Η έρευνα της OPINION POLL, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο προηγούμενο τεύχος της εφημερίδας « ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» ανέδειξε ένα πολιτικό σκηνικό που απογοητεύει τους πολίτες .Το 47.64% που αποτελεί το άθροισμα λευκών, άκυρων, αποχής και αναποφάσιστων ( κατά 50% περίπου αυξημένο σε σχέση με έρευνα του Δεκεμβρίου) αναδεικνύει ένα τεράστιο ποσοστό πολιτών που δεν εκφράζονται από κανένα, που έχουν τις αμφιβολίες για το παρόν και το μέλλον. Οι πολίτες απορρίπτουν συντριπτικά με ποσοστό 75.29% την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, αφού θεωρούν ότι στα τελευταία τρία χρόνια τα πράγματα πήγαν χειρότερα για την χώρα. Ωστόσο, δεν φαίνεται να πείθονται από τις εναλλακτικές λύσεις ή σε κάθε περίπτωση φαινεται να διατηρούν επιφυλάξεις.
Γι αυτό και εμφανίζονται ορισμένα « περίεργα » αποτελέσματα. Πως δικαιολογείται για παράδειγμα, ότι ενώ υπάρχει τέτοια αρνητική στάση απέναντι στην Κυβέρνηση, μειώνονται τα ποσοστά της Ν.Δ από 24.5% τον Δεκέμβριο στην πρόθεση ψήφου σε 20.25%, την ίδια ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να εισπράτει ή να αυξάνει ουσιαστικά τα ποσοστά του στην ίδια περίοδο; Η εξήγηση δεν είναι απλή , ούτε μπορεί να αναζητηθεί σε έα θέμα.
Ωστόσο, κάποιες σκέψεις μπορούν να γίνουν.
1. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέχτηκε παρά την αντίθεση πρωτοκλασσάτων στελεχών και βουλευτών , γιατί εξέφρασε κάτι νέο και ευρύτερο, μια στροφή προς το Κέντρο μέχρι και τις παρυφές της Κεντροαρστεράς. Αυτό ακριβώς προσέδωσε στον ίδιο και την Ν.Δ μια δυναμική που οδήγησε στο να « πάρει κεφάλι» από την πρώτη στιγμή από τον Αλέξη Τσιπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται ότι κάθε οπισθοχώρηση από αυτό το στίγμα , κάθε θεμιτός συμβιβασμός για την διατήρηση της ενότητας της Ν.Δ τον απομακρύνει από δυναμικά ακροατήρια.
2. Αυτό φάνηκε για παράδειγμα στην περίπτωση του Μακεδονικού. Η θέση που πήρε η Ν.Δ υπό τον όχι αδικαιολόγητο φόβο να μην στηθεί κάποιο μόρφωμα από τα δεξιά ( κάτι που προωθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και οικονομικά συμφέροντα ) κόστισε. Ήταν θέση που θύμισε περισσότερο αρχές δεκαετίας του ΄90 και όχι την ενδιάμεση Συμφωνία επι Σημίτη ή την Συμφωνία του Βουκουρεστίου. Ήταν οπισθοχώρηση και αυτό δεν ικανοποποίησε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που θα ήθελαν πιο τολμηρές τοποθετήσεις από τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
3. Η υπόθεση NOVARTIS φαίνεται καθαρά ότι κόστισε σημαντικά. Μπορεί να κόστισε πρόσκαιρα, αλλα αυτό δεν μπορεί να το πει κανείς. Απορώ γιατί φαινεται σε κάποιους περίεργο. Η εμπεδωμένη εικόνα για τις Κυβερνήσεις Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ είναι ότι υπήρξαν έντονα φαινόμενα διαφθοράς, ότι υπάρχουν « σκελετοί στην ντουλάπα» . Αυτό το γνωριζει ο ΣΥΡΙΖΑ – αν και ανοικτός σε σοβαρές καταγγελίες – και θα το αξιοποιήσει και στο μέλλον. Άλλωστε δεν έχει να « παίξει » και με κάτι άλλο, αφού έχει ηττηθεί σ΄όλα τα επίπεδα. Το θέμα είναι , ποια πρέπει να είναι η τακτική της Ν.Δ; Μια εικόνα μιας δύναμης που δεν βλέπει τίποτα αρνητικό στα χρόνια που κυβέρνησε η αυτοκάθαρσης; Μια εικόνα που αντιμετωπίζει αποφασιστικά μεν τις μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης αλλά προβάλει ένα νέο πρόσωπο η την εικόνα μιας δύναμης με τακτική που δίνει βάρος στα δικονομικά που δεν καταλαβαίνει κανείς ή αποπνέει ρεβανσισμό;
4. Ειναι καθοριστικό ,οτι η Ν.Δ φάνηκε να ετεροκαθοριζεται σε μια επίθεση της Κυβέρνησης ,κάτι που της αφαίρεσε την πρωτοβουλία των κινήσεων ώστε να βάλει την σφραγίδα της στο καθορισμό της ατζέντας του δημόσιου διαλόγου. Τους πολίτες τους ενδιαφέρουν κυρίαρχα τα θεματα ανέχειας,
φτωχοποίησης, ανεργίας, επιβίωσης των Επιχειρήσεων, της υπερφορολόγησης. Αυτά « ξεχάστηκαν » μέσα στο κλίμα σκανδαλολογίας και αυτό συνιστά μια επικοινωνιακή επιτυχία της Κτβέρνησης και μια αντίστοιχη επικοινωνιακή ήττα της Ν.Δ .
Αυτές είναι κάποιες σκέψεις. Βέβαια και μάυτές τις επιδόσεις στην πρόθεση ψήφου, ένα εκλογικό αποτέλεσμα θα έδινε μάλλον νίκη της Ν.Δ με διψήφια διαφορά. Ωστόσο , η ανάγκη επανακαθορισμού της στρατηγικής της Ν.Δ είναι οφθαλμοφανής,πολύ περισσότερο ότα τα εναπομείναντα χαρτιά του ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο, μα τόσο προβλέψιμα. προβέψιμα
