Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι κάθε αναφορά σε έντονα φαινόμενα ανομίας και βίας είναι μια υπερβολή των Μέσων Ενημέρωσης. Δεν έχουν ακούσει φαίνεται για το άβατο των Εξαρχείων, για τα συνήθη πια γεγονότα βίας γύρω από το Πολυτεχνείο, για τα καψίματα τρόλεϊ και λεωφορείων. Δεν έχουν ακούσει ότι αστυνομικοί μπροστά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ έχουν κινδυνεύσει από πυροβολισμούς. Δεν άκουσαν για την προσπάθεια να κάψουν αστυνομικούς λίγες μέρες πριν στην Θεσσαλονίκη με βροχή από μολότοφ, ούτε για τις συνεχείς καταγγελίες των Πρυτανικών Αρχών και φοιτητών για τα τι συμβαίνει τα βράδια στον χώρο του Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Δεν έχουν δει κάποιο ρεπορτάζ για τον φόβο και τα φαινόμενα εμπορίας ναρκωτικών και πορνείας που κυριαρχούν στο Πεδίον του Άρεως , ούτε για την κατάληψη δεκάδων δημοσίων κτιρίων από τις « συλλογικότητες». Δεν έχουν ακούσει τις συνεχείς επιθέσεις του « Ρουβίκωνα», για τα « μπασίματα» σε όποιον χώρο θέλουν, φτάνοντας μέχρι Πρεσβείες σειράς χωρών, το Πεντάγωνο, την Βουλή και τελευταίως το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Αυτή η αίσθηση υπερβολής είναι η παροχή ασυλίας σε μια κατάσταση ανομίας που δεν μπορεί να ταιριάζει σε κανονική χώρα και βέβαια ενισχύεται από αυτή την περίεργη(;) ομπρέλα προστασίας από την Κυβέρνηση . Η άποψή της ότι υπάρχει και επιτρεπτή βία που μπορεί μάλιστα να διαπνέονται από ανθρωπιστικά ιδανικά την καθιστά επικίνδυνη και στην πράξη σε μια στάση απραξίας. Γι αυτό άλλωστε και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζουν ως «ακτιβισμό» τους τραμπουκισμούς του Ρουβίκωνα και δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για το αν θα πάρει άλλη μια άδεια εξόδου ο δολοφόνος έντεκα ανθρώπων Δ. Κουφοντίνας.
Δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι παίζουν με την φωτιά για λίγους ψήφους; Πρώτον , γιατί όταν αυτή δράση – ειδικά των περίφημων συλλογικοτήτων – απλώνει, όταν ο δολοφόνος εμφανίζεται ως αγωνιστής που παλεύει για ιδανικά, όταν δημιουργείται το κλίμα υποστήριξης και Μέσα Ενημέρωσης τον διαφημίζουν παίρνοντας μέχρι και συνεντεύξεις , τότε πλησιάζει η ώρα που θα βρεθούμε μπροστά σε μια νέα 17 Νοέμβρη. Δεύτερο, γιατί όταν αυτή η δράση αυτή δεν εμποδίζεται από την Πολιτεία, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις απάντησης με βία από την άκρα δεξιά και μάλιστα με λαϊκή στήριξη ή και μαζικής αυτοδικίας πολιτών που θα αυτοοργανωθούν με τις δικές τους συλλογικότητες.
