη Κυβέρνηση
Καραμανλή .
Ότι το κόστος του Κράτους πέρασε από 30,46 δισ.το 2003 σε 57,9% το
2009 . Ότι το δημόσιο χρέος ανέβηκε αυτά τα χρόνια 113,5 δις.( από 184,51 δις. στο τέλος του 2004
σε 297,92 δις. στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2009 ).Ότι οι δημόσιες δαπάνες
εκτοξεύτηκαν από 47% του ΑΕΠ το 2003 σε 54% ,την ίδια περίοδο που τα δημόσια
έσοδα έπεφταν από 43% το 2003 στο 38% ! Όλα
αυτά τα « επιτεύγματα » έχουν ονοματεπώνυμο : Κώστας Καραμανλής .Όλα αυτά τα «
επιτεύγματα » οδήγησαν στην χρεωκοπία το
Κράτος και όχι μια σειρά ανοησίες που εκτοξεύονται για να γίνονται συζητήσεις
στα καφενεία και να αλιεύονται ψήφοι δίχως αρχές . Και τους Νεοδημοκράτες τους
καταλαβαίνω εν μέρει .Οι Αριστεροί όμως γιατί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ακόμα; Είναι άραγε
ψέμα, σχέδιο η ψευδαίσθηση του αξιότιμου Αλέξη Τσίπρα ; Το τελευταίο πάντως το
αποκλείω. Είναι δε φανερό, ότι όλα αυτά δε τα « επιτεύγματα » συμπυκνώνονται σε
ένα άθλο του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας : Μέσα στα χρόνια αυτά έκανε
περίπου 860.000 διορισμούς εκτοξεύοντας το κόστος μισθοδοσίας στο δημόσιο 117%
,όταν την ίδια περίοδο αυξήθηκε κατά μέσο όρο στην Ευρώπη 40% . Ας συνεννοηθούμε
λοιπόν. Στην Ελλάδα χρεοκόπησε το Κράτος
και την πλήρωσε ο ιδιωτικός τομέας με
περίπου 250.000 επιχειρήσεις να κλείνουν και 850.000 άνθρωποι να χάνουν στην
δουλειά τους χωρίς κανένας να κλάψει γι αυτούς . Προφανώς μια τέτοια πολιτική για το Κράτος δεν
μπορεί να βαφτιστεί νεοφιλελεύθερη και ίσως γι αυτό υπήρξε τέτοια αγάπη του
Καραμανλισμού από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ,με βραβεία την ασυλία Καραμανλή και
την εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην θέση που κατέχει σήμερα .
-
Εδώ που
τα λέμε ,ζούμε ένα θέατρο παραλόγου ακόμα και σήμερα ,αφού ζήσαμε την «
Βαρουφακιάδα ( που ήταν και Τσιπριάδα όπως φαίνεται ) που θα την πληρώσουμε
κάμποσα δισεκατομμύρια ,αφού βιώσαμε την
γελοιότητα αλλά και την κοροιδία του Δημοψηφίσματος .Η Κυβέρνηση σαν να μην
έχει βγάλει κανένα συμπέρασμα πορεύεται με μια από τα ίδια ,στο άγνωστο με
βάρκα την ελπίδα .Στην πορεία της διαπραγμάτευσης για την πρώτη αξιολόγηση
προχώρησε με μια από τα ίδια : χάσιμο χρόνου, ατολμία, ανέβασμα του
λογαριασμού, δημιουργία κλίματος καταστροφής στην κοινωνία για να πετύχει μια
τρύπα στο νερό για να δεχτεί στο τέλος τα πάντα και κάτι παραπάνω. Φάνηκε δε
ότι η ίδια πρωτοστάτησε στην πρόταση « πλάκωσέ τους ,εξόντωσέ τους με φόρους ,
φόρους και άλλους φόρους » .Βλέπετε , η περικοπή δαπανών είναι « νεοφιλελεύθερη»
πολιτική ενώ αριστερή πολιτική είναι η εξαθλίωση, οι συνεχείς φόροι ,το
γονάτισμα της αγοράς .Για τις δε ιδιωτικοποιήσεις το συζητάμε προχωρώντας αργά,
αργά ,ακυρώνοντας έτοιμες επενδύσεις ( Αφάντου ,Ελληνικό ) η ανοιγοκλείνοντας
αυθαίρετα άλλες δραστηριότητες ( π.χ Σκουριές ) .Έτσι οι εξουθενωμένοι Έλληνες βλέπουν την « Κυβέρνηση της ελπίδας » και
της σύγκρουσης με τα διαπλεκόμενα και το μεγάλο κεφάλαιο να ψηφίζει μέτρα με
την στήριξη μόνο του ΣΕΒ που οδηγούν σε συνέχιση της ύφεσης και σε αδιέξοδο.
