Για την ανάπλαση της
περιοχής των Λιπασμάτων
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΜΑ
Σκέψεις με αφορμή τη
συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για το θέμα
Λίγες μέρες πριν (Τρίτη 2-12) το
Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας συζήτησε επιτέλους για το μείζον
θέμα της περιοχής, την ανάπλαση της περιοχής των 640 στρεμμάτων της πρώην
Βιομηχανικής Ζώνης Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα. Χρειάστηκαν τρεις μήνες από την
ανάληψη των καθηκόντων του από τον νέο
Δήμαρχο και το μόνο που είχε συμβεί μέχρι σήμερα, ήταν ότι συμβολικά το νέο
Δημοτικό Συμβούλιο ορκίστηκε στον εν λόγω χώρο για να συμβολιστεί ότι η
Ανάπλαση της Περιοχής αποτελεί προτεραιότητα για τη νέα Δημοτική Αρχή. Τώρα, τι
προτεραιότητα είναι αυτή, ώστε να χρειάζονται τρεις μήνες έστω για μια
συζήτηση, είναι άλλη υπόθεση, αλλά τέλος πάντων. Πάμε παρακάτω, που λένε…
Άλλωστε το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτό:
·
Η Δημοτική Αρχή απείχε ουσιαστικά από τις
πρωτοβουλίες των μαζικών φορέων της περιοχής σε αυτό το διάστημα. Η συγκέντρωση
της 16ης Νοεμβρίου αποτέλεσε αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας φορέων και
πρωτοβουλιών πολιτών (π.χ. Επιτροπή για τη δική μας Ανάπλαση, ΤΕΡΨΗΧΩΡΟΣ, κα).
Το Δημοτικό Συμβούλιο δε συζήτησε καν την στήριξή της και η Δημοτική Αρχή απλά
παραβρέθηκε.
·
Η κοινή Επιτροπή Δήμου – Περιφέρειας δε φαίνεται
να έχει αποδώσει κάτι.
·
Όλα αυτά συμβαίνουν όταν ο νέος «άρχοντας» της
περιοχής της Ανάπλασης συνεχίζει κανονικά τις δραστηριότητες του και μάλιστα
τις επεκτείνει με πολλά ερωτηματικά ως προς τη νομιμότητα και ενώ το νέο
Ρυθμιστικό και οι «ρυθμίσεις» Μανιάτη ανοίγουν τον δρόμο μάλλον προς αρνητικές
εξελίξεις για το τι θα συμβεί στο χώρο.
Εν πάσει περιπτώσει πραγματοποιήθηκε επιτέλους η συνεδρίαση και έγινε μια
συζήτηση. Μόνο που αυτή ήταν μάλλον απογοητευτική, τουλάχιστον όσον αφορούσε
στην εισήγηση της Δημοτικής Αρχής (που δεν υπήρχε) και τις αποφάσεις του
Δημοτικού Συμβουλίου (που δεν υπήρχαν!). Ο Δήμαρχος περιορίστηκε εισηγητικά
σε τρεις βασικούς άξονες θέλοντας να περιγράψει τη «θέση» του, άξονες που τους
είχαμε ξανακούσει και στην Ορκωμοσία.
Άξονας πρώτος: Α:ναφέρθηκε σε «φερόμενους» ιδιοκτήτες των 640
στρεμμάτων της περιοχής, προβάλλοντας το πολύ «ριζοσπαστικό» ότι «ο χώρος
ανήκει στο λαό». Δε λέω. Πιασάρικο είναι, αλλά στερείται κάθε ουσίας και
σοβαρότητας. Γιατί σαφέστατα υπάρχουν ιδιοκτήτες. Γιατί το ιδιοκτησιακό
καθεστώς ελέγχθηκε από μέλη της Παμπειραϊκής Επιτροπής για την Ανάπλαση των
Λιπασμάτων λίγα χρόνια πριν. Και γιατί ζούμε σε μια κοινωνία που αναγνωρίζει
την ιδιοκτησία. Ο Δήμαρχος βέβαια έχει το δικαίωμα να έχει ερωτήματα. Ας βάλει
νομικούς και δικηγόρους να ψάξουν τις ιδιοκτησίες. Φοβάμαι όμως, ότι το θέμα
έχει να κάνει περισσότερο με ιδεολογική τοποθέτηση και αυτό είναι το επικίνδυνο.
Γιατί; Γιατί ο Δήμος θα αυτοπεριθωριοποιείται, αφού βέβαια θα είναι τουλάχιστον
αστείο να συζητάει τι θα φτιάξει σε ιδιοκτησίες άλλων, επειδή θα έχει ως
σκεπτικό το «όλη η γη στο λαό». Είναι σαν να αφήνει τους ενδιαφερόμενους για
την περιοχή να παίζουν μόνοι τους.
