ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ
Όλα δείχνουν ότι οδεύουμε
ταχύτατα για πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Η συγκέντρωση των 180 ψήφων για την
εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας και σε
τελευταία ανάλυση, φαίνεται και ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς ουσιαστικά θέλει πια
εκλογές. Το Πολιτικό Σύστημα θα
αποδείξει για άλλη μια φορά την πλήρη ανευθυνότητα του απέναντι στην πορεία της
χώρας. Δύσκολα μπορεί να γίνει κατανοητό γιατί δεν θα μπορούσαν να συμφωνήσουν
όλοι στους εξής άξονες: Συναινετική εκλογή του Προέδρου- Δρομολόγηση
διαδικασιών αναθεώρησης του Συντάγματος- Αλλαγή Εκλογικού Νόμου- Διασφάλιση
χρηματοδότησης της χώρας- Συνέχιση της διαπραγμάτευσης από «εθνική ομάδα
διαπραγμάτευσης» και μετά το Καλοκαίρι συμφωνημένη ημερομννία πραγματοποίησης
Εκλογών. Το Πολιτικό Σύστημα και ειδικά οι πρωταγωνιστές του νέου δικομματισμού,
θα αποδείξουν για άλλη μια φορά, ότι το βασικό που τους ενδιαφέρει θα είναι η
εξουσιολαγνεία, η ανάγκη συντήρησης της όποιας συσπείρωσης τους , της μαχητικότητας
των δυνάμεών τους και βέβαια της αίσθησης ότι «έρχεται η ώρα μας» . Δεν είναι όμως
μόνο αυτό. Προχωράμε σε ένα κλίμα, με απαράδεκτες καταγγελίες, με στοιχεία
τυχοδιωκτισμού, ψευτιάς , γκεμπαιλισμού και βοθρολογίας. Όποιοι άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου, θα το πληρώσουν. Μην έχει
κανείς ψευδαισθήσεις, ότι έτσι κερδίζει πόντους. Όπως στην ζωή, έτσι και στην
Πολιτική, ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ. Ελπίζω να το ξανασκεφτούν λοιπόν. Ο τυφλός φανατισμός,
ο λαϊκισμός, ο σύγχρονος αυριανισμός θα οδηγήσει σε πολύ άσχημες κοινωνικές διεργασίες.
Είπα και ελάλησα, αμαρτίαν ουκ έχω.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο
Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε πρόσφατα: «Πρέπει να πάρουμε την αυτοδυναμία, αλλιώς
θα μας την έχουν στημένη». Δεν μπορώ να γνωρίζω βέβαια την εννοεί με την φράση «αλλιώς
θα μας την έχουν στημένη» . Φαντάζομαι ότι μάλλον κάτι θα έχει στο νου του.
Προσωπικά πάντως νομίζω ότι το πιο πιθανό είναι να αποτελεί άλλον ένα τρυκ, ένα
τρόπο για να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ψήφους. Ασφαλώς και
είναι θεμιτό ένα Κόμμα να θέλει να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό.
Δεν είναι θεμιτό όμως, να καταφεύγει σε θεωρίες συνωμοσίας, ιδιαίτερα αγαπητές σε
όλες τις εκφάνσεις της Αριστεράς και όχι μόνο. Δεν είναι θεμιτό επίσης η
εξαπόλυση πομφόλυγων γιατί έτσι χάνεται και η ουσία οποιασδήποτε Πολιτικής.
Αυτές τις ώρες καλύτερα θα ήταν να συζητάμε για τις συγκεκριμένες προτάσεις που
έχει ο καθένας για το μέλλον της χώρας
Θα μου πείτε, όλα αυτά είναι
λεπτομέρειες ….. Ίσως. Εγώ πάντως θυμάμαι μια Αριστερά που επί τέσσερις δεκαετίες
από την Μεταπολίτευση μέχρι πρόσφατα κατάγγελνε τον κυρίαρχο τότε δικομματισμό
και επεσήμανε σε όλους τους τόνους, ότι μια ισχυρή αυτοδυναμία του οποιαδήποτε
οδηγεί σε ανεξέλεγκτη εξουσία, σε αυταρχισμό, φαινόμενα αλλαζονείας, ακόμα και
φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας. Θυμάμαι μια Αριστερά που πάλευε για την
απλή αναλλογική και για λόγους δίκαιης κατανομής των εδρών και διασφάλισης μιας
γνήσιας εκπροσώπησης στην Βουλή της λαικής βούλησης , αλλά και για να μην
μπορούν να υπάρχουν αυτοδύναμες Κυβερνήσεις. . Τώρα οι εποχές άλλαξαν και φαίνεται ότι η ριζοσπαστική Αριστερά έχει
επανατοποθετηθεί. Δεν δικαιολογείται διαφορετικά… Έχει επανατοποθετηθεί τόσο ριζικά,
σε σημείο που να χρειάζεται που και που ο Μανώλης Γκλέζος για να θυμίζει βασικές
αρχές και αξίες, όσων ήθελαν και θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί. Ποιος
να τον ακούσει όμως;
Θα πρέπει πάντως , σε κάθε
περίπτωση για να μεταφράσουμε το αίτημα,
να γίνει καθαρό τι σημαίνει η ισχυρή Αυτοδυναμία που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν
συγκεντρώσει εξωπραγματικά για τα σημερινά δεδομένα υψηλά ποσοστά (μπράβο του
ασφαλώς αν τα συγκεντρώσει), προαπαιτούμενο της Αυτοδυναμίας είναι να πεταχτούν
έξω από την Βουλή Κόμματα. Όχι μόνο «μνημονιακά» ή «ψιλομνημονιακά» Κόμματα,
αφού η Ν.Δ. για παράδειγμα δεν μπορεί να μείνει εκτός Βουλής, η δε πάλαι ποτέ
ΔΗΜΑΡ έχει ήδη αυτοδιαλυθεί επί της ουσίας για να συμμετέχουν κάποια στελέχη της
στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Να μείνουν έξω και κόμματα «αντιμνημονιακά» , όπως για
παράδειγμα οι ΑΝΕΛ που φαίνονται ως «συνεπής» εν δυνάμει σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή είναι η αλήθεια και την γνωρίζουν όλοι.
