Ζαλισμένος, μπροστά σε δυσκολίες και αδιέξοδα, την ίδια ώρα που δημοσκοπικά συνεχίζει να καταρρέει, σχεδόν απελπισμένα αναζητεί δήθεν αριστερά αντίβαρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Όμως τι αντίβαρα να αναζητήσει ένας αποιδελογικοποιημένος, απολίτικος μηχανισμός εξουσίας, όταν εφαρμόζει μια τέτοια πολιτική λιτότητας που ούτε οι πιο φανατικοί του δόγματος του ΣΟΚ δεν θα μπορούσαν να εφαρμόσουν ; Τι αντίβαρα να αναζητήσουν οι κυβερνώντες που λύγισαν ένα λαό από την υπερφορολόγηση και φόρτωσαν μια χώρα με 100 δις. ευρώ παίζοντας θέατρο επτά μήνες ;
Για ποια αριστερά να μιλήσουν όσοι μουγκά παρακολουθούν την σφαγή στην Βενεζουέλα, δίχως να έχουν κουράγιο να ψελίσουν κάτι και αντίθετα φιλοξενούν σε κατασκήνωση της Νεολαίας τους τον πρέσβη της χούντας Μαδούρο, τροφοδοτώντας εύλογα ερωτήματα για τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – καθεστώντος Μαδούρο ; Σ΄αυτή την Δημοκρατία πιστεύει ο κύριος Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ; Αν ναι, ας μας το πουν. Για ποια διαφάνεια να μιλήσουν όσοι αρνούνται πεισματικά να συζητηθούν τα πάντα για σειρά σοβαρών υποθέσεων ( γεγονότα,παρασκήνιο, επιλογές το 2015, παρακρατική δράση Καμένου ) σε εξεταστικές επιτροπές, προτιμώντας να γίνονται κάθε Σαββατοκύριακο « ρόμπα » από τις αποκαλύψεις Γιάνη ; Για ποια αριστερά να μιλήσουν όσοι απέδειξαν ότι ούτε το θέμα των μεταναστών, προσφύγων δεν μπόρεσαν να χειριστούν σεβόμενοι την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, κρατώντας ακόμα ανθρώπους πεταμένους σε χώρους ντροπής, ενώ τίθενται σοβαρότατα ερωτήματα για την διαχείριση των αντίστοιχων κονδυλίων που διατέθηκαν από την Ε.Ε. Για ποια αριστερά αντίβαρα να μιλήσουν οι καταδότες Τούρκων που ζήτησαν πολιτικό άσυλο , για να βρεθούν στις φυλακές του Ερντογάν, για να ακολουθήσει μια εκκωφαντική σιωπή που μοιάζει με ομερτά;
Ας μην βαυκαλίζονται επομένως οι ηγέτες της αριστεράς που νιώθουν μια χαρά που συγκυβερνούν με την ακροδεξιά , ότι με κινήσεις ψευτοσυμβολισμού , θα μπορέσουν να συγκινήσουν κανένα ακόμα και από όσους θεωρούν προνομιακά ακροατήρια για να μην κατατροπωθούν ανεπανόρθωτα στις επόμενες εκλογές. Φορώντας γραβάτα, επαναφέροντας την ξεπερασμένη έννοια του ασύλου προστατεύοντας κρατικοποιημένους αναρχικούς έως εκπροσώπους του κοινού ποινικού δικαίου και χτυπώντας ιδεοληπτικά και κομπλεξικά την έννοια της αριστείας σκεπτόμενοι την κλήρωση για το ποιος θα κρατάει την σημαία ,απλά δεν πείθουν κανένα. Δεν πείθουν καν όσους αυτοπροσδιορίζονται αριστεροί. Αυτοί δεν θα ήθελαν την ανοησία της κλήρωσης γα την σημαία. Θα ήθελαν να δουν την κατάργηση των μεταξικής έμπνευσης μαθητικών παρελάσεων, σύμφωνα με τις απόψεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά ζητάνε όμως κι αυτοί. Εδώ οι εκπεσόντες αριστεροί είναι απλά δειλοί .Ούτε το βιβλίο των Θρησκευτικών δεν μπόρεσαν να αλλάξουν. Εδώ ο κ.Τσίπρας φοβήθηκε τελευταία στιγμή ένα Γουδή και έκανε μια μεγαλειώδη κωλοτούμπα.
Αν δεν μπορούν λοιπόν να πείσουν ούτε τους εν δυνάμει « δικούς » τους, πως να πείσουν το τεράστιο κοινωνικό – πολιτικό ρεύμα όσων ποθούν αλλαγή, εκσυγχρονισμό, μεταρρυθμίσεις, νέα πορεία, Ελλάδα του δυναμισμού και όχι της κακομοιριάς; Ασφαλώς και δεν μπορούν ότι και να κάνουν, όση προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αν ασκήσουν. Εδώ το 30% δεν έχει να πληρώσει την πρώτη δόση της εφορίας. Εδώ από τις αρχές του έτους φρέσκα ληξιπρόθεσμα χρέη 4,748 ευρώ προστέθηκαν στην ΑΔΑΕ. Εδώ χιλιάδες νεoι συνεχίζουν να φεύγουν από την χώρα και ο κ. Γαβρόγλου καλεί και άξιους Πανεπιστημιακούς να φύγουν! Εδώ μπροστά τους έχουν αλλεπάλληλες αξιολογήσεις... Δεν είναι εύκολα τα πράγματα για μια Κυβέρνηση που τζογάρει το μέλλον της χώρας επί σταθερής βάσης.
Ζητείται αλλαγή ,ελπίδα, προοπτική! Ζητείται μια νέα μεγάλη ιδέα για την χώρα. Και τότε , δεν θα υπάρχει χώρος για τους λάτρες του λαϊκισμού και του ολοκληρωτισμού