Άξονας δεύτερος: Μίλησε για ανάπτυξη πρασίνου και μόνο σε μία
έκταση 640 στρεμμάτων, όταν η ανεργία στην περιοχή έχει αγγίξει το 40%! Νόμιζα
ότι αυτές οι θέσεις ήταν παιδικές αρρώστιες πριν 20-30 χρόνια και ότι είχαν
ξεπεραστεί. Άλλωστε όλες οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Δραπετσώνας πριν
και του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου-Δραπετσώνας στη συνέχεια στηρίζονταν
στο τρίπτυχο:
·
Ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην παραλία
·
Δημιουργία Δημόσιου Πάρκου υψηλού πρασίνου με
την πρόβλεψη χώρων ψυχαγωγίας-πολιτισμού-αθλητισμού-περιπάτου
·
Τόνωση της Ανάπτυξης με πρωτοβουλίες που αφορούν
κύρια στη Θάλασσα, Ναυτιλία, Τουρισμό και θα προβλέπουν θέσεις εργασίας.
Έχω την αίσθηση ότι η τοποθέτηση
του νυν Δημάρχου μάλλον μας γυρνάει πίσω, πολύ πίσω…
Άξονας τρίτος: Όλα θα γίνουν δημόσια και βέβαια η εμφάνιση ιδιωτών
επενδυτών είναι τουλάχιστον απαράδεκτη (αυτή ήταν η άποψη περίπου που
εκφράστηκε). Αν κατάλαβα δηλαδή καλά, ο Δήμος (άντε και η Περιφέρεια) μπορούν
να βρουν τους πόρους να αγοράσουν 500 περίπου στρέμματα, στη συνέχεια να το
κάνουν Πάρκο δημιουργώντας υποδομές και αναπαλαιώνοντας τα υπάρχοντα κτίρια και
στη συνέχεια να τα λειτουργήσει και να τα συντηρήσει! Καταπληκτική πρόταση και
προπαντώς, πολύ «ρεαλιστική»: μήπως μπορεί να μας πει ο Δήμαρχος τίποτα και για
το κόστος αυτού του μεγαλόπνοου σχεδίου; Ασφαλώς όχι… πάλι παραχωρεί το πεδίο
«δια της πτήσης στο υπερπέραν», σε αυτούς που ήδη σχεδιάζουν πριν από εμάς για
εμάς.
Έτσι ξεκίνησε το Συμβούλιο και βέβαια η συνέχεια για μένα ήταν ακόμα
πιο απογοητευτική. Θα έλεγα ότι βασικά ορισμένες τοποθετήσεις εκπροσώπων
φορέων «έσωσαν την παράσταση» και ότι το κείμενο που κατέθεσε «Η Πρωτοβουλία
για τη δική μας Ανάπλαση» ήταν εξαιρετικό και θα μπορούσε να είναι και το
Κείμενο Απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Ωστόσο, το πρωτότυπο ήταν –όπως
ανέφερα και πάλι- ότι δεν υπήρξε Απόφαση. Η Δημοτική Αρχή δεν είχε προετοιμάσει
καν ένα στοιχειώδες σχέδιο απόφασης.
Υποβάθμισε έτσι το επίπεδο της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου σε
σύσκεψη. Ήταν προχειρότητα εκ μέρους της; Το οδήγησε συνειδητά έτσι; Δεν ξέρω
πια… ξέρω ότι είναι απαράδεκτο το Δημοτικό Συμβούλιο να μην διαθέτει απόφαση
και μάλιστα με προσπάθεια να είναι ομόφωνη για το κορυφαίο θέμα της Ανάπλασης
των Λιπασμάτων και μάλιστα σε μια περίοδο που τρέχουν εξελίξεις.
Δεν μπορώ επίσης παρά να
σημειώσω:
1) Ότι
υπήρχε άρνηση από την Δημοτική Αρχή να συγκροτηθεί Επιτροπή Ανάπλασης, που θα
μπορεί να επεξεργαστεί θέσεις, στρατηγική, πρόγραμμα δράσης. Η θέση της ήταν
ότι Επιτροπή είναι όλοι οι φορείς μαζί!! Όλως περιέργως δε, αυτή τη θέση
υποστήριξε και ο Δραπετσωνίτης Επικεφαλής της «ΑΝΑΣΑΣ», Δημήτρης
Κωνσταντινίδης.
2) Ότι
από τη συζήτηση έλαμψαν δια της απουσίας τους τρεις από τις επτά παρατάξεις του
Δημοτικού Συμβουλίου.
