ΕΝΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ

Δημοτικό Συμβούλιο την Τρίτη για να συζητηθεί η πορεία της Ανάπλασης Λιπασμάτων. Αναφερόμαστε στο μείζον θέμα της πόλης που αν προχωρούσε όπως το συζητάμε χρόνια πια θα σηματοδοτούσε μια νέα , δυναμική αναπτυξιακή πορεία της πόλης με την δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας και περιβαλλοντική αναβάθμιση Η συζήτηση προκαλέστηκε μετά από πρότασή μου που αποδέχτηκε ο Δήμαρχος. Ωστόσο , έγινε δεν έγινε, ένα και το αυτό.

Κατ΄αρχήν υπήρχε μια παρακμιακή εικόνα. Το Δημοτικό Συμβούλιο ξεκίνησε με μόλις 23 δημοτικούς συμβούλους από τους 41 και καμιά δεκαριά πολίτες από κάτω. Ο Δήμαρχος δεν είχε διανείμει κάποια εισήγηση που θα έκανε μια συνολική επισκόπηση, ένα προσδιορισμό της θέσης στην οποία βρισκόμαστε και θα υπήρχαν ορισμένες προτάσεις. Απλά έκανε μια εισήγηση με τα γνωστά τετριμμένα. Μάλλον βαριόταν. Καμία νέα πρόταση, τίποτα για την συνολική πορεία για την μεθόδευση. Είναι σαφές , ότι από όλο το όραμα της Ανάπλασης έχουν μείνει οι συναυλίες και το γηπεδάκι από την μια περιοχή και ένας δρόμος, κάποια Παιδική Χαρά από την άλλη πλευρά. Αυτά του αρκούν του Δημάρχου, μάλλον φέρνουν και ψήφους. Στο φινάλε κάνουμε και καμία διαδήλωση για να φύγει η OIL ONE ( δίπλα στις εγκαταστάσεις της οποίας κάνουμε και τις συναυλίες ,αν και τις θεωρούμε επικίνδυνες , εξωραΐζοντας τις εγκαταστάσεις ουσιαστικά) και είμαστε και εντάξει και αγωνιστές .

Φοβερές καταστάσεις. Δεν θέλω να επαναλάβω τις ενστάσεις μου για την περιοχή που γίνονται οι συναυλίες για την επικινδυνότητά του κ.λ.π. Η Δημοτική Αρχή κωφεύει και στους δημότες αυτό που μένει είναι οι συναυλίες και η ομορφιά του τοπίου. Κρίση έχουμε, αφραγκίες υπάρχουν , τσάμπα συναυλίες υπάρχουν αφού λεφτά βρήκε ο Δήμαρχος του όλα τσάμπα και ξοδεύει μέχρι να τιναχτεί το Ταμείο στον αέρα. Εγώ το καθήκον μου το έπραξα. Είπα και ελάλησα, αμαρτίαν ουκ έχω. Είχα την ψευδαίσθηση ότι πολλοί φίλοι που έχουν αποδείξει έμπρακτα την ευαισθησία τους για την συνολική υπόθεση της Ανάπλασης δεν θα « μαγεύονταν» από την τακτική του άρτου και θεάματος .Έκανα λάθος.

Όμως η Ανάπλαση βρίσκεται σε τέλμα , αν δεν υποχωρεί και πάλι παρά την ελπίδα που είχαμε μετά την αλλαγή των « ρυθμίσεων Μανιάτη » και την παραχώρηση από την Κυβέρνηση 86 επιπλέον στρεμμάτων στον Δήμο.

