Όλα τα είχαμε στην χώρα, η συζήτηση για το πόσα εγκλήματα έκανε ο Στάλιν και αν τα τα έκανε (!) μας έλειπε. Αυτό το έχει κρίνει ήδη η ιστορία και πριν απ΄όλα οι λαοί των χωρών που βίωσαν τα ολοκληρωτικά καθεστώντα των χωρών του πάλαι ποτέ « Υπαρκτού Σοσιαλισμού » και έζησαν τον τρόμο και τις φρικαλεότητες. Τα έχουν απαντήσει τα ίδια τα κομμουνιστικά κόμματα και αριστερά κινήματα σ΄όλο των πλανήτη, πλην μετρημέων στα δάκτυλα του ενός χεριού θλιβερών περιπτώσεων. Όλα τα είχαμε, η συζήτηση για το αν ταυτίζεται ο ναζισμός και ο κομμουνισμός μας έλειπε. Ασφαλώς και δεν ταυτίζονται. Αμφιβάλει όμως πια κανείς παγκόσμια ότι έχουν όμως ως κοινό στοιχείο τον ολοκληρωτισμό, την θέληση για απόλυτη εξουσία, το μίσος για την αστική δημοκρατία, την απέχθεια στην ατομικότητα, την ηθική και σωματική εξόντωση καθενός που δεν είναι δικός μας ; Όλα τα είχαμε στην χώρα , τα εγκαίνεια του Μνημείου-Μουσείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μας έλειπαν , για να μας θυμίζουν μια από τις πιο θλιβερές περιόδους της σύγχρονης Ελλάδας που μεταπολιτευτικά Κ. Καραμανλής και Α. Παπανδρέου έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να σβηστούν οι συνέπειες, ο διχασμός και να επιτευχθεί μια ουσιαστική εθνκή επανένωση.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει και με τους χειρισμούς της σ΄αυτά τα θέματα ότι είναι αδίστακτη προκειμένου να κρατηθεί από κάπου και αυτό δημιουργεί φόβους για το πόσο « θα γκαζώσει» διχαστικά στην πορεία για τς εκλογές. Απελπισμένα προσπαθεί να αναβιώσει ξεπερασμένα σχήματα μήπως και διασώσει κάτι. Φοράει μια ψεύτικη προβιά αριστεροσύνης για να καλύψει την πλήρη αποτυχία τους και υποταγή τους σόλα αυτά που κατάγγελναν σαν νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πρόκειται για μια τραβεστί αριστεροσύνη και τίποτα παραπάνω.
Αυτά είναι λοιπόν τα προβλήματα του τόπου η ότι μέχρι τον Δεκέμβριο θα πρέπει να συγκεντρωθούν από τους δύστυχους πολίτες ...26 δις. ευρώ φόροι, σαν αποτέλεσμα του 3ου Μνημονίου που ψήφισε, των απίστευτων παιγνίων το 2015 και των αποτυχημένων κλεισιμάτων των αξιολογήσεων; Αυτά είναι τα προβλήματα η αφυξία που δημιουργούν τα 230 δις. ευρώ ιδιωτικό χρέος που στραγγαλίζει τον μέσο εργαζόμενο ; Αυτά είναι τα προβλήματα η ότι ξεπερνάει κατά πολύ το 1 εκατομύριο η στρατιά των ανέργων ,την ίδια στιγμή που δεν εμφανίζεται ούτε μια νέα επένδυση, ενώ καρκινοβατούν η και πολεμούνται ανοικτά υπάρχουσες; Αυτά είναι τα προβλήματα η η κομματική πελατειοκρατία, η αποτυχία στην αξιολόγηση των ανθρώπων που πληρώνουμε για να μας κάνουν καλά την δουλιά δηλαδή των δημοσίων υπαλλήλων; Αυτά είναι τα προβλήματα η ότι πριν λίγο αυτή η Κυβέρνηση ψήφισε μέτρα ύψους 5 δις, ευρώ μέχρι το 1922 ναρκοθετώντας την πορεία της χώρας και της επόμενης Κυβέρνησης; Αυτά είναι τα προβλήματα η ότι οι νέες συντάξεις που θα βγουν καθυστερημένα θα είναι μειωμένες κατά 30% ; Αυτά είναι τα προβλήματα της χώρας η ότι στην εφορία χρωστάνε 4 εκατομ. έλληνες , την ίδια ώρα που τους τελευταίους μήνες έγιναν κοντά 1 εκατομύριο κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς; Αυτά ειναι τα προβλήμα τα η ότι περίπου 500.000 νέοι άνθρωποι έουν αφήσει την χώρα αναζητώντας ένα ανθρώπινο μέλλον, μη αντέχοντας την Ελλάδα της ανεργίας, της μετριοκρατίας και τω ικανοποιημένων κομματικών βολεμένων;
Ότι και να κάνει αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί να αλλάξει αυτη την πραγματικότητα και την πολιτική ατζέντα που η μιζέρια που βιώνουμε τροφοδοτεί. Είτε προσπαθήσει να διχάσει σε δεξιούς και αριστερούς , σε σταλινικούς και μη ,σε μαχητές του Δημοκρατικού η του Εθνικού Στρατού, δεν μπορεί να ξεφύγει από το κεντρικό πρόβλημα που είναι: Που πάει η χώρα; Που πάει η ζωή ας και η ζωή των παιδιών μας; Από αυτό δεν θα μπορέσει να ξεφύγει ,ακόμα και αν υπάρχουν πρόθυμοι να την βοηθήσουν ανακαλύπτοντας « αντινεοφιλελεύθερα μέτωπα» ( sic ! ) η θυμίζοντας φθαρμένες διαχωριστικές γραμμές που ούτε οι ίδοι δεν πιστευουν. Άλλωστε υπήξε πιο « δεξιά» πολιτική ακόμα και στα χρόνια της κρίσης απ΄αυτή που υπέγραψαν και υλοποιούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Αντίθετα, η Κυβέρνηση πέφτει σε μια παγίδα από μόνη της. Αποκαλύπτει ότι υπάρχουν ανοικτά θέματα στην αντίληψή της για την Δημοκρατία. Το είδαμε όταν πολεμούσε τα Μέσα Ενημέρωσης, τις Ανεξάρτητες Αρχές, την Δικαιοσύνη και όταν στοχοποιούσε κάθε ένα που είχε αντίθετη άποψη από αυτήν. Ωστόσο η συζήτηση των τελευταίων ημερών δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την Δημοκρατία και την Ευρωπαική προοπτική που πιστεύει. Γιατί η άρνηση Κοντονή, δηλαδή η άρνηση της Κυβέρνησης να παραβρεθεί στο Συνέδριο στη Εσθονία προσθέτει άλλο ένα « κρούσμα» σε μια αλυσίδα ανησυχητικών συμπεριφορών. Αυτή η Κυβέρνηση σιωπά απέναντι στις πρακτικές της χούντας Μαδούρο, αρνείται την έκδοση ψηφίσματος της Ε.Ε που θα κατάγγελνε την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα και εσχάτως μας προκύπτει και συγκαλύπτουσα τα εγκλήματα του Στάλιν και την τραγωδία που έζησαν λαοί υπό το κομμουνιστικό καθεστώς.
Συγγνώμη, αλλά υπάρχει πρόβλημα . Συγγνώμη, αλλά αυτή η Κυβέρνηση οφείλει εξηγήσεις και έχει το χρέος να μας πει που θέλει να οδηγήσει την χώρα.
Έτσι νομίζω... εγώ τουλάχιστον...