3) Ότι
η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου τελείωσε με την «μεγαλοπρεπή»
αντιπαράθεση τέως και νυν Δημάρχου για το ποιος τα έχει βρει με τον
Μελισσανίδη! Όμορφα πράγματα…
Κι όμως. Το Δημοτικό Συμβούλιο και πριν απ’όλα η ίδια Δημοτική Αρχή θα
έπρεπε να δείξουν άλλα αντανακλαστικά από την πρώτη στιγμή. Οι εξελίξεις
τρέχουν και αντί να τα γράψω «με άλλα λόγια», θα παραθέσω το σχετικό απόσπασμα
από την Πρόταση της «Πρωτοβουλίας για την δική μας Ανάπλαση», από την οποία θα είχα
κάποιες μικρές «αποχρώσεις» ή και διαφοροποιήσεις. Ωστόσο πρόκειται για ένα
εξαιρετικό, συνθετικό κείμενο.
«Αποφασίσαμε να προχωρήσαμε στη δημιουργία αυτής της ομάδας, διότι τα
δύο τελευταία χρόνια τα πράγματα που έχουν σχέση με την περιοχή αυτή
χειροτερεύουν συνεχώς, τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας, όσο και στην πραγματικότητα,
με τη λειτουργία εκεί των εταιρειών του ομίλου Aegean.
Ως «πρωτοβουλία» ζητάμε:
Α) Να έχουν οι πολίτες ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία (2,5 χιλιόμετρα
ακτής), η οποία πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την πόλη μας. Θέλουμε η ακτή να
διαμορφωθεί ως χώρος περιπάτου και ήπιας αναψυχής.
Β) Μέσα στην περιοχή της Ανάπλασης να δημιουργηθεί ένα μεγάλο δημόσιο
Πάρκο υψηλού πράσινου.
Γ) Να υπάρχουν Κοινόχρηστοι χώροι και Κοινωφελείς χρήσει γης, για
πολιτιστικές, αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες καθώς και περιορισμένες
χρήσεις σε σχέση με τη Θάλασσα, τη Ναυτιλία, τον Τουρισμό, τις Κοινωνικές
Υπηρεσίες, Υγεία, Εκπαίδευση.
Δ) Να προστατευτούν και να αναδειχτούν τα αρχαία και νεότερα μνημεία.
Ε) Να υπάρχει συγκοινωνιακή και κυκλοφοριακή σύνδεση της περιοχής με μέσα
σταθερής τροχιάς.
Όλα θα έχουν ευεργετική επίδραση στην ποιότητα της καθημερινής μας ζωής
και προφανώς δίνουν τη δυνατότητα για νέες θέσεις εργασίας. Πιστεύουμε πως
εκφράζουν την πλειονότητα των συνδημοτών μας καθώς έχουν να κάνουν με τις
πραγματικές τους ανάγκες. Βασικός και αναντικατάστατος είναι ο ρόλος του Δήμου
(Δημοτικού Συμβουλίου και Δημοτικής Αρχής) για την ενότητα δημοτών και θεσμικών
φορέων και την επιτυχία των σκοπών μας.
Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτή την εποχή είναι ο κίνδυνος
να μετατραπεί η έκταση που χαρακτηρίστηκε της ανάπλασης σε βιομηχανική. Αν
μάλιστα προχωρήσουν τα σχέδια των εταιρειών, τότε θα έχουμε ολική επαναφορά του
εφιάλτη που ζούσαμε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’90. Ετοιμάζονται
λειτουργίες που, στην ουσία, θα φτιάξουν ένα μικρό διυλιστήριο επεξεργασίας των
υγρών αποβλήτων των πλοίων. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια την μόλυνση του
περιβάλλοντος, την καταστροφή του όμορφου όρμου των Σφαγείων και την υποβάθμιση
της ποιότητας της καθημερινής μας ζωής. Είναι σίγουρο ότι οι βιομηχανικές
δραστηριότητες θα βλάπτουν την υγεία των κατοίκων, μιας και επιβαρύνουν την
ατμόσφαιρα με τοξικά καρκινογόνα αέρια. Θα μειωθεί επίσης και η αξία των
περιουσιών μας.
Κατόπιν τούτων ζητάμε από το Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας και το
Δημοτικό Συμβούλιο να ασχοληθούν με τα παρακάτω καίρια ζητήματα:
Α) Έχουμε την υποψία ότι οι επιχειρήσεις που κατέχουν το λιμανάκι των
Σφαγείων (Oil One και HEC) λειτουργούν χωρίς να
έχουν όλες τις απαιτούμενες αδείες. Ζητάμε λοιπόν να απαντηθούν τα εξής πέντε
ερωτήματα:
1) Υπάρχει έγκριση περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας των εταιρειών που
δραστηριοποιούνται μέσα στο λιμανάκι των Σφαγείων; Τονίζουμε πως η σχετική
έγκριση που έχει δοθεί για την BP και κατόπιν Oil One, για
εργασίες στις εγκαταστάσεις της ΒΡ, δεν έχει σχέση με τη δραστηριότητα στον
όρμο των Σφαγείων.
