Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

ΑΣ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΧΤΟΥΝ ΟΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

 ΑΣ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΧΤΟΥΝ ΟΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ                         

Στην Γαλλία παίζεται το μέλλον της Ευρώπης και αν θα ηγηθεί της δεύτερης μεγαλύτερης χώρας της η ακροδεξιά .ο ανοικτός ρατσισμός ,ο φασισμός. Όλη η Ευρώπη συζητάει για αυτό και οι προοδευτικές δυνάμεις δηλώνουν την στήριξή τους στον Μακρόν. Μόνο ο ανεκδιήγητος Μαλενσόν,πολύ αριστερός κατά τα άλλα, δήλωσε ότι δεν τον αφορά το δίλημμα. Αναμενόμενο εν μέρει,αφού αν κάποιος δει τον προεκλογικό του λόγο και από την άλλη από την γραμμή Λεπέν αφαιρέσει κάποιος τα όσα αφορούν τον ρατσισμό , στα άλλα ( μέλλον Ε.Ε και ευρώ, παγκοσμιοποίηση κ.ά) θα διαπιστώσει ταυτίσεις. Στην Ελλάδα οι πολίτες αισθάνονται απογοήτευση και οργή ,την ίδια ώρα που η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για το βγαλένο με « αίμα » φορολογούμενων και συνταξιούχων πλεόνασμα κάνοντας ακόμα και τον Σόιμπλε να χειροκροτάει. Συνεχίζει δε την καθυστέρηση για το κλείσιμο της αξιολόγησης , ενώ τα έχει δεχτεί όλα χωρίς να πάρει τίποτα, με μόνο στόχο να κρατηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία έστω και σε φανερή λαϊκή δυσαρμονία ,αλλά και να υπονομεύσει την επόμενη Κυβέρνηση της χώρας και την πορεία της χώρας.Γι αυτό και χωρίς εξουσιοδότηση αποδέχεται μέτρα για το 2019 και το 2020 όταν δεν θα είναι στην Κυβέρνηση και όταν υποτίθεται ότι θα έχει λήξει το 3ο Μνημόνιο.

Τι θα έπρεπε να κάνει σ΄αυτή την συγκυρία ο χώρος του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς ; Υποθέτω να ενωθούν όλες οι δυνάμεις που την συγκροτούν στην βάση ενός προωθημένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων και καινοτόμων πολιτκών προτασεων. Υποθέτω σε μια νέα ίδρυση με ανοικτά  όλα τα μεγάλα θέματα ( πρόγραμμα, θέσεις, ηγεσία ) μέσα από ένα « Ελληνικό Επινέ». Υποθέτω, να επιδιώξει ένα νέο ξεκίνημα ,θέτοντας ως εκλογικό στόχο την δεύτερη θέση εξοβελίζοντας τον καταρρέοντα  ΣΥΡΙΖΑ στην Τρίτη θέση και βάζοντας την σφραγίδα της στις εξελίξεις. Τι κάνει; Ακριβώς τα αντίθετα. Αρχικά φτιάχτηκε μια Επιτροπή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ και Κινήσεων και αφού παιδεύτηκε μήνες οδηγήθηκε σε τραγωδία. Στην συνέχεια το ΠΟΤΑΜΙ πορεύτηκε μόνο του και εσχάτως συζητάει με « την Κίνηση των τριών » χωρίς να προκύπτει τίποτα μέχρι σιτγμής. Από την άλλη η Φώφη Γεννηματά τα βρήκε με τον Γιώργο Παπανδρέου και μαζί με την ΔΗΜΑΡ και τς λεγόμενες Κινήσεις αποφάσισαν να κάνουν ένα Συνέδριο με διορισμένους τους μισούς συνέδρους,με προδιορισμένα όργανα, χωρίς εκλογή Αρχηγού και με προαποφασισμένη την πολιτική πλατφόρμα. Πρωτότυπο...


Πως να μην δημιουργηθούν λοιπόν προβλήματα; Πως να μην υπάρχουν αντίθετες απόψεις σε μια τέτοια πορεία; Ποιος το σκέφτηκε ; Αντέδρασαν λοιπόν κάποιοι. Άρχισε αντιπαράθεση. Διασπαστές και παιδάκια τους λένε κάποιοι.Ανοησίες όσων θεωρούν ότι μεγάλες παρατάξεις δημιουργούνται με σιωπή των αμνών, ώστε οι μηχανισμοί να μοιράσουν έδρες, θέσεις σε όργανα. Σε τελευταία ανάλυση , αν ήταν να κάνουν ένα δυνατό ξεκίνημα, ας έκαναν μια συγκέντρωση ,έχοντας ξεκαθαρίσει από πριν δύο απλά πράγματα: Πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων ,προτάσεων για την έξοδο της χώρας από την κρίση – Σαφής θέση για την διακυβέρνηση της χώρας μετά τις εκλογές και βέβαια για την ανάγκη άμεσων εκλογών. Και ας είμαστε καθαροί: Τίποτα και πριν μιλήσουν τα συγκεκριμένα στελέχη στην Κ.Ε του ΠΑΣΟΚ δεν προιδέαζε κάποια σημαντική δυναμική.

Εν πάσει περιπτώσει , αυτά γίνονται αυτή την ώρα. Πρόκειται για πρόβλημα ,ίσως όμως πρόκειται για μια ευκαιρία.Να αφήσουν τις άγονες αντιπαραθέσεις που λειτουργούν διαλυτικά. Να ξανακοιταχθούν όλα και γρήγορα από την αρχή και να εργαστούν για την ίδρυση μιας μεγάλης ενιαίας μεγάλης παράταξης του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, όπως αν δεν απατώμαι ήταν και η απόφαση του τελευταίου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ που ξεχάστηκε. Ας χαλάσουν κάποιες μοιρασιές που μπορεί να αποδειχτούν και δίχως βάση. Ας κάτσουν όλοι στο τραπέζι και πάλι , με όλα ανοικτά. Και όταν λέμε όλα,εννούμε όλα.

Γιατί ας μην ξεχνούν οι αξιωματούχοι υπαρκτών ,αλλά και ανύπαρκτων δυνάμεων που εμφανίζονται « να κάνουν το παιχνίδι» ότι όλα όσα γίνονται χρόνια και τους τελευταίους μήνες απογοητεύουν και απομακρύνουν κι άλλο την μεγάλη και πιο σημαντική δύναμη του χώρου που είναι οι ανέντακτοι, οι εκτός μηχανισμών, οι εκτός μοιρασιών. Όπως να μην ξεχνούν ,ότι όλα αυτά βοηθούν δύο βασικά πόλους: τον Μητσοτάκη από την μια , τον Τσίπρα από την άλλη.