Εν
ολίγοις ζητιέται μια ισχυρή λαική εξουσιοδότηση που θα ισοδυναμεί με λευκή
επιταγή. Γιατί το βαφτίζω έτσι; Γιατί από την μια, κανείς δεν αποσαφηνίζει με
καθαρότητα τι ακριβώς θα πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ ως Κυβέρνηση και ταυτόχρονα
επιδιώκεται να μην υπάρχει και ανάγκη συνεργασιών! Ο
ΣΥΡΙΖΑ κάνει άλλη μια λάθος εκτίμηση. Γιατί αν δεν συνεργαστεί με δυνάμεις που
θα έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και όχι με κανένα ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως σε αρκετούς
Δήμους, θα μπορέσει να συγκροτήσει μια αδύναμη μονοκομματική , απομονωμένη Κυβέρνηση
μειοψηφίας στον λαό και όχι βέβαια « Κυβέρνηση ευρείας βάσης » όπως ισχυρίζονται
στελέχη του . Ακόμα και αν καταφέρει να
πάρει 35-36% και «πετάξει» (σε συνεργασία βέβαια με τον άλλο του
νεοδικομματισμού) κόμματα έξω από την Βουλή, ώστε να σχηματιστεί αυτοδύναμη
Κυβέρνηση, θα είναι και πάλι με το καλημέρα Κυβέρνηση μειοψηφίας. Και επειδή
και στην πολιτική «όλα πληρώνονται», ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί περικυκλωμένος από ένα
μπλοκ δυνάμεων που λυσσαλέα θα τον πολεμάει. Ότι έκανε δηλαδή και ο ίδιος από το
2012 μέχρι σήμερα απέναντι στην Κυβέρνηση. Τι θα κάνει η Ν.Δ. ; Τι θα κάνει το
ΚΚΕ; Τι θα κάνουν μια σειρά άλλοι χώροι ; Θα έχει δε να αντιμετωπίσει αυτό το
εσωτερικό μέτωπο, όταν όλα μα όλα για τα υπόλοιπα των Μνημονίων, το χρέος, την όποια νέα συμφωνία ,
την διασφάλιση της χρηματοδότησης της χώρας, θα παίζονται μέσα σε λίγες μέρες.
Σε απελπιστικά λίγες μέρες……..
Καλό, μάλλον επιτακτικό θα
ήταν λοιπόν, όλα να σχεδιαστούν σοβαρά, ψύχραιμα, υπεύθυνα, ρεαλιστικά. ΤΩΡΑ, γιατί αύριο θα είναι αργά. ΤΩΡΑ, γιατί αφού οι εκλογές θα γίνουν όπως
ζητούσε και κατά πάσα πιθανότητα θα τις κερδίσει, θα πρέπει να μην πάει σε
ραντεβού στα τυφλά με την Εξουσία. ΤΩΡΑ,
γιατί αν δεν διαμορφώσει μια σοβαρή πολιτική συμμαχιών θα νοιώσει πολύ μοναξιά «όταν
θα ανοίξουν οι ουρανοί».
Οι
πολίτες πάντως καλό θα είναι να πράξουν σοφά. Να μην δώσουν με την ψήφο τους σε
κανένα αυτοδυναμία. Να στηρίξουν δυνάμεις ευθύνης και λογικής ,
δυνάμεις ευρωπαικής προοπτικής και ριζοσπαστικού μεταρρυθμισμού. Να δώσουν δύναμη
σε πολιτικούς χώρους που μπορούν συνεργαζόμενοι σε σχήματα ευρείας συνεργασίας ,
να κρατήσουν «τα ίσα» . Εδώ που τα λέμε , καλύτερα να τα κρατάνε αυτοί, παρά
όσοι αισθάνονται παραμονές της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Οι πολίτες θα κρίνουν βέβαια
……
Οι πολίτες όμως θα έχουν και την ευθύνη…
Κανένας δεν θα μπορεί να πει
μετά: Δεν ήξερα , δεν γνώριζα, αλλά
πίστευα…
Τέρμα το αγαπημένο παραμύθι του
νεοέλληνα….
Όλοι γνωρίζουμε…..
Στο επόμενο τρίμηνο θα
κριθεί η πορεία της χώρας.
