Το τρίτο Μνημόνιο ολοκληρώθηκε και κατ΄αρχήν η Κυβέρνηση πανηγυρίζει. Γιατί άραγε; Αλλάζει κάτι από αύριο στην ζωή του μέσου νοικοκυριού και δεν το αντιληφθήκαμε; Μήπως θα μπει τέλος στον ΕΝΦΙΑ ή θα υπάρχουν μεγάλες μειώσεις φόρων; Μήπως θα υπάρχουν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις; Ασφαλώς δεν υπάρχει νοήμων Έλληνας που πιστεύει ότι κάτι αλλάζει. Κανένας δεν πιστεύει ότι μπαίνει τέλος στην εποχή των Μνημονίων, πολύ περισσότερο ότι μπαίνει τέλος στην κρίση. Απ΄ότι φαίνεται δεν υπάρχει κάποιο τέλος, αφού μπροστά μας έχουμε επιπλέον μέτρα 5,5 δις. ευρώ μέχρι το 2021, μειώσεις των συντάξεων από 1η Ιανουαρίου, μείωση του αφορολόγητου το 2019, τερατώδη πλεονάσματα, οικονομία που παραπαίει, δεσμεύσεις για τα επιτόκια μέχρι το 2060 και υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας δια του Υπερταμείου. Όλα αυτά τα αποκρύπτει η Κυβέρνηση. Δεν την βολεύουν για το νέο αφήγημά της.
Ακριβώς αυτό είναι το πρώτο στοιχείο που την καθιστά επικίδυνη για την χώρα. Το πρώτο παραμύθι προέβλεπε σκίσιμο των Μνημονίων και οδήγησε σε ένα τρίτο, αχρείαστο και σκληρό Μνημόνιο. Οδήγησε σε ζημιά στην Οικονομία μέχρι 200 δις. ευρώ και μέτρα που καμία άλλη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει. Ποιος διανοήθηκε να αποδεχτεί Υπερταμείο για 100 χρόνια; Θα καιγόταν η Αθήνα. Χρειαζόταν μια αριστεροακροδεξιά Κυβέρνηση που δεν θα δίσταζααν να εφαρμόσουν τα πάντα, δικαιολογώντας τα πάντα. Που θα στηρίζονταν στην επικράτηση του ψέματος, στην διαστρέβλωση της αλήθειας, στον λαικισμό και την δημιουργία ενός κομματικού στρατού ικανού να υπερασπιστεί το Α και το Ω ταυτόχρονα. Το πέτυχαν, πληρώνοντας όμως ακριβά. Ποτέ Κυβέρνηση δεν βρέθηκε τόσο πολιτικά και κοινωνικά απομονωμένη και η υπόκωφη οργή θα εκπλήξει πολλούς για την καταλυτική έκφρασή της. Αυτό δεν καταλαβαίνει η Κυβέρνηση και προχωράει στο νέο παραμύθι περί καθαρής εξόδου, νέας εποχής, προχωράει σε ένα νέο κύκλο υποτίμησης της νοημοσύνης των πολιτών. Παραβλέπει ότι δεν μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα ότι και να πει, γιατί υπάρχει κάτι που το κατανοεί ο καθένας και είναι η κατάσταση της τσέπης. Το νέο παραμύθι είναι εξ΄ίσου επικίνδυνο με το πρώτο αφού ρίχνει των χώρα απροετοίμαστη στον ωκεανό των αγορών. Η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο μη μπορώντας να δανειστεί, την ώρα που η Κυβέρνηση ετοιμάζει παροχές και εξαγγελίες που θα έχουν το μέλλον του Προγράμματος Θεσσαλονίκης.
Την ίδια ώρα τα στελέχη της ζαλισμένα από την κατακόρυφη δημοσκοπική πτώση ΣΥΡΙΖΑ και την εξαφάνιση των ΑΝΕΛ ετοιμάζονται για ένα πρόγραμμα παροχών που θα είναι ψίχουλα από την αφαίμαξη των εισοδημάτων μέσω των « αριστερής» έμπνευσης φορολογικής πολιτικής. Κάνουν όμως και κάτι πιο χυδαίο, φοβούμενοι το τέλος τους. Δημιουργούν και πάλι ή μάλλον προσπαθούν να δημιουργήσουν συνθήκες πόλωσης. Ο γνωστός Πολάκης έσπευσε να πει μέσω twitter του Στουρνάρα να φύγει, αφού αρκετά υπονόμευσε! « Σήκω φύγε και μην ξαναμιλήσεις » έγραψε, αποδεικνύοντας ότι η απόσταση του ψευτοαριστερού λαικισμού και της ολοκληρωτικής ακροδεξιάς δεν είναι και πολύ μεγάλη. Συμπλήρωσε όμως και ο « πράος» Ν. Ξυδάκης κατηγορώντας όσους αντιπολιτεύονται την Κυβέρνηση ως πρωθιερείς της διαπλοκής και της χρεωκοπίας, ως εχθρούς της Δημοκρατίας και άλλα πολλά! Τι προκύπτει από τις σχεδόν ταυτόχρονες δηλώσεις του « σκληρού» και του « πράου» ; Προσπάθεια δημιουργίας έντασης, πόλωσης, αντιπαράθεσης με μίσος για κάθε τι που δεν είναι μαζί μας! Αυτό είναι το δεύτερο στοιχείο που καθιστά την Κυβέρνηση επικίνδυνη για την χώρα, την Οικονομία, αλλά και την Δημοκρατία. Η κοινωνία δεν αντέχει πια μέρες πολιτικής αλητείας, ύβρεων και προπηλακισμών κάθε είδους σαν κι αυτές που ζήσαμε και φροντίζουν κυβερνητικά στελέχη να μην ξεχνάμε. Δεν αντέχει άλλο διχασμό σαν αυτό των Μνημονιακών και των αντιΜνημονιακών, με τους δεύτερους να αποδεικνύονται πιο Μνημονιακοί, πιο υπάκουοι όλων.
Η πορεία της Κυβέρνησης προς μεγάλης έκτασης στρατηγική ήττα είναι προδιαγεγραμένη και αυτό το ξέρουν οι Καρτεροκαρανίκες. Θα προχωρήσουν επομένως με νεα ψέματα, χρεώνοντας το μέλλον της χώρας, πολώνοντας επικίνδυνα το πολιτικό κλίμα, δημιουργώντας συνθήκες μέγιστου μίσους κατά των « εχθρών» που πρέπει να εξοντωθούν. Δεν πρέπει να τα υποτιμήσει αυτά ούτε η Ν.Δ που οφείλει να αντιμετωπίσει τον δικό της λαικισμό και ρεβανσισμό τμημάτων της , ούτε κυρίως το ΚΙΝΑΛ που αποτελεί στόχο και επομένως πρέπει να δώσει μάχη ηγεμονίας στον προοδευτικό χώρο. ΄Οσοι δε νοιάζονται για το μέλλον της Κεντροαριστεράς , καλά θα είναι να μην εμφανίζονται τόσο αγχωμένοι για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ , ούτε τόσο πρόθυμοι για να πουν και μια καλή κουβέντα για όσους τους ευτέλισαν ( Γιατί άραγε; Την χρωστάνε;) .
Η χώρα πρέπει να προχωρήσει, να περάσει σκοπέλους, να εξασφαλίσει κοινωνική ηρεμία και συνοχή, Ανάπτυξη, Μεταρρυθμίσεις , αλλά και την Δημοκρατία και τους θεσμούς. Ιδού η Ρόδος ! Η μάχη ξεκίνησε..
