Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Με αφορμή την πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου-Δραπετσώνας για την Ανάπλαση του χώρου των Λιπασμάτων

Με αφορμή την πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου-Δραπετσώνας για την Ανάπλαση του χώρου των Λιπασμάτων

Πριν λίγες μέρες ( 9-3-2015 ) πραγματοποιήθηκε επιτέλους η χιλιοσυζητημένη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την Ανάπλαση των Λιπασμάτων. Με μια καθυστέρηση έξι μηνών, η Δημοτική Αρχή το εισήγαγε ως θέμα με εισήγηση και όλα τα δέοντα, αφού είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες παρεμβάσεις δικές μου και της «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ», της Επιτροπής για την Δική μας Ανάπλαση, του π. Δημάρχου Ν. Μπεάζογλου και του Συντονιστικού Φορέων της πόλης για να συζητηθεί το θέμα. Είναι επίσης προφανές, ότι η συνεδρίαση προγραμματίστηκε και υπό πίεση , αφού την Τετάρτη ( 11-3-2015 ) είχε ήδη οριστεί σύσκεψη της Συντονιστικής των Φορέων για να καθοριστεί πρόγραμμα δράσεων, πρωτοβουλιών, κινητοποιήσεων.

Τέλος πάντων. Ας κρατήσουμε το θετικό στοιχείο. Το Δημοτικό Συμβούλιο συζήτησε, αντάλλαξε απόψεις, πήρε Απόφαση. Δόθηκε η δυνατότητα να πάρουν τον λόγο φορείς, πολίτες, αλλά και ο Αντιπεριφερειάρχης Πειραιά, όπως και τρεις από τους οκτώ βουλευτές της Β’ Πειραιά (ο ένας ήταν ο Υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης). «Ιστορική» χαρακτήρισε η Δημοτική Αρχή αυτή την απόφαση. Δεκτή η επικοινωνιακή υπερβολή, αν και μια αυτοσυγκράτηση δε θα έβλαπτε. Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν παρθεί δεκάδες αποφάσεις για την Ανάπλαση, έχουν γίνει μελέτες, έχουν αναληφθεί σειρά από πρωτοβουλίες. Κι όμως… Σε κάθε περίπτωση πάρθηκε μια απόφαση την οποία μάλιστα ψηφίσαμε οι Σύμβουλοι της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, παρά τις ενστάσεις, τις αμφιβολίες, τα ερωτηματικά που είχαμε και έχουμε.


Τηρήσαμε αυτή την στάση για τρεις λόγους:
ΠΡΩΤΟΝ: Γιατί συμφωνούμε ότι το μείζον κατ’αρχήν αυτή την ώρα είναι να καταργηθεί το Προεδρικό Διάταγμα Μανιάτη και να τροποποιηθούν οι αντίστοιχες προβλέψεις στο Χωροταξικό, βάσει των οποίων προβλέφθηκαν χρήσεις για βιοτεχνικές και βιομηχανικές χρήσεις στην περιοχή. Αν κάτι τέτοιο συνεχίζει να ισχύει, ότι και να συζητούμε είναι «έπεα πτερόεντα». Εμείς «θα οραματιζόμαστε» και κάποιοι θα αγοράζουν γη, θα αναπτύσσουν κανονικά και με το Νόμο Βιομηχανικές Χρήσεις και θα επιστρέφουμε με γρήγορους ρυθμούς στην υποβάθμιση του παρελθόντος. Έπρεπε επομένως να υπάρχει ομόφωνα η βούληση του Δήμου προς την Κυβέρνηση για άμεση Νομοθετική Πρωτοβουλία, η οποία θα πρέπει να αναληφθεί πριν την εκδίκαση προσφυγής πολιτών τον Μάιο στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
 Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ενημέρωσε το Συμβούλιο, ότι ήδη οι Νομικές Υπηρεσίες του Υπουργείου του εξετάζουν το θέμα. Αναμένομεν… Ελπίζω να υπάρχουν αποτελέσματα, γιατί διαφορετικά…
ΔΕΥΤΕΡΟ: Γιατί συμφωνούμε ότι πολύ σοβαρή αρνητική εξέλιξη του άμεσου παρελθόντος ήταν η δραστηριότητα που αναπτύσσει ήδη η Oil One (δες Δ. Μελισσανίδη) με άδεια της Περιφερειακής Αρχής του Γ. Σγουρού και σύμφωνη γνώμη του τ. Δημάρχου Λ. Τζανή, χωρίς γι αυτό να έχει αποφανθεί το Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Άρα έπρεπε να υπάρχει ομόφωνη βούληση του Δημοτικού Συμβουλίου για να μπει ένα τέλος σε αυτήν τη δραστηριότητα.
Ασφαλώς δεν παίρνονται έτσι πίσω Άδειες. Δεν το επιτρέπει το Νομικό Πλαίσιο. Κάποιοι φορείς και κόμματα αναδεικνύουν αυτό το αίτημα. Δικαίωμα τους, καλά κάνουν, ας το πάρουμε ως ρητορική αποφασιστικότητας, αλλά δε γίνεται. Αυτό που γίνεται είναι η Περιφέρεια να περάσει σε μια «επίθεση νομιμότητας», με ελέγχους τήρησης ή μη των όρων της Περιβαλλοντικών Μελετών, με ελέγχους τυχόν παράνομων δραστηριοτήτων κλπ. Αυτό και ζητήσαμε από την Περιφέρεια. Αυτό και έπρεπε αυτονοήτως ήδη να έχει κάνει και η προηγούμενη και η νυν Περιφερειακή Αρχή. Εδώ που τα λέμε θα μπορούσαν ήδη πολλοί, αλλεπάλληλοι, αυστηροί έλεγχοι να έχουν γίνει, χωρίς να έχει πάρει και Απόφαση το Δημοτικό Συμβούλιο.
ΤΡΙΤΟ: Γιατί πάντα η θέση της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, όπως εκφράστηκε και στην τελευταία ανακοίνωσή της, στηριζόταν στο Τρίπτυχο: Ανοικτές ακτές για τους πολίτες – Αναβάθμιση του Περιβάλλοντος – Ανάπτυξη με δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας, σε τομείς όπως Τουρισμός, Πολιτισμός, Ναυτιλία κλπ. Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου λοιπόν, παρά τις αντιφάσεις της, τις ιδεολογίζουσες υπερβολές της και τα αμφισβητούμενα σημεία της δεν ξέφευγε από αυτό το πλαίσιο.

