Με την δημοσίευση της τελευταίας έρευνας της OPINION POLL ουσιαστικά « έκλεισε ο χορός » των βασικών ερευνών που πραγματοποιήθηκαν μετά το Καλοκαίρι. Τα αποτελέσματα ήταν πράγματι αποκαλυπτικά. Βασικό συμπέρασμα : Παγιώνεται μια μεγάλη διαφορά υπέρ της Ν.Δ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ της τάξης του 12% στην πρόθεση ψήφου και της τάξης του 14% αν αφαιρεθούν τα λευκά , άκυρα και η αποχή. Σε σχέση με τα αποτελέσματα της έρευνας για το Βαρόμετρο της OPINION POLL τον Δεκέμβριο του 2017 η διαφορά στα ποσοστά μετά την αναγωγή έχει αυξηθεί κατά μία μονάδα. Μελετώντας την πορεία των συσχετισμών σύμφωνα με τις μηνιαίες έρευνες της Εταιρείας , υπήρξε μια μείωση της διαφοράς το διάστημα Φεβρουάριου- Μαρτίου. Ωστόσο από εκείνη την χρονική στιγμή και στην συνέχεια υπάρχει μια σταδιακή και συνεχής αύξηση της διαφοράς. Οι εναλλασσόμενες πολιτικές και επικοινωνιακές τακτικές της Κυβέρνησης δεν φαίνεται να έχουν κάποιο αποτέλεσμα.
Η οριστικοποίηση της ψήφου των αναποφάσιστων ( 24% μαζί με όσους αρνούνται να απαντήσουν) δεν μπορεί να ανατρέψει αυτή την μεγάλη διαφορά. Όσοι δηλώνουν αναποφάσιστοι από τους πολίτες που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των αναποφάσιστων. Επομένως, ακόμα και αν όλοι αποφάσιζαν να ψηφίσουν ξανά ΣΥΡΙΖΑ , η διαφορά που έχει παγιωθεί, δεν καλύπτεται. Θα πρέπει δε να συνεκτιμηθεί, ότι τμήμα αυτών φαίνεται να τροφοδοτούν μια στάση αποχής ή και να προσανατολίζονται σε μικρότερα κόμματα που άλλα εμφανίζονται στον πίνακα αποτελεσμάτων γιατί υπερβαίνουν το 1% ( στην παρούσα έρευνα για παράδειγμα αυτό φαίνεται με την ΛΑΕ , την ΜΕΡΑ 25 και την Ελληνική Λύση ) και άλλα βρίσκονται κοντά στον πήχη αυτόν. Ο ισχυρισμός επομένως των αναποφάσιστων « που θα ανατρέψουν « τους συσχετισμούς ριζικά » δεν στηρίζεται πουθενά.Ασφαλώς μπορεί να μιλάμε για κάποια πιθανή μείωση της διαφοράς , όχι όμως για ανατροπή.
Μάχη δίνεται για την τρίτη θέση, αφού ΚΙΝΑΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και Κ.Κ.Ε « πέφτουν πάνω στο νήμα » με 5.6%, 5.4% και 5% αντίστοιχα στην πρόθεση ψήφου και στο 6.44%, 6.21% , 5.85% στην πρόθεση ψήφου μετά την αφαίρεση λευκών,άκυρων και της αποχής. Μεγάλες διακυμάνσεις στην εκλογική του επιρροή φαίνεται να έχει το ΚΙΝΑΛ που δεν έχει παγιώσει μια σταθερή βάση ανεξαρτήτως πολιτικών εξελίξεων. Σε κάθε περίπτωση έχει προβάδισμα για την τρίτη θέση, αλλά χρειάζεται μάχη και προσπάθεια και για την τρίτη θέση και πολύ περισσότερο για την επιδιωκόμενη ισχυροποίησή του σε συνθήκες οξύτατης πόλωσης, ώστε να καθιερωθεί ως ισχυρός τρίτος πόλος στο πολιτικό σύστημα.
Από τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα , μόνο η Ένωση Κεντρώων δείχνει να έχει τη δυνατότητα να παλέψει την είσοδό της στην Βουλή συγκεντρώνοντας ποσοστό 2.1 % στην πρόθεση ψήφου και 2.4% μετά την αναγωγή. Το ΠΟΤΑΜΙ και οι ΑΝΕΛ υφίστανται μεγάλες απώλειες συγκεντρώνοντας 0.8% και 0.7% αντίστοιχα στην πρόθεση ψήφου.
Το πολιτικό τοπίο όπως διαμορφώνεται από τις απόψεις των πολιτών για σειρά από θέματα είναι ιδιαιτέρως δύσκολο για την Κυβέρνηση, αφού σε όλες τις επιλογές της , σε όλα τα θέματα έχει απέναντί της μια μεγάλη έως συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία. Το 75.5% θεωρεί ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση, το 76.9% θεωρείται λαθεμένη τη συνολική πολιτική της Κυβέρνησης, , το 84% θεωρεί ότι η χώρα συνεχίζει να κινείται στον αστερισμό των μνημονιακών δεσμεύσεων και της επιτροπείας, το 75.8% δηλώνει ότι θα συνεχιστούν οι πολιτικές της λιτότητας και το 70% εκτιμά πως με την πολιτική που ακολουθείται θα χειροτερέψει η οικονομική του κατάσταση. Ταυτόχρονα, το 65% ζητάει να μην επικυρωθεί από την Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, το 78% δεν περιμένει κάτι από τον Ανασχηματισμό που έγινε, το 57.1% θεωρεί την Κυβέρνηση βασικά υπεύθυνη για την τραγωδία στο Μάτι, και το 56% θεωρεί ότι θα υπάρξει τελικά η μείωση των συντάξεων ακόμα και να παρθεί μια μικρή παράταση.
Θα μπορούσε κάποιος να πει με σιγουριά, ότι η Κυβέρνηση είναι κοινωνικά απομονωμένη και με τον ένα εταίρο να αποδιαρθρώνεται πλήρως, ενώ δεν κατορθώνει να πείσει για καμία επιλογή της , για κανένα αφήγημά της. Η παγίωση επομένως και οριακή διεύρυνση της διαφοράς υπέρ της Ν.Δ έρχεται ως λογικό αποτέλεσμα μιας καθολικής αμφισβήτησης της συνολικής Κυβερνητικής πολιτικής και πλευρών της και του αφηγήματός της