Πρώτα, πριν δύο βδομάδες οι θρυλικοί αντιμνημονιακοί 153 ψήφισαν μείωση
συντάξεων κατά 1, 8 δις ευρώ των συντάξεων και αύξηση των άμεσων φόρων κατά
άλλα 1,8 δις ! Τώρα, αυτή την Κυριακή οι αγωνιστές 153 θα ψηφίσουν ακόμα 1,8 δις
έμμεσων φόρων ,φορολογώντας τα πάντα με εξαίρεση τον αέρα που αναπνέουμε.
Ταυτόχρονα δε ,θα ψηφίσουν τον περίφημο κόφτη που πολύ σύντομα θα καταλάβουν
όλοι - αυτή την φορά και οι δημόσιοι
υπάλληλοι – τι σημαίνει. Όμως , η
τραγωδία με τον κόφτη δεν είναι μόνο οικονομική.Είναι και πολιτική . Η πρόβλεψη αυτή – απόφαση του τελευταίου Eurogroup κλείνει την προπτική επιστροφής
της χώρας στην κανονικότητα για το ορατό μέλλον .Η Ελλάδα θα αντιμετωπίζεται ως
ειδική,ξεχωριστή περίπτωση έξω από το θεσμικό πλαίσιο της οικονομικής
διακυβέρνησης της ευρωζώνης . Με απλά λόγια, η Ελλάδα θα παραμείνει μεν στην
Ευρωζώνη ,αλλά πάντα υπό ειδική επιτήρηση και Μνημόνιο Γιατί , τι άλλο
σημαίνει η υιοθέτηση ειδικά για την Ελλάδα « συμπληρωματικού έκτακτου
μηχανισμού περικοπών » ; Και ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ήδη ,άλλο ένα στοιχείο
μη κανονικότητας : Η ύπαρξη ακόμα των capital controls που δεν
υπάρχουν σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης . Ό,τι και να λέει λοιπόν προπαγανδιστικά
η Κυβέρνηση , ζούμε και θα ζήσουμε μια τραγωδία συρρίκνωσης παραπέρα του
βιωτικού επιπέδου μας, συνέχισης της ύφεσης ,περιθωριοποίησης μιας χώρας που την έχουν για
να μαζεύει μετανάστες στην Ειδομένη σε άθλιες συνθήκες .
Πώς να είμαστε λοιπόν και γιατί να είμαστε αισιόδοξοι; Όσο και να
πανηγυρίζει η κυρία Γεροβασίλη, όσο και να μας κοροϊδεύουν οι 153 λέγοντας με
θράσος ότι ο λαός ήξερε τι θα γινόταν και παρ όλα αυτά τους ψήφισε τον
Σεπτέμβριο, η κατρακύλα συνεχίζεται ,το μέλλον της χώρας και των νέων ειδικά
ανθρώπων υποθηκεύεται. Θα υπάρξει αφύπνιση των δυνάμεων της δημιουργίας, της αγοράς,
της καινοτομίας ,των μεταρρυθμίσεων του εκσυγχρονισμού ; Θα υπάρξουν σοβαρές
πρωτοβουλίες που θα δίνουν πειστικές απαντήσεις για μια νέα πορεία ; Μόνο τότε
μπορεί να υπάρξει μια νέα ελπίδα. Διαφορετικά, δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Η
Ελλάδα άλλωστε , ήδη συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια
τριτοκοσμική χώρα. .Δυστυχώς …