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πάντως κάποια θέματα:
ΠΡΩΤΟΝ: Η Δημοτική Αρχή επιμένει να αναφέρεται σε «φερόμενους ιδιοκτήτες» εκτάσεων από τα 640 στρέμματα της περιοχής, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι σαφές. Ας θεωρήσουμε, καλή τη πίστη, ότι επιθυμεί να ελέγξει τίτλους ιδιοκτησίας. Ας το κάνει, όπως προβλέπεται από το θεσμικό και νομικό πλαίσιο. Οι θεωρητικές τοποθετήσεις «οι εκτάσεις αυτές ανήκουν στο λαό» καλές είναι για κανένα θεωρητικό εγχειρίδιο. Αν αυτός που τις εκφράζει όμως τις πιστεύει και κινηθεί και νομικά (άλλος τρόπος στις Δημοκρατίες δεν υπάρχει), τότε πρακτικά σημαίνει, ότι «θα φάμε» άλλα 20-30 χρόνια. Με τις υγείες μας. Σε αυτό το διάστημα αυτοί που δεν αρέσκονται σε θεωρίες αλλά σε πρακτικές ενέργειες, θα επιβάλουν πολύ απλά τις δικές τους λύσεις που θα συνάδουν ασφαλώς με τα συμφέροντα τους.
Έχω πάντως την άποψη, διαβάζοντας το ψήφισμα, ότι η Δημοτική Πλειοψηφία ακροβατεί ανάμεσα σε ριζικά διαφορετικά απόψεις. Να γίνω πιο σαφής: Το κείμενο του προτεινόμενου από τη Δημοτική Αρχή ψηφίσματος ξεκινούσε με τη θέση «διεκδικούμε την περιοχή», τελείωνε με την διαβεβαίωση ότι «η περιοχή ανήκει στους κατοίκους» και στη μέση του κειμένου ζητούσε 5.000.000 ευρώ πρόβλεψη στον Προϋπολογισμό της Περιφέρειας για απαλλοτρίωση τμήματος της περιοχής ! Δηλαδή , τρεις διαφορετικές θέσεις σε συσκευασία μίας.
Ελπίζω η Περιφέρεια να προχωρήσει αυτή την πρόβλεψη στον Προυπολογισμό της και μάλιστα όχι για απαλλοτρίωση τμήματος, αλλά όλης της περιοχής. Μακάρι να προχωρήσουμε σε αυτή την επιλογή, γιατί διαφορετικά θα μπλέξουμε σε δήθεν αριστερές απόψεις που θα οδηγήσουν σε πλήρη απραξία και πιθανότατα απόλυτη κυριαρχία των συμφερόντων που υποβλέπουν την περιοχή.
ΔΕΥΤΕΡΟ: Πρέπει να δούμε καθαρά το αναπτυξιακό σκέλος της Ανάπτυξης με τη συμμετοχή και ιδιωτικών επενδύσεων. Οι απόψεις ότι θα φτιάξουμε ένα Πάρκο με πράσινο για να πηγαίνουμε βόλτα, όταν στην περιοχή η ανεργία έχει ξεπεράσει το 40% δεν είναι απλά γραφικές. Είναι επικίνδυνες για την κοινωνία που αναζητεί εναγωνίως δουλειές. Γι αυτό άλλωστε και η Αυτοδιοίκηση και μια σειρά φορείς, αλλά και Μελέτες, θεωρούσαν ότι με ένα Συντελεστή Δόμησης 0,4 δημιουργούταν το πλαίσιο και οι δυνατότητες και να αναβαθμιστεί το περιβάλλον και να υπάρξει ταυτόχρονα ανάπτυξη με σεβασμό στον άνθρωπο, στο περιβάλλον. Γι αυτό άλλωστε όταν ο Υπουργός ΥΠΕΚΑ. Γ.Μανιάτης έκανε τον Συντελεστή Δόμησης 0,6, ζητούσαμε ΟΛΟΙ να γίνει 0,4. Η Δημοτική Αρχή πρότεινε Συντελεστή… 0,1! Έχω την εντύπωση ότι σε αυτόν τον Συντελεστή «δε χωράνε» καλά, καλά ούτε τα υπάρχοντα κτίσματα. Μακάρι να πέφτω έξω. Πιστεύω πάντως ότι δεν πέφτω και ότι η Δημοτική Αρχή προσπαθεί να ακροβατήσει αδιέξοδα με φωνές «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΚΕ, Ανταρσύα, Εργατική Λέσχη κ.α.)