Η OIL ONE πήρε και δεύτερη άδεια για την εμπορεία πετρελαιοειδών πέρυσι , ενώ ψηφίστηκε και η δυνατότητα παράτασης της λειτουργίας της για 20 χρόνια. Δεν υπάρχει καμία Μελέτη για τι τα πάμε να κάνουμε. Οι προηγούμενες Μελέτες που είχαν γίνει αντιμετωπίζονται περίπου ως κατασκευάσματα των παλιών φθαρμένων δημοτικών αρχόντων. Ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός που έγινε, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια δεξαμενή ιδεών και τίποτα παραπάνω. Ο συντελεστής δόμησης που ψηφίστηκε ( 0,15 ) είναι ο ορισμός της προσπάθειας να διωχτούν και οι όποιοι επενδυτές μπορεί να έδειχναν ενδιαφέρον. Ο Δήμαρχος δεν συζητάει με την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και την ΛΑΦΑΡΤΖ που κατέχουν την μεγαλύτερη έκταση της περιοχής γιατί τους θεωρεί « φερόμενους ιδιοκτήτες ».Εν ολίγοις συζητάμε για μια συνολική Ανάπλαση , ενώ από τα 650 στρέμματα μόλις τα 200 είναι πια στον Δημο. Μιλάμε δηλαδή τι θα κάνουμε στα οικόπεδα άλλων. Είναι το ευφυολόγημα Λαφαζάνη που βέβαια υιοθετεί και ο ίδιος. Τον κ. Μελισσανίδη βέβαια, έχει μιλήσει και μάλιστα 3 φορές χωρίς να υπάρχει κανείς από την Αντιπολίτευση παρών , ούτε έστω κάποιος τεχνοκράτης. Πληροφορίες φέρουν την COSCO να μιλάει με την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ για να αγοράσει την έκταση που κατέχει και σ΄αυτή την περίπτωση θα μπει η οριστική ταφόπλακα.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Κρίμα που χάνεται η ευκαιρία να προχωρήσει η Ανάπλαση ως αποτέλεσμα της στενότητας του κ. Βρετάκου , της άρνησης να γίνει δεκτή η πρόταση για την συγκρότηση διαπαραταξιακής επιτροπής για το θέμα αφού δεν θεωρεί κανένα απαραίτητο και τα πιο παλιά στελέχη που εργάστηκαν για χρόνια περίπου ως ζημιογόνους παράγοντες και της αδυναμίας να δει το μέλλον, τις ευκαιρίες αλλά και τους κινδύνους που πληθαίνουν.

Ο κ. Βρετάκος ξεχνάει ότι πάλεψαν άνθρωποι και Δήμαρχοι για να κλείσουν τα Λιπάσματα. Ότι δεν έκλεισαν μόνα τους. Ότι υπήρχε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που νομοθέτησε για να κλείσουν. Ότι από το 1992 οι Δ. Σαράφογλου και Κ. Χρονόπουλος κατέθεσαν για πρώτη φορά πρόταση Ανάπλασης των Λιπασμάτων. Ότι υπήρχε ο Νομάρχης Χ. Φωτίου που και ως Πρόεδρος της ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ μαζί και με άλλα αυτοδιοικητικά στελέχη προώθησαν σημαντικά θέματα. Ότι υπήρχαν οι Δημοτικές Αρχές της Δραπετσώνας ( Χρονόπουλου, Αραβιάδη, Χρυσού ) που προχωρούσαν το θέμα. Ότι η Νομαρχία και επί Γιάννη Μίχα ασχολήθηκε σοβαρά. Ότι υπήρχαν κινήματα και με τις πιο διαφορετικές απόψεις που είχαν ως κοινό σημείο την αγωνία « να γίνει κάτι». Ότι ήρθε η σημερινή Κυβέρνηση που έδωσε συν 86 στρέμματα στον Δήμο και άλλαξε τις χρήσεις γης.

Είτε το ξέχασε, είτε το αγνοεί αφού ήταν απών όλα αυτά τα χρόνια νομίζοντας ότι η Ιστορία του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας ξεκίνησε το 2014, είναι ο μοιραίος άνθρωπος για αυτή την υπόθεση. Αρκείται σε καμία συναυλία και καμία διαδήλωση. Αυτό ξέρει, αυτό κάνει. Όμως η Ανάπλαση φεύγει, χάνεται. Όμως πολλά μπορούν να γίνουν και πριν από εμάς για εμάς.

Υπάρχει ελπίδα; Ίσως. Μόνο αν φτιαχτεί μια ευρύτερη συσπείρωση δημοτικών κινήσεων , πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στην βάση μίας προωθημένης, επεξεργασμένης πρότασης για το μέλλον της πόλης , για το μέλλον της Ανάπλασης.