2) Υπάρχει άδεια της Αρχής Λιμένων (της Ρυθμιστικής Αρχής ή της
Ανεξάρτητης Αρχής Λιμένων) για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων επεξεργασίας των
λυμάτων των πλοίων (ΣΛΟΠ) στον όρμο των Σφαγείων; Σημειώνουμε ότι ενδεχόμενη
παραχώρηση χρήσης από τον ΟΛΠ δε συνιστά άδεια.
3) Έχουν άδειες ελλιμενισμού και λειτουργίας διαχωρισμού πετρελαιοειδών
και νερού με ζέσταμα (heating) οι φορτηγίδες που
έχουν κατακλύσει το λιμανάκι καταστρέφοντας το φυσικό περιβάλλον και το
θαυμάσιο περίγραμμα των ακτών, μολύνοντας και τον αέρα και το νερό;
4) Τηρούν τα όρια που επιβάλλουν οι σχετικές διατάξεις για την αναγκαία
καθαρότητα του νερού που αφήνουν στην
θάλασσα μετά από τη διαδικασία της διύλισης;
5) Η σύνδεση των εγκαταστάσεων της μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων των
πλοίων που καταπλέουν στη λιμενική ζώνη του ΟΛΠ, με ιδιωτικό αγωγό με την ΕΥΔΑΠ
για τη διοχέτευση των λυμάτων αυτής της επεξεργασίας, έχει ολοκληρωθεί; Αν ναι,
ποιος φορέας είναι αυτός που είναι αρμόδιος να αδειοδοτήσει τη λειτουργία αυτού
του αγωγού; Υπάρχει άδεια λειτουργίας του αγωγού αυτού και από ποιον;
Θεωρούμε ότι η τόσο ο Δήμος και το Δημοτικό Συμβούλιο όσο και η
Περιφέρεια Αττικής και το Περιφερειακό Συμβούλιο πρέπει άμεσα να δώσουν την
εντολή στις υπηρεσίες για την αναζήτηση της νομιμότητας της λειτουργίας της
δραστηριότητας στο λιμανάκι των Σφαγείων.
Β) Ζητάμε από το Δημοτικό
Συμβούλιο να θέσουν άμεσα σαν στόχο τους την διάνοιξη της οδού Σφαγείων για την
ελεύθερη πρόσβασή μας στο λιμανάκι των Σφαγείων και στα διατηρητέα κτίσματα των
παλιών Σφαγείων του Πειραιά. Η
διάνοιξη που προτείνουμε δεν έχει έννοια πολεοδομική αλλά διεκδικητική.
Πρόκειται για μια διάνοιξη όπως εκείνη που έγινε το 2012 στην παραλία των
Λιπασμάτων, όταν η Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο με την Επιτροπή
Ανάπλασης που καθοδήγησε το όλο εγχείρημα, άνοιξαν την παραλία και επέβαλαν εν
τέλει την πρόσβασή μας στις ακτές.
Μπορεί το νομικό καθεστώς να είναι ακόμη θολό, οι ιδιοκτήτες (ΕΤΕ και
ΟΛΠ) να είναι σε θέση αναμονής και η κατοχύρωση των κεκτημένων να είναι ακόμη
ζητούμενο, όμως η ανάκτηση της παραλίας είναι γεγονός. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει
να ενεργήσουν η Περιφέρεια και ο Δήμος μας, με αποφάσεις του Περιφερειακού και
του Δημοτικού Συμβουλίου και με πρωτοβουλίες της Περιφέρειας και της Δημοτικής
Αρχής να ελευθερώσουν διάδρομο για να βγει ο λαός της πόλης μας στο εξαίσιο
λιμανάκι των Σφαγείων.»
Αναρωτιέμαι γιατί αυτά δεν αποφασίστηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Πάμε όμως παρακάτω: Η «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» δεν σκοπεύει να παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Θα συμβάλει μέσα από τους φορείς, μέσω της συμμετοχής της στην «Πρωτοβουλία»,
αλλά και με αυτόνομες πρωτοβουλίες σε κάθε κατεύθυνση, να εμποδίσουμε την
επιστροφή στο παρελθόν. Η περιοχή των Λιπασμάτων είναι η τελευταία μεγάλη
ευκαιρία για περιβαλλοντική αναβάθμιση και νέα αναπτυξιακή πορεία. Δε θα πρέπει
να χαθούν άλλα πέντε χρόνια με ολιγωρίες και ιδεολογήματα, ούτε πολύ
περισσότερο, να πάμε ολοταχώς πίσω.