Ας γίνω ακόμα πιο σαφής για το μέλλον της περιοχής. Ένα από τα σημεία που μου άρεσαν στην παρέμβαση του Υπουργού Παναγιώτη Λαφαζάνη στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν όταν είπε το αυτονόητο: Ότι δηλαδή το τι θα συμβεί αναπτυξιακά στο χώρο των Λιπασμάτων θα εξαρτηθεί και από το Μοντέλο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης της χώρας. Δεν ξέρω τι ακριβώς  έχει στο μυαλό του ο Υπουργός, αλλά αυτή η θέση νομίζω ότι είναι αυτονόητη. Ε λοιπόν αυτή η τοποθέτηση χρησιμοποιήθηκε από κάποιες δυνάμεις περίπου για να «δειχθεί» ότι μπορεί να υπάρχουν «περίεργες μεθοδεύσεις». Αναφέρομαι στη συζήτηση που έγινε στη σύσκεψη των φορέων δύο μέρες μετά το Δημοτικό Συμβούλιο. Την ίδια υποδοχή είχε η άποψη του βουλευτή των ΑΝΕΛ κ.Καμένου που ανέφερε ότι το πλάνο της Ανάπλασης πρέπει να κοιταχθεί και από την χρηματοοικονομική του πλευρά ως project (τι τις ήθελε τέτοιες φράσεις), όπως ακόμα και αυτό που ανέφερε εάν παράδειγμα η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εύη Καρακώστα, ότι στο Μητροπολιτικό Πάρκο που οραματίζεται, θα μπορούσαν να υπάρχουν δραστηριότητες όπως restaurant κλπ. Είναι προφανές ότι κάποιοι «ζουν αλλού», μπλεγμένοι στα ιδεολογικά τους.
Το σίγουρο είναι πως θα είναι έγκλημα κατά της τοπικής κοινωνίας να προχωρήσει η Ανάπλαση του χώρου, χωρίς να απασχολήσει σοβαρά πως θα τονωθεί και η τοπική οικονομία.


Αυτά προς το παρόν… για το τι θα γίνει στο μέλλον, θα δούμε. Στην Ελλάδα της ζαλάδας ζούμε. Όλα θα ακουστούν. Προς το παρόν ας δούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ πως θα καταργηθούν οι «ρυθμίσεις Μανιάτη» και τι θα γίνει με τις «δραστηριότητες Μελισσανίδη», γιατί αν δεν υπάρχουν αποτελέσματα σε αυτά τα δύο μέτωπα, τα άλλα θα αποδειχτούν λόγια…